basta

En meteen maar van start met losse zinnen uit een artikel van Asha ten Broeke in de Volkskrant. (artikel over koopverslaving) De oude structuren in ons brein zijn zo krachtig (nu doen, nu doen!!), je moet die prefrontale hersenschors echt ontwikkelen om ze te kunnen overrulen. Je moet leren om niet direct het genot te pakken. De sleutelwoorden bij zwichten zijn: ‘voor ik er erg in heb’ en ‘uit gewoonte’. Gewoonten zijn de tegenpool van gedragsveranderingen. En dan (voor mij) de sleutelzin: Ik ben wel opgehouden met dingen kopen, maar niet met dingen willen. Geluk is niet te vinden door het najagen van genot, want eerst is er de schrijnende pijn van het verlangen, dan de trieste inzinking na de verzadiging. Van: Zenoon van Kition, grondlegger van de Stoa.

O ja, dat snap ik. Trek je echt je keuze om de drank te laten staan in twijfel? Ook met je gezonde verstand, nu op dit moment?

Of is het juist gevaarlijk om er niet over na te denken? Bij mij ligt het eraan wie er aan het woord is.

Ja hè? Angstig is het goeie woord. Ik ben bang voor mijn eigen achilleshiel.

Fijn, jullie welkom teruggen, bedankt! Ik ben droog gebleven, nu tien weken. Een keer zwichtte ik vantevoren, op weg naar een receptie, maar... toen bleek er geen drank te zijn! Een receptie om vijf uur, en dan zonder alcohol, dan heb je toch een grote, nuchtere beschermengel op je schouder. Maar ik schrok en baalde ervan dat ik dus wel had besloten dat ik mocht drinken. Omdat het met mij wel meevalt, en ik had toch bewezen dat ik zonder kon en ik kon de dag erna weer stoppen enzovoort. Smoezenboek hoofdstuk 1. Dus: handrem strak, constant. (is dat: 'de druk op de pedalen' mijngerrit?) Bij mij gaat genezing via mijn gezonde verstand, ik moet mijn wilskracht stutten. Ik mag heus wel drinken, maar ik wil het niet meer, er hangt teveel bagger aan. Fijne dag allemaal, ik ga me nog even op het dagpact zetten.

Beste allen, Ik kwam op het forum net in een tijd dat er veel gedoe was: argwaan, beschuldigingen, ruzie... Wegwezen hier, dacht ik. Ik ben wel oningelogd blijven doorlezen, op advies van sommigen van jullie. (waarvoor dank). Nu weet ik dat ik gewoon eruit moet pikken waar ik iets aan heb, reageren wanneer ik iets kan betekenen, en de rest negeren. Dus: mag ik terug? Ik beloof dat ik me niet meer bij elk wissewasje zal terugtrekken...

Beste forumleden, ik trek me weer terug. Waarschijnlijk ben ik er op een verkeerd moment ingestapt, maar er wordt me nu teveel gehakketakt. Ik begrijp wel wat Erik zegt, je kunt ook gewoon vanaf de zijlijn kijken hoe het loopt, en ik kan er ook wel om lachen, vooral om Plof, die met dat hilarische plaatje dwars door alles heen over de prutteltijd van asperges schrijft. (trouwens net gegeten, erg lekker, dus bedankt!) Maar ik durf me niet kwetsbaar op te stellen en daarvoor kwam ik eigenlijk wel. Niemand hoeft zich bezwaard te voelen, mocht daar al neiging toe zijn. Ik ben zelf de prinses op de erwt. Aan iedereen die tips en andere reacties heeft gegeven: dank je wel, en ik wens jullie het allerbeste. Groeten van Basta.

Inderdaad Tomtom2! En dan ook nog (even kijken) Man City tegen Atletico... zware tijden, hou het droog!

Theorietje waar ik vandaag op ga broeden: (uit verschillende bronnen) Tot nu toe zag ik zwichten voor drank als een beloning. ‘Ik heb zo hard gewerkt deze week, één glas wijn heb ik wel verdiend, en daarna stop ik weer.’ Je voert goed gedrag aan als excuus om de teugels te laten vieren. Met een simpele perspectiefwisseling kun je je handelen anders uitleggen: Niét drinken is een beloning en geen offer. Het is tenslotte iets wat ik heel graag wil. Ik hoef mezelf dus niet (al te uitvoerig) op de schouders te kloppen als de dag weer droog geëindigd is. Ik heb het gedaan omdat ik het wilde, de beloning is al binnen. Waarom belonen we onszelf voor goed gedrag? Omdat we denken dat we ons eigenlijk liever slecht gedragen. Ons slechte ik is ons ware ik. Zo geredeneerd wordt zelfbeheersing een straf en is toegeeflijkheid een beloning. ‘Even aardig zijn voor jezelf.’ Identificeer je je vooral met je impulsen en verlangens, of met je waarden en langetermijndoelen? De vrijdagmiddagborrel van mijn werk nadert, ik moet me concentreren op de nieuwe mind-set. Dit is raar: ’Ik heb zo hard gewerkt deze week, dus voor straf drink ik een glas wijn zodat ik weer in de afgrond donder.’ Dit is logisch: ‘Ik heb zo hard gewerkt deze week, als beloning mag ik lekker op het droge blijven staan.’

Ik las het net op je 'even voorstellen'-draadje. Wat heerlijk voor je, 2,7 jaar, het klinkt heel solide!

Ik snap er helemaal niks van, maar dat hoeft geloof ik ook niet.

Goeiemorgen, ook namens mij: fijne dag allemaal. Op straat loopt ook iedereen te grijnzen en Toine, het is inderdaad fris, maar het gaat warmer worden, zei de bakker. En dan is het zo.

Dagpact: Momentum Lars Albert Rosa Rapilos Basta

Ik meld me ook droog af, en dan ga ik googlen op CL halve finale. O wacht, champion league misschien? Slaap lekker (desondanks)

Tomtom, Het boek heet: de kracht van Wilskracht, en de schrijfster is Kelly McGonigal. (stond nogal verkeerd in mijn post, ik heb het nu veranderd) Dank je wel, Urania. Ja, vanaf nu anticiperen we alleen nog maar met ons gezonde verstand, en niet meer met de belofte-machine. Heb jij de (droge) slag te pakken?

Die zin van Carmiggelt!! Wat een prachtig en liefdevol pleidooi van Soothe.

Als je in de kreukels ligt en snakt naar goeie hulpverlening heb je niks aan deze theoretische fijnslijperij.[/size][/font] Daarom hou ik het op dit draadje, omdat ik er zelf wel iets aan heb, geloof ik. Vandaag las ik over de rol van dopamine bij verslaving. (in een boek van K. mc Gonigal) Neurowetenschappers hebben het effect van dopamine tal van namen gegeven, zoals zoeken, willen, hunkeren en verlangen. Maar één ding is duidelijk: het is geen bevrediging, genot, geluk of echte beloning. Dopamine veroorzaakt slechts de belófte van geluk. Het maakt dat we genot gaan najagen, vaak ten koste van ons eigen welzijn. Wanneer de dopamine ons op een beloning uitstuurt, veranderen we in de meest risicozoekende, impulsieve en onbeheerste versie van onszelf. We voelen een mogelijkheid om ons gelukkig te voelen en zijn bereid daarvoor te werken. Het brein gebruikt dus de belofte van geluk, en niet het geluksgevoel zelf, om ons aan het jagen, verzamelen, werken en vrijen te houden.

Dagpact: Zbb Albert Lars Momentum Rosa Agnieta regenboog Rapilos Basta Zware tijd voor velen, zie ik. Veel sterkte!

Sterkte, tomtom. Fijn dat je niet drinkt! Ik meld me droog af na een film (Kollektive) waarin non-stop door iedereen werd gedronken en gerookt.

O, leuk dat je dat zegt. Die hele lezing is van dit niveau, ik vond het ook zo mooi.

Regenboog, wat ongelofelijk stom, alsof het om een griepje gaat! En je was zo vol goede moed, met een stevige forumstart erbij. Kun je (inderdaad) niet morgen al contact met de huisarts eisen? En morgen toch weer op de droge lijst? Heel veel sterkte.

Je staat erop, Smart!

Goedemiddag allemaal, Ik ben laat, maar vastberaden: gauw op het dagpact. Fijne dag allemaal. Momentum Rosa Lars Albert Rapilos Agnieta Nadia Tine Smart Basta

Lady jane, als het te erg wordt, kun je altijd nog naar www.forumdebaas.nl. Ik heb me voorgenomen: Elke dag minstens een half uur Rational Recovery, ivm onderhoudswerkzaamheden. Gisteren heb ik om die reden naar The Bubble-Hour geluisterd, een lezing van Dr Kelly over: changing the attitude of addiction through science. Belangrijkste les voor mij: Je streeft naar volledige onthouding, want dat is wat je wilt, maar niemand kan het in één keer. Uitglijers horen bij het proces van genezen. Opstaan, wonden likken en weer doorgaan. Als je leert schaatsen blijf je ook niet liggen zodra je bent gevallen. En, eindigde hij hoopgevend, ineens kan je schaatsen, ook al blijft het ijs spekglad. Volhouden! Ik ga naar het dagpact.

Ik ook: droog! Welterusten allemaal.