Lisette

Lastig tijdstip dit altijd, vrijdagavond... vooral als je 24 bent en al je vrienden zich afvragen waarom je ineens wijn afslaat... en de rest het ene na het andere glas weg tikt. Ik heb maar cassis meegenomen

Dagpact; Momentum Quinn Bor Lars Rapilos Lisette Goedemorgen! Al weer hard aan het werk en ontzettend vrolijk

Ik heb het droog gehouden! Voelde ontzettend goed. Mijn vriend weet dat ik teveel drink en nu wil stoppen maar hij weet niet hoeveel ik dronk en dat dat de hele dag door gebeurde. Ik mag helaas niks van die medicatie hebben omdat dat erg gevaarlijk is voor mijn hart. Ik probeer nu aan de hand van goed voedsel mijn brein te stimuleren ;-) en ik moet zeggen dat niet drinken ook al erg goed helpt om minder chaotisch te zijn. Vandaag na werk een borrel... ben van plan om wel heen te gaan maar niks te drinken. Terwijl ik eerst wel een glas of twee van mezelf mocht drinken had ik bedacht. Dankzij jullie wil ik het toch maar een tijd helemaal droog houden. Dag zes, here we go!! Bedankt allemaal

Hoi MijnGerrit. Helaas moest ik hier twee jaar geleden plots mee stoppen door mijn hartfalen (jullie zullen wel denken,hoezo drinkt dat mens dan nog) maar ik heb mijn hele leven ritalin gekregen. Daarom is het nu zo extreem moeilijk om zelf de zaken op de rails te houden. Denk wel dat alcohol een manier is inderdaad om rust in mijn hoofd te creeeren. Verder is vandaag voor het eerst dat ik super veel zin heb in een wijntje vanavond. Heb vanavond een gezellige avond met mijn vriend thuis na al een week hard werken..... zucht.... toch maar iets anders bedenken. Vind appelsap ook heel lekker haha. Overigens, mijn omgeving weet allemaal niet wat er speelt hoor, en huisarts ook niet., Ik schaam me daar teveel voor en doe alles stiekem

Nee helaas ben ik heel goed geworden in het functioneren met veel drank op. En smintjes, heel veel smintjes

Dank voor de lieve reacties. Ook die misschien op t oog hard lijken zijn welkom natuurlijk, daarom vraag ik ook om jullie advies. Wat misschien nog een belanrijk detail is die bijdraagt aan mijn beslissing is dat ik ADHD en PDDNOS heb waar ik vrijwel niks van merk in mijn volwassen leven behalve dan dat ik soms obsessief met dingen bezig ben. Zo heb ik een eetstoornis ontwikkeld een paar jaar geleden omdat ik zo gefocussed was op kcal tellen en dit heeeeel moeilijk weer los kon laten. Nadat ik dat overwonnen had is het overmatig drinken begonnen. Ik classificeer dit zelf in dezelfde categorie. Vandaar dat ik geloof dat ik echt van de gewoonte van drinken af moet en mezelf een andere leefstijl aan moet leren weer, net als bij de eetgewoontes. Hiermee wil ik echter niet zeggen dat dat gemakkelijk wordt.... dat wordt vet hard knokken. Vandaag heb ik in ieder geval nog steeds niet gedronken dus zit aan het einde van vandaag op vijf dagen. Ik moet zoveel dingen doen ivm werk en scriptie en thuissituatie dat ik zo walgde van mezelf dat ik elke dag maar liters wijn dronk en niet meer van de bank af kwam. Nu ben ik 300x productiever en voel me veel beter over mezelf los van dat ik echt heeeeel moeilijk in slaap kom. Ik kijk uit om ook meer van jullie mee te lezen. Ga ik dit weekend even goed doen als ik vrij ben.

Nou mijn plan tot zover was in ieder geval geen "totale onthouding" ineens uit het niets meer. Zoals ik de vorige keer zo dapper dacht dat ik dat kon. Ik weet het nu eigenlijk niet. Vooral van dag tot dag kijken. In het mooiste geval zou ik ooit af en toe een glaasje kunnen drinken. Ik ben nog maar 24 en eigenlijk pas zo'n drie jaar echt verslaafd dus ik hoop dat er nog kans is mezelf andere gewoontes aan te leren. Ik wil in ieder geval af van wijn drinken bij mijn ontbijt (zucht) en in mijn eentje en gewoon de hele dag door. Maar mocht ik eens op een feestje zijn, sure why not een glaasje met mate. Daar kan ik meestal toch wel mee omgaan mede door sociale controle. Hebben jullie hier nog visies op? Ik ben pas laat thuis vanavond want ga nu de hele dag werken dus reageer niet direct

Ehhhh tja daar ben ik dan. Mijn laatste post van in maart dit jaar zag ik. Ik heb de afgelopen maanden weer belachelijk veel gedronken en me daarom niet meer op dit forum durven laten zien natuurlijk. Ik lig nu wakker en kan niet slapen terwijl ik me onrustig voel en mn hart voel kloppen in mijn keel. De pro's onder jullie (iedereen dus lijkt me) weten wat dat betekent.... Ik ben weer gestopt met drinken. Iets minder naief deze keer en met iets minder vertrouwen maar tegelijkertijd vastberadener. Mijn wekker gaat morgen om zes uur en ik ben kapot van mijn werk maar ik dacht, als ik toch niet kan slapen post ik even gauw wat hier want dat is dan toch ook weer een beetje een stok achter de deur. Mijn laatste slok was afgelopen zaterdagnacht en voor iemand die elke dag én de hele dag door drinkt (terwijl ze werkt uiteraard en niemand er wat van af weet) ben ik dan toch wel weer een beetje blij met mezelf op dit punt. We zullen zien hoe het gaat. Ik hoop dat jullie opnieuw weer wat voor me kunnen betekenen en met een beetje geluk ik ook wat voor jullie. Weltrusten!

Zware dag gehad, mn lieve konijntje die al vanaf baby af aan bij me op bed slaapt en altijd vrolijk door mn huis huppelt is ineens heel erg ziek en na twee keer de dierenarts bezocht te hebben zit het einde er nu snel aan te komen, morgen maar weer bellen. Hij ligt in zn hok naast mn bed te stuiptrekken en zn koppie staat alleen nog maar een kwartslag gedraaid waardoor ie constant omvalt. Het breekt mn hart om naar hem te kijken maar kan en wil hem ook niet alleen laten. Erg pijnlijk. Maargoed zo te lezen had iedereen vandaag z'n eigen gevecht hier op t forum. Ik hoop dat iedereen goed slaapt vannacht. Ik meld me droog af voor t dagpact.

Bedankt allemaal. Jullie lieve berichten en steun helpen echt enorm!!

Kop op Agnieta! Wat zei je begeleider? Ik heb er geen ervaring mee dus weet niet wat zijn/haar taak is... Kan je niet bij iemand op bezoek gaan, even koffie drinken, alles van je af praten? Dingen opschrijven? Naar buiten? Je weet waarschijnlijk zelf een stuk beter wat voor jou werkt natuurlijk.......

Yessss, ik ga voor mijn derde droge dag achter elkaar vandaag! En ik kan je wel vertellen dat ik me niet kan herinneren wanneer ik voor het laatst drie dagen niks gedronken heb. Dit is ook mn derde dag op t forum hier, ik zie een verband Ik begin wel te snoepen als een malle maargoed dat moet ik dan maar op de koop toenemen. Ondanks dat ik de hele nacht heb wakker gelegen en het voelt alsof ik constant opvliegers heb, voel ik me vrolijk en vastberaden vandaag.

Ietjefietje: Dit klinkt herkenbaar! Mijn zusje had dat vroeger altijd toen we op de basisschool zaten. Elke dag last van, vooral als ze wat gegeten had. Het bleken haar darmen te zijn. Ze kreeg elke ochtend een poederdrankje van de apotheek en ze moest goed vezelrijk eten en daar is ze na een paar jaar vanzelf overheen gegroeid. Misschien is het iets vergelijkbaars? Maar als ik het me goed herinnert is er binnenkort medisch onderzoek toch? Sterkte in ieder geval

Goedemorgen lieve mensen. Dagpact: Albert Lisette

Goed zeg dat jullie dit doen! Ik moedig jullie luid aan!

Het eten is een beetje een gek verhaal..... Ik was verslaafd aan eten maar ook de controle hebben over eten. Ik at niet teveel maar eerder te weinig. Het was iets in mijn leven wat ik zelf in de hand had. Ik ben in die periode ontzettend veel afgevallen, zoveel dat ik bijna opgenomen moest worden maar na veel psychische hulp is ook vastgesteld dat het geen anorexia was maar meer te maken had met een soort dwangneurose bijna. Ik vond mezelf absoluut niet te dik en vond dat hele dunne echt wel lelijk maar ik raakte in paniek bij het idee dat ik die controle los moest laten. Nu ik er later op terug kijk is het ook altijd zo gegaan. Ik heb altijd iets in mn leven gezocht waar ik "mee bezig kon". In het begin was het eten, toen was het speed of coke en nu dat waarschijnlijk vrij snel mn dood betekent omdat de pompkracht van mijn hart nog maar 30% is, is het drank geworden. Soms verbaas ik me erover dat niemand wat merkt. Ik heb een enkele keer van iemand gehoord dat ik naar drank rook maar dat altijd met het smoesje "oja die jas had ik laatst aan op een feestje in de stad" weggewuift. Het enige wat me wel hoopvol naar de situatie laat kijken is dat ik mezelf goed ken en weet dat ik vastberaden ben en kan doorzetten. Wat met het eten hielp om weer aan te komen en een gezond eetpatroon op te bouwen was 1x in de week met iemand praten en daar doelen mee opstellen. Het slaat nergens op maar ik vond niks mooiers dan elke week komen vertellen dat het gelukt was en soms een beetje extra. Alleen lukt het me niet maar misschien helpt het om met jullie in gesprek te gaan. Ik ga nu in ieder geval naar wat vrienden van me.... Ik heb vandaag nog niks gedronken en ben van plan dat dus vol te houden vanavond. Als het me lukt is het de eerste dag sinds afgelopen juli dat ik een hele dag nuchter ben geweest. In ieder geval al bedankt voor de support, dat voelt erg fijn!

Bedankt voor de lieve reacties en tips! Ik moet alles ook even op me in laten werken. Het klinkt gek omdat het al zo lang de spuigaten uitloopt maar ik heb me nog maar heel kort geleden gerealiseerd dat dit écht een probleem is. Ik ben een lang iemand die nog prima functioneert na 1,5 liter wijn en het gekke is ook, ik heb juist niet het idee dat negatieve emoties bij mij zorgen voor drinken. Ik ben iemand waarbij het glas eerder half vol is dan half leeg (dit is misschien niet de beste vergelijking voor iemand met een drankprobleem haha) Maar als ik er over na denk drink ik liever als ik me blij voel dan als ik verdrietig ben. Het is echt een soort van beloning voor mezelf. Lekker een avondje op de bank series kijken en ondertussen een halve fles licor43 opdrinken is iets waar ik zo van kan genieten. Voorheen dacht ik gewoon, het is fijn, het is lekker en ooit op een dag minder ik wel. Maar ineens is er een knop omgegaan ofzo, of noem het een helder moment dat ik dacht: als ik dit nu niet onder controle krijg, weet ik niet hoe dit gaat aflopen.... Echt hulp zoeken bij de huisarts of iets dergelijks vind ik eng, misschien moet ik het even op me laten inwerken. Ik ken de beste man al mijn hele leven en dan voelt het toch spannend.. Het idee van hier beginnen is natuurlijk lekker veilig vanachter mijn eigen laptop maar geeft me nu al veel kracht. Ik heb zin om niet te drinken en voor mezelf te bewijzen dat ik dat kan. Het is ook voor het eerst in een jaar denk ik dat ik om 4u smiddags nog steeds geen druppel heb gehad en ik hoop die lijn vandaag vol te houden. Van dag tot dag leven. Ik snap dat het beste misschien is om wel direct professionele hulp in te schakelen maar herkennen jullie je in de angst daarvoor? Of in ieder geval het gevoel dat je (eigenwijs natuurlijk) het eerst zelf wil proberen? En hoe kijken jullie daar tegenaan?

Hai, Ik ben ook nieuw hier en eigenlijk geen idee of mijn berichtje hier wel hoort. Het lijkt me fijn om een keer alles op tafel te gooien aangezien ik al een paar jaar leef met mijn "geheim" en dit met niemand deel. Ik ben nog vrij jong, 25, en ik kom er steeds meer achter dat ik enorm verslavingsgevoelig ben. Toen ik 18/19 was had ik een moeilijke relatie met eten, ik was verslaafd aan eten kan je zeggen. Vervolgens, tijdens mijn studie, in aanraking gekomen met allerlei soorten drugs en in die periode ben ik ook meer gaan drinken. Ik heb het idee dat vrij veel jongeren tegenwoordig veel te veel drugs gebruiken, nu het bijna net zo makkelijk is als een pizza bestellen, maar ik ging vaak nog wel een stapje verder. Door persoonlijke omstandigheden raakte ik in de put en ik sloot mezelf op in huis. Ik deed nog wel een studie maar daarvoor hoefde ik maar af en toe richting school en hbo was nooit een probleem voor me dus dat kon in principe ook wel met een kater of zelfs onder invloed. Snachts ging ik veel de stad in en combineerde allerlei soorten drugs met halve liters sterke drank op een dag wat zorgde voor black outs en gevaarlijke situaties. Dat is allemaal behoorlijk uit de hand gelopen tot een punt waarop ik drie jaar geleden in het ziekenhuis ben beland met ernstig hartfalen. Nogmaals, nog steeds niemand in mijn omgeving weet dat dit waarschijnlijk te danken is aan dagelijks gebruik van hard-drugs. Sinds mijn hartfalen heb ik nooit meer drugs gebruikt. Dit is natuurlijk fijn en goed voor mijn hart maar ik ben wel weer meer gaan drinken. Ik drink gemiddeld wel twee flessen wijn op een dag en het erge is dat ik er s' ochtends al mee begin. Liever drink ik sterke likeuren of whisky, maarja, dat is natuurlijk niet elke dag te betalen. Ik schrijf dit bericht omdat ik bang ben voor mijn gezondheid maar ook weet dat verslavingen je ongevoelig maken. Ik wil de mensen om me heen niet kwijtraken en het feit dat niemand weet waar ik mee zit zorgt voor zoveel afstand. Toch heb ik het gevoel dat ik het niemand kan vertellen. Schaamte omdat het al zo lang aan de gang is, omdat ik mijn eigen gezondheid op het spel zet, omdat het ook voor mezelf zo moeilijk te begrijpen is. Ik weet dat het slecht voor me is, ik weet dat ik teleurgesteld ben in mezelf als ik bij de mitra toch weer de zoveelste fles limoncello koop, ik weet dat ik mijn studie op het spel zet, waarom doe ik het dan toch? Ik kwam van de week op youtube een filmpje tegen waar mensen het hadden over hun problemen met alcohol en het voelde goed om te horen dat ik niet de enige ben die hier mee zit. Vandaar dat ik een forum heb opgezocht. Dit bericht is een hele wirwar van gedachtes in mn hoofd en niet zo goed geschreven maar oke, het is de eerste stap in het omgaan met en accepteren van mijn probleem denk ik. Bedankt voor het lezen in ieder geval. Groeten, Lisette