stien

OMA TREES Van Harte Gefeliciteerd! Ik wens je, dat de kleine een "droge" Oma moge hebben!

Kreeft toch ook? :$

Marjo, klinkt zo eenvoudig accepteren, loslaten en door! Fijn dat je op één lijn zit met Klaas, dat jullie vrede hebben met deze ontwikkeling dat scheelt wel heel veel sorus. Dat zal voor beide wennen zijn, wie zorgt voor ontbijt? wie zorgt voor de koffie? Vie, Ik zou niet weten waar te beginnen aan zo'n kreeft. Heb al moeite met een garnaal. Maar is wel apart om dat zelf klaar te maken. Smakelijk eten. Ga nu voor de koffie zorgen.

Corinne, ik had het Saf gevraagd, zal het noooooit meeeer doen! Ennehhh, je hebt wel gelijk. Ben je nu boos?

Pip, dat is de trend volgens mij op de scholen. Als je voldoende hebt aan een 6.3 ga je toch niet voor een 9 werken? Je zou er eens op aan gekeken worden! Het is moeilijk maar beter is het om niet te veel druk op de ketel te zetten. Mijn zoon zakte ook steeds een niveau lager, is later uit zichzelf weer opgeklommen. Nu afgestudeerd aan de universiteit. In mijn omgeving hoor ik dat je al blij mag zijn als je kind niet dagelijks blowt om er bij te horen. Het is ook allemaal moeilijk en ieder wil het beste voor zijn kind, jij dus ook. Pip, je dochter komt niet voor niets thuis bij jou hoor. Bij jou durft ze nukkig te zijn, dat is zoiets als zichzelf kunnen uiten! Als ze het zo slecht heeft bij jou had het wel anders uitgepakt! Een pluim voor jou!

Pippi, confronterend voor je hier vandaag. Laat je tranen gaan, da's niet niets. Ik kan me zo voorstellen dat er meerdere onder ons zijn voor wie Karinneke's berichtjes confronterend zijn. Goed dat je het geschreven hebt. Soms kan alles negatief lijken, ik hoop dat je je straks weer wat beter voelt. Ik doe mijn arm om je schouder. Gem, leuke, fijne, opbeurende, spannende ontwikkelingen zijn er bij jou gaande! Je gaat goed, neemt goede stappen! Nu die puinhoop op het aanrecht even wegwerken.

Saf, wat moeilijk, moeilijk. Ik weet niet goed wat te zeggen. Een heel andere vraag, had jij niet ooit eens zo'n lijst wat je met roken binnen krijgt? Kan ook een ander geweest zijn hoor, maar ik dacht misschien iets voor Corinne. Vooraf cup á soup, even om ze stil te houden. Tja, heb broccoli, paprika erdoor, aardappeltje,gehaktbal met iets uitje erdoor. Ze zijn hier al aan het eten, ik ben er op het moment voor de bediening. Bij de volgende ronde hoor ik wel weer een brul.

Corinne, die opstandigheid lijkt hetzelfde als toen ik met alco stopte. Maar mens wat een lange trek momenten. Je kan toch niet elke keer gaan hard lopen, blijft er straks niets van je over hoor. Misschien kun je hier wat mee? Bij mijn laatste stop "poging" trachtte ik te visualiseren, ik probeerde naar mijzelf te kijken hoe ik onder die afzuigkap stond met die gore bijna zwarte rook die boven mij uit kringelde, maar wat ik ook inademde. Dan maakte ik langzaam een voorstelling wat die rookpluim van binnen in mij deed. Als je de afzuiger schoonmaakt, bedenk dan dat die zelfde aanslag ook op je luchtwegen geplakt zit en dan langzaam aan je longen denken. Welke kleur zullen die inmiddels zijn? Jach, ik begin de afkeer zelf ook te voelen nu..

Karinneke, begrijp heel goed dat je hier van je af hebt geschreven. Op zo'n moment vliegt alles door je heen. Nu je antwoord hebt gekregen op je brandende vraag zullen er wederom nieuwe vragen voor je boven komen. Geef alles de tijd, je hebt in dit geval tijd om aan het idee te wennen. Maar GEEN tijd om met alcohol te minderen! Neem je verantwoordelijkheid en stop met de alco! Misschien klink ik hard, maar zo is het niet bedoeld. Probeer wat je nu bezig houdt te delen met iemand in je naaste omgeving. Dát heb je hard nodig om alles voor jezelf op een rijtje te krijgen. Ik schrijf in stukjes, ondertussen eten aan het koken enz.

Een hele goede middag, hier bewolkt weer en ik had het zo graag anders willen hebben. Albertina, herkenbaar je probleem op het werk. Zelf loop ik ook momenteel tegen mijn beperkingen op in het werk. Maar in je eigen belang niet uit jezelf minder gaan werken dan doe je jezelf in de toekomst tekort qua uitkering. Zelf probeer ik mijn aktiviteiten van werk en vrije dagen op elkaar af te stemmen. Dat is één manier om het een beetje vol te houden. De andere is, dat ik niet álles op offer voor mijn werk, daarmee bedoel ik als het niet gaat dan maar ziek melden al is het voor een uurtje korter. Nu zijn ze op mijn werk meegaand, als ik erg last heb doen ze niet moeilijk als ik wat eerder weg ga en de andere dag weer kom. Probeer eens af te tasten hoe men er over denkt als je af en toe wat eerder moet afhaken. Blacky, ja tuurlijk Gefeliciteerd! Voor mij ben je al een doorgewinterde ADBer hoor! Die voorgaande tijd is niet weg, zou mooi zijn als het lichaam hard op kon praten, weet zeker dat je lijf je dankbaar is!

Corinne, Gefeliciteerd, écht Toppie! :present::present: Marieke, gefeliciteerd met je nieuwe baan! Het zal je vast bevallen, past goed bij je.

Blacky, ik dacht dat je spit had, hi,hi, gelukkig dus niet! Pip, heftig van je dochter. Ze is wel érg ver gegaan door je te laten struikelen. Het lijkt mij een verstandige beslissing die je hebt genomen. Wat mij zellefes betreft, zit een beetje boel te trillen. Zit in de nachtdienst en werd gebeld of ik vanmiddag wel kom voor ontspannings therapie. Men liet doorschemeren dat niet iedereen daar wel in het gebouw wilde komen en op de therapie. Tja, alcies, verslaafden, psychoten en wat nog meer hé? Nou ik moet dus straks gezamelijk met zo'n groep op de mat. Het begint tot mij door te dringen, ben zelf een verslaafde, wat bedoelen zij toch? Kijk daar krijg ik het nou ineens van op mijn zenuwen. En dan de groep, het wordt afwachten. Gelukkig heb ik het genoegen gehad velen van jullie al te mogen ontmoeten en gemerkt dat ook andere verslaafden dus gewoon ook mensen zijn. Of zou dat vandaag anders zijn? Het rare is, lig ontspannen te bed van mijn nachtrust te genieten, moet eruit om te leren ontspannen. Schrijf een beetje van mij af hier.

Floortje dag 14 gaat zeker ook lukken, kin omhoog, je kan het! Marion, van Harte Gefeliciteerd, maak er een fijne sapjes dag van! Je hebt het weer mee, de zon schijnt en misschie op een beschut plekje heerlijk van genieten! Saf, welles, nietes, wie zal het zeggen, wie zal het weten, wie zal het ervaren. Doen wat je hart je ingeeft, het pad bewandelen op je eigen wijze! Je bent al van ver gekomen, volhouden nu! Rudy, heftige dagen. Soms komen de meest onmogelijke dingen tegelijkertijd op je pad, daar mee om kunnen gaan is een groot goed! Username, ook jou gaat het lukken! Knuf, weer terug? Nu een beetje regelmatig schrijven? Pip, reacties te over nu dacht ik zo. En weet je wat ik zo geweldig knap vind van je? Je laat je gevoelens hier weten, je échte gevoelens. Zelf zou ik het alleen denken en teleurgesteld zijn, jij schrijft het op de plaats zelf van je af. Weet je da's knap. Sterkte en probeer het een plaatsje te geven.

Blacky, ik kan niet je gehele tekst begrijpen vandaag, spitologe en kringloop ka ik niet rijmen. Maar toch, fijne rit en tijd aan zee. Aanpassing, er ging dus even wat mis.

Hadock, leuk je weer eens te leze. Fijn dat het goed gaat, je hebt je weg gevonden en volgens mij gaat het daarom. Jij uit de nachtdienst, nu ik ga er weer mee beginnen. Geniet van je vrije dagen!

Smakelijk eten voor wie aan de lunch gaat. RAF-team, gefeliciteerd! :present::present: Ik volg............ Mijlpalers die ik de afgelopen tijd gemist heb ook Gefeliciteerd! Marjo, ik zag je vannacht ingelogd maar heb niet gereageerd. Vond ik niet geheel netjes van mijzellefes achteraf maar was bang niet meer de slaap te kunnen vatten. En het ging al zo moeizaam. Goed geschreven overigens. Hier een different day but still shit. Vandaag consult psycholoog gehad, de wachttijd was dus langer als consult tijd. De inhoud niet van toegevoegde waarde. Ik lijk de uitlooptijd van andere cliënten te compenseren. Maar ja, ik ben dus geen prater hé. Vanochtend bij de supermarkt weer een echte lady, twee flessen spaanse rode wijn. Tja, ik bekeek haar even en dacht bij mij zelf hoeveel keren heb ik op maandag morgen vroeg zodra de winkel open was mijn voorraad moeten aanvullen? Ik kan nu meer boodschappen op mijn fietsje meenemen. Hoef niet om mij heen te kijken van wie ziet mij. Geen lege flessen van het weekend weg te brengen. Geen denkwerk om de alco, rust in mijn hoofd. Hoewel ik soms wel momenten heb dat ik nieuwsgierig ben hoe zo'n eerste glas zou smaken, bij hoeveel glazen ik 'm zou voelen, weer van de trap af te donderen?, telefoongesprekken voeren die ik me later niet kan herinneren?, niet onverwachts meer de deur uit 's avonds?, hoeveel ik nu nodig zal hebben om buiten westen te geraken. En ja, juist die laatste is nu net waarom ik mij niet waag aan die eerste. Dus ik houd het droog!

Ach, ik schreef van mij af. En ja Houtje de verhalen hier hebben weer heel wat los gemaakt bij me, maar ik weet al is het soms moeilijk ik moet er door heen. Nou ja, tranen spoelen weer lekker door. Overigens je lachen hoef je niet te verwijderen hoor. Gem, tja dat die verwerking nog niet is wat het wezen moest kom ik nu eigenlijk achter. Al die tijd dacht ik ook ach het zijn maar spullen maar nu komen er toch wat veel gevoelens om de hoek kijken. Ik denk dat die spullen, het is verschrikkelijk veel, er voorlopig nog wel staat. Op deze momenten als vandaag kom ik er achter hoe zwak ik nog maar ben in het droog staan. Koh, sorry, mijn berichtje kwam even onbeholpen en onhandig met jouw berichtje binnen. Dat kleine stukje schrijven ben ik toch wel heel lang zoet mee geweest. :$ Maar maakt niet uit toch. Ik ben blij dat je wat van je laat horen en nog blijer dat je de weg gevonden hebt. Dáár mag je een deur voor intrappen! Héé en we zijn allemaal mens hoor! Ga droge voort Koh, je kunt het!

Door de verhalen hier heb ik even de behoefte van mij af te schrijven. Nooit eerder heb ik hier over geschreven, gesproken. Maar vandaag komt het los in mij. Toen mijn vader overleed, nu ruim 5 jaar geleden was ik alleen aan het regelen. Regelen, regelen en regelen, mijn vader was dement geworden maar had nog wel zijn heldere momenten. Herkenning naar mij toe is tot het laatst gebleven. Zijn laatste 3 maanden heeft hij in het verpleeghuis doorgebracht en heeft op zijn sterfbed met een zweedse band vast gelegen, protocol werd gezegd. Hij zou mogelijk van zijn sterfbed afspringen. Het brengt nog steeds woede bij mij op. Ik heb de band los gekregen, vraag niet hoe. Ik voelde geen verdriet, ik regelde voort. Op zijn begrafenis dag heb ik een waxinelichtje ontstoken tot ontsteltenis van de begrafenisondernemer. Dit had van te voren besproken moeten worden. Maar het was een impuls, ik liet de zak met lichtjes naast zijn kist liggen. Maar zonder uitleg volgden velen mij en in no time stond er op een tafel een massa van die lichtjes te branden. Voor mij betekende het vergeving. Na de begrafenis, regelde ik voort. Zijn huis moest leeg en familie wilde nog spullen. Alles opgeslagen in gemerkte verhuisdozen en staan nu nog onaangeroerd bij mijn zoon in de kelder. Men wil niet dat ik het weg doe, maar niemand neemt de moeite nog naar de spullen om te zien. Ik was uitgeregeld. Maar eens moet ik weer die kelder in en zal dan alles weer tegenkomen tot gevoelens aan toe die daar achter gesloten deur verblijft. Nog steeds kan ik de moed niet vatten, angst voor alco speelt hier een grote rol bij.

Houtje, nu valt er heel veel van je af. Fijn dat het goed gegaan is, en natuurlijk ga jij niet aan de alco! Maar zeker weten zul jij je vochtvoorraad weer moeten aanvullen! Dat wordt water halen Ik hoop dat deze dag tot een mooie herinnering kan worden voor jou en je familie. p/s Niet erg verstandig wat je voor die 3 kilo hebt gedaan! Sorry kon het niet laten. Ingrijpende verhalen zijn hier verteld, het brengt herinneringen boven dat is duidelijk. Koester allemaal de mooie herinneringen want het kan ook zo anders zijn.

Middag allen, Ben vandaag naar de rommelmarkt geweest evenals Pippi, daar was het dus écht weer voor! Heb wat boeken gescoord; kans op herstel, door licht verbonden en lessen van wonderbaarlijke patiënten. Verder wat boeken voor man en kids, het is voor het goede doel dus als het niets is de papierbak in. Op zo'n boekenmarkt vind ik het altijd spannend of ik er iets "in" vind, persoonlijke noot of je weet maar nooit toch? Bij het laatste boek moest ik even aan jou denken Vie, het gaat over psychische krachten die helend kunnen beïnvloeden. Ik ken je niet maar heb enorme bewondering voor je hoe jij met je ziekte omgaat. Overigens je was jarig las ik, nog van Harte Gefeliciteerd! Anna, fijn dat je pc weer in orde is. Jij ook een Ram? Al jarig geweest of komt het nog? Bammetje en Marjo gefeliciteerd met jullie mijlpaal!!! Echte volhouders, echte voorbeelden, echte nuchtere mensen :present::present: Gem, ingrijpend zulke dagen. Maar fijn dat je het met je vriendin kan delen. Tja, die slijter, daar ben ik nooit weer terug geweest. Bang voor de aanbiedingen

Tapas, dat is het wachten waard geweest. Ze zeggen wel eens, geduld is een schone zaak en is bij jou van toepassing. Zo'n expositie trekt altijd veel mensen, mogelijk vloeit er nóg meer uit voort. Het is ook wel erg fijn dat je nu van die speciale afdruktechniek gebruik kan maken, in één keer doen wat je eigenlijk al die tijd wilde. Toppie! Corinne, carpooltunnel syndroom is nieuw voor mij maar klinkt niet geheel onmogelijk. Ik bedoel, carpaaltunnel. Misschien even googelen, er zijn varianten en is gemakkelijk vast te stellen door de arts. Meestal heeft het iets met een zenuw te maken die ietwat beklemd zit/raaakt en vervelende verschijnselen kan geven. Blacky, ja daar is dit forum voor. Schrijf lekker van je af. Je klinkt als een wervelwind, als iemand die zijn ei niet kwijt kan. Jammer dat één schildpadje het niet overleeft heeft. Die loopbaantraining zal je goed doen, een stukje bewustwording waar je nu mee bezig bent. Wat het ziek zijn betekent en wat werken zal betekenen en hier een combi in te vinden wat helemaal bij jou past. En tja, ook al heb je een partner ook deze moeten we soms delen met anderen. Ik herken dat wel, vooral de momenten waarop. En dat zijn meestal niet de gewenste momenten. Maar ik bedenk op zo'n moment, mijn partner heeft mij ook moeten missen, moest mij delen met mijn vriend alco waardoor ik lange tijd onbereikbaar was.

Marjo, nee mijn tong houd ik nat, hi,hi,hi. Ik heb altijd een fles water mee als ik ga slapen. Meestal slaap ik met behulp van een inslaper om niet geheel door te slaan, en dan nog om de paar uur wakker. Ik houd er wel struktuur in, op tijd naar bed zodat ik minimaal 8 uur de tijd heb. Corinne, ben je nu weer écht helemaal weer beter? Wat jij vertelt over je wijsvinger en pink kan duiden op carpaaltunnel syndroom, heb je er naar laten kijken? Maar die verschijnselen komen ook vaak voor bij stevige rokers! Tapas, ja voor mij was zwemmen in eerste instantie een uitkomst. Maar zelfs met lopen (in vergelijking bij jou dus wandelen) ben ik nu beperkt en dat doe ik op zich heel graag.

An, ik start hier komende week woensdag mee dus precies weet ik het nog niet. Maar het doel is weer om te "leren" ontspannen door middel van oefeningen, muziek en trachten je denken/piekeren onder controle te krijgen. Ik kan niet lang stil zitten want dan kom ik niet meer overeind en lijk wel een bejaarde. 'sOchtends kost het mij veel tijd om op gang te komen, de spieren beweeglijk te krijgen. Als ik vroeg op moet kost dit mij té veel tijd en moet ik 's nachts er om de paar uur uit om even te lopen. Mijn denkraam slaat op hol met verkramping van de spieren tot gevolg zonder dat ik mij daar bewust van ben. Maar hee, da's een goed idee, ik ga ook een lekkere douche nemen. Ben vandaag naar de kapper geweest en al die losse haartjes kriebelen!

Het is voor mij onmogelijk om alles terug te lezen, ik heb gezien dat het wel érg veel berichtjes zijn. Floortje, als ik er bij stil sta wat de buren mogelijk allemaal gehoord hebben stijgt het schaamrood mij weer om de kaken. Ze hebben nooit wat gezegt en ik heb mij altijd afstandelijk opgesteld. Kop in het zand steken. Nu laat ik het maar zo, verleden tijd toch? Dag 9, hartstikke goed en dan nuchter naar tennis. Houtje, herkenbaar die strijd met je kleding. In het verleden stond ik wel jankend voor mijn kast, hoezo gepast gekleed. Nou janken hielp mij niet, en nu heb ik er toch wel van geleerd. Altijd voor uit denken, qua kleding dan hé. Sterkte. Marieke, dat moet pijnlijk zijn voor jou en je man dat je zoon al drie weken niet thuis komt. Je schrijft wel beredeneerd maar in je hart huil je volgens mij. Dit is verschrikkelijk moeilijk voor jullie en vast ook voor je zoon, al zal die het misschien niet tonen op het moment. Het is een keuze tussen kwade die jullie moeten maken. Fijn dat de stage van je zoon goed is gegaan dat is een positieve opsteker voor hem die hij hard nodig had. Nu ook hopen dat er wat verstandelijks goeds uit de gesprekken met jullie buren komen. Lange adem Marieke, je gaat goed!

Hoi Jozias, volgens mij was jij vorige week ook al wel op het forum. Zolang ben ik ook weer niet weg geweest. Sinds ik gestopt ben met alco kan ik mij niet ontspannen. De eerste tijd heb ik dat getracht op te vangen door regelmatig flink banen te zwemmen maar door mijn "overvolle" agenda bleek dit geen haalbare kaart te zijn in combinatie met mijn werk. Mijn spieren zijn dermate verkrampt dat ik inmiddels vele beperkingen heb met het gevolg hiervan toch wel af en toe depressief te zijn. Ook het slapen 's nachts wil nog niet lukken laat staan eens lekker uitslapen. Hiervoor start ik komende week een ontspannings therapie, wat dat wordt weet ik nog niet. Dus een film geheel uit kijken is voor mij al wonderlijk. Tja, voortijds kon ik de film wel tien keer zien. Ik ontdekte steeds weer een "nieuw" stuk.