Hoi,
Fijn om te zien dat er meer mensen delen over hun ervaring en proces.
Ik heb de stap zojuist genomen om te stoppen met blowen, na zo'n 8 jaar gebruikt te hebben. Ik schat dat ik hiervan zo'n 5jr verslaafd ben in verschillende fases van afhankelijkheid, waarvan ik me in de loop der tijd bewuster van ben gaan raken.
Fysiek merk ik vooral voormoeidheid en van sportief naar lui in mijn doen en actief in wat ik wel wil.
Het denken over blowen gebeurt dagelijks op allerlei momenten. Ik bedenk vaak hoe ik kan zorgen dat ik kan gaan blowen, afspraken afzeggen, alleen zijn. Ik lieg te makkelijk en voel me daar schuldig over. Dat wil ik helemaal anders doen, ik vind betrouwbaarheid erg belangrijk, maar ben dat voor anderen lange tijd niet geweest.
Het kost me een hoop energie om geestelijk / mentaal aan de verslaving(gedachten) gekoppeld te zijn, wat allemaal in de weg staat van waar ik me wel mee bezig wil houden. Nog niet over concentratie en verwerken van informatie gesproken.
Emotioneel heb ik mezelf een lange tijd verwaarloost, al merk ik na een dag niet blowen al direct het verschil. Ik raak/ben gevoeliger voor stemming en kan er minder adequaat op reageren; onstabieler, onrustig, licht angstig, minder sociaal (oogcontact, vrij praten en bewegen), onzekerder en qua steun voor mezelf en anderen alles op de laagste versnelling gezet, Voor mijn gevoel meer brandjes aan het blussen dan gewoon de bron aansterken.
Ik heb al eerder met goede vrienden en familie erover gesproken, maar liet me nooit echt helpen. Ook was ik te lui of erkende ik niet dat het opzoeken van hulp via bijv. dit forum of een meeting kan helpen. Ik heb een document aangemaakt met een overizcht van de voor- en nadelen van blowen, mijn doel en het voorbereiden op nieuwe verleidingen, hoe hiermee om te gaan. De volgende stap is om een meeting oid te bezoeken.
Hier hoop ik van jullie ervaringen te leren en mij verder aan te sterken. Alvast bedankt voor jullie bijdrage en kijk uit naar verder contact.
Fijne dag, Stef
