Maan

Bedankt voor jullie lieve reacties. Originally posted by: jane4Welkom Maan, je hebt een giga prestatie geleverd en bent gretig naar het resultaat lijkt me. Dat komt hoor, echt, maar soms wordt het eerst erger eer het weer beter wordt. Je bent jaren gewend geweest aan een fles wodka per dag, je moet wel een ijzeren gestel hebben dan, dat je nog goed functioneerde. Dar gestel zal je ook goed van pas komen in je herstel. En ja wat je vriendin betreft, hier zeggen ze: vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Maar reken maar dat ze posotieve verschillen gaat merken. Misschien wel eerder dan jijzelf. En dan beginnen jullie beiden te oogsten. succes!quote> Dank je, dat zal inderdaad vanzelf wel (langzaam) komen. Originally posted by: ZtiertjeMaan het is idd. zo als dat Kohtje zegt dat kan een ieder hier en ook in de div. zelfhulpgroepen ( waar je overigens ter ondersteuning ook contact mee kan opnemen hoor ) je beamen . b.v. ; http://www.aa-nederland.nl/index19.php Het duurt echt soms maanden , en maanden eer je uit je " alcohol narcose " ontwaakt , en je ineens weer stukken beter gaat voelen . Geneer je niet je lichaam en geest hebben die tijd gewoon nodig , net wat Kohtje al tegen je zei . Je vriendin kun je vertellen dat je wel serieus bezig bent , en haar evt. op de hoogte brengen van het bestaan van al - anon Dit zijn groepen voor partners en naasten van alcoholisten ; http://www.al-anon.nl/ Waar zij wat aan kan hebben om jou evt. te begeleiden , want dat ze je niet gelooft tsja inmiddels kent ze ook al wat alcoholisten eigenschappen en streken denk ik . Ik heb hetzelfde gehad met mijn vrouw en dochter die me de eerste tijd ook niet geloofden , maar na een paar weekjes dolblij waren als dat ze 's avonds van hun werk kwamen , en mij gewoon broodnuchter in mijn stoeltje zagen zitten . Ik ging ook direct de eerste week keihard aan het werk er aan , zo meldde ik me ook direct bij de locale zelfhulpgroep . Waar ik echt wanneer ik maar half kan trouw elke week op donderdagavond heen ga . Ik heb hier veel steun aan , de eerste 3 'a 4 keer ging eerlijk gezegd wel het meeste aan me voorbij hoor . Dus was dat eigenlijk net zoiets als wat jij nu hebt . Ik ben nu ca. 4 'a 5 maand verder , en het gaat wonderbaarlijk goed met me . Je gaat ook als je ze hebt je ( drinkematen ) vrienden verliezen , want jij word nu een hele vreemde eend voor ze . Ga vooral niet met hen ( of jezelf ) in discussie voor een ( eerste ) slok , want dan ben je weer terug bij af . NEEEEEEE NEEEEEEE en nog 600.000 maal NEEEEEEE NEEEEEEE blijven zeggen , en vooral volhouden . Het word nog moeilijk voor je , maar over een poosje de beloning des te groter . Zorg voor veel back up en support ( locale ervaringsdeskundigen ) achter je , dan is je slagingskans heel groot . Sterkte . Ztiertje quote> Ik zal er eens naar kijken en over nadenken. Ik voel me wel een beetje beschaamd om daar heen te gaan, maar dat is waarschijnlijk niet nodig (dat weet ik ook wel, maar toch). Ben veel vrienden/kennissen verloren in de periode dat ik nog dronk, maar de twee die ik nog over heb drinken nauwelijks en zullen mij gelukkig niet laten vallen nu ik niet meer drink. Volhouden is inderdaad de oplossing. Originally posted by: huttulaNa alles wat er nu met je gebeurd...je drinkt niet!! Topprestatie lever je nu aan jezelf...daar mag je nu al trots op wezen Ga zo door...en heel veel succes Zo herkenbaar quote> Originally posted by: ZtiertjeWe hebben een kanjer er bij Hut !quote> Dank jullie wel, maar zo voelt het niet echt voor mij hoor. Heb het probleem zelf veroorzaakt en vind het niet echt 'knap' in de zin van dat ik het aan mezelf te wijten heb en geklaag/gezeur nogal misplaatst vind van mezelf. Maar goed, wel fijn om even een steuntje in de rug te krijgen hier. Zat er echt even doorheen.

Hoi Kontje, Bedankt voor je reactie. Ik denk dat je gelijk hebt. Het is ook wel vlug van mij om dat te denken. Dat komt misschien ook doordat alles veel langzamer lijkt te gaan. Die drie weken lijken weldrie maanden en een dag zelf gaat ook traag. Mijn tijdsbesef is daardoor misschien niet goed. Mijn vriendin gelooft me (helaas) niet. We wonen niet samen en ze denkt dat ik nog drink als zij er niet is. Heb al twee keer gezegd te stoppen om vervolgens stiekem te drinken. Dat vertrouwen is dus wel weg. Hopelijk trekt dat na verloop van tijd bij. Dat eerste glas doe ik inderdaad niet! Ken mezelf te goed om te weten dat ik geen druppel moet drinken. Dab druppel ik mezelf gewoon weer vol. Nogmaals bedankt en ik zal eens nadenken over om met mensen te praten die in dezelfde situatie zitten.

Hallo, Ik ben nu drie weken nuchter na jaren ongeveer een fles wodka per dag te hebben gedronken. Ik ben gestopt omdat de relatie met mijn vriendin onder mijn verslaving leed en zij mij te veel waard is om nog op dezelfde manier door te gaan. Met behulp van wilskracht en medicijnen die een dokter heeft voorgeschreven om een terugval te voorkomen heb ik het vol weten te houden, maar ik kan mij absoluut niet vinden in de positieve ontwikkelingen die vaak worden genoemd bij afkicken. Ik voel mij ontzettend eenzaam, heb nergens meer zin in, kan geen energie opbrengen om iets te doen en de dagen lijken maar niet voorbij te gaan. Slaap heel slecht, eet nauwelijks iets, muziek, televisie, vrienden, het interesseert me allemaal niet veel meer. Wat dat betreft functioneerde ik vele malen beter toen ik dronk. Zelfs mijn studie, waar ik me ondanks mijn verslaving altijd goed voor in heb weten te zetten, lijdt op dit moment gigantisch onder mijn dagen zonder drank en mijn lusteloosheid. Is dit normaal? Ik kan er weinig over vinden; mensen zijn veelal positief. Of verwacht ik te snel vooruitgang? Ik loop ook bij een therapeut, maar haar heb ik al twee weken niet kunnen spreken omdat ze in het buitenland zit. Verder heb ik niet echt iemand om hierover te praten, ook niet met mijn vriendin. Zij begrijpt geloof ik niet echt waar ik doorheen ga. Ik hoop dat iemand zich hierin herkent en mij misschien tips of advies kan geven.