Ok Jane,
In het kader van je laatste zin richting mij verzoek ik je dan die mening voor je te houden, tenminste, tegen mij. Dat zou ik erg op prijs stellen.
Ik ben hier nog geen dag en iedereen die je spreekt is vol positieve kritiek, opbouwende vragen, steun etc. En dan kom jij: Ik ben vaag, ik ben niet eerlijk, ik heb geen keuze gemaakt, ik moet mijn doelen scherper maken. Jane, ik ben hier nog geen 24 uur. Is dit normaal? Al zou het de waarheid zijn die jij verkondigd (die in deze geheel subjectief is volgens mij, ik zie de dingen anders, net zoals weer een ander de dingen weer anders ziet), dan haal je iemand zoals ik toch (met een probleem dus) toch niet zo binnen! Als jij mijn therapeut zou zijn zou ik na 1 sessie denken dat ik het er maar bij laat zitten en het wel zelf ga proberen. Moet ik al de antwoorden op die vragen die jij hebt paraat hebben, het lijkt van wel, het voelt in ieder geval zo.
Dan nog het zinnetje waar je om moest grinniken. Dat ik al met een alcoholist leef. Ik ga er vanuit dat je intelligent genoeg bent om dat in de context waarin ik het schreef anders te interpreteren.
Hoogtepunt vind ik je zin over mijn relatie. Het is knap dat te weten. Mijn vriendin heeft het hart echt ongelooflijk op haar tong en zou zeker wat zeggen over mijn alcoholgebruik, maar jij hebt een glazen bolletje want je weet zeker dat ze het wel weet maar er niks over zegt.
Ik wens je oprecht ook veel succes! Maar laten we het hier maar bij houden......