sneeuwwitje

Of een waakvlam.

Rosie, niet iedere werkgever is hetzelfde, er zijn ook vast hele leuke werknemers.

Zijn Lucas en Maria verdwaald in het sprookjesbos???

Ok, dan. Ik zal met volle teugen genieten.

Grappig, dat jullie nu allebei een ander icoontje nemen, dat hoeft voor mij niet hoor. Ik moet gewoon beter opletten.

Kate, hij heeft zijn ogen niet dicht, het zijn gewoon spleetogen. hihihi Visje, lekker genieten van het toneel. Hopelijk is het wel een komedie.

Nee doe maar niet Kate, dat haar staat je niet.

Goh, ik zag Kate en Rosie voor dezelfde persooon aan. Ja ik kan ook de krant op internet lezen en dan mijn toch mijn dochter"bijhouden", scheelt inderdaad een hoop centjes, dus toch de brief maar de deur uit. Knuffie, ik vind het wel knap van je, dat je toch die nachtdiensten draait, maar denk je wel aan jezelf. Ik kan me voorstellen wanneer je aan het werk bent, dat je je eigen sores even vergeet, maar het lijkt me wel zwaar werk. In ieder geval sterkte.

Ja Stien, dat is ook een goeie, daardoor schiet me ineens te binnen dat mijn zus dezelfde krant heeft, die zou ze voor me kunnen bewaren. Tjonge, hoe simpel kan de oplossing zijn als je het probleem met anderen deelt.

Nou Corinne, dan ben je echt wel gezegend met zulke pubers. Bij ons schijnt al een hele tijd de zon.

Marieke, echt een vervelende situatie met je zoon. Hij doet me aan die reclame denken, waar die jongen op bed ligt en niets wil en daarna komt het: Ongeschikt of geschikt voor de landmacht, of zoiets. Nou die van jou is dus nu echt ongeschikt. Mijn zoon had het ook toen hij 18 was, net na mijn scheiding. Hij heeft een half jaar bij huis gelopen, ik gaf hem alleen nog eten, voor de rest niets meer, geen zakgeld, geen kledinggeld echt totaal niets. Na een half jaar had hij echt in de gaten, dat er bij mij echt niets te halen viel als hij uit wilde of geen boxershorts meer had. Hij heeft toen een baantje genomen en dat verdiende zo slecht, dat hij wel in de gaten had, dat een geschoolde baan meer opleverde. Hij is toen een opleiding gaan doen. Soms is het heel moeilijk om zo'n keuze te maken, maar ik had wel in mijn achterhoofd, dat ik het deed voor zijn bestwil en natuurlijk ook de mijne, maar vooral voor zijn toekomst. En nu is hij mij er dankbaar voor, dat ik voet bij stuk heb gehouden, maar ja dat is pas later. Je gaat jezelf zo ook elke keer ontzettend opwinden, wanneer hij niets wil. Maar soms zijn er echt harde maatregelen nodig en maken zachte heelmeesters stinkende wonden. Ik wil je hier absoluut niet mee zeggen wat je moet doen, want ik ken je zoon helemaal niet en weet ook niets van zijn achtergrond, maar ik wil je alleen een voorbeeld geven, dat het ook wel weer goed komt. En als je niet op een lijn zit met je echtgenoot, qua opvoeding dan is het helemaal moeilijk, dat had ik toen bij mijn exman, kinderen zijn heel slim en gaan er van profiteren. Moest wel lachen om je blanke vla en jodenkoeken, maar ja koninginnesoep mag wel, nou doe me dan maar een negerzoen.

Ik heb nu een brief geschreven om mijn abonnement van de krant op te zeggen, maar ik heb er zo'n moeite mee, want mijn dochter is journaliste van die krant. Ik kan het toch niet maken. Ik krijg gewoon een schuldgevoel. Ik ga toch nog even proberen of ik op een andere manier kan bezuinigen. Ze zal het wel begrijpen, maar ik ben altijd zo trots, als ik haar stukjes lees en vooral als de krant er ligt met haar naam op de voorpagina. Mijn zoon heeft de laatste jaren altijd al op de voorgrond gestaan door zijn ziekte, nu wordt ze weer aan de kant geschoven, dat geeft mijn een schuldgevoel.

Corinne, Ik wacht ook altijd te lang met dat soort dingen. Eigenlijk doe ik alle dingen op het laatste moment. Succes met je sollicitatie-bombrieven.

Bammetje, fijn dat je nu weer van dingen kunt genieten. Als die reclame op de tv is van Bammetje, moet ik altijd aan je denken. Ja het moet toch niet gekker worden met me. Mick, mooi gedicht, is miste je humor al een beetje. Kohtje en Knuffie, ik mis jullie ook , maar doe beide lekker kalm aan.

Visje, toen ik gisteren langs Arnhem reed, zag ik de borden van Shakira en ik moest gelijk aan je denken, terwijl ik je helemaal niet ken. Lijkt wel een dronkemanspraatje;) Anjo, Je klint echt positief, het werd aanstekelijk. Ik ben gisteren door mijn rug gegaan, kan niet meer op mijn linkerbeen staan, want dan schiet het door mijn linker bil en been, dus ik ga nu zeker een afspraak bij de huisarts maken, maar op maandag is het altijd zo druk. Dus mijn eerste stap op het stappenplan, alhoewel die stappen nu wel moeilijk gaan met mijn linkerbeen

Nou ik zie dat iedereen naar bed is, dus allemaal tot morgen. Om nu tegen mezelf te gaan zitten schrijven lijkt me ook niet zo'n goed idee.

Hallo allemaal, Ik kom nog even als mosterd na de maaltijd aanpiepen. Heerlijk aan het malt bier gezeten en echt het is heel makkelijk. Toen ik de eerste keer stopte, jaren geleden ben ik ook maltbier gaan drinken en dat heeft mij er wel door heen getrokken, dus ik ga weer malt kopen. Bibelle, Proficiat met je eerste maand, had jij even mazzel dat het de kortste van het jaar is, scheelt toch 3 dagen met december. Blacky, 200 dagen, dat telt ook al ontzettend aan, net je eerste half jaar achter de rug, knap hoor.(nu ondertussen al 201) Stien, volgens mij ga jij je beter voelen, want ik vind dat je los begint te komen. Je durft in ieder geval meer van jezelf te schrijven en angsten hebben we allemaal hoor. Ik ken grote kerels die bang zijn voor bloed prikken, of voor spinnen. Ik heb ontzettende hoogtevrees, vanmiddag bij mijn schoonmoeder, die woont 10 hoog, dan hou ik de hand van mijn man vast en doe mijn ogen dicht, anders durf ik niet naar haar toe. Gelukkig zijn we nooit iemand tegengekomen op de ballustrade, want het is geen gezicht Knuffelke; Meisje, ik moet veel aan je denken, vooral nu ik een aandenken van je heb, kom je ik de hele tijd tegen. Ik hoop echt dat je nog kracht over hebt voor die laatste loodjes en de uitslag positief is.

Robbie, AD is antidepressiva. Zo, ik ga even met mijn man naar Nijmegen, naar zijn moeder. Het is ongeveer een uur rijden. Allemaal nog een fijne zondagmiddag en tot straks.

Stien, ik heb dat ook, dat ik moeite heb met telefoneren. Alleen mijn kinderen en mijn zus bel ik spontaan, maar andere mensen heb ik moeite mee. Op mijn werk moest ik altijd een stappenplan maken, voor mijn mentorkinderen en doelen stellen, maar ik denk dat ik nu voor mezelf maar eens een stappenplan ga maken. Ik kan nog voldoende stappen voor mezelf bedenken en waarschijnlijk wordt mijn doel dan ook beter bereikt. Het voordeel van het plan is, dat sommigen denken, dat ze niet voor uit gaan, maar als je dan na 3 maanden de stappen en doelen gaat evauleren, dan zie je dat de meesten voor uit zijn gegaan zonder dat ze het in de gaten hebben.

Zonder de AD had ik het waarschijnlijk niet gered om van de angstaanvallen "af te komen". Ik had het ongeveer 22 jaar geleden zo erg, dat ik bijna nergens meer kwam. Ik wilde toen absoluut geen medicijnen, want ik had mijn alcohol toch... Ik ben toen op 1 april (geen mop) met de alcohol gestopt en met de AD begonnen en met een half jaar gebeurde er iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. De wereld ging letterlijk en figuurlijk voor me open, want na een half jaar ging ik solliciteren en ben dat zelfde jaar op 13 oktober met mijn nieuwe baan begonnen. Ja, soms moet je kiezen uit twee kwaden, ik koos toen voor de AD, helaas zit ik nu weer aan beide.

@ Mick en Anna. Bij mij zijn de angsten ook minder als ik geen alcohol drink. Van de week na mijn kater van donderdag, had ik vrijdag er nog last van. Ik had op een geven ogenblik zelfs moeite om met de honden te wandelen. Vroeger had ik me aangewend om alvast te gaan drinken, voordat ik wegging, juist om de drempel te verlagen. Dan was ik mijn haren aan het föhnen, met de sherry ( in die tijd) naast me. Het was toen ook heel moeilijk om dat patroon te door breken en nuchter bij de mensen te komen. Hier heb ik nu geen last meer van, maar nu heb ik wel medicijnen voor, die ik toen niet had. Het patroon doorbreken, aangeleerd gedrag afleren en de alcohol laten staan. Het klinkt heel makkelijk, maar ik weet ook dat je na een half jaar niet meer aan alcohol denkt, je hebt het dan echt afgeleerd om bij bepaalde valkuilen te gaan drinken. Maar ja, het klinkt zo simpel....

Hallo Anjo, Ben je weer boven Jan?

Ja Marieke, goed idee!!!!! Spiegeltje, spiegeltje aan de wand. Wie is het schoonste van het land. Of ik dan nog glimlach:(

Anna, ik zou het ook niet kunnen, om tussen 30.000 mensen te gaan staan, maar die grens heb ik jaren geleden al lager gelegd. Wil ik dat bereiken om tussen zo'n grote menigte te kunnen of wil ik gewoon weer tussen de mensen op straat, in de winkel enz, kunnen en echt genieten. Ik zal ook nooit de Mount Everest beklimmen, het is voor mij te hoog gegrepen en ik kan er goed mee leven, want daar heb ik me bij neergelegd.

Nou, dat door de alcohol de hersenencellen afbreken, dat klopt wel aardig. Ik kom net op mijn strijkkamertje en zie dat mijn strijkijzer nog aanstaat, vanaf gistermiddag.. poehhh. Ik zag twee spreuken, die ik nog niet kende. Alcohol: Het halveert je leven, ook al zie je soms dubbel. Roken: Het blijft een teer onderwerp.