Sofi007

Hoi Vincenzo, Ook ik ben hier nieuw. Hopelijk heb je vandaag een 'goede' dag 🌸 Groetjes

Bedankt voor jullie reacties. Wat een herkenning en goed om jullie tips/ervaringen te lezen. Het lijkt nu na 5 weken nuchter te zijn wel moeilijker te worden om toch niet 'één' wijntje te nemen. Daarom is het extra fijn om te lezen dat jullie hier ook doorheen gekomen zijn. Ik hou al een dagboek bij en ook ik probeer veel overdag af te spreken om te wandelen en andere dingen te ondernemen. Waar ik van baal is dat ik mezelf nog helemaal niet beter voel. Ik slaap slecht, ben duizelig, moe, mijn stemming gaat van depressief, chagrijnig naar stabiel en daarnaast word ik gek van de jeuk. Al moet ik wel zeggen dat ik ook tegelijkertijd gestopt ben met roken, nu een antibioticakuur slik vanwege een urineweginfectie, mijn suikers ontregeld zijn en mijn schildklier medicatie aangepast moet worden. Het is dus ook wel veel voor lichaam en geest. Herkennen jullie dit? Wanneer gingen jullie je écht beter voelen? En die jeuk, heeft iemand hier ook last van gehad (ik had echt nooit jeuk!)? Daarnaast ben ik ook heel benieuwd of jullie een baan hebben waar je blij van wordt en voldoening uit haalt. Ik ervaar het als een behoorlijke uitdaging om een leuke baan te hebben te combineren met een gezinsleven, dieren, sporten, sociaal leven, chronisch ziek zijn en financiële stabiliteit te hebben zonder mezelf daarbij voorbij te lopen. Ik hoop zonder alcohol meer energie te hebben en stabieler te zijn. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen hierin. 🌸V

'Het is normaal om je even stuurloos te voelen' Deze quote ligt op mijn tafel om iedere dag even het besef te hebben dat het onrustige, stuurloze gevoel wat ik ervaar er mag zijn na ongeveer 30 jaar overmatig gedronken en gerookt te hebben en nu ruim een maand gestopt te zijn. Vele relaties, banen, schaamtevolle momenten, katers, diepe depressies en andere gezondheidsproblemen hebben de revue gepasseerd de afgelopen jaren. Sinds ruim een jaar heb ik een relatie met iemand die een nog veel groter alcohol probleem heeft als ik heb wat me heeft doen inzien dat dit niet het leven is wat ik wil. Ik ben trotse moeder van 2 puberzoons waarvan de jongste de helft van de week bij mij woont, ik heb een aantal goede vrienden die een gezond en stabiel leven leiden, een fijn huis met hondje en poes maar toch ben ik niet gelukkig met mezelf. Ik ben psychisch niet stabiel en ik heb een aantal chronische aandoeningen die invloed op mijn stemming en lichamelijke conditie hebben. Ik hoop door het stoppen met drinken en roken dat ik op alle fronten stabieler word en ik weet dat ik dan eerst door een moeilijke periode heen moet komen... Maar pfffff.... wat is het heftig, wat een gedachten en gevoelens. Wie ben ik zonder alcohol? Wanneer ga ik me beter voelen? Hoe ga ik mijn sociale leven invullen zonder alcohol en kan ik wel verder met mijn huidige partner? Ik ben bang om eenzaam te zijn als ik een andere/gezondere weg insla omdat ik afscheid van mijn twee wekelijkse kroegmomenten neem en een andere band op moet gaan bouwen met mezelf. Ik ben erg onzeker over mijn uiterlijk en over mijn kunnen in alles eigenlijk. Een ingewikkelde jeugd die mij gevormd hebben kan ik de schuld niet meer geven. Ik ben 43 jaar en wil mijn leven zelf op orde hebben zonder alcohol..... Ik merk dat ik erg veel behoefte heb aan contact met lotgenoten om te sparren over het leven. Intake bij de Jellinek staat gepland over een maand, dan heb ik twee maanden niet gedronken en ik vraag me af of dat de plek nog wel is voor mij voor hulp al weet ik ook dat die gedachte juiste een valkuil kan zijn. Ik hoop hier verhalen van anderen te horen, contact te krijgen met lotgenoten en elkaar te kunnen inspireren om een gezonde levensstijl na te kunnen streven. Groetjes V