Beste mensen,
Zojuist mijn account aangemaakt om mijn 'reis' naar nuchter worden te delen. Ik denk dat het me kan helpen om het van me af te schrijven en wat (h)erkenning te krijgen.
Ik ben 46 jaar en zal dus nu zo'n 30 jaar drinken. Ik heb mezelf jarenlang voorgehouden dat mijn drankgebruik heel normaal was. Dat is in mijn sociale kring eigenlijk ook wel zo. Bijna iedereen werkt hard en gaat in het weekend tot het gaatje. Tegelijk is er ook al heel lang een stem die het tegendeel beweert. Maar: ik kon en kan prima doordeweeks niet drinken en dan is er niks aan de hand 😉 Maar als de fles eenmaal op tafel komt dan is er toch vaak geen houden meer aan. En nu ben ik er klaar mee. Klaar met de regeltjes in mijn hoofd 'maximaal zoveel glazen per keer', 'maximaal zoveel keer per week/maand', 'vandaag niet', enz. Uiteindelijk veranderen de regeltjes die ik in mijn hoofd bedenk om het gezuip in de hand te houden per week en na het 2e glas denk ik toch 'f*ck it, morgen is er weer een dag'. Ik ben de negatieve energie die het kost zat. De afgelopen paar jaar ben ik een aantal keren 4-8 weken gestopt en eigenlijk beviel dat zó goed. Maar tegelijk merkte ik dat ik toewerkte naar de dag dat het wèl weer 'mocht'. Het besef dat mijn relatie met alcohol ongezond is is er steeds meer gekomen en nu wil ik voor lange tijd stoppen en dan kijken hoe ik me voel. Eerlijk gezegd denk ik dat ik nooit meer kan en wil drinken, maar dat voelt zo onwennig en overweldigend. Dus nu is het mijn streven om het in elk geval een jaar vol te houden. Eens een jaar in mijn leven alle terugkerende dingen (zoals de feestdagen, oud & nieuw) meemaken zonder de verdoving van een glas witte wijn. En dan eens zien waar het leven me brengt. Ik schrijf het nu gemakkelijk op maar vind het heel spannend en hoop door het hier neer te pennen en met jullie te delen dat ik me erdoor heen ga slepen. Elke dag is er één.
Dank!