Johnny

Een stapje naar achter, twee vooruit! Je ego schreeuwt er om, maar we moeten de fles laten staan. Ik doe met je mee, net als de anderen hier! Dat geeft een goed gevoel, samen t gevecht aangaan. Zet m op.

Wat een goede tips allemaal. Ja, het dagelijks sober zijn als doelstelling is veel directer. Ik denk dat net als veel anderen alcohol bij mij een verkeerd middel was om gevoelens te verdoven. Of het werd uiteindelijk een gewoonte. Maar eerst de drank laten staan, als dat lukt kan ik de kern aanpakken. Stapje voor stapje. Op dit forum het bewijs dat het kan!

Beste forumgenoten, heel veel dank voor jullie bemoedigende en behulpzame woorden!

Goedenavond allen, ik ga even lekker een rondje buiten en lopen en kan hopelijk mijn gedachten beetje ordenen. Op tijd naar bed, morgen weer een alcoholvrije dag!

Volgende stap..goede vraag. Ik zou het graag met iemand willen delen, alhoewel ik het zo anoniem en met steun lotgenoten nu zeker erg waardeer. Ik zou het mijn ouders willen vertellen maar ik schaam mij, ik ben bang mijn zwakte te laten zien. Daarnaast zou mijn moeder zich veel zorgen gaan maken. Dit weekend heb ik met 2 hele goede vrienden afgesproken, ik denk dat ik het misschien beter tegen hun kan zeggen. Ik ken hun al bijna 20 jaar - het voelt iets minder confronterend dan het tegen mijn ouders 'op te biechten'. Zij waren vroeg ook stevige drinkers maar omdat beide een gezin hebben en het nachtleven zo goed als vaarwel hebben gezegd zijn ze nu een stuk gematigder.

Dank jullie wel, ik zal dagelijks even bij de dagraad binnen wippen. Het voelt goed om ermee te stoppen, een bevrijding. Ik zal ook gewoon mijn poot stijf moeten houden idd bij mijn vrienden, verwacht op termijn wel acceptatie. Toch voelt het ook een beetje als een verlies, de alcohol vaarwel zeggen. Zo lang was het bij mij. Onderdeel van mijn leven. Veel mooie dingen mee beleefd, jammer genoeg werden die leuke dingen steeds minder plezierige ervaringen. Het is lastig om te accepteren dat ik iets niet kan beheersen, maar de waarheid. Tijd om afscheid te nemen, dit keer voorgoed!

Goedemorgen allemaal. Ik ben Johnny, 32 jaar oud. Ik heb een alcoholprobleem. Ik heb altijd veel gedronken, met name tijdens mijn studententijd. Dit werd als gewoon gezien en al mijn vrienden deden hetzelfde. Aan het eind van mijn studententijd ging ik minderen, en bleef het bij sociaal drinken. Totdat het uitging met mijn relatie, en op het werk liep het ook niet zo lekker. Alcohol werd toen een uitvlucht in het weekend. Een middel om gevoelens te onderdrukken. Dit is een periode zo gebleven, totdat ik vond dat ik moest minderen. Mede door ongewenst gedrag tijdens het drinken / genant gevoel de dagen erna. Dit ging een tijd goed. Maar ook dit was tijdelijk, en al snel pakte ik het oude ritme weer op. Ook ging ik nu doordeweeks sterk drinken, maar dit bleef wel beperkt tot ca. 2 glazen en niet dagelijks. In een periode dat ik erg neerslachtig was begon ik steeds meer te drinken. Misbruik van alcohol. Op een avond heb ik een 'wake up call' gehad en had mij hierna voorgenomen om voorlopig niet meer te drinken. Ook was ik op dit forum gekomen maar anoniem meegelezen. Dit is een tijd goed gegaan, ik kon mij meer matigen tijdens het uitgaan. Wel bleef ik nog regelmatig een/meerdere sterke borrels per dag drinken thuis (1-2x per week). Ik had het gevoel de drang naar alcohol redelijk onder controle te hebben. Maar dronk wel voor het gevoel, de lichte roes. Tot afgelopen weekend, toen ik tijdens het uitgaan weer eens te veel dronk, niet stopte bij de grens. Ik besef nu dat de alcohol sterker is dan ikzelf ben. Ik leef verder wel gezond, sport veel. Drink veel water. Mijn vrienden weten dat ik veel drink, maar zij zijn zelf ook stevige drinkers. Dat maakt het ook lastig. Daarnaast ben ik alleenstaand dus niet iemand die mij thuis in het gareel houdt. Geen relatie maar verder wel alles wat ik zou willen, inclusief een goede baan. De maat is vol, ik wil nu stoppen voordat het echt dingen kapot gaat maken. Dingen gebeuren die je niet kan herstellen. Niet wakker worden met het besef dat het je weer niet gelukt is maat te houden. Af en toe een biertje is geen optie, het wordt dan weer een glijdende schaal. Als ik stop, weet ik wat ik niet (door de alcohol) zal verliezen..en dat is een hoop. Ik denk dat dit mij de kracht moet geven. Altijd nuchter blijven, niet meer de roes, de vlotte babbel in de kroeg..maar mijzelf zijn. Bij negatieve emoties zal ik deze niet moeten wegdrinken, maar confronteren..of andere afleiding zoeken. Bedankt voor het lezen, als ik kan volhouden zal dit een van de belangrijkste beslissingen zijn geweest in mijn leven denk ik. Omdat mijn vrienden nogal van een biertje houden, en iedereen weet dat ik dit ook doe, hoor ik graag tips om hier goed mee om te gaan. Ik wil zeggen dat ik gestopt ben om gezond te gaan leven, maar als er sociale druk op je wordt gelegd om maar 1 biertje te drinken..daar zie ik wel tegenop maar moet sterk blijven. En niet terugvallen. Sterkte allen.