Ik heb afgelopen week hulp gezocht en ben zo blij dat er eindelijk ingegrepen gaat worden! Verleden week woensdag is de bom gebarsten bij mijn man.De volgende dag heeft hij mij meegesleept naar de huisarts en die heeft een verwijzing geschreven naar de iriszorg. Diezelfde dag heb ik nog gebeld voor een intake die uiteindelijk twee dagen later plaatsvond. Nu moet ik minimaal drie weken wachten voor verdere aktie! Ik ben zo bang dat ik volgende week weer denk "" och zo erg is het toch niet , ik heb geen hulp nodig"" Ik heb bij de telefonische intake al aangegeven dat ik opgenomen wil worden om de eerste moeilijke periode door te komen. Typ nu ook weer vrij onsamenhangend omdat ik WEER dronken ben ! Ik haat het! Waarom kan ik niet gewoon zonder de drank? Waarom schaam ik mij omdat ik nu met de billen bloot ga? Waarom plaats ik dit hier ondanks de reden dat ik weet dat niemand mij gaat helpen hier?