Barbamama

Dank je wel, Mariann, je geeft me precies de moed die ik nu eventjes zo hard nodig heb. Zaterdagavonden vind ik nog lastig... Nogmaals dank!! Lief!

Lieve Roberto, Dank je wel voor je reactie. Het proberen me niet te focussen is nu exact mijn grootste probleem. Ik ben erg vastbesloten. Het is de eerste keer in m'n leven dat ik besloten heb om te stoppen met alcohol. En gelijk ook de laatste, want ik weet heel zeker dat ik nooit meer zal drinken. Het van de drank afblijven vind ik niet moeilijk. Het staat hier in huis, m'n man en onze vrienden drinken gewoon waar ik bij ben. Ik wil gewoon niet. Maar het is dat gezeur in m'n hoofd. Dat ik die heerlijke smaak mis, dat zalige gevoel. Het verlangen, de hunkering naar die gelukzalige roes. Ik mis dat gevoel enorm, en dat maakt dat ik het zo lastig heb. Dus als die focus op alcohol weg zou zijn, zou mijn probleem ook weg zijn. Ik ga er maar gewoon even van uit dat ik in ieder geval komende 8 maanden nog te dealen heb met dit rotgevoel. Hopelijk neemt het gemis daarna langzaam af. Het moet slijten. En nu over jou: wat akelig dat je zo'n naar jaar achter de rug hebt. En dat je weer teruggevallen bent. Wat zul je er zelf van balen. Ik hoop dat je iets kunt vinden dat je de motivatie geeft om met een schone lei te beginnen. De teller op nul te zetten en deze lastige tijd met ons samen hier door te gaan. Sterkte!

Lieve Roberto, Dank je wel voor je reactie. Het proberen me niet te focussen is nu exact mijn grootste probleem. Ik ben erg vastbesloten. Het is de eerste keer in m'n leven dat ik besloten heb om te stoppen met alcohol. En gelijk ook de laatste, want ik weet heel zeker dat ik nooit meer zal drinken. Het van de drank afblijven vind ik niet moeilijk. Het staat hier in huis, m'n man en onze vrienden drinken gewoon waar ik bij ben. Ik wil gewoon niet. Maar het is dat gezeur in m'n hoofd. Dat ik die heerlijke smaak mis, dat zalige gevoel. Het verlangen, de hunkering naar die gelukzalige roes. Ik mis dat gevoel enorm, en dat maakt dat ik het zo lastig heb. Dus als die focus op alcohol weg zou zijn, zou mijn probleem ook weg zijn. Ik ga er maar gewoon even van uit dat ik in ieder geval komende 8 maanden nog te dealen heb met dit rotgevoel. Hopelijk neemt het gemis daarna langzaam af. Het moet slijten. En nu over jou: wat akelig dat je zo'n naar jaar achter de rug hebt. En dat je weer teruggevallen bent. Wat zul je er zelf van balen. Ik hoop dat je iets kunt vinden dat je de motivatie geeft om met een schone lei te beginnen. De teller op nul te zetten en deze lastige tijd met ons samen hier door te gaan. Sterkte!

Dank je wel voor je fijne en lieve reactie, Lady Jane.

Hallo allemaal, Ik ben 15 weken geleden gestopt met drinken. Ik was een gewoontedrinker. Drank laten staan vanwege werk of andere verplichtingen kon ik erg makkelijk. Maar maat houden als ik dronk, lukte niet. Ik dronk op feestjes, borrels, uitjes maar ook thuis. Liefst alleen in het weekend, maar dat weekend begon steeds vaker al op woensdag. Het stoppen gaat zonder uitglijers. Ik weet dat ik zonder drank kan. Maar de laatste weken (richting deze feestmaand) heb ik het ineens erg zwaar. Ik ben somber, sluit me af voor anderen. Wil met rust gelaten worden. Sociale gelegenheden vermijd ik, ik vind het moeilijk om anderen 'gezellig' te zien drinken. Momenteel voel ik me slechter dan toen ik nog dronk. Ik wil weer gelukkig en vrolijk zijn. Ik voel me nu leeg en mis de vrolijke onbezonnenheid van toen ik nog dronk. Ik mis de katers absoluut niet, en ook niet het knagende gevoel dat vier keer per week een kater echt niet oké is. Ik moet voor m'n gevoel kiezen uit twee kwaden: terug naar m'n ongezonde drinkgedrag of deze nuchtere somberheid. Het helpt ook niet echt dat ik in de overgang ben: m'n hormonen schieten alle kanten op. Ik weet het even niet meer. Alles is me nu teveel en het liefst zou ik de hele dag willen slapen, zodat ik me niet zo rot hoefde te voelen. Is er iemand die dit herkent? Gaat dit over, moet ik hier gewoon even doorheen? Hopelijk wordt de maand januari wat makkelijker....