mimosa

Vorig jaar, begin oktober heb ik me aangemeld op dit forum. Om alcohol de baas te worden. Ik heb een tijdje meegelezen en soms wat geschreven, maar ik kwam er al snel achter dat dit forum niet werkte voor mij. Voor mij werkte het goed om alcohol gewoon uit mijn leven te schrappen. Dit is 9 maanden lang goed gegaan. Eind juli gingen we op vakantie, en ik vond dat ik wel een biertje verdiend had. Ik dronk toen 1 biertje en vond het mooi geweest. Twee dagen later had ik op een avond 2 flessen wijn op. Ik moest er vier dagen van bijkomen. Ik kan dus nog niet normaal met alcohol omgaan blijkbaar. Ik heb de rest van de vakantie niet gedronken. Gewoon weer schrappen dus. Als die knop omgaat, dan gaat het prima. Maar blijkbaar heb ik toch wat gemist. Half augustus ging ik met een vriendin stappen en had aardig wat gedronken. Puur omdat ik er zin in had. Een bewuste keuze. Afgelopen weekend 3 roseetjes tijdens een verjaardag. Ik merk dat ik me daardoor sociaal weer wat sterker voel. Ik heb het bij die paar gelaten en voelde me er goed bij. Ik ben er wel dus nog steeds mee aan het worstelen. Ik voel me er erg alleen in staan, en merk ook dat ik me sociaal erg terugtrek. Ik weet me met mezelf geen raad in gezelschap. En dat is dus iets waar ik iets mee wil. Alleen red ik het prima, maar zodra er anderen bij zijn waar ik me wat minder op mijn gemak voel... Op mijn werk heb ik daar geen last van. Ik geef trainingen en heb veel collega's waar ik het prima mee kan vinden. IK heb dus veel met mensen te maken. De reden waarom ik zeg dat ik me er alleen in voel staan is dat ik na die laatste verjaardag vertelde aan mijn partner dat ik me toch zekerder en prettig voel met alcohol op, tijdens zo'n verjaardag. "nou, prima toch?" was het enige wat hij zei. Ik sloeg er helemaal van dicht. Heeft hij nou werkelijk niet begrepen waarom ik al die tijd niet wilde drinken? Heeft hij echt geen idee dat ik het er zo moeilijk mee heb, en dat het helemaal niet prima is dat ik dat zo ervaar. Ik dacht echt dat we duidelijke gesprekken hebben gehad over alcohol. Maar ik ben bang dat hij niet eens heeft geluisterd. Dit was even mijn verhaal in een notedop. Het gaat eigenlijk wel heel goed met me. Maar af en toe blijf ik dus worstelen. Ik wens iedereen hier veel succes! Mimosa.

Ik kom me even melden. Ik ben er nog, maar lees eigenlijk niet mee. Het is me veel te veel allemaal. Ik heb het druk met werk, en met mezelf. Ik ben bezig mijn conditie aan het opbouwen. En dat gaat niet als ik steeds maar achter de computer hang. Ik heb nog steeds niet gedronken. Mijn triggerweekend zit er aan te komen (16 november). Misschien dat ik me tegen die tijd nog even meldt. Maar het gaat goed met me. Ik hoop met jullie ook alles oke! groetjes van Mimosa.

Hoi Vice, Ik hoop dat je nog weet dat je hier bent geweest en dat je vandaag nuchter terug komt. Bij mij is het niet zo'n patroon van de ene dag wel, de andere dag niet. Ik ben meer een weekenddrinker. Moet er vervolgens een week van bijkomen, en ga er vrijdags weer stevig tegen aan. En zo heeft iedereen hier zo "z'n ding". Feit is blijkbaar dat je dit niet meer zo wilt doen en dat je een vorm van hulp en ondersteuning zoekt. Doe je goed! Zeker als je je beroep als B-verpleegkundige nog lang wilt uitoefenen. Succes vandaag, en probeer het patroon morgen eens te doorbreken.

Goeiemorgen! (Donderdag vandaag...) Heb me net ziek gemeld op het werk. Balen, want ik heb het ècht heel druk. Maar buikgriep komt op als poepen, en dat ben ik dus al een uur aan het doen. hahahaha Nou, een fijne dag allemaal hoor. Ik ga zo weer terug naar bed.

Goeiemorgen! Is de koffie nog niet (k)oud? Jeetje, wat een vroege vogels! Doe mij maar een bakkie. Laatste dag van de werkweek. Het gaat weer lekker!! Het wordt mooi weer vandaag. Geniet ze!

Hoi Madeleine, meid, wat kan je ermee in de weer zijn. Wel drinken, niet drinken, wel snoepen, niet snoepen, wel de deur uit, niet de deur uit. Net zo lang tot je zwicht en van jezelf drank mag gaan halen. Want dat je op dat punt uitkomt, voel je misschien zelf wel aankomen. Je herkent het van jezelf. Het is het opbouwen van spanning, totdat het te veel wordt. Lastig, en geen idee hoe je die spanning af kan remmen of teniet kan doen. Mede omdat het al een paar dagen duurt. Is er niet iets waar je wel ja tegen mag zeggen van jezelf, waardoor die trek over kan gaan?

Ik duik m'n mandje in. Warm en droog ;-)) Welterusten allemaal en bedankt voor de koffie en de goede zorgen vandaag. Fijn dat ik m'n verhaal even kwijt kon.

Hoe doe je dat, dat afvallen Rapilos? Ik kom alleen maar aan omdat ik ga lopen snaaien. M'n trekmoment is er weer uitgewaaid. Dochter van school gehaald voor het aanstippen van wratjes. D'r andere rijlaarzen liggen bij haar vriendin, haar tas ligt nog bij haar verzorgpony. Haar mobiel zat in haar jas. Heb ik dus 40 minuten in huis lopen zoeken naar spullen die niet in huis lagen. Ik verklaar mezelf hierbij voor gek en heb met mezelf afgesproken dat ik dit dus niet meer doe. Het schrijven hier heeft me best wat geholpen. Ik had echt zoiets van: ja, en nu? Maar het ventileren was eigenlijk al voldoende. Net op dat moment belde ook mijn man, dus ook even lopen klagen. Toen nog even op de fiets met dit weer en húp het is weer overgevlogen. Maar moet wel zeggen dat ik bèkaf ben door dit stomme gedoe. Bedankt voor de reacties. Mimosa

Ik zet mezelf even snel op de lijst, want ik laat me toch niet kennen door zo'n stomme actie van mijn dochter? Als die hartkloppingen voorbij zijn van woede en onrust, dan zal die trek toch ook wel weer voorbij zijn? God, wat een baggergevoel. Logisch dat ik dit nooit toelaat bij mezelf. Dit is dus duidelijk een trigger... DAGPACT Albert Lytse Sas Bor Primula Hanneke Rosa Serra Will Madelein Truitje Miranda Wijfie Mimosa

Hellepie! Nou loop ik toch verdorie wéér naar de mobiel van mijn dochter te zoeken. 2 minuten voordat ze weer naar school moet komt ze er achter dat ze haar tas nog moet inpakken voor vanmiddag. Tas kwijt. Dus mobiel ook kwijt. Ik heb alweer visioenen dat de tas open bloot bij haar verzorgpony ligt, waar ze zaterdag voor het laatst is geweest. Laarzen waren nog zeiknat van zaterdag, dus of ik "even" die anderen wil zoeken. Nou, dat "even" daar ben ik ook alweer 20 minuten mee bezig. Ik ben het zoooo zat, dat gezoek naar spullen van een ander. Ik ga komend weekend het hele huis overhoop halen zodat alles een vast plek heeft. Anders is het voor mij niet werkbaar, raak ik kregelig en eigenlijk bloedchagrijnig. Tranen zitten in mijn keel, en dat doet PIJN! En ja, dan wil ik dus verzachten "lief zijn voor mezelf" door er rustig een borrel of wat doorheen te kiepen. Wat nu??

Gefeliciteerd Madelief

Goeiemorgen, ik ben er ook weer. Dochter wakker maken en dan eerst maar eens een bakkie koffie. Zwart graag. Ik wil er vandaag een actieve dag van maken, niet zo voor de computerhangerig als gisteren. Die dagen heb ik genoeg gehad met een kater. Nu actie! Een gezellige dag allemaal vandaag!

Ik meld me weer droog af voor de dag. De euforie van de eerste paar dagen stoppen is weg en ik voel me een beetje verloren. Ik hoop echt op een goeie dag morgen met wat meer energie dan vandaag. Welterusten!

Bedankt Hanneke en Diesel. Ik mag weer meedoen. Ik ga naar yoga. Tot straks.

Dank Albert. Voelt nog niet helemaal hiep hiep hoera en trots. Ik ben wel vaker (langer dan) een week droog. Ik begin pas de vlag uit te hangen bij een half jaar! Maar het begin is er, en ik ben blij met de weg die ik ben ingegaan.