Madeleine

Geen idee wat ik moet antwoorden, Jopie. Val er stil van.

Heb trouwens een perfecte jeugd gehad, als ik terugkijk. Mijn ouders werkten beiden 40u en 's avonds en in het weekend waren ze te vinden op het voetbalveld en in de kantine. Zag ze nooit. Iedereen dacht ook altijd dat ik een kind van mijn oom en tante was en dat mijn broertje enigskind was. Zij waren met zijn drieen altijd met voetbal bezig en ik vond daar nu net niets aan. Mijn bijdrage van vandaag. Haha.

Dank jullie wel. En het is ook vallen en weer opstaan. Ik heb net mijn voorsteldraad bijgewerkt. Maar nu vraag ik me af of het hier niet beter tot zijn recht was gekomen. Twijfelen zit in mijn aard.

Na 16 dagen nuchter, op 4 biertjes in de kroeg na, ben ik afgelopen donderdag gruwelijk de fout in gegaan. Wat ik mezelf en wat anderen me ook vertelden, mijn hele lichaam schreeuwde om alcohol. Na een paar biertjes was ik compleet teut. En de kater de dag erna was erger dan ik ooit had gehad. Maar wat het meest verontrustende was, was dat mijn lichaam en geest om meer schreeuwde. En zo stond ik gisteravond weer in de winkel... Na een paar biertjes, want ik ben kennelijk niets meer gewend, stond ik al te tollen op mijn benen. En wilde eigenlijk mijn bank al voor mijn bed verruilen. Toen opeens mijn onderbuurman voor de deur stond. Of ik even een biertje met hem wilde drinken, want hij had voor het eerst in jaren een krat gekocht i.p.v. blikken. Dat had ik hem kennelijk maanden geleden aangeraden om te doen. Ik wilde me niet leren kennen en dus ben ik naar beneden gelopen om een biertje met hem te drinken. En ergens daar zijn mijn ogen open gegaan. Ondanks dat hij een krat had gehaald, had hij nog maar een paar biertjes over. Toen ik hem vroeg waar hij de rest had gelaten, bleek hij al de hele middag en avond te hebben gedronken. Hij had 20+ flesjes bier op en op dat moment vroeg ik me af of hij niet allang in coma had moeten liggen. Uit het niets begon hij over alcoholisme en vanaf dat moment lijkt het leven in slow motion te zijn gegaan. Ik vroeg me af waar ik in godsnaam mee bezig was. Of ik dit uberhaupt wel wilde. Hoe ik het in mijn hoofd had gehaald om drinken te romantiseren. Dat ik een alcoholist ben, was al duidelijk, maar wil ik een drinkende alcoholist zijn of een alcoholist die niet meer drinkt? Misschien heb ik niet de beste keuze gemaakt, maar voor mij was het op dat moment klaar. Ik heb mijn onderbuurman gevraagd of hij mijn bier wilde. En dat wilde hij wel. Dus ik ben naar boven gelopen, heb het bier uit de koelkast gehaald (zeven van de twaalf flesjes, want vijf had ik zelf gedronken) en in de krat gestopt. Vervolgens heb ik het mijn onderbuurman gegeven. Hij wilde me ervoor betalen, want dat vond hij eerlijk, maar dat wilde ik niet. Ik wilde alleen maar van mijn drank af. En opeens leek ook mijn lichaam het te begrijpen. Ik kreeg de hik. Vroeger, toen ik nog geen probleem had, begon ik altijd te hikken als ik genoeg had gehad. Dan moest ik ook accuut stoppen, anders liep het verkeerd af. En ik ben er altijd voor geroemd, dat als ik hikte, dat ik ook direct stopte met drinken. De hik heb ik alleen in de jaren erna verdronken. Nu was hij er weer. Ik ben direct gestopt met drinken. Ik heb mijn volle bierfles laten staan, wat 'normaal' niet in mij op zou zijn gekomen en naar huis gegaan. Slapen. Het lijkt alsof het een wake-up call was. Ik wil niet meer drinken. Het is, voor nu, klaar. Ik kan de toekomst niet voorspellen. Maar na de droom, die al mijn wensen vertegenwoordigde, nu ook de hik en dus het gegeven dat ik opeens van mijn bier afmoest. Volgens mij verteld mijn onderbewuste me dat het klaar is. Klinkt wat dromerig, als ik het zo opschrijf, maar ergens voelt het goed voor nu. Tot zover mijn update. Beetje warrig geschreven, want ik kan niet ontkennen een kater te hebben... Maar ik hoop de laatste.

Gaat het wel goed, Kirky? Maar ik had gisteren al een draad geopend over mijn wangedrag. En dat wat ik eergisteren heb gedaan, heeft gisteren doorgewerkt. Dus ja, gisteren wist ik in de ochtend al dat ik het 's avonds niet droog ging houden.

DAGPACT: Igor Aicha Apple Hanneke MarQ Wijfie Madeleine Gisteren heb ik me niet aangemeld bij het dagpact, omdat ik het gisteren niet droog heb gehouden. Ik denk dat ik mijn eigen draadje even ga updaten. Want ik heb een erg goede reden om het vandaag, morgen, overmorgen, volgende week, volgend jaar droog te houden.

Dat hoop ik ook.

Originally posted by: huttula Allemaal heel mooi..maar moet je je daar druk om maken...das haar probleem Eerst ben jezelf aan de beurt met jou probleem ongeacht wat anderen over je zeggen quote> Klopt hoor. Maar ik heb afgelopen week 'vriendinnen' verteld hoe ik ervoor stond. En haar antwoord was, je liegt. En de waarheid komt nog wel aan het licht. Maar een alcoholprobleem heb je niet. En dat heeft me ontzettend veel verdriet gedaan en telkens als ik eraan denk, dan ben ik nog steeds extreem verdrietig. Leg mijn ziel en zaligheid bloot en ondanks dat ik tegen de woorden "Ik vind het zo erg voor je", "En wat knap dat je het eerlijk durft te vertellen" ben. Vond ik dit absoluut het andere uiterste. En toen zei iemand mij dat ze waarschijnlijk mijn waarheid niet aankon, omdat ze zelf een probleem heeft. En in dat opzicht kon ik haar woorden handelen.

Weten jullie nog dat ik een paar dagen geleden zo kapot was van de meid die zei dat ik loog over mijn alcoholprobleem? Ze hangt nu zelf met een hele fles wijn op de bank. Alweer. Ik geloof dat ze er zelf nog niet aan wil dat ze zelf een probleem heeft. En me daarom maar zegt dat ik lieg.

Wijfie, goed gedaan.

Vind ik wel een goede verklaring. Ik draai het tegenwoordig om. Als iemand mij compleet zat is, zou deze dan de moeite doen om mijn bericht te beantwoorden? Nee, deze zal zonder nadenken op de knop 'verwijderen' drukken. Waarom zou ik dan continu het gevoel moeten hebben dat ik wel moet reageren. Net of ik minder in dit leven ben en mijn gevoel maar moet negeren. Die moet ik ook eens opslaan. Want zo denk ik slechts een enkele keer. Maar gaf mijn zelfvertrouwen opeens wel een boost.

Waar je een slecht gevoel over hebt, Kate, daar heb je een slecht gevoel over. En als je iets niet wilt, dan wil je dat ook gewoon niet. Dan ben je geen slechte meid, maar dan ben je juist een goede meid, omdat je voor jezelf kiest. Althans dat is mijn optiek. Mijn beste vriendin is altijd een zeurderd geweest. Ze weet alles beter en weet me soms in een hoekje te drukken, waardoor ik me heel klein voel en erg onzeker. Laatst heeft ze mij de huid volgescholden en ben ik eens assertief geweest. Van mijn kant is de vriendschap over, maar nu begint ze contact te zoeken. Dat ze toch zo goed voor me is. En ik weet niet of ik het nog wel trek om met haar om te gaan. Ze heeft een autisme spectrum stoornis, borderline en nog iets wat ik alweer vergeten ben. Ik trek dat niet. En ik zie mezelf niet als slecht mens doordat ik haar nu niet weer aanhaal, maar juist een goed mens voor mezelf. Omdat ik er niet nog een keer in wil worden meegesleurd. Goedenavond trouwens!

Apple, als ik nu naar buiten ga, dan zullen ze heel erg raar kijken. Ik kom net vers uit bed.

Dank jullie wel! Vanmiddag ben ik terug naar bed gegaan. En ondanks de verbouwingen van de onderbuurman, nog een paar uurtjes kunnen slapen. Ik heb een prachtige droom gehad, echt waar, soms gebeuren die dingen, en ik heb het gevoel dat mijn onbewuste mij vertelde waarom ik wilde stoppen en waarvoor ik moet vechten. De zin in drank wordt alweer minder. Is nog wel aanwezig. Sluimerd zeg maar. Vooral omdat het weekend is. Zo'n gevoel van week is toch al naar de maan. Maar goed, dat is ook zonde. Want het hele weekend beroerd zijn wil ik ook niet. Huttula, een paar weken geleden heb ik me gemeld bij de huisarts. Hij heeft me doorverwezen naar verslavingszorg. Hij wilde me diazepam voorschrijven. Dat heb ik afgewezen.

Hoi, Vandaag zit ik in een dip en ben ik niet zo praterig. Daarnaast voel ik me niet zo lekker, maar dat is mijn eigen schuld. Zojuist heeft de beste man van het bedrijf gebeld. Ze hebben afgelopen maandag al iemand aangenomen voor de functie. Nu gaat hij komende maandag met het bedrijf in overleg of er nog meer mensen gewenst zijn. En dan belt hij mij terug. Communicatie gaat goed daar. Maandag hadden ze nog niemand aangenomen en nu wel. Hmmz. Nou ja, hopen dat ze maandag nog meer mensen nodig zijn en ik voor de baan in aanmerking kom.

Gisteren ben ik de fout ingegaan. Het was een weloverwogen beslissing om de fout in te gaan. Want ik heb de tijd en woorden gehad om het voortijdig te stoppen. Maar alles in mij schreeuwde 'Meer, meer, meer'. Het is nu 'the day after' en ik heb natuurlijk een kater. Maar in plaats van me schuldig te voelen, teleurgesteld te zijn, boos te zijn, denk ik alleen maar 'Meer, meer, meer'. Kent iemand dit gevoel? Wat heb je er aangedaan? Hoe ben je weer op het rechte pad gekomen? Want ik heb nu het gevoel dat ik alleen maar verder wil afglijden, terwijl er ergens in mijn achterhoofd een stemmetje zegt:"Maar je was zo goed op weg". Hoorde dit in een dagdraad of is het zo geoorloofd? Want ik had het gevoel een eigen draadje te moeten hebben.

Originally posted by: Soothe Neen, we willen je niet meer terug.quote> Haha, sarcasme is niet jullie sterkste kant?

Huttula, Lytse. Morgen ga ik het voelen wat ik vandaag heb gedaan. En als ik morgen nog steeds terug mag komen, dan kom ik graag terug.

Ik heb geleerd dat ik hier geen namen mag noemen van merken? Dus ik dronk altijd 12 flesjes bier, het enige merk dat ze in kleine kratjes verkopen.

Het was al vanaf het begin van de week mijn enige obsessie. Alles liep mis in mijn eigen optiek. Terwijl het juist goed ging. Soms vraag ik me weleens af of ik liever in misere leef, dan in geluk. En het antwoord, na vanavond, lijkt me duidelijk. Ik heb niet het gevoel mezelf teleur te stellen. Dit was kennelijk wat ik al die tijd al wilde. Maar ik vind het heel erg dat ik iedereen die mij geholpen heeft ik zo teleurstel. Ik ben hier nog maar twee weken, oke ruim, en ik stel mensen al teleur. Dat vind ik echt en oprecht heel erg.

Bolletje, ik weet niet meer wat ik dacht. Wat ik denk. En waarom ik nu verlies. Dat terwijl er zoveel op het spel staat. Ik wilde het naar beneden brengen (onderbuurman), maar dacht... Och, wat doet één flesje nou nog? En toen ik deze had gehad, dacht ik "****".

Ik las vanavond mijn berichten terug. En kwam tot de conclusie dat ik, ondanks dat ik eerlijk probeerde te zijn, nog steeds ongelofelijk aan het liegen was. Het is wat Shahire zei. Ik zeg zoveel dingen, maar alleen maar te omzeilen wat ik kennelijk al een hele tijd wil. Zuipen. Het zet me wel weer op mijn plek. Maar dit is niet goed...

Laat ik maar eerlijk zijn, de drank heeft gewonnen.

Ik heb een alternatief gevonden. Maar twijfel nog of ik daar wel goed aandoe. Ik wil het absoluut niet door de gootsteen gooien. Dat krijg ik niet voor elkaar. Dat lukt me gewoon niet. Mijn eerste alternatief is 'het' naar beneden (berghok) brengen. Daar heb ik nog een koelkast. Maar dan is het niet in het zicht. Staat nooit wat in, gebruik ook altijd alleen de diepvries. Of ik breng 'het' als cadeautje naar de onderbuurman. Ik weet wel dat de ene alcoholist de andere dan voedt. Maar hij is alcoholist en wil geen hulp, vindt het wel dierbaar met drank. De gootsteen gaat niet worden. Daar krijg ik nu al hardkloppingen van. En hoofdpijn en kater kan ik morgen niet gebruiken. Wat gewoon ontzettend dom van mezelf is, is dat ik het heb gehaald. Ik werd zo ongelofelijk zenuwachtig van het idee dat de winkel dicht zou zijn om 21.00u (Terwijl dat voorheen mijn krachtpunt was, was winkel dicht, dan was trek voorbij), dat ik op voorhand ben gegaan. En toen het boven stond, dacht ik alleen maar, wat ben je voor ongelofelijke trut. Iedereen probeert je de hele dag te helpen, de hele dag naar je geneuzel te luisteren (lezen) en wat doe jij? Jij doet precies wat je in de kop opkomt, op het moment dat het even niet gaat zoals jij wilt. Dus nu ben ik boos en verdrietig. Tuthola die ik daar ben.

Het klopt dat ik me niet voor niets hier meld. Dat doe ik al een week. Want ik heb me niet voor neits aangemeld op het forum. Omdat ik steun zocht en ook steun wilde bieden. Ik had op dit moment al laveloos kunnen zijn, maar daar wil ik niet voor kiezen. Gootsteen en wegspoelen daar zie ik nog tegenop. Ik ben daar niet goed in. En daar zal ik ook eerlijk in zijn.