Madeleine

Heb ik een nieuwe laptop, wil de schijfjesding niet open. Dus ik met HP gebeld. Wat een leuk gesprek en... Het schijfjesding wil open. Zit nu allemaal oude foto's van mezelf te kijken. Wat was ik vroeger toch knap.

DAGPACT: charlie runningliesje igor Krekel Albert Lytse Mark Madeleine

Was net mijn eigen draad aan het zoeken. Want het was alweer even geleden dat ik hier heb geschreven. Maar hij stond bovenaan i.p.v. op de tweede pagina waar ik hem had verwacht. Ik geloof dat mijn kans om te stoppen nu een stuk reëler is, dan mijn eigen poging. Toen leefde ik puur op euforie. Nu komt ook steeds het menselijk aspect weer om het hoekje kijken. Zo ben ik al bloed chagrijnig, boos, blij, verdrietig, chaotisch (dat is voor mij een plus, want dan ben ik op mijn best), vriendelijk, kwaadaardig etc. geweest. Het is lang geleden dat ik veel van die gevoelens heb gevoeld. Puur omdat ik ze onderdrukte met alcohol. Dat moest ook, zoals mij ooit is verteld door een leidinggevende, want emoties moet je niet voelen, die moet je wegdrukken. Gisteren hoorde ik dat de betreffende leidinggevende uit haar functie is ontheven. Dus voelen mag, dat hoeft niet weggedrukt te worden. Ik moet naar mezelf luisteren en niet naar anderen. Ik weet heus goed van fout. Dag 16, wie had dat 16 dagen kunnen vermoeden, kunnen verwachten. Ik niet. Ik zei wel heel stoer, hier ergens, dat als het zo ging, dat ik er nog zeven dagen aan vast zou plakken, maar echt menen? Ik ben er nog lang niet. Mijn arts zei gisteren dat 14 dagen zo'n funest kunnen zijn. Want dan kan ik denken dat ik een biertje wel weer aankan. En inderdaad, dat is meerdere malen in mijn hoofd opgekomen. Dan dacht ik: "Voor vanavond kan ik best vier biertjes halen. Gezellig!" Maar als ik dan onder de douche stond, of de afwas deed, of me aan het aankleden was, dan bedacht ik me opeens dat ik aan vier misschien niet genoeg had. Dat het vijf, zes of misschien wel een heel krat moest halen. En gelukkig herkende ik dan mijn eigen hek van de dam. Want dan zijn we dus gewoon terug bij af. Verjaardagen, kroegen etc. dat vermijd ik momenteel nog. Ik weet dat ik me niet kan inhouden. Volgende week is mijn vader jarig en dat vind ik ook moeilijk. Want zelfs al zou ik de keuze maken om te willen drinken, dan krijg ik niets. Dat lijkt me zo zwaar frustrerend. Maar dan moet ik gewoon het jengelend kind in mezelf herkennen, me herpakken en weten dat het beter is. Dacht ik trouwens dat mijn vader het niet meer als probleem zag, dat ziet hij wel degelijk. Hij is wel alert, maar probeert het niet te laten merken. Dat is heel wat anders dan het vergeten zijn, mij niet serieus nemen in mijn probleem etc. Het is weekend. Mijn moeilijkste moment van de week. Op vrijdag gaat het nog, maar op zaterdag schreeuwt mijn lichaam en geest om drank... We gaan hem gewoon weer uitzitten vandaag. Na negen uur ben ik het allemaal weer vergeten. En ik heb een nieuwe laptop, dronken worden vergroot de kans van bier over het toetsenbord. Dat moet ik ook niet willen.

Hoi irunalone! Natuurlijk is het verwarrend, maar er zijn maar een paar icoontjes en we zijn met zoveel. Hier heb ik geleerd niet naar het plaatje te kijken, maar naar de naam. Dus komt helemaal goed. Een mooie invulling heb je de icoon gegeven. Zelf zie ik haar als vechter, mijn eigen interpretatie.

Komt de Sint een week later binnen, of een ander land? Ik ben weer helemaal zen. Ben net al even naar de supermarkt en discounter geweest. Heb een laptopkussen, koffie en brood gehaald. Heb nog even gekeken of 'mijn bier' er nog was, maar dat was op. Dus dat kan ik ook gelijk voor de rest van de dag uit mijn hoofd zetten. Zal me zo eens op het dagpact zetten.

Erik, dat klopt bijna. Maar ik vergeet elke keer wat er in de plaats voor 1 komt. En dat zijn drie andere cijfers. Inmiddels heb ik hem ook maar bij mijn sleutelwoord geschreven, op een stukje papier. En serieus? Ik moest mijn abonnement verlengen, om een nieuwe router te krijgen. Niet dat ik een nieuwe router wilde. Maar abonnement verlengen? Ze mogen het uit coulance wel zo opsturen.

Brrrr! Begrijpend luisteren kan soms zo moeilijk zijn. En ik ben nog nooit over de kook geweest van een callcentermedewerker, maar deze dame heeft het voor elkaar gekregen. Heb zes keer mijn verhaal uitgelegd en nog dacht ze mij te moeten overrulen.... Nou dat gaan we dus niet doen. Ik wil gewoon mijn routerpagina. Nee, ik wil mijn abonnement niet verlengen. Nee, ik wil geen andere router. Nee, ik wil mijn modem niet reseten, want daar ligt het probleem niet, ik wil graag de pagina van mijn router, omdat ik deze kwijt ben geraakt door het verlies van mijn vorige laptop. Ik wil gewoon een andere kanaal kunnen instellen, omdat ik wel internet heb, maar heel traag internet. Mijn koffie is op, dus de dag begon niet te best hahaha.

Goedemorgen! Ik ben helemaal blij, want ik tik nu op mijn nieuwe laptop. Moet nog helemaal wennen aan het besturingssysteem; Windows 8, maar hij tikt al honderd keer beter dan mijn ander, ziet er al honderd keer beter uit dan de ander en ik ben gewoon blij, blij, blij. Straks even het centrum in om een laptopkussen te halen en koffie en brood haha. Dit is het mooiste cadeautje dat ik mezelf heb gedaan in de afgelopen jaren.

Ik meld me droog af. Welterusten iedereen!;moon:

Dank en weer terug.

kirky je bent er weer. Je werd gemist.

Mooi Wervelwind!

Bewerken kan niet, dus spreek is spek. Stomme telefoon.

Wat een rust hier vanavond. Wilde eigenlijk naar de kroeg gaan, vanaaf. Ja, kat op het spreek binden. I know. Maar ik kan niet gaan. De wekker gaat om negen uur. Er wordt een pakketje bezorgd.

Zonnetjes, dat lijkt me een goede proost! Ben volgens mij omgekeerd aan heet afkicken, want krijg nu pas de nare dromen. Eergisteren had ik opeens een feest in bed, waarna ik bang wakker werd en nu droom ik al twee keer over drank. Dat was de vorige keer toch echt na een week weg.

Koffie! En ik had het zo koud dat ik lekker mijn klof heb aangetrokken. Geen bier vanavond, maar lekker Ranja. Had ik gewoon zin in.

Ja, vind het wel leuk. Zon dag. Ik hoor weleens van mensen dat ze van zon dag helemaal van de leg zijn, gelukkig geen last van. Ergens heb ikhet gevoel dat ik dan tenminste leef.

Gelukkig kon ik er wel om lachen, Gunn. Vooral om die sleutels, dat stond gewoon eens te gebeuren. In plaats van ze in mijn tas stoppen na afsluiten huis of auto, houd ik ze in mijn hand. Gelukkig wist ik waar het gebeurd kon zijn, haha. Anders stond ik mooi vast in de stad en ook nog met een fikse bekeuring, want kon het nieuwe kaartje niet voor het raam leggen, haha. Opwarmen, koken gelukkig niet!

Ja, kan iig goed het weekend in! had bij de supermarkt een broodje gekocht, in de stad, valt mijn oog op mijn biermerk. Sindsdien denk ik aan vieren met bier. Niets gehaald hoor. Maar het zit wel in mijn hoofd.

Hoi, hier ben ik weer. Wat een dag, haha. Allereerst moest ik bij de arts zijn. Na twintig minuten zat ik nog in de wachtkamer. Dus ik naar de balie en zij zouden de arts bellen. Na nog tien minuten komt er een man naar buiten en vraagt of ik mevrouw *** ben. Klopt, en ik zat er al even. Hij had een paar keer gekeken maar mij niet gevonden, terwijl ik heel veel mensen heb gezien, maar hem niet. Hij moest nog even in overleg en zou me daarna roepen, prima. Al vrij snel daarna werd ik geroepen. Wij praten en nu blijkt het zo te zijn dat hij mij al had afgemeld, omdat de kans erin zat dat ik op dat tijdstip al dronken was en niet kon rijden of verschijnen. Daarnaast was hij zelf jarenlang werkzaam in de verslavingszorg. Hij is mij erg tegemoet gekomen, waarschijnlijk door zijn ervaringen. Zenuwachtig om niets. Leuke man en hij begreep me. Heb ik weleens anders meegemaakt. Goed, geregeld en omdat ik er toch was even de stad in. Krijg ik telefoon. Het uitzendbureau. Door de zenuwen mijn sleutels neergelegd, gebeld en verder gelopen. Zonder sleutels. Kwam mijn eerste echte vriendje nog tegen met zijn gezinnetje. Wij praten, merk dat mijn meter van het parkeren afgelopen is en snel naar de parkeerplaats. Maar bij de auto kom ik erachter dat ik mijn sleutels dus niet heb. Ik terug naar de plek waar ik ze had achtergelaten en gelukkig had iemand ze achter de balie laten leggen. En toen dus rennen naar de auto. Al met al goed en minder goed nieuws. Het uzb kon mijn referent niet bereiken. De centrale neemt de telefoon niet op. Dus ik moet een ander nummer regelen. Maaaaaaarrr, ze wil me voorstellen aan de werkgever. Dat hoor ik maandag.

Goedemorgen! Mag ik vandaag ook weer op het dagpact? Ga zo naar een andere stad voor een afspraak, daarna ga ik thee drinken met een vriend die daar in de buurt woont. Even gezellig doen. Maar nu eerst ontbijten en douchen.

Ik ga me eens afmelden. Morgen een betere dag, hoop ik. Bedankt dat jullie mijn gezever willen aanhoren. Ik heb niet o iedereen persoonlijk kunnen reageren, want de telefoon werkt niet altijd goed voor mijn zenuwen. Twee werken droog. Een wonder. Welterusten iedereen!

Ontken is ontleen.

Ik ben geen lid van de bieb. Boeken die ik lees wil ik, heel verwend, ook in mijn boekenkast hebben staan. Daar ontken ik een stukje eigenwaarde aan. Dom eigenlijk.

Haha jen. Geen idee hoe je dat doet.