Hallo,
Hier ben ik dan....sinds een paar weken heb ik regelmatig met jullie mee gelezen.
Dat was en is heel prettig maar toch ook eng om zelf de stap te zetten. Want iedereen kan tenslotte meelezen. Maar ik heb jullie steun nodig dus hier ben ik dan....
Morgen is voor mij de dag. Dan is het de hoogste tijd voor mijn andere “ik”.
Ik ben veertig jaar en drink al zeker de helft van mijn leven. Alcohol is sinds mijn 16de een onderdeel van mijn bestaan. Heel erg maar ik kan me bijna geen periodes meer voor de geest halen dat ik niet gedronken heb. Toen ik zwanger was natuurlijk minder maar toch op z’n tijd een wijntje.
Een fles wijn per dag en in het weekend en in de vakantie wat meer en dan ook af en toe een paar glazen sterke drank erbij. Sinds ik hier zo nu en dan mee lees ben ik al wel gaan minderen en drink ik alleen nog wijn en niet altijd meer een hele fles.
Mijn andere ik die wil ik leren kennen. De persoon die zich niet verdoofd met alcohol. Die echt bij zichzelf kan komen. Die haar angsten leert te accepteren en een plek kan geven. De andere ik die het waard is om er te mogen zijn. En zo haar leven een andere kant op te sturen.
Er zijn de afgelopen weken een heleboel dingen gebeurd die maken dat ik hier nu ben. Daar kom ik op een later moment misschien wel mee. Dat vind ik nu nog te eng.
Ik zou zo graag mezelf willen zijn zonder alcohol. Kunnen genieten van het leven zonder dat glas wijn.
De energie weer willen voelen, niet alles vergeten, volledige aandacht hebben voor mijn kinderen, weer ervaren wat echte emoties zijn, niet alles steeds maar uitstellen en daardoor stress hebben, confrontaties vermijden, liefdesrelaties kapot maken en zo nog veel meer.
Maar ik zie er heel erg tegenop. Ik ben bang dat ik alle situaties waarin gedronken wordt uit de weg zal gaan. Geen plezier meer kan beleven aan een etentje of feestje met drinkende mensen. Dat ik maar vroeg mijn bed in zal gaan omdat het zonder wijn niet leuk is.
Ik ben me er zo bewust van de afgelopen weken en dagen. Ik weet ook niet of ik voor altijd wil stoppen. Ik zou graag ooit nog wel eens wat willen drinken. Maar eerst wil ik weten wie ik echt ben en dat kan niet zolang ik drink.
In mijn omgeving zijn maar een paar mensen die weten dat alcohol een probleem is geworden voor mij. Maar kennen zelf niet dat gevoel dus kunnen mij hierin niet helpen. Daarom ben ik nu hier omdat ik hier herkenning zie in jullie verhalen. Ik hoop door mijn stap om hier te zijn en de hulp van een psycholoog die ik sinds kort heb op de juiste weg te zijn naar mijn andere “ik”.
Ik neem nu mijn laatste glas wijn want het is voorlopig wel genoeg geweest!
Serra