San70

Tot op vandaag heb ik nog geen enkel probleem ondervonden. Enkel gisteren nacht heb ik zeer slecht geslapen. Ik heb geen nachtmerries, geen hoofdpijn, ben niet moe…. alleen wel meer pijn. Langzaam afbouwen is geen optie vermits rivotril niet meer verkrijgbaar is en zowiezo moet omschakelen. Dus heb ik geopteerd voor de drastische ommekeer. En tot op heden ben ik hier nog steeds zeer blij om. Mijn bloeddruk is gedaald van 16 naar 12, ik ben alerter, minder moe, gelukkiger, energieker. Ik ben ervan overtuigd dat er ook goede ervaringen zijn. Alleen… mensen die goede ervaringen hebben met iets maken hier veel minder snel een melding van! Hierdoor lijkt het dan iedereen dezelfde ‘miserie’ door moet. Niets is minder waar, alhoewel ik ervan overtuigd ben dat velen met ernstige bijwerkingen de dag moeten doorkomen. Ik wens je nog veel sterkte met je afbouw proces en hoop dat je het deze keer wel kan volhouden. Niet afhankelijk zijn van gelijk wat is een adembenemend gevoel. En dat gevoel wil ik meedragen als mijn verslaving. Veel succes!

Beste Karel, Ik begrijp je bezorgdheden, maar ben er momenteel psychisch zo erg aan toe dat hier mijn grootste angst ligt. Ik heb heel veel up and downs, maar de downs lijken de laatste tijd veer vaker, langer en heviger te zijn. Mijn bloeddruk stijgt door de stress, en ik zoek naar manieren om er niet meer te zijn, alhoewel ik zeer graag leef en mijn zoon en man nooit wil achter laten. Soit, ik ben donderdag verlaagd naar 1x 0,25 mg, vrijdag geen rivotril meer en diazepam 10 mg. Vanavond neem,ik geen diazepam. Morgen ben ik quasi een hele dag in het ziekenhuis, wat mij alleszins al heel gerust stelt. Ik ben nooit verslavings gevoelig geweest. Heb een 25-tal jaar geleden zelf Rivotril afgebouwd van 5mg naar 1 mg. So’s neem ik een hele tijd 0,25, dan weer 1 mg. En dit zonder noemenswaardige problemen. Ik ben recent bij de neuroloog geweest voor een EEG die weinig afwijkingen vertoonde, en heb het met de internist besproken die er achter staat. De angst om zonder Rivotril te vallen terwijl ik ze nodig heb, is groter dan de angst voor de pijn, het mentale crashen, en al de overige ontwenningsverschijnselen. Ik moet springen of ik verdrink zowiezo!

Ongeveer 30 jaar geleden heb ik Rivotril voorgeschreven gekregen van mijn neuroloog voor epileptie. Dit heeft voor mij goed geholpen, maar de laatse 15 jaar ervaar ik meer en meer depressieve gevoelens en angsten. Zo erg dat ik niet in staat ben om netjes te communiceren met andere mensen, Dat een klein probleempje een ware ontploffing veroorzaakt in mijn hoofd en noem maar op. Ik heb de laatste 7 jaar ook behoorlijk wat ernstige gezondheidsproblemen gehad. Een ernstige kanaalstenose, borstkanker en vorig jaar een niet kwaadaardige maar zeer zeldzame tumor. En toen is voor mij de hel echt losgebarsten. Alle artsen willen,mij aan andere anti-depressiva zetten maar deze werken zodanig verkeerd op mij in, dat medicatie meer een gevaar dan een nut is. Daarom en omwille van de stress of ik morgen nog wel een medicijn zal hebben wil ik in 1x stoppen. Zijn er,mensen die me hierin kunnen adviseren? Ervaringen en/of oplossingen? Morgen moet ik naar de internist en ga het met hem bespreken. Vorige keer heb ik dit al gemeld dat al mijn problemen van dit jarenlange gebruik komen. Iemand?