RikTik

Ongevraagd nuttig advies 🙂 Bedankt.

Na een 3,4 weken minderen en alles terug verknoeien in het weekend zit ik nu terug op dag 5 na mijn laatste escapade. Buiten onrust en zenuwpijn valt de ontwenning wel mee. Ik ben gisteren heel vroeg een uur flink gaan doorstappen en dan had ik bijna geen last meer. Nu terug wel. Men zou kunnen denken aan neuropathie, of een veneuze aandoening of een compleet ontregeld zenuwstelsel. We zien wel. Maar goed. Van in den beginne zat er al iets goed scheef, waarschijnlijk gelieerd aan iets in het autismespectrumstoornis. Waarschijnlijk ook een reden waarom drinken uit de hand gelopen is. Het lijkt of ik ofwel een subactief zenuwstelsel heb, ofwel highwire. En het soms zelf niet meer beseffen. Dan helpt alcohol om wanneer zijnde subactief te activeren, en wanneer zijnde highwire te dempen. Tot het stevig uit de hand loopt. Dat is echt lastig om mee te dealen. Een slecht copingsmechanisme. Maar ik zal hier niet de enige zijn, met die problematiek. Maar ik heb geen zin meer om als zombie, half of helemaal verdoofd verder te sukkelen. Het vreemde is dat ik eigenlijk dat ik geen zucht of cravings heb gehad die laatste 5 dagen. En hier staat drank. Bon, dit moest er gewoon even uit. groet,

De locals hebben het ook niet altijd begrepen op de fietsers. Zo zag ik gekalkte of geschilderde pijlen op de weg die naar de afgrond leidden. Maar sommigen verdienen er wel geld mee.

Ja, het kant daar zot hard waaien. Maar ik had geluk.

Pech gehad onderweg? 😊

Wij zijn mietjes :-). https://www.dekaleberg.nl/support/knowledgebase.php?article=15

Mits voldoende (maanden) training gaat dat wel. En ik was niet echt kapot. Wel gewoon mijn tempo (wat echt niet traag was). Niet proberen een sneller iemand te volgen. Dat kon wel, maar als je er nog 2 keer op moet, kan dat foutgaan. En veel (water) drinken. Niet vergeten te eten. Het was vrij warm die dag. Met de mountainbike moet je de laatste 6-7km ong. toch via de baan gaan. Dan heb ik het opgenomen tegen een geoefend persoon op de wegfiets. Dat was wel sterven. Mekaar proberen eraf te rijden. Boven kon ik vloeiend Latijn maar dan omgekeerd.

Ik begrijp dat wel. Toen was het nog leuk. Tot de handel volledig uit de hand loopt (wat pech hier en daar. Grote pech, kleinere pech). Gelukkig slaat de slinger bij de meeste mensen niet zo extreem door.

Dat deed ik ook, fietsvakanties. Nooit alleen. Zo eens op 1 dag 3 keer de Mont Ventoux opgereden. De dag ervoor langs een moutainbikeroute. Dat heb ik wel solo gedaan. De tocht toch. Niet de reis. En de alcohol vloeide rijkelijk. Te gek eigenlijk. Maar bijlange niet zo extreem als de laatste 10-11 jaar.

Dagpact: Claudius Riktik

Ik doe mee. Groet.

Het voelt aan als een beetje sterven. Net mijn bloedresultaten binnen. Die waren redelijk normaal. Dat is wel al wat geruststellend. Maar toch vrees ik binnen een paar dagen weer zoiets als vorige week.

Ik denk (meen ik toch gelezen te hebben) dat een kapotte rem bij velen op het forum een probleem is. Ik heb het gisteren geprobeerd. Lastig. Ik heb het wel beschaafd gehouden voor mijn doen. Maar voor een normaal mens is dat nog best veel. Eigenlijk is er geen "veilige ondergrens" voor alcohol. Maar goed. Ik hoef geen kater weg te drinken vandaag.

Dat is mij ook niet duidelijk, Claudius. Sorry, ik heb een rotdag. Dan loert cynisme en schamperheid om de hoek. Maar goed, normaal gebruik gaat niet mogelijk vrees is. Ik tuimel toch telkens terug. En herstellen na weekendmisbruik is zwaar. Op je 25 kom je er nog mee weg. Nu niet meer. Edoch, nog nooit een dag werk gemist door alcohol abusus. Een babbel? Tja, als ik niets te zeggen heb? Of geen positieve bijdrage kan leveren? Dan zwijg ik beter.

Die middag is een middag van 12 uur geworden. Erg leuk. Super geamuseerd. Maar weer volledig uit de hand gelopen. Maar sindsdien hou ik het droog in de week. Maar dat is ook niet echt een oplossing. Dan begin je pas te voelen wat er aangericht is. Complete stress, gigantische hoofdpijn en overal pijn. Maar wel veel beter slapen na droge dagen. Niet in coma gaan, maar echt slapen.