Hallo medestrijders en strijdsters, even voorstellen: Ik heb vorige week een enorme inzinking gehad en besloot in mijn eigen hoekje te kruipen met een aantal flessen wijn natuurlijk. De inzinking heeft te maken met een aantal dingen maar laat ik zeggen ik weet waar de kneep zit. Maandag was de drank op, ik vroeg mijzelf af kan ik op de fiets naar de supermarkt komen? Tuurlijk de honger naar drank en dan slapen was te groot dus maar groot ingeslagen en weer terug naar huis en weer opsluiten op een kamer. Maar de nachten werden steeds korter en ik bleef op de klok kijken wanneer het weer donker zou worden, dan voelde ik mij het beste, weer begraven in de golf van alcohol en slapen, vergeten en stilletjes dood gaan. Ook je behoefte kun je niet goed ophouden dus maar een emmer pakken en zo ga je iedere dag steeds meer dood. Op vrijdag is er ingegrepen door de huisarts en mijn partner en ik ben de ontnuchtering ingegaan en boy o boy wat een hel was dat.
Nu ben ik in mijn 5e dag van geen drank en ondanks de moeheid en emoties die wierig in mijn lijf rond dwalen, ben ik trots trots dat ik geen behoefte heb ( op dit moment... ik blijf een verslaafde nietwaar?) trots dat ik weer nuchter de dag en nacht in ga, nuchter om te genieten van mijn gekke kat die vandaag een kikker heeft gevangen en trots dat ik het weekend heb overleefd. Ik ben helemaal zelf afgekickt geen hulpmiddelen of iets anders wel hulp van mijn partner die mij niet alleen heeft gelaten en op mijn verzoek mijn geld heeft afgenomen, ik wist niet of ik nog naar de Jumbo zou gaan Sinds vandaag kan ik zeggen dat het redelijk tot goed gaat heb zelfs mijn nagels weer gelakt en eten gekookt voor vanavond en voor mezelf een telefoon en boek gekocht, bij de weg, de telefoon was nodig want die had ik in een dronken bui in een emmer met ...... gegooid. Ja je doet wat met je zatte/zotte kop.
Lieve allemaal, ik ben hier net maar al jullie al geposte berichten doen mij goed echt goed. Gisteren zelfs een wijntje dat mij werd aangeboden afgeslagen en dat voelde heeeerrrlijk. Ik weet dat het iedere dag een strijd zal zijn maar zoals de AA zegt: Kalmpjes aan.
Voor iedereen sterkte en veel liefs, Miss Sophie