Pluim

Hai allen, Bedankt moesje. Ik heb gelezen en het is waar wat je zegt. Ik stel me nu ook niet meer afhankelijk op, maar zijn liefde is waarschijnlijk over, ook grotendeels door de drank natuurlijk. Hij vindt wel dat ik het goed doe nu en zegt ook niet dat alles aan mij ligt. Hij weet zelf ook echt niet wat hij wil, want hij blijft maar heen en weer slingeren. Toch wil ik een partner om me heen die me waardeert en respecteert en ook interesse in mij heeft en dat is bij hem weg. Hij wil nu gewoon aan zichzelf denken en ergert zich teveel aan mij. Of relatietherapie dan nog helpt, ik weet het niet................ Hij zal er dan hard aan moeten werken en ik heb niet het gevoel dat hij dat nog wil. Gelukkig neemt hij me niet alles kwalijk en ziet ook wel dat hij ook dingen fout doet. Toch heeft hij veel om me gegeven en hij houdt nu nog wel van me, maar hij is op en wil meer vrijheid en geen stress meer. Ik begrijp het wel, maar het doet pijn.

Ik ga slapen. ik ben het denken beu. Ik laat wel horen hoe het gesprek morgen is gegaan, maar toch denk ik dat het niet meer gaat werken...............helaas............want ik mis hem verschrikkelijk. Ik kan hem niet dwingen van me te houden. Bedankt voor de raad en het luisteren..................

Wat een verhaal, Ziza. Ik herken veel in jouw woorden. Mijn partner zegt precies hetzelfde. Het draait altijd om mij, nuchter of niet. Ik heb het aspect van nederig zijn ook al goed doorgelezen. Ik wil ook teveel uit de relatie halen, terwijl ik er meer in zou moeten stoppen. Maar goed, we zullen morgen zien. Ach, we kunnen het wel weer proberen, maar dan hebben we over een tijdje toch weer ruzie omdat hij niets meer van me kan verdragen.

oh ja, mischien moet ik het toch maar even melden. Ik heb gisteren voor het eerst gedronken en hij weet ervan. ik heb hem wel verteld dat het echt eenmalig is. Drank heeft al zoveel kapot gemaakt bij me en ik weet ook echt niet waarom ik het gedaan heb. Misschien omdat het nuchter zijn ook niet heeft geholpen. het is enorm dom van me, maar ik hem mezelf bijeengeraapt nu en drink niet.

Dat is waar Joan, maar ik heb natuurlijk veel lelijke dingen gedaan toen ik nog dronk. Hij heeft me zo vaak gesmeekt om te stoppen en toch ging ik door. Ok, toen was ik fout, maar nu niet meer, denk ik. Maar hoeveel tijd moet ik het geven? We sliepen al 2 maand apart, ik liet hem met rust..............meer kon ik niet doen. Maar nogmaals, ik wil zo graag het manneke terug die ik in het begin liefhad. Hij is de kwaadste echt niet, maar er is iets gebroken bij hem. Toch gaf hij me hoop en aan de andere kant zegt ie dat ie geen respect meer voor me heeft. Dat doet pijn. Hij ziet alcoholisme ook niet als een ziekte, maar meer iets wat ik er zelf van heb gemaakt. Hij vind het wel goed dat ik naar de AA ga, maar verder heb ik er geen steun in gehad. Ik ben zo blij dat jullie mij antwoorden, want ik kom hier eigenlijk nooit en heb nu alle steun nodig. Oh ja, hij zegt trouwens ook niet dat het nu nog aan mij ligt, maar dat hij misschien niet geschikt is voor een relatie. Toch blijft het zo'n pijn doen dat ik behoorlijk heb gefaald in de relatie.

Het is op dit moment inderdaad geen wederzijdse liefde meer. Maar ik mis hem zo enorm. Hij was vroeger zo lief voor me, maar hij heeft tijd nodig zegt hij. Soms ben ik dan te ongeduldig. Ik wil dat alles in 1x weer goed komt en dat kan natuurlijk niet. Waarschijnlijk zit het helemaal scheef nu en zal ik alles maar moeten opkroppen en dat kan ik niet. Maar ik vind het zo erg dat de relatie naar de kloten is en ik het zelf heb gedaan. Dat doet pijn.

Hij twijfelt eigenlijk al heel erg lang, hoor. Hij is al vaker weggegaan, maar toch weer teruggekomen. Hij weet ook niet wat hij er mee aanmoet denk ik. Hij vindt dat we 2 botsende karakters hebben..................maar ik mis mijn mannetje zo. Heb ik hem nu gemaakt tot de persoon die hij nu is? En dat spijt me echt enorm..........

Maar ik wil hem helemaal niet kwijt. Ik hou van hem! En ik vind het doodeng om alleen te komen te staan. Had ik langer geduld moeten hebben?

Jij ook bedankt Johan. Wat dat lijmen betreft, daar heb je gelijk in. Ik kan niet meer doen dan wat ik nu doe. Ik had ook niet gedacht dat het zo diep bij hem zou zitten. Ik had gehoopt gewoon de draad weer op te pakken. Hij heeft het er zelf ook heel moeilijk mee, hoor. Morgen komt hij praten. Het is denk ik beter om een tijdje uit elkaar te gaan. Hij kiest nu nl niet voor de volle 100% voor de relatie en dat wil ik eigenlijk wel. Of is dat te veel gevraagd? Hij wil nu aan zichzelf denken. Het lijkt wel alsof hij de beslissing al heeft genomen. Hij dacht dat ik een veel leuker mens zou worden, nu ik gestopt ben en dat is blijkbaar niet zo......................

Dat had ik dus ook gedacht, marieke, maar het zit blijkbaar erg diep bij hem. Ik heb al gevraagd om naar relatietherapie te gaan, maar hij wil dat ook al niet meer. Ik heb al zovaak spijt betuigd......... Hij zegt ook niet dat het nu allemaal aan mij ligt, maar hij trekt het niet meer. En ik heb een partner nodig die me waardeert en niet alleen kijkt naar het verleden............. Maar ik wil helemaal niet zonder hem!!!! Hij is veranderd in een wrokkig persoon en waarschijnlijk heb ik dat allemaal zelf gedaan...........

Dankje voor je antwoord. Ik begrijp wat je bedoelt. Het is niet zo dat ik alleen maar op mijn tenen loop, maar ik krijg nooit meer ergens een compliment voor. Ik moet er altijd om zeuren. Het vervelende is dat ik nog erg veel van hem hou en het eigenlijk ook niet zie zitten om zonder hem door te gaan. Nu is het zo dat we beide een kort lontje hebben en hij nu gewoon voor zichzelf kiest. Dat begrijp ik, maar hij geeft me steeds weer hoop dat het goedkomt. Ik weet dat ik hem veel ellende heb aangedaan, maar dat stukje wat kapot is gemaakt bij hem..............is dat weer te lijmen? En dat blijf ik me maar afvragen.........................

Hallo allen. Ik heb een vraag aan jullie. Ik ben al een half jaar gestopt met drinken, maar in de relatie wil het absoluut niet vlotten. Mijn partner zegt dat er iets bij hem is geknapt door mijn drinkgedrag en dat ik daar dus te laat achter ben gekomen. Hij heeft geen respect meer voor me, weinig althans. We hebben geprobeerd de relatie te redden, maar hij is zondag vertrokken naar zijn ouders. Waarschijnlijk is het dus over. Wat mij bezighoudt is de vraag hoe lang de wrok blijft bestaan, zelfs als je al gestopt bent? Is hierover iets te vinden op deze site? Stel dat we er wel voor gaan, dan moet ik op mijn tenen lopen...............gaat dit over?? Pluim

Hai Gritou en alle anderen. Ik kan alleen maar zeggen dat af en toe iets drinken veel en veel moeilijker is dan helemaal stoppen. Want als je af en toe van jezelf mag drinken, dan ben je daar toch onbewust de hele tijd mee bezig en je bent dan ook aan het aftellen..........nog 1 dag en dan mag ik weer, nog een paar uur ............ etc. Het is een hele stap om volledig te stoppen, maar als je eenmaal de 'klik' hebt gevoeld, dan weet je waar je het voor doet. En het is zo ontzettend fijn om niet meer wakker te worden met vervelende gedachten aan de avond tevoren. Ik slaap nu prima. Af en toe dan heb ik nog es een vervelende droom over de alcohol, maar als ik eenmaal wakker ben dan ben ik zo ontzettend blij dat het geen werkelijkheid is geweest. Ik heb er ook een paar jaar over gedaan om het te erkennen....................vooral tov mezelf. Ik wilde zo ontzettend graag sociaal kunnen drinken, maar net als jullie bleef het helaas niet bij 1 glas. Denk dus niet dat het bij mij allemaal van een leien dakje is gegaan, nee, er kwam veel bij kijken om me over te geven.................. Maar het is het tot nu toe meer dan waard geweest (inmiddels bijna 3 maand). Ik had het zelf nooit verwacht, maar ik ben nu veel rustiger geworden. Alcoholisme brengt nl. een hoop stress met zich mee. Geef het een kans en laat het es een poosje staan. Denk niet aan 'nooit meer' .................... dat zie je dan vanzelf wel, maar echt waar...............het leven wordt zonder de alcohol veel aangenamer. Veel succes, Pluim

Hai, Ik wil eventjes reageren op 'de drinkende partner'. Natuurlijk maakt dat het veel moeilijker, omdat je er dan direct mee geconfronteerd wordt. Mijn partner drinkt alleen op verjaardagen, feestjes, bbq's etc. In de vakantie dronk hij alleen als we uit eten gingen en gelukkig niet bij de tent. Ik heb hem wel gezegd dat wanneer hij die behoefte wel had, hij er gewoon aan toe kon geven. Maar, gelukkig voor mij, deed hij dat niet. Ik heb hem wel gevraagd om niet te noemen hoe lekker het koude biertje smaakte en daar hield hij zich aan. Kijk, als hij gewoon iets bestelt en er verder gewoon van geniet en er niet over praat, dan duurt dat moeilijke moment voor mij niet zo lang. Het is vooral het moment van de bestelling opnemen....................dan denk ik terug.......... normaal gesproken zou ik dan ook een lekker alcoholisch drankje nemen............etc. etc. Als ik jullie was zou ik inderdaad aangeven dat ze best mogen genieten, maar dat ze wel moeten begrijpen dat het een moeilijk moment voor jullie is. Jullie doen het fantastisch! Doorzetten hoor! Als jullie mij 3 maand geleden gehoord hadden................pffffffffff, wat een verschil met nu! Succes, Pluim

Hallo allen, Ik heb nog nooit iets op de dagraad gezet, maar nu ik jullie verhalen van vandaag doorlees, wil ik jullie heel veel sterkte wensen. Ikzelf heb het al ietsjes makkelijker omdat ik al bijna 3 maand ben gestopt. Het is lang niet elke dag meer moeilijk. Daarom wil ik jullie dit positieve gevoel wel even vermelden. Ik dronk niet dagelijks, maar de keren dat ik dronk kon ik vaak geen maat houden en soms dronk ik wel 2 dagen achter elkaar door............ Niet fraai en ik ben er zeker niet trots op. Gelukkig word ik nu niet meer 's ochtends wakker met een bonzend hoofd, draaiende maag en al die hersenspinsels (wat heb ik gisteren allemaal gedaan en gezegd????). Het niet meer drinken werkt bevrijdend. De eerste dagen zijn heel vervelend, maar het gaat echt wekelijks makkelijker worden, hoor! Groet, Pluim