Theetje

Goeiemorgen allemaal, Ik krijg iedere dag een gedachte via de mail en vandaag is dit hem: Moed hoeft niet altijd te brullen. Soms is het een stemmetje dat aan het eind van de dag fluistert: 'Morgen probeer ik het weer'. Mary Anne Radmacher Wilde hem even delen met jullie en in het bijzonder met m'n maatje! Vandaag wordt een gortdroge dag Lekker in het zonnetje! Theetje

Borretje, helpt dit? (als is het maar een telletje afleiding) Sterkte, Theetje

Net bijgelezen, wat komt er ontzettend veel op sommigen van jullie af op het moment. Ik schaar me bij Verrandering en zal een kaarsje branden vanavond, alleen niet in de kerk maar gewoon thuis. Dat iedereen vandaag rust mag vinden in het hart van de chaos! (las ik in de Flow deze quote en had daar meteen een fijn beeld bij) Op een lichtere noot: vond ik vanmorgen bij de kringloop toch een gloednieuwe Adidas sportbroek voor m'n lief, de kaartjes hingen er nog aan! Had ie heel erg nodig! Kijk, zo kun je lang maskeren dat je geen cent te makken hebt! Ga nu snel de kinderen ophalen, op tijd aan tafel dempt de namiddagse trek!

Ondanks dat het hier steeds donkerder wordt toch maar even naar de speeltuin! Wil er iemand mee, even onbezorgd schommelen?

Er zijn slechtere obsessies maar zo zou ik het ook wel noemen Jopie dat hardlopen Ik 'loop' nu meestal maar weg als ze het over de training voor de marathon gaan hebben, haha! Mooi trouwens wat je zegt over het zien wat alcohol je wel heeft gebracht. Hoewel het een zeer onfortuinlijk gekozen overlevingsstrategie was was het er gelukkig wel een en zijn we er nog om nu de keus voor een andere, gezondere te maken. Zo bekeken kan ik weer een beetje van de berg schuldgevoel achter me laten. Of is dit niet hoe je het bedoelde?

Jopie, het lopen op zich lijkt me wel prettig maar het staat me zo tegen dat hardlopers er zoveel over moeten praten. Ik bedoel niet jouw metafoor hoor maar over de juiste schoenen, hartslagmeters en de 'rondentijden' en dit dan nog het liefst tegen mensen die nog nooit een meter hebben gerend!

Was geen rare vraag hoor Borretje, ik stel hem mezelf ook heel vaak! Ik ben zelf begonnen met drinken om nare gevoelens te onderdrukken, werkte wonderwel helaas, maar gaandeweg is het een sterk ingesleten gewoonte geworden die bijna niet meer weg te denken was uit m'n dagelijkse routine. Waarom dat bij 'ons' wel gebeurt en bij anderen niet? Ook een kwestie van je genetische opmaak denk ik. Stofje teveel of te weinig. Geen excuus natuurlijk maar vaak wel een moeilijker pad dat je moet belopen. Neem vandaag weer de eerste niet!

Vind het nog lastig om ook daadwerkelijk iets te schrijven hier vandaag, ik ben nog een beetje verlegen... haha niet echt ben normaal echt een spraakwaterval maar vandaag val ik een beetje stil na de serieuze berichten die ik heb gelezen. Meld me daarom alleen maar even droog en ga lekker op tijd naar bed! Slaap lekker! Theetje

Hoi Janneke, Als je nog een maatje kunt gebruiken dan wil ik er graag voor je zijn, voor mij ook dag 1 vandaag! Wie weet kunnen we samen aan een nieuw record beginnen? Groetjes, Theetje

Ben vandaag voor het eerst in de huiskamer, hallo allemaal! Mijn naam is Theetje en dat is wat ik drink vandaag, met een glas echte cola om een uur of vijf voor de 'oempf' (lust geen koffie helaas). Dinah, heel veel sterkte toegewenst! Ik weet nog steeds niet hoe een bloem te sturen maar bij deze krijg je een grote bos gele tulpen van me! Nu snel onze grote vent uit school halen!

Ga nu even de dagdraad lezen bolletje, bedankt!

Hoi Jane en Ekstertje, Sorry voor de late reactie, heb de ochtend met onze jongste doorgebracht en kom dan niet aan de computer toe! Wel lekker fietsen met onze kop in de wind! Een ander voorbeeld geven is voor mij ook een grote motivator Jane. De kinderen zijn nu nog te jong om veel te hebben meegekregen maar ik ben wel veel leuker op de avonden dat ik nuchter blijf, speel meer met ze voor het naar bed brengen, ben minder onvoorspelbaar in m'n reacties en ben inderdaad meer in het hier en nu en samen zijn met hen is goed, dat is belangrijker dan wat dan ook! Zij zijn goed! Het lijkt erop dat onze omstandigheden op financieel vlak ook nog lang vrij onzeker zoniet uitzichtloos zullen blijven maar het is inderdaad het gevoel van verantwoordelijkheid daarvoor nemen dat maakt dat je het al heel anders ervaart. Heb me ook heel lang een slachtoffer gevoeld en uiteindelijk gaan mensen je dan ook zo behandelen. Dat is zeker niet wat je aan je kinderen wilt meegeven toch! M'n lief en ik doen nu iedere dag iets dat moeilijk is en mogen daarna samen best even struisvogels zijn, een goeie film op de bank kost niets en laad je weer even op. Denk niet dat wij van denkers ooit in zelfverzekerde doeners zullen veranderen maar goed genoeg is goed genoeg! Nuchter zijn is daarvoor wel een voorwaarde merk ik en als ik dan voor altijd moet stoppen dan zij het zo, net als jij Ekstertje, 'het is goed zo'. Zal alle stappen van het proces wel tegenkomen ('ik mag ook niks voor mezelf' hoor ik me over en paar dagen alweer zeggen...) maar hier zijn helpt en ik weet inmiddels dat ik de trek uit kan zitten! Bedankt voor jullie steunende woorden én goeie voorbeeld, sterk hoor meiden!

Bedankt Susana, Jane en Shahire voor jullie warme welkom! Weet zelf nog niet hoe een roos te plaatsen maar ik stuur jullie er in gedachte één terug! Helaas zijn (nog) niet alle omstandigheden goed Jane, zit zonder werk op het moment (niet alcohol gerelateerd) en heb geen idee wat ik kan én wil, lang verhaal, maar dat lost zich zeker niet op door te blijven drinken, zoveel is zeker! Snap daarnaast precies wat je bedoelt hoor, kinderen krijgen was een hele grote wens van me, m'n lief en ik hebben elkaar pas laat ontmoet, en ik dacht dat nadat die vurige wens uitgekomen was de drang naar bier/onderdrukken van gevoelens wel zou wegzakken maar dat bleek niet het geval, ben beide keren na het stoppen met de borstvoeding weer opnieuw begonnen... Ik realiseer me nu wel steeds meer dat acceptatie van mezelf de sleutel is, ben een mens dat hoge eisen aan zichzelf stelt en hoe dan ook een beetje melancholische inslag heeft; anders dan onze jongste ga ik niet zingend naar bed en kom er luid zingend weer uit. De aard van het beestje denk ik maar eigenlijk absoluut geen reden tot zelfdestructief gedrag toch? Ga morgen tussen de bedrijven door, jongste is lekker thuis, ook op de dagdraad proberen te schrijven maar nu even helemaal zitten voor de finale van Project catwalk, mensen die van niets iets maken en dan ook nog van stof, helemaal leuk! Groet, Theetje * aangepast vanwege taalfout

Hoi Bolletje, Deze zware jongens komen in de gedaante van een flesje Grand Prestige van Hertog Jan (toe maar wat een hoofdletters voor dit goedje!) 10% en ik heb ze soms al binnen een uur op... Zal maar niet vragen hoe die van jou eruit zagen! Je slaat de spijker op z'n kop: (ondanks dat we er financieel minder goed voor staan op het moment) ons gezinsleven is heel erg liefdevol, knuffelig en hecht maar dat lijkt inderdaad toch (nog) maar weinig invloed te hebben op mijn drinkgedrag. Soms doe ik het bijna omdat ik dat nou eenmaal doe aan het eind van de dag en voel me dan ook opgelucht als het op is en ik weer aan de thee kan met een klein klusje of een lekker film. Belachelijk he! Het inslikken van gevoelens is zeker een grote trigger wat het drinken betreft en daar werk ik op het moment hard aan (al een paar succesjes geboekt bij het 'live' zeggen wat ik ergens van vond) maar ik heb ook ondervonden dat het echt de verslaving is die zo rond 5 uur de kop opsteekt. Hele heftige trek die bijna niet te weerstaan is. M'n lief laat me dan even met rust, kookt en neemt genoegen met mijn korte, boze antwoord op 'gaat het?'. De trek kan dan van het ene op het andere moment overgaan, dan heb ik gewonnen. Die avond geen centje pijn meer. Eigenlijk is dat een veel mooiere beloning! Nu nog zien vol te houden...

Lieve allemaal, Ik lees en leef nu al een aantal weken mee op het forum maar dat alleen voelt niet meer goed, te gluurderig! (is dat een woord?), en bovendien merk ik dat ik heel goed een maatje zou kunnen gebruiken om mijn groeiende inzicht mbt tot de bijna dagelijkse biertjes om te zetten naar handelen en stoppen met die verdoving van gevoelens! Daarom stel ik me bij deze aan jullie voor! Ik vind het moeilijk om m'n verhaal in een paar zinnen te doen, ben nogal lang van stof, maar het komt hier op neer: ben een bijna veertig jarige moeder van 2 kleine schatten en heb een geweldige lieve man, aan wie ik alles kan vertellen! Al een jaar of 15 gebruik ik bier als (zeer slecht gekozen) overlevingsstrategie. Ik vind het erg moeilijk om voor mezelf op te komen en aan te geven wat ik wil en waar mijn grenzen liggen. Ga daar gedurende de dag dan ook met regelmaat over heen en maak tussen 5 en 6 het eerste biertje open wat dan voelt als een beloning voor weer een dag te hebben 'meegespeeld'. In plaats van me te uiten duw ik mijn gevoelens dan weg. Later op de avond ga ik altijd weer over op (potten) thee maar dan kan ik best al twee zware jongens en twee beugelflessen achter de kiezen hebben... Ik sport veel en eet gezond maar voel me intens moe en uitgeblust. Dit MOET voor m'n veertigste stoppen! Het lezen op het forum heeft me al veel geholpen maar ik moet nog leren doorzetten, beloon mezelf na een paar dagen zonder nu toch nog steeds met bier. Kan jullie steun goed gebruiken bij het vinden van een andere, lichtere, manier van leven, en het voor eens en voor altijd doorbreken van dit verslavingsgedrag, want dat is het, is dat okee?