Ik zit met een groot probleem! Ik heb eerder al aangegeven dat ik bezig ben met mijn derde scheiding. Op dit moment woont mijn vrouw nog bij me. Het is ons beider huis. Twee weken geleden is het tot een ontploffing gekomen nadat een etentje van mij met mijn twee dochters volkomen in het honderd is gelopen. Natuurlijk had ik weer een flesje wijn op en mijn karakter slaat dan om als een blad aan een boom. Dat was voor mijn vrouw de druppel en er is meteen actie genomen: - makelaar bellen om huis te taxeren - advocaat regelen om het convenant op te maken Nu twee weken verder, ze heeft twee weken bij haar moeder gewoond, Is ze weer thuis. Ze is volkomen leeg en zegt nu door te willen zetten omdat eerdere pogingen van mij om te stoppen ook niet zijn gelukt. Ik respecteer haar keuze, ik weet ook niet meer of ik het wel zie zitten, maar heb haar toch gevraagd om eerst even wat rust te nemen en niet direct alles in een keer weg te gooien. Dit heb ik gevraagd omdat ze mij vertelde dat ze nog van mij houdt. Momenteel is er totaal geen affectie. Ook niet van mij kant. Zij heeft geen vertrouwen in mij en ik heb natuurlijk geen zin in een vrouw die als een zombie in huis rondloopt. Ook is er natuurlijk veel gezegd over en weer. Dat geeft ook mij te denken. Buiten de drank is er opeens veel meer is met mij: - ik doe te weinig in huis - ik ben niet attent - zij houdt meer van mij dan ik van haar - ik heb geen respect voor haar - ik ben geen goede vader - etc. etc. Ik zit in een spagaat! HOE WIN JE HET VERTROUWEN TERUG?