Francesca

@Mick Ik dacht al dat je acrobate was of zo.

@Mick HUH?

Zucht.

Ja, 't waren dolle tijden.

@Mick En weet je nog die van Luv en The Trojan Horse? Hahaha. Of Twans haan? Ik word er weer helemaal sentimenteel van...

Hihi. Ik wist dat de link weggehaald zou worden, maar kon het toch niet weerstaan. Gewoon ff googlen, Mick. Op Vicky Leandros en Après toi. Steeds tot uw dienst, Fran

Goeiemorgen! Ben blij en welgezind opgestaan, nog steeds met dat liedje in mijn hoofd, hahaha. Een oorwurm noemen ze dat geloof ik. Ik ga me maar een keer nuttig maken vandaag! Fran

Kijk, dat komt er nou van als je 20 keer hetzelfde plaatje oplegt. Raak je het niet meer kwijt en kun je ook niet slapen. (Aangepast door de moderator.) Is wel Frans-Duits en vreselijk geplaybackt, maar ik wilde dit pareltje toch even met jullie delen. Iedereen een fijne dag gewenst! Fran Hoop dat Tactus het even laat staan...

Hihi, Appeltje, altijd bijzonder ad rem, hé!

Leg ik mijn ziel bloot, is Safi weg.

Nee, hij woonde in Londen en het was long distance. Heeft niet zo heel lang geduurd, maar om de zoveel jaar zagen we elkaar terug en dan was het weer vuurwerk. De laatste keer dat ik hem zag was 6 jaar geleden, kort nadat mijn vader overleed. Hij kwam aan mijn deur bellen, maar ik was compleet kapot van verdriet en hartstikke bezopen en ik heb hem weggestuurd. Sindsdien heb ik niks meer gehoord. Hij is ook verhuisd en ik kan hem niet meer vinden. Zucht. Hij noemde mij altijd zijn 'Winter Woman of Passion'. Zucht. Ooit de Engelse verfilming van 'Zout op mijn huid gezien'? Daarin spreekt het mannelijke hoofdpersonage met een (namaak) Schots accent. Nou, dat was SMELTEN hoor! Ik ben nog steeds dol op dat accent! O nostalgie!

Safi, neem het van me aan dat hormonen gremlins aantrekken! Ik ben al een paar keer in die val getuimeld. Met mezelf geen blijf weten, de muren op lopen, janken om niks... Mijn eerste echte lief was trouwens ook een Schot. (Ik geef je maar ff een onderwerpje om over te praten, al moet ik eerst nog ff een mail beantwoorden.)

Hehe, dat liedje van Vicky Leandros blijkt van 1972 te dateren. Da's dus 35 jaar oud! Toen was ik 6, dus er klopte iets niet. Ben ik in mijn koffertje met oude plaatjes gaan zoeken, en daar zat het in! Waarschijnlijk heb ik dat plaatje ontdekt toen ik al ouder was. Het zou wel gek zijn dat ik een Franse tekst zou onthouden van toen ik 6 was en nog geen Frans sprak. Ik heb het een keer of 20 opgelegd op mijn oude pick-up en dat was genieten, hoor! Dat koffertje blijkt trouwens vol te zitten met oude singeltjes van Will Tura en Freddy Breck en zo. Daar maak ik voor mezelf eens een nostalgisch avondje van! Een mens wordt inderdaad sentimenteel... Rimpelrock is de tegenhanger van Pukkelpop. Speciaal voor senioren.

Hier is het ook om dood te vallen. En mijn oude kater is superonrustig. Wil de hele tijd aandacht. De jongste ligt beneden. Op zaterdag krijgen ze van mij een biefstukje, dat ik bak in echte boter. :$ Maar het komt uiteindelijk inderdaad niet veel duurder uit dan van die vlootjes of zakjes. Blacky: de stofzuigerdans... Daar ga ik aan denken de volgende keer. Hoewel ik het tegen dan misschien alweer vergeten ben. Ik haal mijn danspartner niet zo vaak tevoorschijn namelijk.

Hahaha, nu draaien ze 'Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt' van Marlene Dietrich, uit Der Blaue Engel. Dat liedje ken ik wel, maar gelukkig heb ik die film nooit weten uitkomen.

Behalve dan dat mijn langetermijngeheugen nog prima in orde is... Spelfoutje

Ik werd hier zonet ongeveer 30 jaar teruggegooid in het verleden omdat er op de radio een oud nummertje van Vicky Leandros gedraaid werd: Après toi. Ik zat mee te kwelen en zowaar een traan (of 30) weg te pinken. Bleek een voorproefje te zijn voor Rimpelrock in Hasselt, een festival voor senioren. Wat zegt dat nou over mij???

Tapas: Misschien helpt het om de schroef liefdevol toe te spreken?

Haha, Rufus, ik heb daar toen niks van gemerkt, hoor, dat jij niet zo durfde! Ik sta nog niet helemaal droog, maar ik ga op zich eigenlijk wel lekker, ja! Er vallen heel veel puzzelstukjes op hun plaats de laatste tijd, en hoewel dat ook wel erg pijnlijk kan zijn, geeft het me ook een goed gevoel. En een goed gevoel hoeft niet verzopen te worden... Als ik toch toegeef aan de gremlins, begin ik steeds vaker te denken van: 'Meid, waar ben je nou mee BEZIG???' En dan laat ik wel niet de eerste staan, maar wel de vierde... En dan voel ik dat ik het zo ook wel overleef allemaal, en dat geeft vertrouwen. Nu nog die eerste... Maar ik ben optimistisch. Fran

Ha, Rufus, jonge god! Altijd fijn om weer iets van je te lezen!

Gefeliciteerd, Anna, Rufus en Ferry!

Je hoeft je nergens voor te verontschuldigen, Gem, en het klopt NIET. Nieuwe mensen mogen zoveel 'oude' vragen stellen als ze willen. Wie de vraag 'oud' vindt, kan ze negeren. Of verwijzen naar een oud draadje met informatie over het onderwerp. Maar iedereen mag zoveel vragen stellen als hij wil. Dit forum is trouwens één grote herhaling. Elk verhaal is al duizend keer verteld, omdat de meeste stoppers min of meer hetzelfde doormaken. Maar elke nieuwe stopper wil zijn eigen verhaal delen met andere nieuwe stoppers en met mensen die al wat langer droog staan. En daarvoor DIENT dit forum ook. Om je eigen verhaal te vertellen en te delen met anderen. Anders kun je het forum wel opdoeken of alleen nog als 'vraagbaak' laten bestaan. Wie iets wil weten, zoekt het maar op in oude draadjes, want alles is al verteld... 'Oude' stoppers krijgen ook ineens nieuwe inzichten die ze graag willen delen op dit forum. Daarom blijven ze schrijven. Ikzelf gebruik dit forum vooral om bepaalde dingen uit te spitten die op het eerste gezicht weinig met alcohol te maken hebben, maar die voor mij belangrijk zijn omdat ze 'gevaarlijk' zijn. En dan ben ik blij met de inzichten van iemand anders. Soms kan ik er veel mee, soms kan ik er weinig mee. Maar dat geeft ook niks. Fran

Pb's komen trouwens altijd meteen aan. Die worden ondertussen echt niet opgekuist, hoor.

Mooi bericht, Safi. Draag ik met me mee. Stof tot nadenken.

Hoi Safi, Herkenbare dingen die je schrijft. Ik was ook altijd heel open en spontaan, maar dat is na verloop van tijd toch verminderd. Ik ben voorzichtiger geworden. Ik voel meestal wel snel aan of iemand oké is of niet, en dan mogen mensen mijn hele hebben en houden weten en hebben. Ik heb met wat drank op eigenlijk heel mooie gesprekken gehad en heb zo de band met mijn vader en mijn zus ook kunnen aanhalen. Dat is nou zo ongeveer het enige 'voordeel' van drank (voor mezelf dan). Maar ik heb stomdronken ook heel stomme gesprekken gevoerd natuurlijk, waar ik me nu nog om schaam, voor zover ik ze me kan herinneren. :$ Op zulke momenten raak ik ook de controle kwijt, en voel ik mijn innerlijke alarmbellen niet meer. Of ik voel ze nog wel, maar negeer ze botweg... Gek iets, die controle... Ik wil ze, weet dat ik ze toch ook kwijtraak door de drank, maar het is ook wel fijn om de controle te laten varen... Tegenstrijdig, wat je zegt! Ik denk dat voorzichtigheid beter is dan controle. Luisteren naar wat je gevoel je zegt. Jezelf ernstig nemen. Beetje opletten met jezelf. Tien keer met je kop tegen dezelfde muur aan lopen kan best leerrijk zijn, maar je houdt er wel koppijn aan over... Fran