Jet moet hier even over nadenken. Wat ik nu nodig heb.....Iemand die mijn herinneringen serieus neemt ,me zegt dat het heel naar was en dat ze me niet zo mochten behandelen of mishandelen of wat ook, wat een goede moeder verder zou zeggen want dat weet ik niet, die was er niet voor me en iemand waar ik tegen aan mag kruipen, bij mag huilen en die me vast houdt. Zoiets? Denk ik. Wetend dat ik toen alleen was en dat gevoel nu ook heb, ouderloos en dat ik dat nu niet ben of ik dat nu kan geloven of niet. Snap je het een beetje? Stel me zo wel heel kwetsbaar op. Eng.