Spring naar bijdragen

tuvalu1958

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    220
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Berichten geplaatst door tuvalu1958

  1. Ff mosterd na de maaltijd doen :). Nancy en Litse bedankt voor jullie felicitaties! Ik ben hier niet zo vaak meer, want alles gaat gewoon goed. Geen terugvallen, uitglijders oid. En ben eigenlijk niet meer zo bezig met niet-drinken. Ik was al niet zo'n verteller op de dagdraad, ja en dan gaan er zo een paar maanden voorbij. Gisteren een hele leuke dag gehad! Ben nu 55 dus een echte senior :-D

    Nogmaals bedankt!!!

  2. Even een update, het gaat goed! Ik voel me goed, en heb nog steeds geen trek in drank.

    Ik slaap uitstekend, en ben in ons huis aan het klussen geslagen. Alles was verwaarloosd,

    en nu kan ik overzien wat er moet gebeuren. Stukje voor stukje pak ik aan.

    Word ik met bijna 55+ een echte Bob de Bouwster!

    Mijn man houdt he-le-maal niet van klussen, dus ga ik het doen.

    Ritalin werkt voor mij, ik ben gefocuster, geconcentreerder, de chaos is weg,

    ik heb het naar mijn zin. Nog steeds iedere week naar mijn kleinzoontje,

    en daar geniet ik toch van. Alle cliché's zijn waar! Oma zijn is geweldig!

  3. Moeilijk moeilijk Spud. Ik zou hem gewoon laten gaan, denk ik. Niet behandelen door de DA dus. Al lijkt

    het me wel vreselijk om al die wonden te zien. Je hebt al heel wat overwogen en dat zijn allemaal redelijke

    argumenten om hem NIET te behandelen. En als je hem naar de DA zou brengen, krijgt hij mss de

    komende winter weer allerlei wonden. En dan weer twijfelen. Hij heeft niet echt last ervan, blijkt, en dat

    is ook belangrijk.

  4. Ja Marika, het gaat goed. Ik aarzelde een beetje om dit onder de aandacht te brengen.

    Ik vertelde de mensen van de AA dat ik ADD had, en er werd door sommigen wat

    geschamperd, zo van ge....., je moet het niet met een pilletje willen oplossen.

    Ik trek me dan gelijk terug, ga twijfelen, ben ik een aanstelster etc etc

    Maar ja, het feit blijft dat ik al mijn hele volwassen bezig ben met zoeken wat

    er nu eigenlijk aan de hand is met me, waarom drink ik te veel, waarom altijd

    zo depressief, waarom altijd zo moeilijk.(Brigitte Kaandorp ;)

    Van yoga tot mindfullnes, van cognitieve therapie naar haptonomie, mediteren,

    veel sporten etc etc

    Nu lijkt het op zijn plaats te vallen, en ben 54 jaar. Nou ja beter laat dan nooit.

  5. Enkele maanden is bij mij door mensen van de verslavingszorg ADD vastgesteld. Ik dacht

    meteen: weer eens wat anders dan depressie of psychose. Dit kan er ook nog wel bij.

    ADD is een aandachtsstoornis, veel drukte in je hoofd. Bij verslaafden komt het veel vaker

    voor dan bij niet-verslaafden. Het gaat vaak gepaard met depressies. Alcohol word in

    dit geval vaak als een soort zelf-medicatie gebruikt.

    Ik herkende wel veel symptomen, en mijn familie en vrienden keken hier helemaal niet

    van op.

    Nu ben ik al een aantal weken aan de Ritalin, en het gaat heel goed. De zucht naar drank

    is verdwenen, en ik voel me opgeruimder en blijer. Ik blijf wel een beetje voorzichtig,

    zo van:nu gaat het goed en straks niet meer..

    Ik wil dit met jullie delen, niet omdat iedereen aan de Ritalin zou moeten, nee alsjeblieft

    zeg, maar gewoon dat ADD ook een oorzaak van te veel drinken kan zijn.

    Ik ben 1 anti-depressivum aan het afbouwen, want dat kan. Jullie horen nog wel hoe

    het in de loop van de tijd verder met me gaat!

  6. Wat een prachtige deken Marika! Ik haakte en breide vroeger ook, maar dat doe ik niet

    meer. Ik kreeg te veel last van met name mijn rechterhand. Ik vond het altijd heel

    rustgevend, en tegelijk luisteren naar de radio of met de kinderen kletsen, gezellig

    was dat altijd!

    Nou, als dat je eerste deken is, heb je veel talent.

  7. @zonnetje: ik ben in 2005 ook verhuisd naar het buitenland, net over de grens bij Kerkrade.

    In het begin viel het ook niet mee, ik woonde daarvoor samen met mijn dochter, ze studeerde toen nog,

    en ieder weekend ging ik naar mijn man in Limburg. Toen vond hij Het Huisje met Megatuin,

    en ja toen ben ik toch gegaan. Nadeel van ver bij je kinderen wonen: ze wonen zo ver weg :)

    Voordeel, als ze komen blijven ze gelijk een paar dagen, ik heb veel tripjes met ze gemaakt,

    supergezellig.

    Voor de (overigens erg aardige) Duitse buren bleef ik 'Die Holländerin', maar dat gaf niet.

    Ik heb die tijd erg genoten, alles nieuw en anders.

    Maar ja, toen overleed mijn man, en toen werd het minder.

    Ik miste Nederland, en de Duitse en Limburgse mensen bleken toch stugger dan ik verwachtte.

    Kortom in 2009 weer terug in Nederland, joepie!

    Wat ik zeggen wil: ik had er nog steeds tot volle tevredenheid gewoond, als mijn man

    niet was overleden. En in het begin vond ik het ook moeilijk, maar gaandeweg werd het

    beter!

  8. Dune, als ik jou was, zou ik helemaal niet afbouwen met Seroxat. Gewoon weer terug naar de dosis van 30 mg,

    alcohol verzwakt de werking. Probeer je motivatie om te stoppen met drinken weer heel sterk naar voren

    te halen. Het is geen puinhoop, je bent even van het padje af.

    Je zult zien, dat als je dit uitzit, zonder alcohol, dat het beter gaat.

    Je voelt je nu waarschijnlijk heel rot, en dat wordt alleen maar erger als

    je blijft drinken.

    Meis, sterkte en ik denk aan je!

  9. Nou Spud, volgens mij is er geen beter dieren baasje dan jij!

    Ja erg Had, het is zo verschrikkelijk leuk om diertjes om je heen te hebben,

    maar o wat is het ook verschrikkelijk verdrietig als ze dood gaan...

    Bella vind ik een hele leuke naam!

    Ik kreeg een kat van mijn stiefzoon, die had hem Killer genoemd,

    hij werd dus heel snel Winnie gedoopt.

  10. @kunsie, dit is zo'n vijf jaar geleden. Ik ben er inmiddels overheen.

    Mijn beide honden zijn op leeftijd, ik heb hiervoor nooit honden gehad,

    dus ik wacht met angst en beven...honden hebben nog veel meer

    impact dan katten, althans dat ervaar ik nu. Katten leven toch iets

    zelfstandiger, onafhankelijker.

    Dank voor je lieve reactie!

  11. Ik zou het weekend doorbrengen bij mijn dochter. Het was mij opgevallen, dat Tuffie wat ziekjes leek

    Ja dat is dezelfde poes van in die hoge boom.

    Ik vroeg mijn man extra op haar te letten. Nou was het een schat (mijn man) maar extra opletten,

    daar deed hij niet zo aan.

    Toen ik maandag thuis kwam, zag het beestje geel. Ze had een witte vacht, maar alles leek

    een gele gloed te hebben, ook haar oogwit.

    Ik onmiddellijk naar de dierenarts, met het idee van een kuurtje oid.

    Daar bleek ze een ongeneeslijke ziekte te hebben. Of ik haar nog even mee naar huis

    wilde nemen om aan het idee te wennen dat ze ingeslapen zou worden.

    Mijn brein schakelde over in hyper-toestand, lijdt ze? Ja ze lijdt.

    Dan neem ik haar niet mee naar huis, want dan lijdt ze nog langer.

    Ze stierf in mijn armen.

    En toen.... kwam er een reactie bij mij.

    Ik huilde niet, ik brulde. Het leek of alle frustraties en woede en verdriet in 1 keer

    er uit kwam. De dierenarts schok zo van mijn reactie.

    Ik kon ook niet ophouden, ik brulde maar door.

    Met Tuf in haar mandje ging ik weg, en ik zal nooit meer de ogen vergeten van de

    mensen in de wachtkamer. Pure verbazing, angst, verdriet en medelijden.

    Terug heeft mijn man een grafje gegraven. Ik heb de hele tijd geschreeuwd en gehuild,

    ik kon niet meer stoppen.

    Pas in de avond kon ik wat kalmeren.

    Ik was zo ontzettend verrast door mijn verdriet!

    Omdat ik nog al veel dieren heb gehad in mijn leven, heb ik er veel moeten

    laten inslapen. Nog nooit had ik dit eerder meegemaakt.

    Tuf was van een kwetsbare poes een hele stoere poes geworden, ik zag haar

    buiten opbloeien. Ze lag altijd heel gezellig tussen de kipjes in het zonnetje,

    ze klom nooit meer hoog in een boom, ze werd een echt knuffelkatje, en nu dit!

    Juist het proces dat ze wist dat het goed bij me was, en haar openstellen,

    en haar genieten. Het leven is soms niet eerlijk.

  12. Originally posted by: bolletje
    Tuurlijk heb je daar moeite mee A3 om mensen te accepteren zoals ze zijn, ik heb dat ook, maar door toch te denken, ach laat het maar, neem ik het ook meestal niet mee naar bed. Soms willen of kunnen mensen niet veranderen omdat ze dat gedrag nodig hebben om zich te handhaven en staandend te houden. Dan kan je wel proberen om die ander te veranderen maar dat lukt gewoon niet.
    Mij helpt het heel vaak om te denken, laat maar, het lukt niet dus beter om mijn energie ergens in te steken dat wel lukt.quote>


    Wijze woorden Bol :present:
×
×
  • Nieuwe aanmaken...