ik zal me even netjes voorstellen, ik ben dus yvonne, woon in den haag, heb een kl*tejeugd gehad, zoals de meeste alco`s onder ons, (of ex-alco), en mensen van de site, vecht er voor, het leven is zo mooi, ook of juist zonder drank, door vele mishandelingen, incest en de hele mikmak, ben ik ook gaan zuipen, en niet zo weinig ook, en idd, iedere dag dat je niet drinkt is er èèn, hoewel ik er op dit moment niet naar taal gelukkig. 4 en half jaar geleden heb ik mijn dochter TIJDELIJK in een pleeggezin laten plaatsen, omdat ik mishandeld werd, en ik wilde haar beschermen, nu zit ze nog bij die lui, en daar doe ik het voor, maar ook voor mezelf, dat ik niet alleen naar buiten ga om drank te halen, maar ook gewoon ff eruit. ik ben gestopt met drinken op eigen houtje, zonder medicatie, alleen wat valium voor de eerste twee dagen. refusal is een hele goede stok achter de deur, maar watch out, drink er absoluuut niet doorheen, kan je je leven kosten. en iedere huisarts of alcoholkliniek kan het je voorschrijven, dus denk je echt dat je het nodig hebt, gewoon doen!! hieronder een gedicht dat ik in 1992 heb geschreven toen ik in een afkickcentrum zat... ................HET MASKER VAN DE LACH......................... soms zijn er van die dagen dat je `t even niet meer ziet zitten, dan zet je je masker op zodat niemand merkt dat er wat is je lacht, je praat, terwijl van binnen een allesverterend verdriet is daarom dat masker van de lach ze zeggen dan, hè, daar is die leuke meid weer terwijl mijn hart huilt maar dat niet durft toe te geven waarom zou ik ook ik kan het toch zo goed alleen daarom dat masker van de lach sterk zijn, groot zijn, alles aankunnen maar eens, dan houd het op dan kan je niet meer tot op het laatste moment heb ik het geprobeerd dat masker van de lach nu ben ik gewoon yvonne een meid met problemen hier kan ik dat tonen, hier mag en kan ik huilen, thuis niet dan moet ik sterk zijn, maar nu hoef ik m niet, dat masker van de lach die zet ik op zodra ik thuis ben...............................