T woord knap associeer ik met trots zijn op iets. In die zin vind ik me niet helemaal in wat je schrijft. Ik ben niet trots op wie ik was, ik vond t niet knap maar t elke dag opstaan en doorgaan was op zich best een prestatie.
Trots ben ik op waar ik nu sta. Ik vind t moeilijk als ik t gevoel krijg dat ik dat niet hoor te hebben als niet geheelonthouder. Iets dat vanuit mezelf komt omdat ik waarschijnlijk moeilijk vrede kan hebben met waar ik van kom. Dat gevoel manifisteerde zich een pak sterker na de dood van mijn papa.
Maar weinigen vinden een niet geheelonthouder knap. Als t zo is, dan is dat omdat ze iets doen dat een ander moeilijk of niet kan. Niet meer of minder. En ook als dat wordt uitgesproken heeft men de neiging dat te counteren.