fleurtje

Reacher...jij knappe bloem!!! Twee maanden begot!!! Goed gedaan! Wees daar maar hartstikke trots op

Wat een ellende Asterix . Ik ken t irreëel en overweldigend gevoel van angst goed maar gelukkig overkomt t me niet elke dag, elk moment. De impact is enorm. T zuigt alle energie weg...kan me niet voorstellen in wat voor hel zij op t moment leeft. Want t kan niet anders zijn dan dat. Ook voor jou..want je kan t niet wegnemen. Blijven hangen! Alles is beter dan niets

Ze leven!!! Heb ze beide gehoord. Nu kan ik gerust beetje opruimen..grapjassen! Toegegeven, vannacht dacht ik de eerste seconden dat hij een vriendinnetje in huis had maar zo pijnlijk kon da ni zijn toch...ook ni na 20 jaar ofzo.. dat ie een slechte droom had is niet één seconde in me opgekomen. Miss moet ik dringend de volgorde in mijn hoofd omgooien naar slechte droom, slechte sex, vermoord.

Als ze een schop komen lenen is t hek van de dam.. Ik ga nog es ff naar de tuin

Laat t uit he suikertje

Of misschien leeft er nog maar eentje?

Goedemorgen Hier schijnt al een flauw zonnetje Slechte nacht achter de rug. Na de pijnlijke kreunen van de buurman ging zoals verwacht mijn fantasie met me lopen. Net even vlug in de tuin gaan zitten wachten tot ik iets hoorde en een van de twee mannen (zijn twee oudere broers) deed de tuindeur open. Nou..gelukkige leven ze nog na de slachtpartijen en hartaanvallen in mijn hoofd

Ik lig al even te keren in bed. Hoor ik zo'n tien minuten geleden een paar pijnlijke kreunen van de buurman, gevolgd door absolute stilte. Weer klaarwakker in een knip. Hopelijk niets erg Slaapwel kiekebillen

Ik kom maar ff binnen tijdens de pauze van de film.. Je eerdere posting over jou en je zoon raakte me spirit. Ik ben niet ongevoelig voor hoe anderen me zien. Verre van..dus ken je gevoel maar al te goed. Anderzijds..waarom ons druk maken over oppervlakkige ideen of kijk van een ander? We leven maar een keer. Leef t zoals je leven wil. Trek die strakke zwarte broek over je mooie billen spirit. Je kocht ze niets voor niets. Je mag er zijn

Ik vind t heel knap van je lars! Ik denk dat t heel wat kan toevoegen aan kind-ouder relatie!

Maar misschien ligt t voor jou anders door jouw traject met opname etc. Dan komt zoiets miss vanzelf al meer op de voorgrond. En is die stap rond er open over praten met je kinderen niet zo groot. Nu ja...gezien de toestand met de vader van dochter was dat er hier miss evengoed.

Ik praat er met mijn dochter ook nauwelijks over lars. Ik vind dat ontzettend moeilijk.

Vader van mijn dochter zei ook iets in dienen trend Bor. Hoewel hij eerder soms gewoon dood wil zijn omdat hij moe is van de strijd en niet zozeer om hoe zijn kinderen er in staan denk ik. Het eerste wat ik toen dacht, maar niet heb gezegd was...nou fijn! Wil je het bijltje er bij neergooien en je dochter achterlaten met een ellendig gevoel? Want naar mijn gevoel is er nog steeds ruimte voor die twee (mijn dochter en hem) om te genezen. Min of meer. Ik weet alleen niet altijd hoe we daar naartoe moeten. Hij zal misschien nooit geraken waar hij wil zijn maar ik hoop dat ze wel kan ervaren dat hij zijn best doet om beter te worden. Ik weet niet of ze zich om hem schaamt btw.. Hij hoort ook niet echt bij haar dagdagelijkse leven. Nu hij niet meer weet waar we wonen kan hij ons niet dronken opzoeken en ziet ze hem ook alleen maar als het op voorhand is afgesproken. Dus wekelijkse dronken confrontaties zijn er niet meer. Voor zover ik weet wordt ze ook niet anders behandeld door vriendinnetjes. Maar misschien doelde je zoon niet zozeer op vriendjes maar eerder op het feit dat hij in pleegzorg zit? Wat was je antwoord trouwens op wat hij zei? In het kort..vrij zal hij niet zijn door jouw sterven. Denk ik dan. Je deed hem tekort. Het enigste dat je kan doen is dat proberen goed te maken.

Jopie, dat is één van de mooiste complimenten die ik ooit heb gekregen Ik probeer het goed te doen maar ik vrees dat ik nog niet de helft van wat ik hier neerschrijf, ook daadwerkelijk met haar deel. Dat blijft een heel moeilijk iets voor me. Ik schaam me om hem.. Dat viel me binnen toen reacher schreef over verdriet. Ik schaam me om mezelf als ik hem zie. Hem zien maakt mijn 'falen' heel voelbaar terug. Misschien bescherm ik mezelf inderdaad meer dan haar. Ik wil gewoon dat het verdwijnt. Mijn dochter schaamde zich ooit om mij. Dat weet ik zeker. Dat is één van de meest trieste dingen die ik me kan voorstellen. Een kind hoeft zich niet te schamen om haar ouders.

T is wat.. Ik zal ze bij deze eens uit haar bed gaan gooien

Soit, het is een heel verhaal dat op heel wat manieren kan eindigen Dank je reacher om even mee te denken/voelen. Ik breide in gedachten verder op wat je schreef maar ik merk ook wel dat ik, als het gaat om deze situatie, vlug in gedachten alle kanten op ga. Dat maakt het voor jou misschien wat moeilijker volgen.

Toen ik met hem in een relatie zat, dronk hij nauwelijks. Ook ik niet. Dat kwam pas later. Voor hem kort na de breuk. Voor mij paar jaar daarna. Maar het doet me wel herinneren aan de tijd dat ik alcohol voor mijn dochter zette. Dat is best pijnlijk. Maar ik kan daar niets meer aan veranderen. Ik kon het alleen maar proberen beter te maken. Het is 'lastig' dat hem dat niet lukt. Ook al weet ik dat hij het graag anders zou hebben. En ik, maar ook dochter, kan die verantwoordelijkheid niet dragen. Was ie maar niet meer de persoon dat ie geworden is.

Verder had hij nog verhalen over wat er al allemaal van hem is gestolen wanneer hij dronken was. Hoe goed de politie hem ondertussen kent en hoe hij keer op keer wordt meegenomen naar het bureau. Over de verschillende straatverboden die hij al gehad heeft. Over hoe zijn lichaam het aan het opgeven is. Over vrienden die er niet zijn. Geen zelfmedelijden...nee niet in die zin. Gewoon feiten

Het voelt altijd een beetje bizar Reacher Als ik naar hem kijk denk ik...tjeeses...er is nog maar weinig over van wie je ooit was. Hoe ben je daar in godsnaam geraakt? Anderzijds begrijp ik het natuurlijk. Hij zegt dat zijn kinderen (mijn dochter heeft nog twee halfbroers) en het contact daarmee een groot verschil zou maken. Op dat vlak ben ik beschermend. Ik zou mijn dochter nooit weghouden van haar vader maar op vlak van zijn drinken en de impact dat dit heeft gehad op haar, zit ik ook aan mijn grens. Dus wil ik zeker zijn dat een contact op de meest ideale moment gebeurt. Liefst als hij al wat langer droog staat. Anderzijds...wat als hij er morgen niet meer is? Hij beweerde al geruime tijd nuchter te zijn. Geruime tijd is een week of twee besef ik nu. Dat is niet lang. We zullen zien...hij heeft mijn nummer. De rest moet ik waarschijnlijk meer loslaten en dochter de ruimte geven te doen wat zij goed vindt. Ik ga alle richtingen uit zoals je kan lezen

Je benen zijn vast wat harig...anders ging ik daar wel voor

Wel, ik had een bewogen week achter de rug. De maan stond niet juist denk ik. De mannen stonden scherp. Drie ruzies gezien waarvan ik van eentje deel uitmaakte en vader van dochter gesproken. De rest houden ze maar voor volgende week.

Het ideale moment om bob te zijn Quin!

Dank je Lars!

Suikertje, ik ben een ware fatalist. Wat maakt dat ik niet zo goed met veranderingen om kan. Veranderingen zorgen bij mij voor spanning aangezien dit allerlei scenario's met zich meebrengt in mijn hoofd, en het ergste komt eerst. En ik heb een levendige fantasie.. Kan het zijn dat dit bij jou ook speelt?

Goedemorgen! Alles kits achter de rits, alles pluis met de muis?