jowan

Naar een mooie meeting geweest. Weer een nieuw gezicht aan tafel mogen verwelkomen, altijd leuk en goed om stap 1 de revue te laten passeren. Daarna met een fellow een ijsje gaan eten........daar waren we niet alleen, het hele terras afgeladen vol en binnen vier wachtrijen van een meter of drie. Maar lékker!!!! Ik meld me (behalve dat ijs ) clean af voor de dagpact. De komende paar dagen ben ik zeilen, geen idee of ik Internet toegang heb. Geen zorgen dus. Welterusten en misschien tot morgen.

Ik ga een frietje eten en dan naar een AA meeting. Latersz..

Ben net binnen van een wandeling met mijn groepje, dikke vijftien kilometer. Hier staat een beetje wind, wel 32 graden maar goed te doen. Mij hoor je niet klagen. Klagen over het weer is sowieso een onzinnige bezigheid, je kunt maar beter meteen toegeven dat je daar geen macht over hebt. (Waar heb ik die zin meer gehoord?) Ik ga verder in mijn tuin en vanavond weer lekker naar een AA groep, nu al zin in! Nergens een plaats waar ik zo mezelf kan en mag zijn en waar ik zoveel respect ontmoet. Dankbaar dat het op mijn pad kwam.

Nou, die koffie is koud, ik wacht er niet meer mee, weg ermee.

Agnieta! Koffie! Wat wil je erin?

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

Ben net weer binnen van een NA meeting, het was weer goed. Ik meld me clean af voor de dagpact. Ik zou morgen op reis, maar dat heb ik afgezegd, even wat tijd en rust voor mezelf. Welterusten en wellicht tot morgen.

Ok, hummer, zo kun je het ook zien. Ik ben wel eens op groepen geweest die geheel in het dominante teken van "de leider" stonden. Die regelen en bepalen alles. Dat is dus niet zoals het bedoeld is en daar kom ik dus ook liever niet meer. Ik wil de dwang van het middel niet inruilen voor de dwang van een "groepsleider". Ik besef me ook dat dit absoluut geen reclame is voor groepen als AA en/of NA. Sommige groepen hebben een wisselende voorzitter, die per week, per maand wijzigt. Dan kan het een volgende keer weer helemaal anders zijn. Normaal gesproken, ook in het bedrijfs- en dienstenleven, hoort een voorzitter het protocol te handhaven en de bijeenkomst te leiden, maar daar zeker niet inhoudelijk zijn/haar stempel op te drukken. Maar het blijkt nu eenmaal zo te zijn dat dit een dingetje is van alcoholisten, helaas. Mijn advies blijft: bezoek meerdere groepen en vind wat het beste bij je past.

Ik zou een andere groep opzoeken. Iemand die je afbrandt heeft zelf een probleem dat hij/zij op jouw bordje wil schuiven. Binnen AA/NA horen alleen suggesties gedaan te worden die je vrij bent om al of niet te volgen, geen dwingende zaken voorschrijven.

Goeiemiddag. Dagpact: Blondie Kaboutertje BillyBob Joris jowan

Aanvulling: http://www.lef-magazine.nl/nieuws/actueel/comazuipen-zelf-de-ziekenhuisrekening-betalen Ik meld me clean af voor de dagpact. Welterusten en wellicht tot morgen.

Je hebt wel een beetje gelijk, het is beetje van beide.

Mag ik een samenvatting geven van het debat van vandaag over de bijdrage in de kosten van hulp na gebruik? Meningen die gaan over vergoedingen en geld verschuiven mijns inziens de verantwoordelijkheidslast naar buiten, buiten zichzelf. Daar lijkt een overeenkomst met verslavingsdenken aan de oppervlakte te komen: het buiten jezelf zoeken, vooral niet bij jezelf. Ik las ooit eens:"Don't fix your problems, fix your thinking first." Dat geeft aan dat er een duidelijk onderscheid is in het denken door gebruikers en mensen die gestopt zijn met gebruiken. Gebruikers houden steeds een slag om de arm, houden een achterdeur open. Meebetalen of niet. Dat moet getoetst worden aan een norm. Wat wordt gedekt en wat niet. Wie heeft die wijsheid in pacht? Bron van eeuwige discussie, lijkt me. De beginstelling was dan ook meer ingegeven door het geloof in het zelf nemen van de verantwoordelijkheden voor je eigen leven. Neem verantwoording voor je eigen aandeel. De stelling was op het stoppen van middelengebruik gericht, terwijl discussies over wie het zal gaan betalen zich meer lijken te richten op het verdekt faciliteren en dus continueren van het gebruik. Het niet-vrijblijvend houden. Dat is ook een modus die je in de politiek op diverse plekken tegenkomt. Als je verantwoordelijkheden neemt, gedraag je je niet vrijblijvend. Lijkt me ok, dus. Genuanceerd in plaats van zwart-wit denken is steeds te verkiezen. Er zitten altijd meer invalshoeken aan een stelling dan je vooraf kunt vermoeden. Solidariteit wordt genoemd, een sociaal en goed gewaardeerd begrip. Ook hier komt normering om de hoek kijken: hoever ga je? Overigens zou ik in dit verband niet graag de zorginstellingen de kost willen geven van een soort "draaideur behandelwijze": stel je voor dat we ze echt helpen, dan komen ze nooit meer terug! Voor mezelf overigens geldt ook, zoals voor ook andere verslaafden in herstel, dat ik het grootste deel van mijn verantwoordelijkheid nu pas neem. De zooi ik ik toendertijd gemaakt heb opruimen, en dat is nogal wat. Iets terugdoen voor de maatschappij door onder andere vrijwilligerswerk en diensten verlenen aan zelfhulpgroepen mbt verslaving en het geven van voorlichting. Er zijn ook meningen die vinden dat de verslaafde niet alleen de verantwoordelijkheid heeft, dat "de maatschappij" ziekten als verslaving faciliteert en in stand houdt (gokken onder andere). Dat mag wel zo zijn, maar dat ontslaat je niet van de morele plicht om het eerst en alleen bij jezelf te zoeken zonder met het vingertje naar buiten te wijzen. Dit is wat zijdelings van de discussie, want het ging erom de verslaafde (in wording, desnoods) een signaal te geven waardoor hij zijn verantwoordelijkheden zou kunnen nemen. Ik ben verslaafd, daar neem ik alle verantwoordelijkheid voor, nu wel. Ik voel me absoluut niet ontmenselijkt, integendeel. Nu ik in herstel ben voel ik me meer mens dan ik me ooit gevoeld heb! Die verantwoordelijkheid moet ik wel nemen, eerlijk gezegd, want ik heb alle spul zelf gekocht en stuk voor stuk er zelf ingegoten. Uit eigen wil, ik ben nooit gedwongen. Er wordt ook gewag gemaakt van de ziekte verslaving. Waarmee goed te leven valt als je een paar eenvoudige regeltjes ter harte neemt. Een ervan is: neem de eerste niet. En het vervolg is: neem jezelf onder handen zodat je van het idee afkomt dat middelen van buiten of anderen jou gelukkig moeten maken of je goed moeten doen voelen. Verslaving is een geestesziekte ook op dat plan aanpak vereist: spiritualiteit. Met uitsluitend wilskracht zijn er maar bitter weinig die een duurzame en bestendige nuchterheid kunnen beleven. Er is trouwens nooit een garantie dat je nooit terug zult vallen. Ik ken mensen die dat na 30 jaar nuchterheid nog meemaakten...... Een terugval zien als een onderdeel van je herstelproces lijkt voor de hand te liggen, maar is mij persoonlijk nog te zeer op het randje van de afgrond. Hoogtevrees, ja. Met dank aan iedereen die meedeed aan deze gedachtewisseling, boeiend en leerzaam. Edit: tikfouten.

Het debat krijgt een goede en interessante wending. Er worden meerdere zienswijzen ingebracht die maken dat mijn beginstelling snel geïsoleerd raakt. Het is niet allemaal zo eenduidig en simpel. Er zitten meerdere kanten aan. Ik heb een aantal mensen hierover nog net gelezen, die komen vanavond pas, hoop ik. Maar eerst ga ik naar een NA meeting en hoop straks meer te lezen!

Het mag taalkundig en logisch helemaal ok klinken wat je hier schrijft, maar ik zou ze de kost niet willen geven. Ik ken mensen die bij vertrek naar huis de trein niet eens haalden...... Ken ook mensen die "het pas lukte" na hun vijfde klinische opname. En kijkend naar mezelf: ik had wel een vaag besef dat ik mezelf en de mijnen ten gronde richtte, maar ging evengoed door. Ik had geen oplossing, dacht dat het niet anders kon.

Kom ik hier weer eens kijken, zie ik dat de laatste posting nog over dat wandelen gaat, vorige week. Dat is inmiddels weer verdrongen door de Flixbus en Brussel. Gisteren geweest. De bus: positief: Hij is op tijd en rijdt op tijd, driekwart vol op de heenreis, schone, nieuwe bus. En kost een drol: €5 enkele reis Maastricht-Brussel. Een "goede" chauffeur voor zover ik dat kan beoordelen, geen highway cowboy die zaken naar zijn hand probeert te zetten voor 7 meter winst. Alles via Internet (Ideal) te regelen en te controleren met een app op je telefoon. negatief: is afhankelijk van verkeersdrukte, péripherique Paris is daar een voorbeeld van. (mij lijkt dat als je daar standaard vertraging oploopt, je dat ook kunt plannen....), plaatsen waar de bus staat zijn lastig te vinden, want een beetje buiten de structuur van de normale bussen, WiFi doet het niet (lijkt een futiliteit, maar een hollander in het buitenland zonder WiFi, o la la, roaming kosten....), op de terugweg was de bus (uit Paris) dus veel te laat, was de bus niet helemaal zo schoon als hij 's morgens was en ik hoorde van anderen dat het toilet flink bezoedeld was. De chauffeur op de terugweg kon veel beter rijden en een hoop andere dingen met zijn telefoon doen, zoveel dat de richtingaanwijzer een hoop minder aandacht kreeg, maar hij maakte wel de verloren tijd goed zodat we op schema Maastricht binnen reden. Dat ik daarna geen aansluiting op een trein terug naar huis had, was voorzien. Anders: Net voor vertrek uit Brussel had ik wat tijd over en dacht op het Gare du Nord van het toilet gebruik te maken. (schoon, ruim en 50 cent). Het station in ging prima, maar op de terugweg bleven de schuifdeuren gesloten. Een heel eind om moeten lopen. Het zal je maar in de laatste minuut voor vertrek gebeuren..... Die bus rijdt zonder jou weg, hoor. Brussel: rommelig, centrum über toeristisch (let op je rugzak en andere zakken die gerold kunnen worden), alle gebruikelijke trucs worden ingezet om je van je geld en eventueel spullen af te helpen. Politie zie je op straat niet anders dan in snelle auto's met sirene. Verder lijkt het erop dat Brussel een voorbeeld wil zijn voor vluchtelingen, asielzoekers en immigranten. Hele wijken uitsluitend Marokkaans, nee geen drie straten, drie wijken aan elkaar. Zelfs de speeltoestellen zijn kamelen en palmbomen. Daar is natuurlijk niets mis mee, maar zo omvangrijk had ik nooit durven dromen. Overigens liep ik ook door die wijken met een veel veiliger gevoel dan door de Haagse Schilderswijk, bijvoorbeeld. Verder is de stad erg uitgestrekt, lijkt net een aaneenschakeling van vroegere kleine dorpjes, de oude kerntjes zie je nog terug. En natuurlijk een hoop pracht en praal, bogen en goud. En ik denk dat je er ook kunt zien waar je "bijdrage aan Brussel" blijft. Europa is er prominent aanwezig. Als iedereen in die joekels van gebouwen hard werkt, dan is er een boel werk in Europa! Rond Gare du Nord: moderne hoogbouw, je moet ervan houden, temeer omdat het misschien meer is om een "statement" te maken dan dat het nodig is. Ik ben niet zo van je anders voordoen dan je bent... Een fritkot. Dat vind je dus alleen nog maar als toeristenattractie in het centrum. Daar kwam ik na 24 km zeulen ook achter..... Als je van mediterrane "snelle hap" houdt, is dat geen probleem, dat is op elke hoek te koop. Maar België en dan zonder fritten...... Ik heb ze gehad, maar met moeite. Verder kreeg ik een glimlach op mijn gezicht van Jeanneke P*s, zeker toen ik even later het toeristen gedoe rond het Manneken P*s zag. Kijk daar op die plek overigens extra goed uit met je spullen. Er worden voorstellingkjes opgevoerd en dat wordt zó gedaan dat het een beetje dringen wordt. Kinderen slaan dan toe. Omdat ik bij die dingen altijd achteraan sta en een beetje op afstand, heb ik een toerist kunnen waarschuwen dat er al een paar grijpgrage handjes in zijn rugzak zaten. Maar dat is niets van exclusief Brussel, dat zie je overal als je dat wil. En: ontstellend veel daklozen, verslaafd of niet, die tegen de avond overal een slaapplek zoeken en de spullen daarvoor uit hun verstopplaats halen. Ik weet hoe het werkt en zag het met lede ogen aan. Brussel en Flixbus: de moeite waard om het nog een keer te gaan doen, met Brussel ben ik nog niet klaar! Mensen die meer willen weten, bel ff of PB.

Ok, ik ga me op het pad van een risicovolle (politieke) stellingname begeven. Omdat ik als ervaringsdeskundige van meer dan een paar dagen hier iets over denk te mogen zeggen. "Comazuipers dienen mee te betalen aan hun hulp." (Vandaag in het nieuws) Ik denk het wel ja, ik ben het er mee eens. Niet vanuit Jan de Bemoeial die het in dit land voor het zeggen denkt te hebben uit allerlei soortige onderbuik motieven, maar in dienst van de "verslaafde" zelf. (Verslaafd of verslaafd in wording in gevorderde staat.) Ik ging pas om hulp zoeken en veel later pas echt vragen toen het water mij tot de lippen of zelfs daarboven stond. Hoe eerder er signalen komen die ertoe leiden dat mensen zich afvragen waar ze mee bezig zijn, hoe beter het is in mijn ogen. Ook hier geldt: met pappen en nathouden bereik je niets anders dan dat er steeds meer actieve probleem gebruikers bijkomen die steeds langer probleemgebruikers blijven. Zachte heelmeesters....... Misschien bij andere ziektebeelden, daar ben ik niet deskundig in, maar bij verslaving heeft bij mij de bikkelharde confrontatie met de werkelijkheid goed gewerkt. Ik merk het ook bij voorlichtingsbijeenkomsten waar ik mijn verhaal doe. Dus ja, ik ben ervoor dat probleem gebruikers financieel bijdragen aan hun behandeling, voor hun eigen bestwil. (Iemand nog iets leuks?)

Goeiemorgen. Dagpact: Blondie Kaboutertje Akkordeon BillyBob Gipsy Joris jowan

Ik meld me clean af voor de dagpact. Welterusten en wellicht tot morgen. Eehhh, vandaag dus alweer..

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

Kom maar mee dan, voor het geld hoef je het niet te laten!

Ik meld me ook clean af voor de dagpact, weer een rustige, succesvolle dag. Morgen op reis experiment met een nieuwe lange afstand bus. Ben benieuwd naar Brussel. En het fritkot... Welterusten en heel misschien tot morgen.

Quote: "Met de gedachte dat AA enkel inwerkt op je schuldig moeten voelen." Ik heb diverse AA groepen bezocht door het hele land en daarbuiten. Bovengenoemde aanhaling is dus absoluut niet "van de AA". Het is zo dat AA wereldwijd bestaat uit autonome groepen. Daar is een goede reden voor. Dus bestaan er veelverschillen tussen de diverse groepen. Daarom lees en hoor je vaak het advies: Bezoek veel verschillende groepen om te kunnen bepalen bij welke groep je je het beste thuis voelt. Er bestaat een AA groep in mijn woonplaats, toch kies ik ervoor om meer dan 40 km te rijden, minstens twee keer in de week. Naast de andere groepen (NA) die ik ook bezoek. Zoek een groep die bij je past, ze zijn er. Misschien niet naast je deur, maar dat hoeft toch ook niet?

Goeiemorgen. Dagpact: Blondie Gipsy Hamsterbig BillyBob jowan

Ik meld me clean af voor de dagpact. Ik heb een heel erg rustige dag genomen vandaag, had het nodig. Welterusten en wellicht tot morgen.