jowan

Je vriendin uit Zoetermeer mag blijven!

Het is stilletjes hier. Zou het gras in Nunspeet dan toch groener zijn?

Ik neem het voor kaboutertje op, zij is de patiënt in deze. Die arts heeft zijn beroepsverenigingen en collega's.

Is het een idee om hulp te vragen van je psych? Ik denk dat die arts net zo balorig was als jij bent toen hij de PAAZ noemde. Misschien wel een onprofessionele sneer om je te laten weten wat hij van je geestelijke gesteldheid vindt. Er zijn mensen die wél je achtergrond kennen en er begrip voor hebben, vraag hen om hulp, kaboutertje, je hoeft het niet alleen te doen! En als die psych minder goed bereikbaar is; er moet in een ziekenhuis toch ook zoiets als een vertrouwenspersoon zijn? Eigenlijk allemaal bollenpoep want zo'n arts moet je dossier kennen en weten wat er speelt en vooral: daarmee om kunnen gaan!

Ikke wel...!

Goeiemorgen. Dagpact: Blondie Anette Kaboutertje BillyBob Joris Ietjefietje jowan

welterusten, slaap goed.

Ik ga te kooi, tenzij je nog een onderwerp hebt ....

Ik denk dat je op de goede weg bent, kaboutertje. Veranderingen die zich aandienen in de goede zin, kun je gewoon volgen. Als je naar jezelf, je eigen aandeel blijft kijken komt het prima voor elkaar. Neem je verantwoordelijkheid voor je eigen leven, anderen doen dat ook. Je hebt hulp nu, maak er gebruik van. En als die hulp ooit minder beschikbaar wordt, kun je in ieder geval duidelijk maken wat je nodig hebt. Je hebt het niet nodig jezelf te veroordelen, het is wel noodzakelijk je verantwoordelijkheden te nemen. Zo'n forum als dit kan je daarbij helpen.

@Monster: je ging niet tever, ik vond het alleen wat cryptisch en ik begreep het niet, dat is alles. Beter even navragen dan, sorry is niet nodig voor oprechte dingen.

Vergeet het denken in wat je goed of fout hebt gedaan. Misschien zijn er zaken die je beter had kunnen doen. Sommige mensen zijn zó lief dat ze voor blijvend, voor altijd, voor steeds in die rol blijven. En dat kan nooit de bedoeling zijn. Je hebt zelf ook liefde en aandacht nodig. Van anderen, maar zeker ook van jezelf. Ik denk dat je jezelf daar te kort gedaan hebt, jezelf steeds weggecijferd, steeds anderen voor laten gaan. Door de hevige inspanningen en vaak lange werkdagen was je 's avonds al weer bezig met de volgende dag. Je wordt niet gestraft, kaboutertje. Als je dit goed oppikt, komt je er veel beter uit, niet alleen lichamelijk. Hou die psych in de gaten, die doet je goed. Raak met haar vertrouwd en vertel over jezelf. Je vindt hulp als je erom vraagt. Misschien zie je dit verhaal zelf ook wel, wil je het misschien alleen niet waar hebben. Iemand (Blekje) zei het hier al: misschien vertoon je je kinderlijk gedrag wel om dat je intens boos bent, maar durf je niet eens echt boosheid te uiten. Ben je niet gewend. Dan maar in de obstinate kinderlijke vorm. Ik ken je niet persoonlijk, misschien sla ik de plank wel helemaal mis, sorry in dat geval. Ik wil je helpen en niet je lastig vallen. Edit: naam toegevoegd

Zal ik me aan een antwoord wagen?

Bedrukt, bedachtzaam.. Kan ik me met jouw relaas wel iets bij voorstellen. Je moet je toekomstbeeld in ieder geval voor de korte termijn wat bijstellen.

Ik ben drummer, heb me alles zelf geleerd van na-aperij en zo. Ging ik op latere leeftijd les nemen, raakte ik helemaal de kluts kwijt!

Even babbelen, kaboutertje?

Goed zo Plof: waar voor je geld!

Ik denk dat ik wel weet waar ik het vandaan heb, Vol. Vliegtuigen en airco zijn vaak een bron van besmetting, slechte spullen worden rondgepompt en komen bij iedereen langs. Op de dag van vertrek ben ik een paar keer doornat en koud geworden en zonder verzorging van de excursie zo naar het vliegveld. Dan merk ik dat ik geen 18 meer ben.

Ik kijk een beetje raar tegen je posting aan Monster. Heb het gevoel dat die op mij slaat en kan hem daardoor moeilijk plaatsen. Welterusten en een fijne dag in Nunspeet.

Ik meld me nuchter af voor de dagpact, alweer een succesvolle dag. Ik realiseer me dat ik dit soort ziek zijn (keelontsteking) vroeger nooit hoefde te voelen. Daar zoop ik me gewoon doorheen. Dat klinkt stoer, sorry, maar het is gewoon liederlijk. Ik kan het zelfs velen dat een vriendin langs komt en ik niet gepoetst en afgewassen heb en er in een schamel huiskloffie, ongeschoren bij zit. Ik kom steeds dichter bij mezelf, lijkt het. Ben ik blij mee, is ziekte toch ook weer ergens goed voor. Ik wens jullie morgen een fijne ontmoeting toe in Nunspeet. Ik ken de streek uit mijn diensttijd. Uiteraard ga ik een volgend initiatief met belangstelling volgen, want ik vind nu niet gaan een gemis. Welterusten en wellicht tot morgen.

Ik heb even gelezen wat een PEG sonde is. Om je neus te sparen. Het houdt ook maar niet op kaboutertje. Het lijkt wel of ze steeds iets nieuws verzinnen. Er zit een goede kant aan, je bent aan de beterende hand. Dat er misschien nog een paar vervelende dingen voorbij komen die bovendien moeilijk "te slikken" zijn; het is even niet anders. Hou je maar steeds voor dat men het allerbeste met je voorheeft. En voor jezelf: maak het hun maar lastig met vragen waarom het zo moet, of er geen alternatieven zijn en waarom niet. Laat maar weten dat je ook aan de bal blijft, dat houdt hen ook kritisch. Ik denk aan je en neem je mee in mijn gebed. Zoals ik dat al deed.

"God, schenk me de kalmte te aanvaarden wat ik niet kan veranderen, de moed om te veranderen wat ik kan veranderen en de wijsheid om tussen deze twee het onderscheid te maken."

Ik weet dat ik nu een controversiële uitspraak doe: Ik ben blij dat ik verslaafd (alcoholist) ben. Dat gaf me de kans om iets met mijn leven te doen waardoor dat weer waardevol en leefbaar werd. Mijn leven is er 20.000 keer op vooruit gegaan. Allez, 40.000 keer is ook goed.

@bolletje: ik reageerde hierop:"k voel wel heel vaak dat ik veel weerzin heb tegen de alc. Niet alleen in m'n hoofd maar ook in mijn hele lijf. Dat zijn ook de momenten dat ik tegen mezelf zeg "ik drink nooit maar dan ook nooit meer"."

Wat ik van je herken bolletje, is dat voor eeuwig voor steeds voor altijd, mij veel te groot is. Ik hou het graag klein, zo per dag lijkt me wel wat. En ja, ik ken ook mensen die na 30 jaar ernstig terugvielen. Ik denk dat dat voor mij ook weggelegd is. Tenminste, als ik het voor gezien hou. Dat ik vind: Drie jaar clean, ik snap het wel, terug naar het "normale leven". Het werkt alleen als ik eraan werk. Zoiets als met diabetes, je kunt er oud mee worden als je je maar aan de regels houdt en erkent dat dat je chronisch en terminaal ziek bent. En als je er dan zo'n weerzin tegen hebt, waarom stop je er dan niet mee? Het leven is veel te kort om dingen tegen je zin te doen.

Ik doe het alleen voor vandaag, als dat goed gaat zie ik morgen wel weer verder! En willen proberen: dat houdt voor mij zoveel onzekerheden in. Houdt zoveel achterdeuren open.... edit: voor mij toegevoegd