Je verdient het Witte. En met mij alles goed. Drukke, hele drukke week achter de rug, op werk en thuis, maar vandaag heerlijk vrij. Zit lekker rustig alleen hier beneden, hondje ligt ook bij te komen van alle drukte, Kees slaapt nog, geen radio of tv even aan, alleen de geluiden van de enkele vogel in de buurt die zin heeft om, ook redelijk lui, wat te kwetteren. Ik kan gewoon zo genieten van de stilte. Straks op mijn gemak even met de hond uit. En dan lekker rustig wat rommelen in huis... niet te veel, is ook niet nodig, had ik vande week al gedaan, beetje bijhouden... Vanmiddag lekker op de bank met een boek. Ik realiseer me dat ik best een bofkont ben. Heb een mooi gezellig huis, heb een baan (mag je ook dankbaar voor zijn tegenwoordig) en eigenlijk best een goede baan. Heb de liefste hond van de heeeeeeeeele wereld. Heb twee kinderen die schitterend zijn opgedroogd; dat kun je ook nooit echt sturen, dat is een heel klein beetje opvoeding, een deel karakter van je kinderen zelf en een heleboel mazzel denk ik. Heb een partner, gaat lang niet altijd over rozen (en dat is vaak nog zacht uitgedrukt), maar ik hou van hem en hij houdt van mij. Eigenlijk ben ik over het algemeen heel dankbaar voor alles wat mij ten deel valt.