Ik ook. Zit zo tussen alles door ook nog even over je meiske te denken ivm die therapie. Ze liet het woord er zomaar uitvallen zei je. Misschien niets anders dan EEN manier om te zeggen dat ze haar eigen schrik ook niet begreep. Ik kan van hieruit niet zien of het inderdaad raadzaam zou zijn haar therapie te laten geven. Als vriendin weer weg is eens goed met haar praten over haar gevoelens naar haar vader, en met haar praten over het hoe en waarom haar vader zo doet, Uitleggen wat de alcolhol met hem heeft gedaan, dat hij vroeger niet zo was. ik heb ergens het idee dat jullie samen al een heel eind kunnen komen om haar angst de baas te worden hoor. Maar... ik zit een paar honderd kilometer verderop.... hier op het forum kunnnen wij geen van allen zeggen of het wel of niet nodig is. Ik denk dat jij de enige bent die dat kan: jij maakt haar dag in dag uit mee. Jij kunt bepalen of haar angst dusdanige vormen aanneemt dat professionele hulp nodig is. Pfffffffffffffffff , hoofd begint wakker te worden, nou de rest nog.....