Mimi

Bolletje, bedankt voor de tips, ik ben er wel wat zenuwachtig voor. Thuis hadden we ook altijd katten en honden maar dat verliep altijd vlot, ze sliepen zelfs samen in één nest. We zullen wel zien maar ik ben alvast blij met je advies.

quote: Originally posted by: bolletje Mimi hebben ze je ook een beetje advies gegeven hoe je dat kunt voorkomen. Ik bedoel dat ze elkaar in de haren gaan vliegen? Heeft Momo een hokje waar ze in kan als het hondje komt? Of andersom? Want een vreemde hond kan zo maar helemaal niets van katten willen hoor. En hij komt uit een asiel in Spanje> betetent dat, dat hij voorheen in het wild leefde? Ze weten zelf zijn voorgeschiedenis niet helemaal dus ik kan ook niet inschatten hoe Woody tov Nono zal staan maar ik hoop gewoon dat zoals VM zegt het wel zal loslopen. Sommige van mijn vrienden snappen totaal niet dat ik zo'n hondje in huis ga halen maar ik neem liever zo'n hond in huis omdat ik het zo zielig vind, al die dieren in asielen. De kat en hond van mijn grootmoeder hebben het ook nooit goed kunnen vinden samen maar bleven dan gewoon uit mekaars buurt en dat scheen wel te werken. Ik zou het natuurlijk wel het leukst vinden als ze allebei bij mij kunnen slapen want dat doet de kat nu ook.

quote: Originally posted by: bolletje Mimi is Nono honden gewend? Nee en aan zijn reactie erop, in de wachtzaal bij de dierenarts kan ik ook merken dat hij niet direct de beste vriendjes gaat worden met Woody maar ik hoop toch dat het na een tijdje wel los zal lopen. Ik hoop vooral heel hard dat de kat niet weg gaat blijven want daar zou ik wel kapot van zijn. Woody is gelukkig erg klein (26 cm) dus misschien dat hij dat minder als een bedreiging zal bekijken?

Jane, Ik herken mijzelf hier wel een beetje in, daarom dat ik ook heel blij ben dat ik mijn probleem kan aanpakken nu want ik ben er inderdaad best vaak mee bezig.

Ik heb ook echt veel aan jullie verhalen, dan weet je dat je niet alleen bent want zo heb ik mij heel lang gevoeld en ik schaamde mij ook te hard om er met iemand over te praten, er is al een enorme last van mijn schouders gevallen gewoon door het hier te kunnen vertellen. Ik heb best wel een lieve familie maar die verwachten altijd de perfectie van mij en staan niet echt open voor problemen. Even leuker nieuws ook: binnen een paar uurtjes komen de mensen van het asiel nog een laatste keer checken in mijn huisje om er zeker van te zijn dat mijn hondje hier een goede thuis gaat krijgen. Daarmee is de laatste stap van de adoptieprocedure rond en dan is het nog gewoon afwachten tot hij hier is. Ik ga hem Woody noemen, want volgens het asiel heeft hij nog niet echt een naam. Ik kan echt niet wachten, deze week ga ik alles kopen voor hem dat hij nodig heeft om zich gelukkig te voelen. Ik hoop dat het een beetje zal klikken met Nono (mijn kat).

quote: Originally posted by: jane4 Mimi, er komt ooit een tijd dat je het hem kunt zeggen en hij je gelooft het is nooit telaat en alles is open en mogelijk Het is eigenlijk ook maar pas sinds gisteren dat ik inzie dat ik veel in mijn relatie kapotgemaakt heb (niet dat hij altijd een heilige was ofzo) maar ik kan toch zonder al teveel moeite een heel aantal gelegenheden opnoemen waar ik zwaar in de fout ben gegaan, altijd door alcohol. Ik heb echt wel heel erge dingen gedaan besef ik nu. Ik hoop dat hij ooit weer met mij praat zodat ik mijn fouten kan toegeven want tot gisteren heb ik hem altijd van alles de schuld gegeven. Ik heb echt heel erge dingen gedaan die ik zelfs hier nog niet durf toe te geven. Sorry trouwens dat ik hier zo over mijzelf zit te zeuren maar het is de eerste keer dat ik er ergens over kan praten en dat lucht zo op.

quote: Originally posted by: Desi Mim is Antabus niks voor jou?. Het bevalt me ontzettend goed. Als je WIL er is is dit een fijne stok achter de deur. Het is een van mijn maatjes geworden. Hij heeft respect voor mij en ik voor hem. Wij zullen elkaar niet dwarsliggen! Het is alleszins een goede tip Desi, als ik merk dat het mij zelfstandig niet blijft lukken ga ik dat zeker in overweging nemen. Weet je, ik dacht tot op gisteren eigenlijk altijd dat stoppen met drinken niet nodig was voor mensen zoals ik die bijlange niet dagelijks drinken. Ik kan gemakkelijk een aantal dagen zonder alcohol, bij mij is de manier waarop ik drink totaal verkeerd. Nu zie ik in dat dit evengoed een alcoholprobleem is. Nog veel succes trouwens Desi, je bent echt goed bezig!

quote: Originally posted by: Francesca Je hebt trouwens geen vrijheid of autonomie als je de slaaf bent van alcohol. Al herken ik het gevoel van opstand natuurlijk wel. De weerzin tegen een 'burgerlijk leven'. Bleek allemaal zelfbedrog te zijn, haha. Ik gedij goed bij reinheid, rust en regelmaat. Had ik nooit gedacht, maar het is wel zo. Dat ken ik volledig, in mijn studententijd wou ik mij volledig afzetten tegen een burgerlijk leven en ik lachte mijn vriend altijd uit met zijn kleinburgerlijkheid. Achteraf gezien besef ik dat ik nooit zo gelukkig was als met mijn 'burgerlijk' bestaan, met veel regelmaat en mijn ventje bij mij. Spijtig dat ik dat pas moest beseffen als het te laat is.

Wat een leuk onderwerp, ik ben blijkbaar de treurwilg en echt alles wat daarbij staat als beschrijving klopt volledig.

Ik wou ook nog even meegeven dat ik echt zo blij ben dat ik gisteren toevallig de weg naar dit forum heb gevonden, zonder jullie steun had ik nooit echt inzicht gekregen in mijn probleem en al zeker niet de moed gehad om het aan te pakken. Echt bedankt allemaal.

quote: Originally posted by: woman Halloa, ik ben dr ook weer Zonder kater haha Gisteravond was ik potjesjagrijnig en nu dankbaar dat ik het volgehouden heb. Met da dog een mega wandeling gemaakt met flink de pas erin. Toen nog even een knuffel gehaald bij een lief vriendinnetje hier in de buurt. En toen naar bed. Ben echt heel blij dat ik geen kater heb. Heel goed gedaan woman, echt een fijn gevoel he, zo zonder kater!

Het was niet zo moeilijk als ik dacht eigenlijk, af en toe had ik echt wel heel veel zin in een pintje maar het ging. Ik ben alleen bang dat het nu nog zo vlot ging omdat de schaamte om de avond ervoor nog zo groot is. Ik vraag mij af of het mij over een paar weken, als ik het een beetje vergeten ben nog zo vlot zal lukken, ik hoop het wel alleszins want ik vond het echt een positieve ervaring en het gaf mij toch terug een klein beetje zelfrespect. Ik ben nu wel enorm zenuwachtig voor wanneer ik morgen mijn baas terug onder ogen moet komen, ik vind het heel moeilijk om geconfronteerd te worden met mijzelf in dronken toestand, zeker omdat ik er volledig niks meer van weet. Enfin, ik hoop dat dit de laatste keer was en ik vanaf nu altijd zo kan op stap gaan als gisteren. Het is echt wel mee door jullie steun dat ik dit gisteren kon, bedankt allemaal!

Goeiemiddag iedereen, Wat een goed gevoel om zonder kater wakker te worden na een avondje uit. En ik weet nog alles en ik heb niks raars gedaan. Super gevoel!

quote: Originally posted by: Desi Welkom Mimi, Jou verhaal over niet dagelijks drinken, black-outs en negatief gedrag bij wel drinken kon mijn verhaal wel zijn. Na de eerste ook niet kunnen stoppen. Mijn relatie is net op het nippertje niet gestrand. Ik ben nu 8 dagen ADB wel met Antabus als stok achter de deur. Het gaat me heel goed af tot nu toe en merk al dat mijn dagen en relatie veel beter zijn als op de alc. dagen. Ik hoop dat je ook kunt doorzetten en dat we nog veel aan elkaar kunnen hebben. Desi PS Ik ben ook een dierenliefhebster. Hoi Desi, Wat goed van je dat je al 8 dagen ADB bent. Dat geeft mij moed voor mezelf. Ik ben nu net terug van een avondje café en ben er in geslaagd om alleen maar cola te drinken, ik ben hier echt blij mee. Dat is de eerste keer sinds lange tijd dat ik op café ga zonder iets genants te doen. Ik ben echt blij dat ik hier hulp gezocht heb want ik was er mij niet van bewust dat ik echt een probleem had, omdat ik niet dagelijks drink maar als ik mijn gedrag onder invloed van alcohol bekijk, dan weet ik dat dit wel zo is. Ik ben blij voor jou dat je je relatie nog hebt. De mijne is kapot en daar zal ik mee moeten leren leven, hoewel mij dat zeer zwaar valt. Maar ik ben heel blij voor jou dat het nog niet te laat was.

Bedankt Alf, verhalen als het jouwe geven mij ook moed. Ik vind het ongelooflijk sterk van je dat je na 35 jaar bent kunnen stoppen. Dat vergt veel moed en doorzettingsvermogen. Als ik jullie verhalen hier zo lees weet ik zeker dat ik nu best al kan stoppen met drinken, nu het misschien nog niet te laat is. Alcohol heeft voor niemand hier iets goeds bijgebracht dus mijn leven gaat er zeker niet minder goed op worden, integendeel. Ik hoop echt dat gisteren de laatste keer in mijn leven geweest is dat ik dronken ben geweest. Ik heb echt veel bewondering voor iedereen hier.

Hallo teveel, Ik heb je verhaal ook gelezen en ik vind het heel goed wat je nu doet. Super van je dat je het al een week volhoudt. Ik heb inderdaad al veel steun gehad aan dit forum vandaag en ik ben echt gemotiveerd om aan mijn probleem te werken. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het absoluut niet leuk voor jou dat je ook black-outs enzo had maar ik ben wel blij dat ik mij in je verhaal kan herkennen want zoals ik al zei, mijn omgeving zit vol vrij stevige drinkers maar niemand schijnt er zo slecht op te reageren als ik. Het was ook vaak een excuus voor mij, dat ik eigenlijk minder drink als veel mensen die ik ken. Maar ja, als je bijna waanzinnig wordt na een paar glazen drank is dat wel een probleem. Zeker omdat het al echte schade aan mijn privéleven heeft toegebracht. Hou alleszins maar vol, je bent heel goed bezig nu, je mag trots zijn op jezelf.

quote: Originally posted by: jane4 Hallo Mimi, welkom op dot forum en wees maar blij dat je nog zo jong bent. Je hebt heel wat jaren minder ervaring in zelfdestructie en dit is een plek waar je niet trots hoeft te zijn op ervaringsjaren. Staat niet in je CV en je gezondheid is vast ook veel beter terug te krijgen als je nu stopt. Het duurt even eer je slaapritme weer normaal is en zoals ik je lees van afkickverschijnselen zul je weinig last krijgen. Elke dag tegen jezelf zeggen ik neem vandaag die eerste niet, helpt mij al ruim 6 maanden en ik begin nu pas te accepteren dat ik helemaal niet meer wil drinken. In het begin wilde ik "normaal"drinken, maar gelukkig kon ik meteen bij ADB terecht en dacht: zolang ik niet drink heb ik winst en beginnen kan ik het best maar even uitstellen tot ik weer wat hersteld ben. Dat gaf al zo'n rust. En pas kort geleden maakte ik er een bewuste keuze van: wat zullen een paar glaasjes nog toevoegen? Iedereen is al gewend dat ik geen alco meer neem en ik ook. Mijn slaap is hersteld, ik ben eindelijk wat minder somber en meer tevreden. Wie weet waar jij jezelf (en anderen) voor behoedt door nu je grens te trekken. Je moet wel een engeltje hebben dat je nog niets ergs is overkomen. Want het lijkt duidelijk dat bij jou je schaduwkant naar boven kwam als je dronk. dat is de kant die iedereen in zich heeft, maar die laten we zelden zien, want we willen allemaal zo positief mogelijk door het leven en zeker geen negativiteit laten zien. Maar blijkbaar wilde die kant bij jou erkenning en leit zich niet tegen houden. Als mensen gaan acteren vinden ze het vaak heel fijn de slechterik te spelen, dat is een positieve erkenning van je "negatieve"kant en je krijgt er nog applaus en soms geld voor ook! Misschien een ideetje voor als je gestopt bentB) Ik zag je al op de draad, dus denk dat je je hier wel snel thuis zult voelen. Hallo Jane, Het doet mij plezier om te lezen hoe goed jij (en de anderen hier) het doen, ik hoop zelf binnen een paar maand zoiets positief te kunnen zeggen. Wat je zegt van die schaduwkant is echt wel 100% terecht. Ik ben nogal een controlefreak in mijn dagelijks leven en bij alcohol laat ik net totaal de controle los. Ik probeer normaal gezien altijd alles heel goed te doen en perfect te zijn maar hoe meer ik dit probeer, hoe slechter alles wordt. Alcohol heeft zelfs mijn laatste jaar universiteit verprutst, een half jaar voor ik zou afstuderen. Ik kan nog altijd niet geloven dat ik het zover heb laten komen maar dat diploma vind ik nog altijd minder erg dan mijn relatie die ik vakkundig om zeep geholpen heb. Ik hoop echt dat ik terug gelukkig ga worden want momenteel huil ik mijzelf bijna elke avond in slaap.

Ik denk ook dat minderen niet echt een optie is voor mij, ik ken mijzelf en ik vertrek altijd met de beste voornemens op café maar bij het eerste glas is het altijd om zeep, ik ben dan ook totaal niet naar huis te krijgen. Andere mensen hebben precies veel meer een natuurlijke rem, ik heb dat niet. Ik vind het echt beangstigend om te zien hoe ik verander als ik gedronken heb. In nuchtere toestand ben ik verlegen, heel trouw aan mijn (nu ex) vriend en gewoon nogal teruggetrokken en quasi niet boos te krijgen. Als ik dronken word dan verander ik in iemand die direct kwaad wordt, ben ik heel luidruchtig en zou rond elke man gaan hangen. Ik ben heel blij dat ik deze stap genomen heb en kan praten met andere mensen die hetzelfde meegemaakt hebben. Ik denk wel dat ik een beetje jonger ben als de rest hier maar dat vind ik helemaal niet erg, alleen misschien een beetje genant dat ik op deze leeftijd al zover gekomen ben. Maar ik ben echt blij dat ik niet alleen ben.

Bedankt Bolletje, Het doet deugd om te merken dat ik toch niet de enige ben die zo'n zaken voorheeft, soms lijkt het wel zo want niemand die ik ken schijnt ooit zoiets voor te hebben. Ik vind het ergens wel een heel raar idee dat ik nooit nog een glaasje schuimwijn ofzo op een feestje kan drinken maar ik denk dat het de enige manier is. Ik wil dit echt niet meer, ik denk dat natuulijk elke keer als ik met een kater wakker word maar vandaag is echt de eerste keer dat ik er concreet iets aan probeer te doen. Ik ga straks iets drinken met een vriendin en ik ben vastbesloten om volledig nuchter terug naar huis te keren.

Hoi Francesca, Knap van je dat je erin geslaagd bent om te stoppen met alcohol. Ik denk dat dit ook voor mij de beste oplossing is want ik slaag er dus niet in om er normaal met alcohol om te gaan. Ik wil inderdaad geen avonden meer hebben waarvan ik mij niks herinner. Eén van mijn grootste dieptepunten kwam vorig jaar al, toen ik geweldig dronken was heeft daar iemand misbruik van gemaakt en het ergste is dat ik het mij niet kan herinneren en ik dus nooit zal weten wie het geweest is en wat er juist gebeurd is. Ik schaamde mij zo toen ik mijn verklaring bij de politie moest gaan afleggen. Ik vind het heel moeilijk om dit allemaal op te schrijven maar het lucht ook op. Ik heb altijd aan iedereen ontkend dat ik een probleem had, ik geef ook zelden toe dat ik teveel gedronken heb. Ik kon het ook gemakkelijk ontkennen omdat ik helemaal niet dagelijks drink maar als ik alles wat ik de laatste 2 jaar gedaan heb onder invloed van alcohol even op een rijtje zet dan moet ik toch vaststellen dat ik er niet normaal mee om kan gaan. Ik ken mensen die veel meer drinken dan ik maar nooit zo'n rare dingen uitsteken. Ik hoop dat mijn baas er niet teveel van gaat zeggen en die andere collega ook niet en dan ga ik vanaf nu een nieuwe weg inslagen. Volgende week komt mijn hondje uit een spaans asiel aan en ik ga mij daarop focussen, een nieuw doel in mijn leven want sinds mijn vriend mij in de steek gelaten heeft is het allemaal nog veel erger geworden. Ik weet zeker dat dit diertje mij kan stimuleren om opnieuw iemand te worden die ik wil zijn en iemand die ik kan respecteren.

Bedankt voor het vriendelijke welkom en de tips. Ik ga inderdaad eens contact opnemen met een arts. Ik vraag mij ook af of die blackouts eigenlijk wel normaal zijn, ik heb dat heel vaak. Soms herinner ik mij totaal niets van een avond, weet ik zelfs niet of ik bepaalde mensen wel of niet gezien heb. Ik weet alleen dat ik mij heel vervelend ga gedragen dan, dat denk ik toch. Ik denk dat ik echt gechoqueerd zou zijn moest ik mijzelf bezig zien op zo'n avonden. Ik wil mij echt nooit meer zo voelen. Mijn leven zou veel beter zijn zonder alcohol. Te bedenken dat ik tot mijn 22e zo goed als nooit dronk. Ik wil echt terug trots op mijzelf kunnen zijn want momenteel is mijn zelfrespect ver zoek.

Hallo iedereen, Ik ben nieuw hier en het heeft mij best veel moeite gekost om mij hier aan te melden omdat ik mij te hard schaam voor mijzelf. Ik weet niet goed hoe het allemaal verder moet. Mijn moeder is iemand die zolang ik mij kan herinneren veel teveel drinkt en ik wou zelf nooit zo worden maar nu ben ik op mijn 27 jaar ook op een punt gekomen dat ik mijzelf nog amper in de spiegel durf bekijken. Het is helemaal niet zo dat ik een dagelijkse drinker ben, verre van maar mijn probleem is vooral dat wanneer ik begin met drinken ik niet meer kan stoppen. Ik word ook helemaal geen aangenaam persoon door drank, ik maak ofwel ruzie met mensen of ik word heel emotioneel of ik probeer mannen te versieren en ik vertel ook allerlei leugens. Ik verander in iemand die ik helemaal niet ben en al helemaal niet wil zijn. Elke week neem ik mij opnieuw voor om geen dronken scenes te veroorzaken en ik blijf het maar opnieuw doen. Ik heb ook altijd een totale black out. Gisteren heb ik weer een nieuw dieptepunt bereikt, hoewel ik er mij amper nog iets van herinner. Ik ben iets gaan drinken met mijn baas, ik denk dat ik hem op het einde van de avond ook heb proberen te kussen, ik weet het echt niet meer, ik weet ook niet hoe ik ben thuisgeraakt, ik weet helaas nog wel dat ik ook nog naar een andere collega gebeld heb om met hem te flirten. Ik ben blijkbaar ook weer eens gevallen want ik heb een blauwe plek. Zo'n zaken heb ik wel meer voorgehad, het is één van de redenen waarom mijn vriend mij heeft verlaten. Ik bel ook altijd mensen op als ik teveel gedronken heb, ik ben altijd bang 's morgens om naar mijn gsm te kijken wie ik weer gebeld of ge-smst heb. Ik schaam mij zo diep dat ik het weer maar eens gepresteerd heb om mijzelf ongelooflijk belachelijk te maken en toch schijn ik het niet te kunnen laten. Daarom heb ik mij geregistreerd, ik weet niet meer wat ik moet doen en ik kan er met niemand over praten omdat ik mij zo schaam. Ik begrijp niet waarom ik het blijf doen want alcohol is eigenlijk hetgene dat tot hier toe verantwoordelijk was voor alles wat er is misgegaan de laatste jaren, waarom kan ik er toch niet van wegblijven? Ik voel mij zo ellendig momenteel.