ExFeestbeest

@bol Hoi, Ja hoor, mijn rechter ooglid en linker voorste kootje van mijn pink zijn nog best wel heel. Iedereen hier heeft inderdaad slechte ervaringen met drank, sommigen staat droog en anderen zijn nog bezig om van de boose af te komen en voor die groep probeer ik wat te betekenen. Misschien even voor de duidelijkheid, ik heb niets om van me af te schrijven, dat ik me kapot gezopen heb is geheel en al mijn eigen doen. Het is een fout die ik gemaakt heb en nu ligt het achter me. Ik schrijf hier niets van me af, ik schrijf iets op, ik schrijf het verhaal van wat een persoon mag verwachten als hij of zij doordrinkt, als er weer eens een smoes wordt verzonnen om dit glaasje dan toch maar te nemen, om het stoppen maar weer een daagje uit te stellen. Ik heb absoluut de wijsheid niet in pacht, verre van dat zelfs, het is gewoon een verslag van wat ik ondervonden heb. Met een beetje geluk is er een gebruiker die het leest en tot de conclusie komt dat hij of zij dat niet mee wil maken. Succes in je strijd en kijk uit, drank is een geduchte vijand.

Da's mooi, houwen zo. Ik heb na al die jaren eigenlijk nog nooit wat positiefs gezien van drank. Zelfs nu zijn er nog familieleden van me die, ondanks mij als voorbeeld, een drankprobleem blijven voeden, zelfs nu op dit moment.

Ja maar bij mij beginnen ze een beetje op te raken. Ik zit nu meestal op Engelstalige fora, ook leuk en goed voor je engels ook. Ik zit nu te spuien op dit&dat.

@Alb, ja dat is hier cmd R (van refresh). Het is nog erg zoeken, het is heel anders dan nujij, youtube en andere fora. OK, bedankt. Bij de weg, wat brengt jouw naar dit forum?

@Francois, Jaaaaa nog steeds en naar alle tevredenheid. @Albert, Hoi, wat doet F5 ik heb een Mac, snappie?

Hoe werkt dit trouwens, ik blijf scrollen. Ik heb het liefst het laatste bericht bovenaan. Dat zal ook wel weer veranderd kunnen worden maar daar ben ik veel te dom voor.

Goeiemorugûh..... allemaal een beetje fris uit de veren?

Ja ik heb dat forum wel gevonden maar tot nu toe ben ik met zo'n beetje iedere moderator in Nederland in oorlog. Ik heb een nogal ongeremde manier om me over bepaalde gevoelige onderwerpen te uiten. Ik denk niet dat ik het erg lang uit zal houden.

@Alaine, het is altijd weer een genot voor een kerel om van een dame te horen te krijgen dat hij de verpersonificatie van haar ergste angst is, dank je, graag gedaan... Niets mis met de LTS trouwens, tussen het kaf gedijt het koren vaak uitstekend. Mensen met een slokdarmbloeding, da's geen leuk gezicht hè? Ik kreeg het voor elkaar de operatielamp helemaal onder te spugen, ik verloor die keer meer dan 3,5 liter bloed, had een Hb waarde van dik minder dan 4 voordat de boel weer een beetje afgekneld was. Ik was er bijna geweest en kon 2 dagen niet wakker worden. Door een absurd hoge ammoniak-spiegel van mijn bloed was ik zo euforisch dat het gewoonweg irritant was voor mijn omgeving (ziekenhuiszaal met 6 personen), ze hebben heel wat te stellen gehad met me. Ik heb er drie weken gelegen toen naar huis maar ik ben nooit meer de oude geworden. Die gastroscopiën, breek me de bek niet open, mensonterend. Dan lig je daar en krijg je dat rotbitje in je mond gepropt en nog voor je goed en wel jezelf schrap hebt gezet, wringt, als je pech hebt, de één of andere arts in opleiding je even een duimdikke tuinslang van 75 centimeter tot aan je twaalfvingerige darm jouw kanaal in. Alles in je lichaam begint zich hier tegen te verzetten, je kokhalst en gaat loeiend over je nek maar er komt niets!!!, Er kan niets door ! En nog een keer en nog een keer, over en over, je begint bloed te hoesten want het vel in je luchtpijp is beschadigd door het hoesten, je krijgt een bloedneus door de druk op je hoofd. En al die tijd zit er zo'n oude verpleegster je armen vast te houden, je mag niet aan de slang komen, ze beveelt op zeer gebiedende wijs, 'Rustig blijven!...Rustig blijven liggen anders duurt het alleen maar langer !', Nog langer? Voor mijn gevoel lig ik al een half uur... Zo en dan kan de behandeling beginnen..... Zucht. De rest bespaar ik u, dit bedoelde ik in mijn eerste bericht, niets aan je lichaam is nog privé, welk gat het ook is, zij gaan er zo nu en dan een beetje doe-het-zelven. -------------------------- Het valt me op dat veel mensen het woord Alcohol inkorten tot "A", heeft dit een reden want dan kan ik er rekening mee houden. Ik weet niet of ik het hard en duidelijk verwoord, ik ben altijd van mening geweest dat de meest uitgeklede versie de eerlijkste is. Doordrinken tot je ziek wordt en dan stoppen, dat gaat dus niet. Het laatste stadium voor levercirrose, de leververvetting, voel je niet en toch is het een laatste stuiptrek van de lever voordat er delen van afsterven. Ik sta nog niet op de lijst maar wel geregistreerd in dijkzicht omdat de transplantatie-arts daar het risico van een operatie nog niet op vindt wegen tegen de voordelen die behaald kunnen worden. Transplanteren geeft geen garantie op een beter leven, voor velen was het de uitkomst maar een hoop mensen redden het niet. Je zit daarna nog steeds met het risico van afstoting.

@Lianne, Prognose? Waarschijnlijk wordt één van die slokdarmbloedingen me fataal. Als er niets gebeurd kan ik nog best een tijdje mee maar daar kan zelfs de arts niets op zeggen. Maar dit verhaaltje is er niet voor om aan de wereld te vertellen hoe zielig ik ben, ik ben niet zielig, het is mijn eigen rotschuld dat ik mezelf aan flarden heb gezopen. Dit verhaaltje is ervoor om anderen te waarschuwen dat dat "genotmiddel" drank ook een heel andere kant heeft, eentje die Fredje Heineken niet laat zien. Is het je trouwens wel eens opgevallen dat we veel dingen die slecht voor ons zijn een koosnaampje geven, we verkleinen ze. Sigaretje, glaasje wijn of wijntje, flesje bier of biertje, borreltje, Bacootje, een neutje enz. enz. We maken ze in onze taal en dus ook in onze gedachten kleiner, minder erg. Maar alcohol is nog steeds C2H5OH (Dat klinkt een stuk minder gezellig hè?) en dat vergiftigt de hersenen als u het drinkt. Dat geeft een lekker gevoel omdat een hoop dingen "verdoofd" worden, ook gevoelens en emoties. In de tijd dat men zich lekker in een roes zwelgt, gaat de alcohol verder met zijn sloperswerk. De lever kan die hoeveelheid alcohol niet aan en begint met cel voor cel af te sterven, dit gebeurd in de hersenen ook, iedere borrel weer een paar honderdduizend cellen armer en dommer. Als men dit lang genoeg blijft doen, iedere dag of meerdere malen per week vier, vijf glazen drank of één keer per week eens "lekker uit de ban springen", kan al leiden tot leverschade omdat een lever zoveel vergif nou eenmaal niet kan verwerken. Op een dag ligt men in bed en voelt zich moe, lusteloos en men heeft geen eetlust. Men wrijft eens over de buik en komt erachter dat er rechts onder de ribben een dikke harde bult zit, een soort bobbel ter grote van een stevige hand........TINGELINGELINGE-LING...! De bel voor de laatste ronde, de lever schreeuwt het uit, 'Alsjeblieft, deze ronde overleef ik niet!!! Gooi de handdoek in de ring!!!'. Maar van die leververvetting heeft men geen last, de zucht naar de drank blijft en al blijft die harde plaat onder de ribben ergens achter in het hoofd om aandacht vragen, men drinkt door, 'Ach, mij gebeurd dat toch niet.' Dan wordt men ooit eens wakker en begint mijn verhaal, bovenaan. Ik kan het niet vaak genoeg benadrukken, ik ben echt niet iemand die een verbod op drank zou willen maar je hebt nou eenmaal mensen die met drank om kunnen gaan en je hebt mensen die NIET met drank om kunnen gaan. Voor de mensen die ermee om kunnen gaan is het een genotmiddel dat de stemming kan verhogen. Maar voor de mensen die er NIET mee om kunnen gaan, en dat zij wij hier, is het een verslavend vergif. Een vergif dat je gezondheid sloopt maar daarnaast ook je gezinsleven, je sociale leven, je werk en ga maar door. Alles wat je hebt opgebouwd kan het afnemen en zelfs het lichaam waarin je geboren bent wordt verziekt. Mensen die NIET met drank om kunnen gaan moeten gewoon niet drinken. Ik ben zelf van mening dat die mensen, en dat zijn we hier in feite allemaal, beter helemaal niet meer kunnen drinken. Sommigen zijn aanhanger van het "Minderen" maar zelf vind ik dat een vorm van liegen tegen jezelf. Vergelijk het met een ouderwetse keukengeiser, zolang het waakvlammetje brandt, springt de geiser weer gewoon aan als men de warmwaterkraan opendraait. Maar blaas het waakvlammetje uit en de geiser slaat niet meer aan. Door te blijven drinken, maar minder, houdt men het waakvlammetje brandend, als er zich dan een situatie voordoet, gaat de brand er weer in. Vergeet namelijk één ding niet, u bent nu verslaafd en dat blijft u de rest van uw leven, of u daarnaast ook een "Gebruiker" bent, dat heeft u zelf in de hand. Maar ja, dat is mijn mening.

@Lianne, Een alleenstaande zonder kinderen en dan een passende lever krijgen in Nederland? Dat wordt moeilijk, zeg maar haast onmogelijk. Jezelf laten transplanteren in bijv. de Verenigde Staten, daar heb je geld voor nodig. We hebben gewoonweg te weinig donoren in Nederland.

@Cathy56, Niet verdrietig zijn, daar is nog nooit een oorlog mee gewonnen, wordt maar woedend dat is constructiever. Ah, eindelijk iemand met mensenkennis, ja ik ben een fantastisch persoon, ontzettend erg zelfs.........Ahum!! kuch.... of klinkt dit een ietsiepietsie arrogant ? ;-) Ik hoop hier ook nog heel lang te zijn maar daar ga ik niet over dus geniet ik van iedere dag ook al lig ik nu lang in bed en ben ik vaak misselijk. EFB

@Francois, Ik heb wel af en toe gedacht dat het niet goed voor me kon zijn, maar ik stopte dat gewoon weg, ik was geen verslaafde vond ik, ik had geen alcoholprobleem. Pas toen ik een paar Polen in dienst had en de drankorgies uit de hand gingen lopen ben ik tot de slotsom gekomen om de drank de deur uit te doen en resoluut te stoppen. Francois ik zou zeggen dat hoe eerder je stopt hoe beter, als je echt "hooked" bent is het een hele lijdensweg om te stoppen.

@jane4, Ja 41 vond ik ook wel wat jong, jammer is het dat ik na een heel leven drinken net nuchter door het leven ging toen ik ziek werd. Een hoop dingen heb ik door drank moeten missen. Op mijn 22ste liep de eerste relatie op de klippen en 6 jaar terug de laatste. Ik ben nooit getrouwd geweest al wilde ik wel, ik kreeg echter steeds hetzelfde te horen. 'Je bent normaal echt een hele lieve man als je niet drinkt en dan zou ik graag verder met je willen maar drinken doe je wel en veel te veel.' en daar ging ze weer. 18 jaar lang heb ik mijn eigen bedrijfje gedraaid, ook weg. Alle poen pleite, geen huis meer en al de auto's en andere speeltjes weg. Je kunt van drank zeggen wat je wilt, het ruimt wel op, Merde nog eens aan toe! Over dat wonder gesproken, af en toe sta ik er zelf ook een beetje van te kijken. Ik ben 2 keer bijna verdronken, heb 2 motorongelukken van boven de 120 km/u overleeft, ik ben aan mijn niet vastgehaakte veiligheidsgordel blijven hangen doordat de haak klem sloeg tussen 2 stalen balken en dat bovenin een schoorsteen (80 meter) en toen ik ook eens in Kongo moest zijn, brak de oorlog daar net uit en kwam ik erin terecht, ben toen dwars door een front naar de Franse ambassade gelopen. Dat alles bij elkaar mag je toch op z'n minst verwonderlijk noemen, hè? Toch jammer dat ik uiteindelijk kapot ga aan mijn alcoholverslaving, niet? Zorg dat het jou niet overkomt, want er valt nog zoveel te doen. Wat mijn plannen voor de toekomst betreft, die heb ik niet, ik leef bij de dag en geniet ook van elke dag. Jarenlang ben ik overal aan voorbij gerend, nu kan ik uren kijken naar de schepen op de rivier of naar een kudde schapen in de polder. Ik ga er van uit dat ik er iedere volgende dag weer ben maar het kan ook wel eens de laatste dag zijn. Ik heb tot nu toe 3 slokdarmbloedingen gehad, daar ga je aan dood als je niet op tijd in de ambu ligt. Zorg er maar gewoon voor dat je het zelf niet hoeft mee te maken. VOLHOUDEN!!

@Blondie6173, Hoi, het is goed dat je door hebt gekregen dat je stoppen moet met drinken. Ik weet niet hoeveel je verorberde maar voor jou is het merkbaar te veel en daar draait het om. Zeker als je op de MDL afdeling van een ziekenhuis werkt, zie je iedere werkdag weer wat drank kan doen want al ken ik de cijfers niet, veel drinkers eindigen daar, ik ben er ook kind aan huis. Ik weet nog dat toen ik stopte dat ik de eerste 3 of 4 dagen "katterig" was, licht misselijk met een blok in mijn maag en klamme nachten vol dromen. Maar het was goed uit te houden, de eerste weken daarna vond ik het zwaarst. Ik was zo gewend aan grote hoeveelheden alcohol dat ik het miste zoals je een dierbare kunt missen die is overleden, of een ledemaat na amputatie, dit klinkt misschien overdreven maar zo voelde het. Ik miste de roes, de zorgeloosheid, de zekerheid van een bevredigd gevoel aan het eind van de avond. Ik werd zenuwachtig en hyperactief maar ook moe, geestelijk moe. Als je drinkt zoals ik dronk, dan heb je alleen kennissen en "vrienden" die zelf ook veel drinken en stop je dan, dan zijn die vrienden ook in geen velden of wegen meer te bekennen, je zit dan dus alleen jezelf zielig te vinden en dan wordt de gang naar de slijter wel erg kort... De kans dat je die eerste maand door de knieën gaat is wel heel groot aanwezig, wat van belang is is afleiding en mensen waar je tegen kunt praten zonder dat ze een glas in hun hand houden, de sportschool of het zwembad waren voor mij vaste honken geworden, je moet als het ware weer een geheel nieuwe sociale omgeving om je heen opbouwen, eentje zonder drank, dit kost tijd moeite en je moet standvastig zijn. Na de eerste maand heb ik als motto genomen als ik op een verjaardag, een party of in een café een borrel aangeboden kreeg, 'Nee dank u, ik sla altijd de eerstvolgende over....', vaak keken ze me dan een beetje glazig aan en liepen verder. Wat ik gisteren vergeten heb te vertellen is dat ik gelijk al mijn verslavingskuren maar op een hoop geveegd had en tegelijkertijd met alles in één keer ben gestopt, roken, drinken, koffie, alles op een hoop. Als ik mezelf dan toch rottig moest voelen dan maar in één keer goed. 'Verslaafde, Gebruiker..., Ja maar dat klinkt wel heel zwaar, ik ben toch geen junky?' 'O nee? Wat is het verschil dan?' Ik spreek niet graag over mezelf als een alcohol verslaafde, al is het natuurlijk wel het juiste woord, ik ben en blijf een verslaafde, ik gebruik alleen niet meer. Laat dit ook voor jou gelden Blondie, stop met die troep. De rest van het leven blijven we alcoholverslaafden en we zullen moeten oppassen dat we niet weer gaan gebruiken. Dat zal nooit veranderen. Jij kunt nog een hoop plezier beleven in dit leven, het leven zelf is veel en veel te mooi om te verdoven en te vergiftigen, geloof me maar ik weet nu wat ik kwijt ben. Maar nu jij, je zegt het drong me in alle hevigheid door, wat heeft je aan het denken gezet? Voel je je niet lekker of wordt je het zat afhankelijk te zijn, of wat was het wat de trekker overhaalde? Eén ding is zeker, je hebt de eerste stap gezet en al wordt het nog een lange reis, je bent begonnen Met iedere stap kom je dicht bij de finish. Gewoon iedere eerstvolgende borrel overslaan Blondie... als je dat doet drink je nooit meer.

L.s. Mochten er taalfouten in de tekst staan, komt dat door een kapotgedronken brein. Hallo, noem me maar het Ex Feestbeest, dat is wel goede omschrijving. Ik ben heel heel vroeg begonnen te drinken, ik was ongeveer 13 of 14 toen ik begon, en ben gestopt toen ik bijna 37 werd. In het begin uiteraard stiekem want al werd er thuis flink doorgedronken, 14 was toch te jong vond men. In die begintijd was het stelen geblazen, jatten uit de drankkast ging op den duur opvallen omdat met mijn lengte ook mijn drankverbruik groter werd. De slijterijen in de buurt moesten eraan geloven en ik werd regelmatig gepakt maar nooit is er vreemd opgekeken van een jong mannetje dat wel heel erg vaak met een fles jenever, of wat er dan ook voor het grijpen lag, gepakt werd. En ikzelf heb het drinken eigenlijk nooit als probleem gezien, iedereen om me heen deed het. Dat iedereen een paar jaar ouder was kwam niet bij me op maar er komt wel meer niet meer bij je op als je op je 14e per dag gemiddeld een kwart tot een halve fles jenever naar binnen werkt. Begonnen op het VWO dronk ik mezelf cum laude naar de LTS, daar kwam iedereen terecht waar niets mee te bereiken viel. Al vlot na de scholing ben ik met mijn 19 gaan werken. Na een paar jaar bij bazen te werken ben ik voor mezelf begonnen, ik werkte me uit de naad en kreeg handenvol geld. Ik kon mijn eigen tijden maken en zat regelmatig lange perioden in het buitenland, je weet wel, waar de drank zo lekker goedkoop is. Ook kwam ik door lange dagen werken in contact met cocaïne, het hielp je door de lange weken. Nu achteraf kan ik zeggen dat cocaïne nooit zijn nagels in me heeft kunnen zetten, ik ben er (gelukkig) nooit verslaafd aan geworden, dit verhaaltje gaat daarom strikt over mijn alcoholverslaving. En nou moet u niet schrikken, ik ben nu bijna 42...., 23 jaar had ik zwaar gedronken. Perioden wat meer, perioden wat minder maar altijd genoeg om 's avonds flink aangeschoten mijn bed in te duiken. Vijf jaar geleden werd ik zo ongelofelijk ziek van het drinken, de drang, mijzelf en van de drank in welke vorm dan ook, dat ik besloot te stoppen. Mijn lichaam was op en mijn geest was weg, ik was letterlijk total-loss. Ik moet eerlijk zijn nadat ik door de eerste drie weken heen was, heeft het me geen moeite meer gekost om niet te drinken, ook al ging ik met vrienden uit, ik dronk niet. Driekwart jaar later kreeg ik de rekening in mijn schoot geworpen, hij bleek zwaarder dan ik ooit had kunnen vrezen. Ik kon al enige weken erg moeilijk aan lucht komen en kon niets meer doen zonder buiten adem, bijna van mijn stokje te gaan. Ik had ook een hele dikke ballonbuik gekregen en dat terwijl ik bijna niet meer at. Na m'n werk langs de dokter gegaan en nadat ik mijn shirt had uitgetrokken schrok zij zich een bult. Ze belde direct een ambulance en ik werd gescand, het vonnis: Ascites of terwijl waterzucht, bloed werd afgenomen en allerlei tests werden gedaan. Doordat het hart en de longen in de verdrukking zaten werd het steeds moeilijker om wakker te blijven, ik had het aards benauwd. Een drain werd in mijn buikholte gestoken en meer dan 20 liter werd afgetapt. Daarna voelde ik me weer als herboren, alleen kwam mijn leverarts niet lang daarna met de boodschap dat ik levercirrose had en dat ik bezig was met sterven. De heren Ketel 1, Johnny Walker, J&B, Fredje Heineken enz. hadden hun werk gedaan. Vanaf dit punt wordt het zo moeilijk om erover te praten zonder allerlei mensonterende onderzoeken, operaties, afwijkingen van buikvlies, uitpuilende navels, darmbloedingen, spataderen in slokdarm, geheugenverlies, spreek en schrijfproblemen, milt en maag bloedingen te ontwijken, dat ik het u maar zal besparen. Maar geloof me, het woord privé heb ik maar uit mijn vocabulaire geschrapt, er is geen plekje meer in mijn lijf waar de artsen nog niet zijn geweest. 'Leuk verhaaltje', zul je zeggen, 'maar wat heb ik eraan ?'. Dat weet ik dus niet, er zijn op dit forum waarschijnlijk een hoop mensen die jou met hun ervaringen kunnen steunen, die troostende woorden in moeilijke tijden voor je hebben, die je kunnen helpen met tips, vele malen beter dan ik dat ooit zou kunnen. Wat ik probeer met dit korte verhaaltje is, mensen die van zichzelf weten dat ze problemen hebben met drinken, maar iedere keer het stoppen weer voor zich uitschuiven vanwege één of ander smoesje, hen hun eigen toekomst te laten zien. Want; Heb je een alcoholverslaving maar je stop niet dan wordt mijn manier van sterven, jouw manier van sterven, want voor de meeste drinkers geldt: Het is dan geen kwestie of je levercirrose krijgt maar wanneer je levercirrose krijgt. Al zorgt mijn onbetekenend levensverhaaltje er maar voor dat er ook maar één persoon erdoor na gaat denken en op tijd stopt, dan is het het allemaal toch niet voor niks geweest.