Hallo lieve kanjers, Ik wil me graag ff voorstellen. Mijn naam is Bolletje. Die naam heb ik van mijn vriend gekregen. Ik ben 59 jaar en al vanaf mijn twaalfe verslaafd. Ook omdat de drank makkelijk te pakken was, omdat wij een café hadden, mijn eerste ervaring was, toen we hoorde dat mijn vader gestorven was en ik gelijk achter de bar schoot om mezelf een bierglas vol met cognac in te schenken. was toen 14 jaar Ging bijna over m'n nek. Ook omdat ik drank eigenlijk helemaal niet lekker vind. Omdat mijn moeder een cafe had en dus had ik het voor het op rapen. Ben daarna naar een internaat gegaan voor moeilijk opvoedbare kinderen omdat ik overal van school geschopt ben, omdat ik altijd vocht, dus een moeilijk kind. Toch een gebrek aan aandacht omdat mijn moeder altijd in het zakelijke cirquit zat en niet veel aandacht voor ons had. Ben daarna veel verhuist 35 keer, omdat mijn moeder nergens geen rust had, en wij als puber mee moesten. Ik had lieve ouders maar ze hebben veel onbewust verkeerd gedaan, al heb overigens geen haatgevoelens naar hen omdat ze het naar hun gevoel, goed gedaan hebben maar mijn ouders waren niet op gewassen om kinderen te krijgen, toch ben ik erg blij te leven en te genieten van de kleine dingen. Ik ben op een gegeven moment naar een internaat gegaan en had het super naar m'n zin, maar het vechen bleef. dus kon me niet aanpassen. Heb twee keer per jaar bezoek gehad van mijn moeder omdat ze iemand moest op trommelen om voor haar te rijden. Dat was iedere keer weer een ander. Ook was mijn moeder zoekende naar een man waarbij ze respect kreeg en die van haar hield , maar dat waren er toch een stel, en voor een kind moeilijk te zien dat zij vaak andere relaties had. Moest een keer het bed ruimen voor een vreemde man. Erg pijnlijk. Ook klampte ze zich erg vast aan mij en wilde het liefst in een huisje op de hei kopen wat ook gebeurd is, en daar samen met mij te gaan wonen, zodat ik haar kon verzorgen. Daarna ben ik in verschilldende klinieken op genomen om van de drank af te komen maar dat lukte niet. Leerde daar wel mijn huidige vriend kennen die daar klinisch psycholoog was en de afdeling runde voor mensen die met verslavingsproblemen te maken hadden. Nu woon ik in een kabouterhuisje en knap zelf alles op van metselen, tegels zetten enz., omdat ik het geld niet heb om iemand in te huren . Daarmee heb ik een grote kennis op gebouwd w.b. creativiteit. Verder ben ik van beroep kunstschilder en beeldhoudster. Ik slik nu ongeveer twintig jaar refusal en dat doe ik een keer per weer. Dit, meestal na een dag doorzakken. Dan baal ik gruwelijk en neem gauw een pilletje in zodat ik weet dat ik dan een week niet kan drinken. Dit houd ik dan zo'n week -12 dagen vol. Vorgige week was mijn drinkdag maar zat zo in twee strijd. De behoefte te gaan drinken en het je daarover rot voelen. Ben toen gaan zoeken naar jullie forum, de verhalen gelezen en gedacht dat ik al het geluk heb om niet iedere dag meer te hoeven drinken., ook omdat ik dat niet kan vanwege de refusal. Heb dan ook helemaal geen behoefte om te drinken, ook al zie ik anderen wel drinken maar zodra ik weet dat het weer kan is mijn zelfbeheersing ver te zoeken. Toch heb ik na wat verhalen te lezen, besloten om een refusal in te nemen. Knap hé? De dag daarna voelde ik geen kater en was trots op mezelf. Ook mijn vriend drinkt veel, en is hierdoor in een verpleegtehuis terecht gekomen, ook vanwege een fisteloperatie. Het is een man die erg negatief over het leven denkt en vaak depresief en somber is. In die twintig jaar dat we elkaar kennen heb ik altijd hem geprobeerd het zo prettig mogelijk te maken door hem te verwennen met koffie in schenken lekkere broodtjes te maken voor hem en een potje koken. Hij voelt zich het best wanneer hij om vijf uur een paar glazen wijn kan drinken maar ook de hele dag doorslokjes neut te nuttigen. En dat loopt ongeziens erg op. Heeft ook heel veel aandacht nodig en die vraag is vaak gericht op schelden schelden en medelijden willen hebben voor zijn situatie, dat kost mij een hoop energie en ben er daardoor twee keer bijna onderdoor gegaan. Op aandraden van de huisarts die zei "Je moet hem eens een tijdje niet zien anders gaat het fout. Ja ik kan geen nee zeggen als hij aandacht vraagt. Als ik s'ochtens kwam was mijn eerst vraag "en hoe heb je geslapen. Dit was vaak erg slecht omdat klagen nu eenmaal bij hem hoor, maar het erg veel vooral erg negatief, aandacht vragen over alle sombere negatieve gevoelens en ellende, breekt toch op. Maar de rede waarom ik drink is me na al die jaren nog steeds niet duidelijk geworden, wel dat ik bang. ben voor alcohol, als ik me rot voel, bang om dan te gaan drinken. Ik drink wanneer ik me goed voel. en dat gevoel vast wil houden. Na jullie verhalen gelezen te hebben voelde ik me zo sterk dat ik meteen een refusal gepakt heb en nu weer een week niet kan drinken, dus zou ik het erg fijn vinden in jullie clubje te mogen mee doen. Hopelijk wijzen jullie me niet af. lieve groet Bol
