bolletje

Nee niet zo veel hier Wing. Ja die dingen dat zijn een beetje viespeuken. Heb je veel puin of opgestapelde tegels in de tuin? Daar willen ze nog wel eens graag onder kruipen. Bovendien zijn ze giftig, zeker voor katten en honden. Wat je zou kunnen doen is een grote emmer in graven en als er een in zit die gaat roepen komt de rest van zelf. Je kunt ze dan uit zetten ergens bij een water, in de duinen. Kweet niet of paddenbilletjes net zo lekker zijn als kikkerbillen. Die schijnen erg lekker te zijn.

Heerlijk voor je Woman dat je zo kunt genieten van die yoga. Ja en soepeler hoef jij toch niet te worden. Heb je gezien bij you tube. Heb het filmpje vastgezet. Ja je zal misschien wel lachen maar ik vond het zo mooi en bekijk het nog af en toe op m'n gemakkie.

Lieve Vie, En of ik plek heb. Hoezo? Heb net op de t.v. gehoord dat ze in België een plaag hebben van de Bullkikker. Hahaha. Maar ik zou maar wat graag kikkers in m'n vijver willen. Goeie avond Wingemans.

Oei Vie. Wat verstandig voor mij zou zijn is dat ik niet meer naar hem toe ga als hij sjagerijnig of boos is is. Dat heb ik me voorgenomen en dat wil ik ook door zetten. Verder zou ik op een of andere manier moeten kunnen leren om me niet zo veel van hem aan te trekken. Dat ik wat ongevoeliger zou kunnen worden.

Ik hoop het dat het mee valt voor je meis. Maar ik kan me voorstellen dat je nu het gevoel hebt dat je op de tweede plaats komt. Of dat je ze kwijt raakt. En vriendschap is zo ontzettend belangrijk. Dan is het toch logisch dat je bang en verdrietig bent. Dikke knuffel voor jou lieverd.

Ja dat lijkt me erg moeilijk. Zeker als het een beste vriendin is. Je moet haar delen en je hebt haar niet meer alleen. Dat is een normaal, menselijk gevoel hoor meis. Je kunt misschien niet meer met haar alleen praten, of samen gaan winkelen of zo. Vervelend meis, maar misschien kun je het eens met haar bespreken. En wie weet kunnen jullie toch nog wel dingen samen gaan doen.

Lieve Vie. Nee hoor het was geen afkicken. De eerste paar weken heb ik moeten dealen met de deprigevoelens en de erge vermoeidheid maar ik heb hem nog geen dag gemist. Erg hé? Ik voelde me even zo bevrijd, even helemaal geen sombere man, die klaagt of ligt te mopperen, even helemaal met m'n eigen dingen bezig, m'n vijvers (het zijn er twee geworden) dat was zalig. Na twee keer een bezoek te hebben gedaan aan Jos is het weer helemaal weg. Het lijkt net of ik de kracht niet meer heb om dingen af te weren. Dat alles erg hard binnenkomt. Heb net een mailtje van Letty gehad en weer eens heel m'n verhaal gedaan. Veel traantjes, maar wat is die meid van onschatbare waarde voor ons. En dat, terwijl haar moeder 3 weken geleden is overleden.

Vietje ik heb hem vandaag weer gesproken maar hij is nog steeds somber. Ik ben 5 weken niet bij hem geweest en ben afgelopen maandag en zaterdag weer geweest. Ik merk dat ik dan weer een hoop zorgen mee naar huis neem. Ook omdat hij niet wil mee werken. En ook het zien dat hij toch veel zielenpijn heeft. Daarom zit ik vandaag ook niet zo lekker in m'n velletje. Nu heb ik Letty gevraagd de h.a. te bellen om te vragen of er een goeie a.d. voor hem is. Maar dat moet een psychiater beoordelen. Huisartsen hebben daar toch niet zoveel verstand van. En dan maar kijken of het iets beter wordt. Hij zelf heeft met enige aarzeling toegestemd, ik hoop dat hij dadelijk niet weer terug trekt. Lief dat je er om vraagt.

Saar, vaak als ik me niet zo lekker in m'n velletje voel zitten, denk ik ook "ach er zijn er die zoveel meer lijden. Dit helpt bij mij dan toch maar even. Dan komen die rotgevoelens of het verdriet toch weer terug. Mijn verdriet weegt op dat moment toch het zwaarst. Rede. Ik kan rotgevoelens niet meer zo goed weg drukken. Moet wel moeite doen om te huilen door op dat moment veel zelfmedelijden te hebben maar dan komt het ook. Mij lukt het dus niet om zo te denken. Andermans leed weegt zwaarder. Maar inderdaad als je bezig bent met de overgang, weet je soms met jezelf geen raad. Ik kon zo maar huilen zonder dat ik eigenlijk wist waarom. En even daarna weer lachen. Dat ging zo de hele dag door. O en meisie waarom zou je je schamen? Daar is toch geen rede voor?

*

Jane heb ik van jou geleerd.

Lieve Saar mij verveel je niet hoor. Mag ik vragen hoe oud je bent? Misschien dat de hormonen een groot deel verantwoordelijk zijn voor de huilbuien. In de tijd dat ik daar mee bezig was, had ik dagen dat ik ook om niks kon janken. Begreep vaak niet waarom ik op die momenten zo gevoelig was. Nu weet ik dat het te maken had met de overgang. We hebben daar ook een apart draadje voor. Zal ik eens naar boven halen, misschien herken je iets?

Zo mensen ik ben er ook weer. Het heeft niet geregend dus het metselen gaat niet door. Sara ook ik heb in een therapeutische gemeenschap gezeten. Vlak bij Helmond. Misschien jij daar ook. Maar meis, deze dingen gebeuren, en daar kun je niets tegen doen. Waar mensen zijn, zijn er conflicten. Ikzelf heb me vandaag een beetje terug getrokken omdat ik hier met mijn vriend ook de nodige trubbels heb. Dan kan ik dit er net ff niet bij hebben. Misschien is het voor jou ook goed om over bepaalde berichten heen te scrollen. Zo heb je minder verdriet over dingen die je je anders teveel aan trek. Voorheen voelde ik me altijd verantwoordelijk om te proberen de lieve vrede te bewaren, nu log ik uit en ga met andere dingen bezig die voor mij op dat moment belangrijk zijn. Jet, een heerlijk verhaal. Fijn dat je dat er ff tussendoor schrijft.

YYYYeeeeeehhhhaaaa Het regent hier. Heerlijk zeg. Je voelt het koeler worden.

Lieve Wil. Probeer, als het lukt, je eigen dingen weer op te pikken. Je bent zo goed bezig. Aan het hoofdstuk Fleur kun je niets doen. Regels zijn regels en als Tactive ingrijpt, dan is dat zo. Ga verder met de dingen waar je nu mee bezig bent, en probeer de rest te laten rusten.

Jane Ben het met het bericht van 13.14 helemaal mee eens.

Goed mensen ik ga wat doen. Laterzzzzz allemaal.

Dees lieverd maar ik heb geen antwoord gekregen op mijn vraag hoe het in Godnaam mogelijk is dat, als je Atabus slikt, je nog kan drinken. Ook al is het met mate. Je lichaam ziet alcohol toch als vergift. Het wordt niet afgebroken. Toch? Ik heb het vroeger zo vaak geprobeerd om toch na een dag of 4 na dat ik geslikt heb, te gaan drinken maar of dat ik last kreeg zeg. Daarom ben ik zo nieuwsgierig waarom jij er geen last van krijgt.

ier alles oké Em. Heerlijk dat je zo genoten hebt meis. Dan kun je er voorlopig weer tegen. Dees, ik begrijp nog steeds niet dat je kunt gaan drinken als je Antabus slikt. Hoe kan dat nou?

Wil, ben je er achter gekomen hoelang Fleurie een ban heeft? Of is dat niet te achterhalen?

Hé die Em:present: Wat fijn dat je weer terug bent lieverd. Heb je een fijne vakantie gehad? Ben je lekker uitgerust nu? Nee natuurlijk kan je geen 14 dagen terug lezen maar dat is ook niet zo belangrijk. Vertel vertel, hoe is het gegaan? Goeie morgen Kore en Marjo:present:

P.P. Ik bedoel het meer in de zin van, als je homo bent of een erge ziekte hebt, kunnen Moslims het vaak zien als straf van God, en niet zozeer als een ongezonde manier van leven. Neem Aids. Terwijl wij meer denken in de zin van ongezond geleeft te hebben. Ben je homo dan is dat zo. Maar dat bedoel ik meer te zeggen. Moslims denken heel anders over dingen. Daarmee keur ik geen Moslim af hoor. Verre van.

Blondie Ik heb je een P.B. gestuurd;)

Ja Blondie, moslims hebben nu eenmaal een hele andere denkwijze dan de niet moslims. Kan hij niet eens gaan praten met een moslimpsycholoog? Misschien dat die hem dit uit kan leggen. Die moet toch weten dat je het niet kan genezen?

O Wil das minder van Fleurie. Weet je ook hoelang ze een ban heeft? Hopelijk niet voor lang. Maar ze kan in ieder geval toch mee blijven lezen heb ik ooit begrepen. Dus heeft ze toch nog een beetje houvast.