Maar even voorstellen: man,drink al vele jaren waarvan de laatste 10 jaar excessief. Dat wil zeggen minimaal een fles wijn per dag aangelengd met een halve fles port. De laatste 5 jaar is dat echter eerder omgedraaid:1 fles port aangelengd met wat glazen wijn. Drink wijn vooral omdat het lekker is, ben wijnliefhebber en kenner. Tijdens al mijn stoppingen heb ik geen drank kunnen vinden dat de smaak van wijn evenaart. Jaja, natuurlijk de roeswerking is ook heel aangenaam. Mijn drankpatroon is al jaren hetzelfde: uit het werk een paar glaasjes port, wat wijn bij het eten en ook gedurende de rest van de avond, keurig verspreid. Heb al jaren geen last van katers, heb een vrolijke dronk en kan naar mijn idee en van mijn omgeving nog aardig goed functioneren. Wordt alleen de laatste jaren wat vergeetachtiger De laatste keer dat ik ben gestopt heb ik dit vooral om lichamelijke redenen gedaan: te hoge bloeddruk, overgewicht, krampen, pijntjes hier en daar enz. Dit was in de periode april tot augustus van dit jaar, maar liefst 4 maanden(met behulp van Campral)! Positief heeft me dit opgeleverd: gewichtsverlies van 10 kilo, alle bloedwaarden weer oké, geen pijntjes meer, kortom totale fysieke rust. Vond het ook stoer dat ik dat kon en dat vond mijn omgeving ook. Geestelijk ging het echter heel slecht: depressief, heel slecht slapen(lag uren wakker) gedurende de hele periode, snel geïrriteerd, lusteloos etc. Had verwacht veel terug te krijgen, wat dus niet zo was. Mijn vrouw zei op het laatst: als je zo blijft dan heb ik liever dat je weer drinkt. En ja, op 5 augustus was het zover, een gratis fles wijn uit een favoriete wijnstreek stond klaar in onze huurcaravan. Die kon ik niet laten lopen(valkuil). Ach, een fles moet toch kunnen? Ik begon met twee glaasjes. Jongens, dat eerste glas, wat een genot!. De volgende dag maakte ik de rest van de fles op. En daarna weer gestopt? Ach, jullie weten het wel: nee, zelf een fles gekocht en binnen een week zat ik weer op het oude niveau! En ook zonder problemen, dat verbaasde me nog het meest. Bovendien sliep ik weer beter en was ik minder somber. Sindsdien tot heden weinig verandering. Zit dus erg klem: kan niet zonder drank en ook niet met(Herman Brood stadium). Ben sinds 2 maanden begonnen met Adb en bevalt goed. Ook heb ik een eerstelijnspsycholoog in de arm genomen om de onderliggende problemen te onderzoeken, want als ik zo doorga dan heb ik binnen enkele jaren Korsakov/ alcoholdementie, ontslag, etc. Ben nu echter in de fase beland om bij AdB een doel te stellen en ik weet niet wat het beste is. Ik weiger nl. tegen beter weten in, om te aanvaarden dat gecontroleerd drinken er voor mij waarschijnlijk niet meer in zit (zie forum artikel over TIQ's en diverse forumreacties). Ik wil daarom nog een poging ondernemen om de boel onder controle te houden, om te beginnen na de herfstvakantie(daar ga je weer, valkuil). Ben heel erg bang voor totaal stoppen met als gevolg depressiviteit en vooral slapeloosheid. Bovendien had ik toen ook last van rusteloze benen(nooit eerder gehad, vreselijk). Wil geen antidepri slikken, ooit voorgesteld door een arts. Ook geen slaapmiddelen, wil niet de ene verslaving inruilen voor de andere. Vraag me af of iemand de langdurige slaapproblemen herkent, want overal lees je dat dergelijke fenomenen, bij staken, maar tijdelijk zijn, nou bij mij dus niet. Ik kon ook echt niet beter denken o.d. Moet je daar toch langer abstinent voor zijn? Dinsdag moet ik een doel geformuleerd hebben. Wat gaat het worden? Is er iemand op het forum die na zoveel jaren heeft bewezen dat je gecontroleerd kunt drinken? Of moet ik de eerste worden?
