Even update, wil het toch wel even kwijt. Afgelopen weekend echt door het oog van de naald gekropen.
Zaterdag werd ik wakker met gedachtes over drinken, waarom ik helemaal wil stoppen, waarom niet op 1 dag in de week een paar glaasjes, ik werd er helemaal gek en gefrustreerd van. Toen vriendlief al vroeg in de middag zijn eerste blik bier opentrok ben ik koffie gaan drinken bij een niet drinkende vriendin, ik trok het niet meer.
Na het eten wilde vriendlief toch wel graag in de kroeg voetbal kijken, raakte geirriteerd (hij had al aardig wat gedronken) om mijn radicale aanpak en dat ik dat echt niet zag zitten, ik had het al zo zwaar heel de dag, uiteindelijk vertrok hij richting "de gezellige mensen". Even later besloot ik te stoppen met het stoppen want ik was inderdaad nogal chagerijnig en onrustig.
Onderweg richting de kroeg ( het is gelukkig een kwartier lopen) ben ik het om gaan draaien, deze aanvaring met mijn vriend kwam niet doordat ik niet had gedronken, maar omdat hij WEL had gedronken. (Tot nu toe prees hij me de hemel in, steunde me volledig en nam de frustratie die ik op hem afreageerde voor lief)
Ik ben dus afgeslagen en met een grote omweg naar huis gelopen, potje flink gejankt en daarna met een bak thee de wedstrijd gekeken. Zondag had ik overal afspraken met de auto, dus die dag was gelukkig zo voorbij. Vriendlief sliep gelukkig in zijn eigen huis zijn roes uit.....
Wat ik wel opmerkelijk vind is dat ik nu zo veel bezig ben met de gedachte aan en zin om te drinken, normaal gesproken had ik tegen een uur of vier pas zoiets van ik lust wel wat. Ik sta er verdorie tegenwoordig mee op, hoop echt dat dat snel minder word.
Maar voorlopig al weer dag 15 er bijna opzitten en de trots die ik voelde zondag toen ik zondag wakker werd, wil ik nog veel vaker voelen! Geen kater, geen schaamte, geen dip van de alcohol!
O, en vriend stuurde zondag een heleboel smsjes met spijtbetuiging en was ook trots (en verbaasd) dat ik ondanks deze ruzie niet was gaan drinken. (hij was bang dat hij mijn stoppen nu had verziekt).
Poe, nog een heel verhaal geworden, maar voelt wel even lekker!