moeder zijn met een eetstoornis.

[nicolelouise]

Hallo allemaal, ik ben nieuw op dit forum en zal wat over mezelf vertellen.

Op de leeftijd van 12 was ik vrij dik en moest via een arts afvallen, dat ging prima en kreeg alle aandacht. Maar daarna kreeg ik eetbuien en om niet weer "dik" te worden begon ik met overgeven, laxeren etc. mijn lichaam werd een obsessie en ik kreeg er een hekel aan.

Ik ontmoette mijn partner en raakte in verwachting.Ik was er enorm blij mee en dacht dat het eten en vooral accepteren van mijn lichaam nu beter ging en dat ik het dikker worden niet erg vond, maar dat was niet zo. De zwangerschap was een moeilijke periode maar gelukkig kwam mijn zoontje gezond ter wereld ook al was hij maar 3 pond.

Maar dan begint het, je bent een voorbeeld voor je kind en je probeert hem een gewoon eetpatroon te geven, maar zolang je dat zelf niet kan, hoe moet je het dan aan je kind geven?

Nu zijn we 22 jaar verder en woon ik alleen met hem.

Onbewust heb ik mijn negatieve relatie met eten ook aan hem doorgegeven en dat is heel naar. Je merkt dat alles om eten draait, elke dag heb je met eten te maken.

Ik probeer contact te zoeken met moeders en/of vaders die hetzelfde meemaken, ook veel moeders van meisjes met eetstoornissen hebben het ook.

Er moet een generatie zijn van oudere die ook worstelen met eetproblemen.

Wie herkent dit?

M.vr.gr. Nicole

[koekiemonster73]

Hai Nicole, 

 

wat rot om te lezen dat je al zolang worstelt met eten en lichaamsbeleving. Heb je inmiddels ook hulp voor je eetprobleem?

 

Een deel van je verhaal is voor mij herkenbaar; ik kreeg boulimia rond mijn 12e (al wist ik toen niet dat het een naam had) en inmiddels ben ik in de 40, moeder van 2 jonge kinderen en worstel ik nog steeds met eten. Het laatste jaar zijn de eetbuien zo verergerd (ik compenseer niet meer, dus kom nu ook aan helaas) dat ik me sinds kort heb aangemeld bij etendebaas.nl De online behandeling. Ik heb een dochter die ik mijn patronen zie herhalen in de zin van zeer impulsief en ongecontroleerd met eten om gaan. Dat beangstigt me. 

Op je vraag 'wie herkent dit'; ik dus!

 

Groetjes, Koekie