Stoppen

[Paashaas]

Hoi ik ben jelle van 34 heb meer dan 20 jaar geblowt en ben nu aan het stoppen!

Veder ben ik een ADHD met psd-NOS

Het zou leuk zijn mensen te spreken die met het zelfde zitten:-)

Grtjs en tot sprekens

[Extranaut]

Hoe kan ik je van dienst zijn?

Ikzelf heb ook ADHD en autisme spectrumstoornis. Ten minste, dat is wat er vermoed wordt.

Ik blow ruim 18 jaar en ben aan het stoppen d.m.v. medicatie.

 

Wanneer ik stop komen impulsen mij prikkelen en ontwaak ik als een ander persoon. Iemand met gebrek aan inlevingsvermogen en empathie.

In het einde, willen we toch maar normaal zijn he.

Maar wat is nu nog normaal?

[Extranaut]

Deze afdeling is echt wel heel stil.

Dacht ik eindelijk een lotgenoot gevonden te hebben, maar hij is reeds weg.

 

Ik kijk nu toch al even nuchter tegen het leven aan. Ik kan alleen maar zeggen, de drukte in mijn hoofd wordt met de dag beter.

De eerste dagen zweette ik me kapot, daarna lag ik zelfs te janken .... iets dat jaren geleden was... Kreeg zo ineens een emo bui en kon me niet bedwingen.

 

Mijn psychoses zijn compleet verdwenen. Ik denk dat mijn psychoses veroorzaakt werden door het vele opkroppen van ellende, ,verdriet en frustraties. ik heb intussen een hele zak geld bespaard.

Het idee dat ik het nu kan vastnemen en niet meer de lucht in blaas is een heel bevredigend gevoel.

Er staat meer tegenover een nuchter leven dan over wolkjes lopen. Omdat ik jaren op een wolk zat was alles "goed". Nu is lang niet alles goed. Ik sta heel erg op mijn identiteit nu. Ik weet ook beter wat ik wil, kan dat beter verwoorden en ben minder impulsief.

Mijn eerlijke impulsiviteit veroorzaakte meermaals contraversie. Maar ik heb geleerd 2x na te denken.

 

In het begin was het heel moeilijk niet in mijn oude gewoonte te vallen. Ik heb een relatie en die was gefundeerd op mijn cannabisgebruik. Ik ontwikkelde helemaal introvert zonder cannabis en mijn omgeving moest mij met rust laten. Omdat ik mijn identiteit wou plaatsen veroorzaakte dat soms heibel in mijn relatie. Ze was dat niet gewoon dat ik nu plots een eigen mening had. Ik kreeg het niet altijd juist door gecommuniceerd. Geloof me de verleiding was groot op die piekmomenten. Enorm groot! Maar het doorbijten loont. Dat moment is maar tijdelijk en passeert, als je het gaat onderdrukken komt het er later toch weer uit... En hoe dan? Veel erger misschien.

 

Ik heb ook ervaren dat je je omgeving goed moet aangeven wat je prikkels en impulsen zijn. Op voorhand zeggen waar je nuchter moeite mee hebt, en uiteraard je aandeel erkennen. Ook erkennen dat je tegenpartij gelijk heeft en daaruit een midden generen.

Het was misschien één van de moeilijkste strijden in mijn leven... Maar daarna sta je eens zo sterk in je schoenen en voelt het alsof je de wereld overwonnen hebt.

 

Het gaat dagelijks beter... neem het van dag tot dag. En vallen is op zich niet erg, weigeren op te staan wel.

5 juni 2016 bewerkt door Extranaut