het proces en de inhoud

[Frank]

Houten,

Excuses zijn niet op zijn plaats hoor, gooi het er gewoon uit! Tja ik hoop dat je er wat aan hebt bij het stoppen met drinken als je het er zo uitgooit. Hopelijk lucht het uiteindelijk op ... Heel egoistisch, ik heb er zelf wel wat aan, ik weet dat ik de controle terug moet krijgen, linksom of rechtsom. Ik wil niet wat jij / jullie doormaken ... het is voor mij volkomen niet acceptabel dat iets of iemand bepaalt wat ik wil. Dus zeker niet de alcohol.

En ik weet zeker dat je volhoudt, je mag gewoon niet meer toegeven aan die rommel! Jij bent de baas. Ik overleef op mijn wil maar ook op de confrontatie... deze niet aangaan is zo makkelijk. Zoals eerder geschreven, ik ben altijd om de confrontatie heen gelopen. Als je de feiten leest weet je wel beter ... en gewoon ontkennen, ontwijken en / of niet aan willen denken.

Ik denk dat de confrontatie je uiteindelijk helpt ... lees wat je schrijft als je weer wilt toegeven. Dat mag je van mij niet meer willen.

Sterkte en Succes G> Frank

Ennuh dreamer, dit geldt ook voor jou ...

[Emma]

Hallo,

he he, emtionele dag zo met al die berichten, al die ontboezemingen over het hoe en waarom.
Kennen meer mensen dat "grote gat" waar Houten het over heeft. Het komt mij wel bekend voor. De leegte de kou die opvulling vraagt van iets "comforting" als alcohol. Eten doet het niet, een hobby, drukte werk of wat dan ook, ook niet. Alchohol uiteindelijk ook niet maar het voelt dan even anders. Ik denk dan ook niet dat het zozeer verslaving is aan alcohol of wat dan ook maar verslaving aan het gevoel dat het grote gat is opgevuld. Al is het maar voor even.

Eigenlijk ken ik het gevoel van het grote gat opgevuld hebben ook wel wanneer ik een mens daadwerkelijk "ontmoet". Als je iemand in de ogen kijkt en ergens iets herkend. Klinkt een beetje zweverig misschien maar soms kan je dat wel zo hebben. Dan ineens gebeurd er iets, iemand zegt iets waardoor het compleet wordt, waardoor ik compleet word.

Door al dat geanalyseer bij Tactus naar je alcohol gebruik begin ik wel steeds meer te begrijpen wat ik nou doe en waarom. Ik krijg ook steeds meer de behoefte de dagen nuchter en vrij te besteden. En de noodgreep alcohol vervang ik nu vaker door bed en boek. Je kan zeggen dat dat verloren tijd is maar dat is bouze ook. Maar ik verheug me steeds vaker op het gevoel van fris wakker worden en de dag voor me te hebben i.p.v. de kater en de sloomheid. Ik kan dus blijkbaar uitstellen en dat is al heel wat gewonnen. Keuzes maken.

Tijdens het shoppen vandaag hoorde ik "Waltzing Mathilda". Ik vond het altijd al een lief liedje maar ineens luisterde ik er anders naar en raakte zo geroerd. O jee, als dat maar niet het gevolg gaat zijn van m'n nuchterheid da ik overal en nergens van in tranen uitbarst. Ben net te oud om nog lief en leuk te zijn als ik huil. Ik ben enkel vlekkerig en het duurt uren voordat het bijgetrokken is.

Goed lieve mensen, ik ga slapen.
tot morgen
Emma

[Thil]

Ja Frank,
Mooi gesproken maar het is niet makkelijk!
Maar ja, niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn.
Helemaal stoppen of bewust met je drankgebruik omgaan.

Wel merk ik nu, dat het voor mij makkelijker is (so far so good) om helemaal niet te drinken.
Gewoon dat eerste glas niet te nemen.
Ik weet inmiddels van mezelf dat ik een te zwakke wil heb om te kunnen minderen.
Het kost me vervolgens wel heel veel moeite om mijn moeilijke uurtjes (van 5 tot 8 's-avonds) door te komen.
Maar ja, zelf roep ik altijd; je krijgt nou eenmaal niets in het leven zomaar kado.
Zo heb ik nog wel een paar cliché's hoor maar vaak bevatten ze wel waarheid.
(dit mailtje krijgt een hoog damesblad-nivo, sorry)

Verder heb ik mijn 'authors icon' aangepast.
Nieuwe tijden, nieuwe kansen oftewel, dit past op dit moment beter bij me en voorkomt verwarring met Dreamer die zich weer bij ons gevoegd heeft.

Lieve groet en welterusten
Mathilde

[Frank]

Mathilde,

Ik zat al eens te kijken naar je nieuwe look. Naar de kapper geweest? Staat je goed!

en uiteraard alle anderen,

Ja ik weet dat het niet makkelijk is. Maar ik heb iets in me wat gewoon niet kapot kan. Dat is mijn optimisme. Ik kan niet bij de pakken neerzitten ... (misschien niet genoeg meegemaakt ... maar dat betwijfel ik ook). Wat er ook gebeurt, ik ben na 5 minuten weer met de (leuke) dingen van morgen bezig.

Ik vind het dan ook moeilijk, zo niet onmogelijk om me dat in te denken. Ik weet niet wat ik met het leven moet, anders dan het leven met alle passie en energie die ik heb. Als ik sommige van jullie verhalen lees denk ik ook, kom op, dit doe je jezelf niet aan. Maar goed ik heb inmiddels wel zoveel gezien dat ik weet dat het niet voor iedereen zo werkt.

Maar het liefst zou ik een hamer pakken en die negatieve gevoelens bij eenieder van jullie eruit rammen. (en dat positieve erin ...) Wel een wat geweldadige therapie.

Nou, als jullie een zonnige kant van een zwart moment willen zien, val me gerust lastig

G> Frank

[Houtje]

Dames en Heren, Jongens en Meisjes, dit item per abuis (sorry Bino) in het fietsverhaal geplaatst, dan maar twee keer. Als de moderator mij verwijdert is dat ook best, ik vind inmiddels ALLES goed.
Zoals jullie kunnen zien is het 23.00 uur geworden en dat zonder drank.....ik ga mijn dekbed over mijn hoofd trekken Het was een lange, lange dag. Zullen we morgen een rustig dagje maken op dit forum? Ik zal toch ooit weer eens een winkel in moeten mijn kids willen vast iets anders dan blikvreten :$. Maar het was nuttig, dat denk ik wel, alleen al omdat Frank nooit zo wil worden als ik, waarvoor hartelijk dank, Frank . Ach ja, ik zei al in het begin van het verhaal dat ik me daarmee erg kwetsbaar opstelde en dat ik ook gebleken. Als jullie er wat van leren, mij best.
Ik concludeer inmiddels dat Dreamer terug is, welkom, stap op een ligfiets dan kun je rustig infietsen, verder verwacht ik van Kato en Toni dat ze goed gaan. Opa2 verwacht ik niet terug, die was zo vreselijk positief dat die volgens mij gewoon "klaar" is hiermee (het is hem van harte gegund). .
De anderen moeten morgen maar flink bijlezen en hun eigen lering trekken. Gute nacht Freunden !!!!

P.S. kan iemand svp nog wat nuttigs zeggen ik ben wéér de hekkesluiter spuit 11 met modder dat staat zo arrogant op de home-page vind ik.

[Piggelmee]

Hoi vrienden/vriendinnen,

Heb me even aan de zijlijn opgesteld en meegelezen en nagedacht, veel nagedacht.
Kan niet slapen, dus ga maar schrijven. Ik pieker me suf hoe het nu allemaal zo gekomen is, maar kan het me niet eens meer goed herinneren. Ben al zo lang bezig een verhaal te draaien rond mijn drankgebruik dat ik alleen nog maar de leugens weet en de waarheid heb weggedronken.
Ik weet wel dat ik geleidelijk steeds meer ben gaan drinken en haal ook gebeurtenissen voor de geest, waardoor er een versnelling is ontstaan. De laatste 10 jaar is het problematisch geweest.
Heb 6 jaar geleden voor het eerst hulp gezocht en toen 4 maanden niet gedronken. De tweede keer was een jaar geleden bij de huisarts die toen zei: "jamais plus" en hij gaf me refusal. Dat jamais plus vond ik zo beangstigend dat ik maar gewoon bleef drinken, me wel steeds meer bewust wordend van het probleem.
Zoals gezegd: van maart tot sept. dit jaar niet gedronken, maar ik was niet in staat mijn leven aan te passen en haalde er dus niets uit. De maanden daarna toen ik weer dronk wist ik steeds al dat ik moest stoppen, ik voelde me verschrikkelijk en belachelijk en eigenlijk veel te oud voor die onzin van dat stomme gezuip.

Ik zit dus nog steeds in categorie 1: Ik wil niet meer drinken.
En dat gaat goed, ik denk na over mijn drankgebruik, maar denk niet zo zeer aan drank.
Ik ben dus weer op het punt aangeland van 9 maanden geleden en probeer mijn leven nu wél aan te passen door mijn mogelijkheden te bekijken.
Eigenlijk staat alles nu weer voor me open, maar ik weet nog niet hoe ik dat allemaal moet aanpakken.
Ik wil nu zoveel tegelijk dat er eigenlijk niets uit mijn handen komt en dat gebeurde de vorige keer ook.
Ik vond het resultaat teleurstellend. Ik had gedacht veel meer te kunnen doen.
Dus daar zit duidelijk een valkuil. Ik verwacht er misschien te veel van.
Het stoppen met drinken kost me eigenlijk weinig moeite, maar mijn leven opnieuw vormgeven des te meer, dus daar moet ik me op gaan concentreren en niet te ongeduldig zijn.

Ik zit wel in het internetprogramma en verwacht daar ook erg veel van.

Tot zover het proces en hoe ik me daarbij voel.

Piggelmee

[Houtje]

Lieve Piggelmee & anderen,

Dat je met je lijf aan het herstellen bent van de drank duurt nou eenmaal lang.... zie Houten die al bijna 7 weken aan het knokken is en de zaak bijna had laten schieten wegens uitblijvend resultaat. Tot Dreamer zich meldde gisteren en ik wél de juiste woorden had gevonden: je bent na een half jaar nuchterheid een stuk gezonder (en in jouw geval houd je ook méér interieur zoals kachels over, grapje). Mag je even de tijd krijgen om na 2 weken en 5 dagen (of zit ik er naast) je leven opnieuw vorm te geven? Ik blijf tegen mij zelf de juiste zinnen/woorden zeggen (dank aan Tactus) je komt er wel maar het heeft een tijd geduurd om er een zootje van te maken, en we zijn allemaal ongeduldig om het weer fantastisch te krijgen. Stap in de ligfiets van Dreamer ik heb er nog een staan, peddel mee en ga eerst van het landschap genieten, okee?

liefs uit Houten, want:

[Thil]

Mooi gesproken lieve Houten

Een zo goed mogelijke dag !
En iedereen trouwens hé !

Mathilde

[Emma]

Ha Piggelmee,
je bent wel een nachtbraker. Heb je nog steeds last van dat hyper gevoel?

Je schrijft dat je niet meer weet hoe het allemaal zo gekomen is en dat je de waarheid hebt weggedronken en de leugens nog wel weet. Maar het is niet altijd een kwestie van liegen. Het is alleen zo moeilijk om exact te weten van het hoe en waarom. We hebben allemaal wel wat leugentjes om het ons makkelijker te maken. Neem bijvoorbeeld een baan waar je je niet echt prettig in voelt. Maar je verklaard het aan jezelf dat je best leuke collega's hebt, en dat het voorziet in je inkomsten, dat het in de buurt is etc. etc. Maar diep van binnen vind je het maar niks maar stel dat je dat bekend en daar ook nog een actie op neemt. Baan opzeggen. Ja en dan? Kan je met de consequenties omgaan? Geen inkomen, geen status etc. etc. En zo bedek je dingen met een mantel van kleine leugentjes. Misschien heb je dat ook gedaan met drinken. het leverde wat op en met niet drinken kon je toen niet omgaan omdat je de consequenties niet kon overzien. En nu zie je die consequenties, en je accepteert ze ook nog. Maar makkelijk is het niet. Maar blijkbaar ben je nu zo sterk dat je die wel aankan.

Dat je leven geen totaal andere inhoud heeft gekregen dan toen je wel dronk lijkt me niet zo vreemd. Ik moet steeds denken aan het "grote zwarte gat" waar Houten over schreef. Misschien was dat bij jou ook een reden om te drinken. En heb je dat gat zomaar gevuld?

Ik schrijf dit aan jou maar eigenlijk schrijf ik dit meer aan mezelf. Het helpt me ontzettend goed om er op deze manier mee om te gaan. Horen van anderen waar ze mee zitten. Wat er in hun levens gebeurd als je stopt met drinken. Maar ook de reden waarom je drinkt, of hoe het zo gekomen is. En naarmate ik meer en meer lees kan ik "eerlijker en eerlijker" zijn over m'n drinken. Niet dat ik lieg, het is alleen zo moeilijk om je vinger echt op de zere plek te leggen omdat ik niet weet waar die precies zit.

Maar ik kom er wel, net zoals ik dat lees van jou en al die anderen.

Mathilde, wat zie je er leuk uit, jaren jonger lijkt wel.
Fijne dag en tot horens,
Emma

[fleur]

Hoi allemaal,
Emma, wat heb je dat goed verwoord. Ik krijg opeens de zaken ook wat helderder. Weet nu, dat de drank toch de oorzaak was van problemen. Op mijn werk ging alles goed, maar ben toch een keer met een burn-out in de ziektewet geraakt. Nú weet ik, dat de alcohol toen mede daarvan de oorzaak is geweest; op dat moment niet. Ik wilde het toen onbewust waarschijnlijk niet weten. Dat is inderdaad geen liegen, maar je weet op dat moment niet anders, dan dat alcohol je een steuntje geeft om er weer bovenop te komen. Of om met problemen om te gaan. Wat ook nog lukte. De schijn ophouden: ja, alles is weer in orde, terwijl je zelf nog onverminderd door gaat met drinken. Het geeft een gevoel van: zie je wel, het ligt aan de omgeving, en aan mezelf, maar alcohol heeft er niets mee te maken. Nu weet ik wel beter. Ik zeg steeds tegen iedereen, niet achterom kijken, maar zelf doe ik niet anders! Ik ben er steeds mee bezig hoe stom ik in het verleden ben geweest. Ik krijg dat maar niet uit mijn hoofd. Heb ik vandaag vrij, mijn enige vrije dag en ik zit maar op dit forum te lezen, terwijl ik nog zoveel wil doen. Mijn gevoel zegt, dat het goed is, dat ik mezelf de tijd moet geven voor dit forum; mijn verstand zegt wat anders. Maar ik rommel zo wel even door. We hadden een paar dagen geleden een paar uur geen Internet, daar werd ik zo onrustig van. Dus laat ik mijn gevoel maar volgen en hier blijven komen.
Maar nu ga ik toch even in huis wat doen.
Groetjes, Fleur

[Piggelmee]

Lieve allen,

dank voor de reacties.
Nee, ik braak niet nacht omdat ik hyper ben, maar gewoon niet kan slapen. Dat is ook 1 van de consequenties en omdat ik heb afgesproken ook te minderen met Temesta zit ik in een regime van om de 2 nachten 1 pil.
Waar alle zere plekken zitten weet ik inderdaad ook niet precies, maar dat vind ik ook minder interessant, ik denk dat die vanzelf wel naar boven komen en dat gebeurt nu ook al, voornamelijk in dromen. Dus dat verwerkingsproces komt nu ook al op gang.
Er gebeurt ineens zoveel tegelijk! Soms raak ik er een beetje van in paniek, waardoor ik ook slecht slaap. Zo kom je van de ene vicieuze cirkel in de andere en dat wil ik niet.
Ik probeer rustig te blijven en schepje voor schepje iets aan te pakken en veel te praten en te schrijven en afspraken maken met mensen in mijn directe omgeving (= mijn man dus), om weer wat regelmaat in het leven te krijgen.

Ik heb altijd de pest gehad aan regelmaat en discipline, maar bedacht vannacht dat het misschien wel heel fijn is om het wel te hebben, dat er meer tijd ontstaat waar je echt iets mee kan.
Ik begin maar met op tijd naar bed te gaan en op tijd op te staan, te ontbijten, te lunchen en niet later dan 20:00 uur te eten.
Pfffff 't valt niet mee.

Jullie gaan ook allemaal lekker en doen veel en het leven gaat gewoon door, dus waarom ik niet.
Ik vind echt heel veel steun bij jullie!

liefs

piggelmee

[Piggelmee]

Hoi, daar ben ik weer,

Er vallen al lezend weer wat stukjes van de puzzel op z'n plaats!
Ja, Fleur heel herkenbaar, ik had in 1990 een burn-out en heb nog steeds het gevoel dat ik daarna nooit meer de "oude" ben geworden.
En ja, Ems, dat van die baan, dat was toen ook zo. Héle leuke baan, veel reizen, interessante inhoud, maar een kreng van een collega (die het met de baas dee!) en - dus - een klotebaas!
Dan denk je inderdaad: "moet ik al dat leuks (en ja, ook die status!) nou allemaal opgeven voor die klojo's?" en je gaat maar door en drinkt maar door en ik heb al die jaren gedacht dat ik eerder had moeten stoppen met die baan, maar ik had moeten stoppen met drinken, dan had ik het misschien wel aangekund en overleefd. Maar toen kwam de burn-out met alle gevolgen van dien: toch die baan kwijt, vrienden kwijt (die konden het gewoon niet geloven dat ik - iemand die altijd zo sterk leek - overspannen was) en maar proberen een draadje vast te houden en zelfs ook nog (voor de 2e keer) getrouwd!
Ik dacht toen: "dat nooit weer!" 'nooit meer voor een baas werken en ben toen pas gaan studeren en na 6 jaar had ik m'n diploma en ben voor mezelf begonnen, maar ook dat ging mis door de alcohol!

Wat een oen ben ik dat ik dat nu pas inzie!!! Jáááren heb ik 's avonds al drinkend zitten denken en piekeren van hoe kan het nou toch dat ik niet spoor, niet lekker ga, mensen niet kan overtuigen en zo onzeker ben!

Nou, zo zie je maar weer, dat je al lezend en schrijvend van en over elkaar al die inzichten kunt krijgen.
Wederom bedankt, trouwe makkers!

liefs
pgglm

[Piggelmee]

Héé, welkom St. Maarten op dit forum,

Goed zeg, dat je meteen van wal steekt en je problemen uitspreekt.
Het eerste wat in mij opkomt is: als je echt een gelukkig gezin hebt zou je het je vrouw moeten vertellen, dan worden je 2 werelden al verenigd (tenzij je dat niet wilt natuurlijk). Maar het scheelt enorm als je je problemen kunt delen met degene die het dichtst bij je staat.

Nogmaals welkom in ons breiwerkje, je zult je denk ik hier al snel thuisvoelen.
Succes!

piggelmee

[Emma]

Ha de mysterieuze sint maarten heeft zich ook gemeld. Ik had al een paar keer gezien dat je ingelogd bent geweest maar schrijven ho maar. Maar goed, fijn dat je de moed hebt om ook hulp te vragen en je aan te sluiten. Lastig voor je, die 2 werelden. Hoe beter je presteerd in de "buiten wereld" hoe minder je kan laten zien hoe je "binnen wereld" is. Ik heb het vaak gezien om me heen. Zeer geslaagde mensen in hun werk en dan ineens burn out. Hoorde ik dan in de wandelgangen. Maar ik had ze ook vaak zien drinken in de kroeg en ze bleven nog altijd uren hangen nadat ik weg was. En ik was toen ook al een ruime innemer.
En altijd ziek op maandag, en altijd vroeg weg op vrijdag. Om een uur of 4 's middags kregen sommige collega's zo'n wilde blik in de ogen en bleven maar op de klok staren. Ellendig. En soms na een zakelijke luch waren mensen niet meer aanspreekbaar. Afschuwelijk. Zowel voor hun als voor de collega's. Ik wist me op m'n werk nogal in te houden (alhoewel het een keer erg mis is gegaan, schaamte!!) maar teveel drinkers herkennen de andere teveel drinkers.

En zo worden er ook leugentjes door je omgeving op je eigenlijke probleem geplakt omdat dat soms makkelijker is dan de waarheid onder ogen zien. Maar naarmate de tijd verstrijkt word het duidelijker.

Ik heb de afgelopen dagen weer zoveel gehoord, gelezen en geschreven. ik moet het allemaal een beetje laten bezinken. Meer kan ik even niet hebben geloof ik. Ik zit heerlijk met een kopje warme chocla te tiepelen maar ik gan nu even "afkicken" van het forum. Lees jullie over een paar dagen weer!

liefs Emma (als ik het dan nog maar kan volgen)

[fleur]

Hoi St. Maarten,
Welkom bij de club. Je schrijft herkenbare dingen; je probleem zelf nu onder ogen zien en de buitenwereld weet van niets. Zo is het bij mij ook gegaan. Alleen mijn man weet van mijn probleem; de rest niet. Laat ik ook zo. Maar jij kunt naar je vrouw om te beginnen toch eerlijk zijn, lijkt me. Dat is voorlopig dan toch genoeg. Hulp vragen, naar de huisarts stappen; ook ik ging er met lood in mijn schoenen heen, maar ik denk, dat de meeste huisartsen gerust wel weten hoe je je voelt. In ieder geval is de eerste stap nu gezet en dat is al een stap in de goede richting. Een lever herstelt zich weer, heb ik begrepen. Nu er nog voor gaan. Je zult hier steun vinden. Iedereen hier op dit forum heeft elkaar nodig en ik ben blij, dat je er bij bent gekomen.
Groetjes, Fleur

[pietjepuk]

Hoi St Maarten,

welkom he, ik had ook al een paar keer gezien dat je meelas, maar fijn dat je nu ook mee DOET!

Ik hoop dat je veel aan het forum zult hebben.
Ik zou ook de stoute schoenen aandoen en het er eens met je vrouw over hebben. For better and for worse he. Waarschijnlijk is je vrouw opgelucht als het eens op tafel komt. Zij zal toch niet gek zijn. Misschien brengt ze het ook niet ter sprake omdat ze niet weet hoe.
Ik denk dat je al veel verdiend hebt als je het er met haar over kan hebben.

En voor de rest... de meesten van ons hebben er geen openbaar probleem van gemaakt geloof ik. Anders zouden we hier niet anoniem op dit forum zitten. Ik spreek hier behalve met mijn man ook niet met mensen over (ja, heel sporadisch, als iemand zelf een probleem in deze richting heeft).

sterkte en groetjes

Pietjepuk

ps: leuke bril heb je!

[Houtje]

Houten drinkt niet want Houten heeft buikgriep... de beloning voor de verzorging van je zieke kind. Gelukkig zo beroerd dat ik niet naar drank neig. See you guys.

O ja Welkom St. Maarten je weet dat Piggelmee in La Douce France woont en dat jij nu wordt opgenoemen in onze nuchtere (water) FIETS reis over deze wereldbol. Ga maar vast boodschappen doen en bedjes opmaken!

Wij gaan ervoor....

[Binorosa]

Beste allemaal,

Ook ik kan mij niets voorstellen bij de dingen (de leegte etc) die Houten beschrijft en waar Emma zich in herkend. Ik heb nooit een gat gevoeld en leegte die opgevuld moest worden of iets dergelijks! In Frank
herken ik veel van mijn eigen karakter, maar ook probleem en de manier van handelen en denken. Ook ik ben een optimist pur sang en kan het me niet voorstellen dat je jezelf zo waardeloos voelt als sommigen van jullie beschrijven.

Wat ik me afvraag: waar komt dat gevoel nu vandaan, is dat uiteindelijk de uitwerking van de drank of zijn diegene juist gaan drinken om dat gevoel van nutteloosheid etc. etc. weg te stoppen of te bagatelliseren? Ik denk dat je eerst tevreden met jezelf moet zijn alvorens je op gelijke basis met jezelf de problemen te lijf kunt gaan.

Ik type dit omdat iemand (Emma, PP?) schreef dat ze het zich niet kon voorstellen dat de drank get enige probleem was bij degene die dit forum bezoeken? Nu, bij mij is er echt maar één probleem en
dat is mijn drankprobleem!

Groeten Bino

PS: heb vanmiddag een tandem gekocht, dus degene die mee wil rijden. Spring maar achterop!

[toni]

[Qknip

[pietjepuk]

In dit draadje hebben we allemaal enorm ons best gedaan ons verhaal op te schrijven, de meesten van ons hebben er ook echt wel erg veel moeite mee, we zijn ontzettend serieus aan de gang gegaan, het ene indrukwekkende verhaal na het andere, en eigenlijk hebben we te weinig rust en tijd om dat eens goed te analyseren voor elkaar. Maar, het zij zo. Ik weet ook niet wat we daarmee moeten doen? wie wel?

En dan:
Wat Frank zei is volgens mij wel heel erg waar:

"Maar het liefst zou ik een hamer pakken en die negatieve gevoelens bij eenieder van jullie eruit rammen. (en dat positieve erin ...)"

Ik denk dat Frank en Bino dat beter voor elkaar hebben dan de meeste anderen (als ik mezelf neem, ik ben een doemdenker, een piekeraar en niet snel tevreden met mijzelf en volgens mij heb ik dat bij veel verhalen hiervoor gelezen).

Sommigen van ons hébben het gewoon wel heel zwaar, dat staat buiten kijf maar zoals Mathilde laatst ook schreef toen ze naar het theater was geweest: wat vaker je zegeningen tellen moet toch kunnen helpen.

Frank, je vroeg hoe je van dienst kon zijn. Volgens mij moeten Bino en jij eens een poging wagen, als nieuw onderwerp, ons die positieve manier te laten zien. Als we er maar íets van opsteken is dat volgens mij winst.

Dus Frank: hoe je dat moet doen weet ik niet (nee, zegt de doemdenker) maar kun je hier iets mee doen???????

En st Maarten, jij schrijft:
"Ik kijk al een tijdje mee naar de discussies op dit forum maar raak regelmatig de draad kwijt. Het lijkt soms meer een breiwerk."
dit komt omdat we geen procesbegeleider hebben en ook geen voorzitter, en omdat we met zijn allen op verschillende momenten van de dag verschillende gevoelens willen uiten. Het hóeft ook niet even gestructureerd te zijn. Bino schreef eens: neem ervan mee wat je kan gebruiken en laat de rest voor wat het is. Goeie tip he, en waarschijnlijk is er nu voor elk wat wils en kan iedereen kwijt wat ie kwijt moet!

En Bino: nee, dat was ik niet die zei dat drank wel nooit het enige probleem zou zijn, bij mij is de drank volgens mij ook het enige probleem dat ik heb, naast het feit dat ik veel te veel pieker over dingen, maar objectief gezien heb ik een heel prima leven zonder problemen (afkloppen!!!) en dat weet ik in mijn hart ook wel. Ook dat dubbele eigenlijk, waar Toni over schrijft!

[Houtje]

Gut jongens ik dacht effe kijken of iedereen er nog is.

Wat een chaos op het forum.

Nou ik zal het nog effe erger maken. Daarna maar eens in overleg met PP (wie biedt zich aan?) ik roep maar wat met zieke kop, voor enige stroomlijn (bv. oorzaken, ervaringen in het verleden, ervaringen nu, omgaan nu, valkuilen en helpende gedachten en een acute nooddraad of zoiets) want we kunnen wel virtueel paracetamol mee sturen die arme moderator. Het lezen is ook een crime en hak-op-tak aan het worden, excuzes voor alle waardevolle bijdrage-levers. Neem er maar een ...... spaatje op!

Eén besef heb ik wel (op risico dat ik virtueel in mekaar geslagen wordt, maar weinig kan mij nog deren): ik denk dat de dames in dit schrijvende geheel pakweg geboren zijn tussen half begin/half jaren 50, begin jaren 60, en zijn opgevoegd in de trant van hun eigen moeder's opvoeding (wij kunnen zelf ook geen andere truukjes, al wil je het anders doen, je doet hetzelfde met jouw eigen kids).

Dienstbaarheid, begrip, je hart openstellen voor een ander, opofferingsgezindheid, dat zijn de deugden en waarden die je in het "latere" leven nodig zult hebben om een "goed" leven te leiden. Of dat nou zelfredzaamheid is naar je eigen inkomen of naar man en kinders, toch ging het daar altijd om.

Dat fnuikt zich. Je krijgt er nl. tegenwoordig niets meer voor terug. Erg kort door de bocht, Emma, maar misschien daardoor een gat in je hart? Als je eenmaal geleerd hebt dat je dat gat kunt vullen met iets anders (drank) kun je naar buiten toe het hele toneelstukje overeind houden, ja, tot het barst.

Dit is een harde stelling, maar vooruit, reageer maar. Vitueel schieten en slaan, leef je maar uit. MAAR IK WEL WETEN WAT JULLIE ERVAN DENKEN, OF HET ONZIN IS.

Ik ga aan een versterkende bouillon en een kanelly-biscuit, effe mijn race-fiets-broek uitwassen in een sopje, want ik heb een schattige pyjama maar dan denkt iedereen dat ik Fleur ben of onze uitslapende Toni of Emma of who-ever.

[pietjepuk]

ja Houten,

Dat daar heb ik ook over nagedacht. Maar dat WIL ik gewoon niet geloven, maar het lijkt er wel op he. Sterker, daar ben ik inmiddels van overtuigd. Opgevoed om ''dienend" te zijn en -ik zeg het maar weer eens- 'dankbaar'. Zelf gestudeerd en op de een of andere manier is dat misschien gaan botsen.

Viel me ook op dat we allemaal ongeveer in die leeftijd zitten en de achtergronden toch redelijk gelijk! Ben benieuwd wat de anderen ervan vinden.

Daarom denk ik dat Frank en Bino ons nog wat zouden kunnen leren!

groetjes

ik ben een paar dagen computerloos (weg)

hoop dat ik de draad nog kan oppakken daarna

veel succes en sterkte voor iedereen

onee, om met Bino en Frank te spreken: veel plezier en geluk!

[toni]

knip

[toni]

[knip

[Binorosa]

Hoi allemaal,

Houten heeft aangegeven dat 'het' misschien ook wel een generatieprobleem is, geb. jaren 50/60 opvoeding/normen/waarden/doorgeven etc. etc. Daarna oppert ze in een posting het volgende;

"Dienstbaarheid, begrip, je hart openstellen voor een ander, opofferingsgezindheid, dat zijn de deugden en waarden die je in het "latere" leven nodig zult hebben om een "goed" leven te leiden. Of dat nou zelfredzaamheid is naar je eigen inkomen of naar man en kinders, toch ging het daar altijd om.
Dat fnuikt zich. Je krijgt er nl. tegenwoordig niets meer voor terug."

Het is maar net hoe je het bekijkt of er mee omgaat natuurlijk. Ik ben van hetzelfde stempel.

Ik GEEF liever dan dat ik neem en de eigenschappen die Houten noemt 'horen' bij mijn persoonlijkheid, karakter en denkwijze. Zo hoort het, vind ik. Daar is niets raars aan. Volgens mij is dat zelfs een prachtige (maar voor jezelf soms ook ronduit vervelende) eigenschap/karaktertrek/referentiekader.

Maar................het heeft mij in het verleden bakken vol ellende, verdriet, hel en verdoemenis opgeleverd! Hard om te moeten constateren maar achteraf de enige zich aandienende conclusie.
Die tijd kenmerkte zich óók door héél erg groot drank(ge)misbruik! Waarom? Nou, verzuipen maar die ellende, was het parool. Hoe meer booze en blow er in ging, hoe sneller de ellende vergeten en vergeven was, hoe makkelijker te verstouwen en hoe simpeler het was de volgende dag 'gewoon' weer over te gaan naar de orde van de dag. Die dag had uiteraard hetzelfde patroon want uiteindelijk dreef je daar op. (De destijds levensgrote gaten in mijn hart en ziel vulde ik met broodzakken vol wiet en emmers bier!) JARENLANG IN DEZELFDE SHIT RONDGEDREVEN!!!! Ofwel; je zit volkomen vast in een door jezelf gecreeërde vicueuze cirkel van shit omdat je je laat gebruiken, of dingen laat aanleunen, door anderen en je hebt niet het vermogen je daar uit te stappen.

Ik kon wel elke dag weer het optimisme, de vrolijkheid en de lach vinden om door te gaan. De ellende diende óók als gereedschap om te blijven lachen, altijd óók te lachen. Cynischme was en is een prachtig wapen om te relativeren en in te zien waar het werkelijkom gaat in het leven. Jezelf kunnen zijn en dat oprecht kunnen delen met anderen.

Zij die 'het' (geven, dienstbaar zijn etc. zie Houten's statement) gewoon blijven doen omdat het bij hen hoort, het is een stuk van jezelf, worden steeds vaker voor lief genomen als het de ontvanger wat oplevert, maar nog vaker ronduit misbruikt en aan de kant geschoven als het die ontvanger niet meer uitkomt, niet zo goed past of gewoonweg geen zin in 'gedoe' heeft! Bedankt en tot ziens! De ontvanger gaat zonder scrupules over tot de orde van de dag, de gever vaak in verwarring (waar heb ik dit aan verdiend?) achterlatend.

De oplossing? (voor mij althans) Hou je vast, daar komt 'ie.

Krijg GVD nu allemaal de vette kolere met je hele bende!!!!!! Degene die me wil hebben, neemt me
maar zoals ik ben! En zonder daar hun voordeel mee te willen doen. Zo niet en op zoek naar iets anders........ DAN ROT JE MAAR LEKKER OP!!!!!!!!!!!

Nee, lieve mensen dit is geen opluchting, bitterheid, rancune of negativisme! Ik weet van mezelf dat ik een goed mens ben (zie mij karaktereigenschappen etc.) en dat ook WIL zijn! Dat is mijn zelfvertrouwen, optimisme, het blij zijn met mezelf. Dat moet je delen met die mensen die om je geven 'OM WIE JE BENT' en niet om wat je geeft, doet, denkt en handelt!

Nou, mijn hele morgen is naar de welbekende kl....., maar this is my answer to your questions.
Nu ga ik mijn liefste bezit van school halen. Al ik zo in die fantastische, mooi grote bruine ogen van mijn jongens kijk weet ik meteen weer dat ik de juiste weg heb bewandeld in het leven. En die drank, ach dat gaat me steeds makkelijker af. Waar een wil is is een tenslotte een weg!

Liefs en hou je haaks,
Bino