hoe groot is de alcoholproblematiek van jou/mij?

[toni]

hallo allen
er werd nl. een paar keer ergens gesteld, dat de 1 het veel moeilijker zou hebben dan de ander...

daar kan ik niet zoveel mee;
knip
...
dan vraag ik me af; heeft de 1 het echt zoveel moeilijker dan de ander?
of... misschien is de vraag nog beter:

hoe is dat voor mij?/voor jullie?: heb ik/hebben jullie het makkelijker of moeilijker dan een ander?
(en waarom?)

misschien willen jullie hier 's over meedenken/filosoferen?

groet

Toni

[kika]

hoi toni en alle anderen,

heeft de een het moeilijker dan de ander?
ik denk het wel.

de pure alcoholproblematiek zonder opsmuk

daar gaat ieder anders mee om en waarom? omdat we "gelukkig"
allemaal verschillend zijn met een eigen visie op deze alcoholproblematiek.

allereerst is er je draagkracht
wat kun jij dragen aan alcoholproblematiek en dan bedoel
ik de zwaarte van het probleem.
ieder mens heeft een eigen draagkracht en daarin een eigen grens
is die grens bereikt, dan gaat ieder daar ook nog eens op zijn eigen manier mee om.
zijn er naast het alcoholprobleem ook nog andere problemen, zoals financiele problemen,
ernsige gezondheidsproblemen, op je werk, noem maar op..
dan is je draagkracht sneller bereikt ..

daarnaast heb je de eigen karaktereigenschappen en bagage/hulpmiddelen om met problemen om te kunnen gaan.
ben je een dipper of ben je een dimmer
denk je in problemen of denk je in mogelijkheden
dat vermogen is bij ieder verschillend, maar je kunt het wel ontwikkelen en verbeteren
die bagage of hulpmiddelen zijn vaak je naasten
heb je steun vanuit je partner/familie of van een professionel hulpverleningsinstantie
durf je die steun te vragen en vooral durf je die steun aan te nemen en er gebruik van te maken?
is het makkelijker als je dit probleem als single moet oplossen of als je een steunende partner hebt?
kun je een probleem tegelijk aanpakken of zie je door de bomen het bos niet meer?

ik denk zonder de opsmuk, zonder drama..
het voor ieder verschillend is..
en dat ieder voor zich de oplossing moet zoeken die bij hem of haar past..
dit probleem zul je zelf op jouw manier moeten oplossen en dat kan
niemand anders voor je doen..

kijk, ik sta ook voor de spiegel tegen mezelf te praten "je mag wel wat drinken, maar ik wil het niet"
en het helpt!!!
dus als je in een kroegje iemand tegen z'n spiegelbeeld ziet praten..
weet je dat ik het ben..

dit is hoe ik erover denk, makkelijker of moeilijker?
volgens mij is het de bedoeling daar niet over te oordelen,
maar dat juist ieder zijn eigen weg daarin kan bewandelen.
wat alleen maar door een ander gerespecteerd kan worden.

veel liefs
kika

[Binorosa]

Hallo weer allen,

Uiteraard heeft de één het moeilijker dan de ander, ieder zijn/haar beleving van de problematiek.
Ik denk wel dat het proces vaak onnodig bemoeilijkt wordt door er niet (met naasten, vrienden/bekenden) openlijk over te praten en het niet uit de taboesfeer te halen voor jezelf.
Er niet recht voor zijn raap vooruit durven komen betekent toch ook dat je er ook een soort
geheim van maakt, een iets dat je liever niet deelt met anderen.

Ikzelf zeg gewoon waar het op staat als men weer eens reageert met 'wat is er aan de hand met je? neem er toch ééntje, jongen!

Dan zeg ik gewoon; "jongens, IK HOEF NIET >IK PROBEER TE STOPPEN MET DAT GEZUIP!!

Je ziet de mensen dan wel even raar opkijken, maar het taboe is direct doorbroken waardoor het

a) door je omgeving niet meer wordt gezien als raar, maar als normaal dat je niet mee drinkt
voor jezelf veel makkelijker is want je hebt niets te verbergen of uit te leggen
c) het ook niet meer gevraagd wordt waardoor ze je onbewust nog helpen ook
d) respect afdwingt, omdat ze dat van iedereen hadden verwacht "maar niet van jou"

vooral door dat respect dat je vergaard krijg jezelf ook meer vertrouwen en zelfrespect, waardoor de
'opdracht', je 'missie' eigenlijk wat makkelijker verloopt. (denk ik!!)

Dus; gooi het eruit, schaam je nergens voor (er zijn er honderdduizenden die er helemaal niets mee doen) en wees trots op het feit dat je aan je probleem werkt.

Groet
Bino Rosa

[Houtje]

Dank Bino, maar dat kun je toch moeilijk op school uitleggen op die manier en aan je eigen kinderen? :$

Ik doe het anders: ik zeg dat ik nieuwe medicijnen tegen migraine heb waarbij ik absoluut niet mag drinken, werkt ook. Is niet helemaal eerlijk, maar helpt wel. Aangezien ik sinds kort ook Refusal slik heb ik geen zin om dood neer te vallen van een kersenbonbon (bij wijze van spreken dan).

[pietjepuk]

Moeilijke vraag Toni,

ik denk dat de een het niet noodzakelijk moeilijker heeft dan de ander met zijn alcoholprobleem zélf. Eigenlijk denk ik dat we het met het alcoholprobleem zelf allemaal ongeveer even moeilijk hebben.
Het is een verslaving waar we blijkbaar vanaf willen en niet goed vanaf kunnen!
Ik heb wel het gevoel dat het nu betrekkelijk makkelijk gaat bij mij, maar ik ben 4 jaar geleden al naar Parnassia voor hulp gegaan dus je kan ook zeggen: al 4 jaar bezig! die heeft het er blijkbaar erg moeilijk mee. Bovendien, het aantal uren dat ik er aan denk en mee bezig ben per dag is zo groot, dat je ook nauwelijks kan zeggen dat ik het niet heel moeilijk heb.

Ik denk wel dat de omgevevingsfactoren voor de een makkelijker zijn dan voor de ander. Krijg je support van een partner, heb je geen andere grote problemen te overwinnen op hetzelfde moment.

Ik denk ook wél zoals Bino zegt, en ik ben door het forum tot dat inzicht gekomen: hoe meer je gewoon zelf zegt waar het op staat, hoe minder anderen je zullen over proberen te halen. Daardóór maak je het jezelf makkelijker!
Maar het is al een enorme stap om dat te kunnen. Wat Mathilde heeft gedaan voor kerst: haar gastheer gebeld en het probleem voorgelegd. Zo maak je het voor het moment zelf straks veel makkelijker. Zo help je jezelf volgens mij enorm!

Ik denk niet dat degenen die het best kunnen verwoorden hoe moeilijk ze het hebben, per definitie degenen zijn die het het moeilijkst hebben. Misschien juist niet, als je je goed kunt uiten, ben je al een eind misschien!

goede vraag eigenlijk. Ik las vandaag: geluksgevoel is nauwelijks afhankelijk van externe objectieve criteria maar bijna alleen van je eigen beleving.
dat is hierbij omgekeerd mischien ook: voel je je trots en gezond omdat je niet meer drinkt en het heft in eigen hand hebt genomen of voel je je rot omdat je de drank mist? ongeacht je fysieke en/of gewoonteprobleem dat het niet drinken terwijl je verslaafd bent brengt.

[Thil]

nou StMaarten,
Goed verhaal!

Als ik jouw vrouw was zou ik nu heel blij zijn met en trots zijn op mijn St Maarten.
Ik wens je alle goeds. Hoe dan ook. Met of zonder Tactus.
take care.
Mathilde

[toni]

knip

[toni]

knip

[Emma]

Ha Toni,
dus eigenlijk vraag je je af of je nu een alcoholist bent of niet. Is dat je concrete vraag?

Als dat klopt zijn er allemaal "regeltjes" zoals dat je als vrouw niet meer dan 10 tot 15 eenheden alcohol per week mag drinken. Niet meer dan 3 per dag. Minimaal 2 dagen per week achter elkaar niet etc. etc.

Of vraag je je meer af of je problemen hebt door de alcohol?

Ik stel mezelf die vraag ook vaak. Ik weet het niet. Soms voel ik het maanden als sociaal drinken en loopt alles oke. En dan ineens drink ik weken teveel en doe ik dingen die ik liever niet zou doen en ja, dan heb ik een alcohol probleem. En soms voel ik me fysiek niet prettig en ik merk dat als ik even stop met drinken dat weer beter gaat (meeste dingen dan) dus sommige lichamelijke klachten zijn ook afhankelijk van alcohol. En ik voel me ook vaak alcohol afhankelijk, in de zin dat ik vind dat het pas gezellig is als ik drink. Of dat ik denk dat ik een borrel nodig heb om het e.e.a. door te komen.
Dat ik het prettig vind dat het m'n stemming veranderd is dat fout? Of is dat de "lol" van alcohol. Iemand vroeg me eens: waarom ga je in een achtbaan zitten? Toch ook om je "anders" te voelen.
Tja. En zo kan ik er nog wel een poosje op door filosoferen. Is het fout om je "anders" te willen voelen? Is het beter om door het bos te gaan wandelen en je dan 'anders' voelen dan daarvoor? Alcohol is niet gezond, is schadelijk, weet ik ook. Maar in het bos kan een boom op m'n hoofd vallen. En soms hoor je wel eens dat de achtbaan in stukken is gevallen. Tja.

Maar is dit de bedoeling van je vraag? In deze zin vind ik het wel boeiend om er verder over te filosoferen.
tot horens Emma

[toni]

knip

[pietjepuk]

HOI TONI

SNEL JE VINGERS IN JE OREN STOPPEN OP DIE MOMENTEN!!!!!

GROETJES

PP

en Emma, lees je nadelen nog eens goed na, die je hebt opgeschreven bij Tactus. je zou ze bijna gaan vergeten!!!!!!

[toni]

knip

[Houtje]

Hoi Bino en Toni,

Ik mag me bij Toni aansluiten, ook al formuleer ik het anders. Het probleem dat we allemaal hebben is alcohol. Tot zover. Ik ga nu even overdrijven, dat is voor de duidelijkheid. oke?

Als jij (Bino) juichend vertelt dat je, de wijnfles, wel of niet open, in de koelkast minachtend aankijkt en kiest voor je kruidenthee, dan zijn er een aantal mensen op dit forum (waaronder ik) die denken: tja, maar dat is nou net mijn punt, DAT KAN IK NIET, de gedachte aan een open fles witte wijn KUNNEN WIJ GEWOON NIET AAN, hier die wijn, neem jij maar thee en die wijn lossen wij wel op.

Dat is het verschil, maar wat maakt nou dat verschilt? Dat is vraag één. Eerst naar vraag 2 (je kan zien dat ik didactisch geschoold ben HAHAHAHA) wat levert dat voor effect op? Voor mij levert het het neutrale effect op dat ik denk Bino, fijn voor je, maar IK KAN DAT NIET. Ik kan alleen NIET drinken als er ook NIETS te drinken in huis is. Dus neutraal gezegd: onze trek is groter, het monster/krokodil hapt bij ons harder. Verder levert het bij mij (ook bij anderen?) een negatief gevoel op: potverdrie, moet je die Bino nou eens zien, zie je wel dat ik een mislukking ben met drinken, ......... de rest verzin je maar zelf.

Hoe komt het verschil (vraag 1) Alcoholisme (te lezen als afhankelijk van alcohol) wordt veroorzaakt door iets genetisch (you name it), opvoeding in een bep. sociale omgeving, levenservaring, leeftijd van kennismaking met alcohol (in de groei of niet, zeg vóór je 16-17e als je hersens volgroeid zijn, de biologen mogen me corrigeren, je begrijpt wat ik bedoel), ernst van het alcohol(mis/ge)bruik, duur van het misbruik, aantal stopperiodes achter de rug, verder leeftijd, geslacht, motivatie, steun omgeving, invulling dagelijkse leven en...... natuurlijk...... aard van het gevormde karakter). Ben je makkelijk in veranderingen, of juist gevoelig, ga je juichende de wintertijd in of vind je het een rottijd, en nog meer van die dingen.

Snap je een beejte? Daarom vinden sommige mensen hoe jij er mee omgaat (ik) soms wel jaloers-makend-makkelijk.

Maarr....... om vol te houden in de duistere holen van onze depressieve geesten MOETEN WE JOUW VERHALEN LEZEN zodat wij geprikkeld worden om ook zo te willen omgaan met die halve fles.

Het is een synthese tussen alle mensen hier, we hebben elkaar nodig!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dus daarom: BLIJF SCHRIJVEN PLEASE HET DOET ONS GOED (EN SOMS EEN BEETJE PIJN)

[toni]

knip

[Frank]

Toni,

Ik zit even na te denken over je vraag heeft de ene persoon het makkelijker dan de andere ...

Om eerlijk te zijn denk ik enerzijds van niet, en anderzijds van wel.

De enerzijde / niet zijde:
Ik denk dat iedere situatie dezelfde problematiek in zich heeft.
Het is een keuze om er aan toe te geven of niet.
Dus als ik het glas laat staan kost mij dat evenveel moeite als jou dat kost. Het is een keuze, en het is jou keuze. Alle argumenten over genetisch, man/vrouw etc. zijn eem excuus om toe te geven an je zwakte.

De anderzijde / wel zijde:
Er zijn effecten die elkaar versterken ( de cirkels van van Dijk). Dat maakt dat er meer of vaker prikkels komen om er aan toe te geven. Dus als je verder van huis bent is de weg langer en komen de verleidingen en zwakke momenten vaker voorbij.

En wat mijn visie op mijn eigen alcohol probleem is: "een luxeprobleem"

G> Frank

[Houtje]

Nou ja een beetje luxe kan geen kwaad op dit gratis "red-ons-uit-de-sloot-forum" toch?

[Frank]

Da's waar, ik heb in de aanbieding:

champagne-sjampoo
champagne -bubbelbad
kinderchampagne

tja, loopt richting het einde van het jaar ...

G> Frank

[Binorosa]

Ga met Frank z'n benadering mee. Ook voor mij is het een 'luxeprobleem'.

[Emma]

Hallo allen,
ik vind het idee dat alcohol problemen een luxe probleem is een erg mooie kapstok om allerlei andere luxe problemen aan te hangen.

Zoals de onwijze rijen in de winkels waar ik op het moment helemaal niet tegen kan, bendenk ik maar weer Luxe probleem en wordt weer wat vrolijker.

Ik moet m'n auto tanken, rij, jawel, LUXE probleem.

Ik moet m'n ouders bezoeken en heb even geen tijd LUXE LUXE, ik heb ze allebei nog!

Cadeautjes zoeken en ik kan het niet vinden LUXE!

Ik moet voor mezelf wat verzinnen (cadeautjes) en ik weet het niet en dat irriteerd me. LUXE vreselijk als ik dit bedenk.

Ik ben te dik, ergerlijk luxe probleem.

En zo kan ik eingelijk 70% van m'n problemen wel categoriseren. Heerlijk toch.

Aansluitend op het draadje van Bino. Het gaat erom hoe je er over denkt.

Liefs Emma

[Thil]

OK Bino Rosa, dat is duidelijk.
Een luxe probleem. (wat de definitie van een luxe probleem ook mag zijn.)

Maar ik wil je vooral eigenlijk complimenteren met je mooie gedicht voor ons aller Houten.
Volgens mij ga jij voor de gele trui van deze week hoewel de kans groot is dat hij naar Fleur gaat.
Zoals zij iedereen er bij probeert te slepen... Klasse vind ik dat.
Ik wil je ook bedanken voor je 'recht-voor-zijn-raap-stukjes'
Steunend en inspirerend voor mij.
Groetje,
Mathilde

[pietjepuk]

hoewel ik al weken zo positief mogelijk probeer te zijn, wat me dus aardig lukt, en volgens velen van jullie tot de vrolijken zal worden gerekend gaat het voor mij te ver om mijn alcoholprobleem als 'luxe probleem' te bestempelen.

Daar is het voor mij te serieus voor en daarvoor hebben de concequenties van mijn alcoholgebruik voor te veel deukjes op mijn tere zieltje gezorgd!

Dus, ik probeer heel hard mee te gaan met jullie positivisme maar dit probleem kan ik met geen mogelijkheid als luxeprobleem bestempelen!

En dan de gele trui, Mathilde. Je weet dat zondag pas de uitreiking is van de gele trui he, en dat StMaarten ineens met volle vaart van achter aan komt rijden en dat er nog een hoop kan gebeuren. Maar natuurlijk, de namen van Bino en Fleur worden al veelvuldig genoemd in de jury. Met Bino heb ik trouwens wel een probleem. Hij probeert met zijn mooie gedichten één van de juryleden om te kopen, en dat levert ook weer strafpunten op natuurlijk. Zijn engelse vriend zal wel zeggen: what the hell, maar dat ben ik dan niet met m eens.

trouwens, kijk eens naar dat Diekstra verhaal van StMaarten op het positivo lijntje van Bino. Dit is nogal naar onder geschoven maar wat mij betreft zeer interessant!