een dorstig goedje

[anton]

.

[Emma]

Dag Anton,
is mooi omschreven. Ik denk dat het "zachte beeld" zacht is omdat het door ons hoofd zo snel wordt omgevormd. Bestaan er feiten? Vraag 10 mensen een zelfde "feit" te beschrijven en je krijgt 12 beschrijvingen. Want 2 van de 10 gaan tijdens hun verhaal al met hun herinnering op de loop. En vraag het een dag later nog eens, nog eens 10 verschillende "feiten".

Ik zeg vaak dat je herinneringen rare spelletjes met je kan spelen. Dat heeft niet zoveel met maken met onwaarheden willen verkondigen maar meer met de gevoelens, emoties, kleuren, geuren,warmte of kou die bij het "feit" hoorde niet exact zo terug te kunnen halen. En dan wordt het in je herinnering anders. Daarom is het ook wel goed het verleden te vergeten. Jij benoemt het al het gedoe in je hoofd. Als die herinneringen weer terug halen. Als die verhalen een logische plek geven. Is ook niet makkelijk.

En doe daar een slokje wijn bij en enorme hoeveelheden meer gedoe zullen er in je hoofd ontstaan.

Hou je hoofd maar koel, echt zo nu en dan in de koude buitenlucht, of desnoods in de frigadaire is niet eens zo'n slechte.

Emma

[anton]

.

[anton]

.

[Emma]

ja raar is dat eigenlijk dat goede herinneringen minder dorstig zijn en ook dat ze minder prominent aanwezig zijn.

Maar Anton, in je hoofd speelt zich geen complot af hoor. Pas daar een beetje mee op. Demonen zijn er ook niet zoveel, die maken we zelf en dus kunnen we ze zelf ook weer wegsturen. Ik blaas wel een bellen met jawel een bellenblaas. En in die bellen stop ik dan de nare gedachten van die dag en blaas ze letterlijk weg of kapot. Klaar ermee. Dus snel je naar de winkel en koop een bellenblaas. En niet bellenblazen in de frigaire wel in de buitenlucht. Bij dat laatste heb je dan 2 vliegen in een klap.

Emma

[anton]

.

[anton]

.

[anton]

.

[anton]

.

[Emma]

welke kritiek Anton? Je kleurt het helemaal zelf hoor. Ik bekritiseer niet, ik vraag voorzichtig wat je precies bedoelt. In ieder geval was dat mijn intentie.

Emma

[anton]

.

[Cheryl]

Hallo Anton, ik lees hier al een tijdje mee. Meestal anoniem. Ik herken vaak best veel in wat je zegt. Er is ook erg veel van wat je zegt wat moeilijk te begrijpen is, maar wat je hier zegt daarin geef ik je gelijk. Vooral wat je zegt over al dat gedoe in het hoofd herken ik. Ik zit soms erg te kijken met te veel vrienden die iets te snel op mij reageren. Zo wordt het soms zoals jij zegt.
Het beste van Cheryl

[anton]

.....

[Houtje]

Anton, ik zat me jouw inbreng al lezende te overdenken. Je gaat het automatisch op jezelf betrekken, niet? Dan wordt het "harde en zachte gedoe" dat zich in jouw hoofd afspeelt, in mijn hoofd ook "gedoe". Waarom kun je de ene dag sterk en vrolijk het leven "de harde dingen" de baas en de andere dag niet. Dán komen ze binnen.
In de haptonomie/yoga heb ik wel eens geleerd/gehoord ik zeg eerlijk dat ik het vaak achteraf bedenk, dat je een soort "cirkel van wit licht" om jezelf heen kunt trekken en daarmee een beschermend muurtje maken voor je eigen zelf.

Echter, wat hier opgaat gaat ook op voor het omgaan met alcohol vrees ik. De handeling (het glas loopt naar de mond, en het andere iets bv. een nare herinnering of gedachte ) is sneller binnen in je dan de gedachte (zal ik wel of niet dat glas terugsturen, of die nare gedachte wel of niet binnenlaten?).

Misschien raak ik daarmee aan de wezenlijke, diepere kant van "jezelf de baas zijn". Je zult eerst van jezelf moeten eisen en willen, dat die gedachten, en andere troep, niet aan je raken en jou de baas worden. Dat vergt een beslissing en een leer-proces. Maar volgens mij (vergeef me mijn onverbetelijke positivisme) is dat wat ik in de Cactus geleerd heb: hoe "verbouw" je negatieve gedachten/herinneringen die soms pijnlijk zijn, naar iets waar je een positieve energie uit zou kunnen halen, nou ja, wat dan niet zo negatief naar binnendendert dat het je zo "raakt".

Vergeef me mijn gebruik van beeldspraak. Het is mijn communicatiemiddel.
Maar net zomin als jij in jouw auto van buitenaf gestuurd wordt om rechtdoor te rijden, te remmen of om rechts- of linksaf te gaan, word jij in je leven gestuurd door emoties en ervaringen van buitenaf.

Jouw bespiegelingen geven MIJ (subjectief) het gevoel dat je jezelf ervaart (dubbel subjectief) als stuurloos aangedreven door externe factoren. Processen in je hoofd zijn dan ook externe factoren die een weerslag, invloed op je handelen en doen hebben.

Wanneer heb jij het gevoel, dat die "externe" dingen, in wat voor situaties bedoel ik, niet zo'n meteoriet-achtige inslag hebben en "beter" binnenkomen? Kun je daar een voorbeeld van geven.

En dan graag zonder een reactie als "dit zijn slechts letters die door een naamloos computerbrein dat niet kan denken worden omgezet in een 16 bits gecodering en daarna op een andermans scherm verschijnen waarna de "ontvanger" denkt dat hij weet wat er staat " waarmee je 1. jezelf volledig onderuit schoffelt aan het einde van iedere discussie (vind je dat prettig, zo ja, waarom), en de reagerende partijd iedere gelenheid op een meedenkende, empathische reaktie ontneemt. Waarom tenslotte dan alleen de reactie van de ontvanger wordt bewaard en érg vreemd blijft staan na postings als
"ik..."

". "

"...."

enzovoorts. Last but not least, ik zeg dit niet om te stangen maar uitsluitend om een reaktie te geven om de prikkels die ik van jou krijg.

Wil je hierop reageren? Dat zou ik op prijs stellen.

[anton]

.

[Emma]

Beste Anton,
dat vind ik nu een pakkend voorbeeld over hoofd en forum. Als ik nog een poosje doordenk snap ik het misschien echt. Ik zou als ik jou was dit bericht niet meer wijzigingen maar als je al denkend tot een andere conclusie komt die in een nieuw bericht zetten. Daarmee houd je de draad duidelijker, en begrijpen wij je gedachen gang wat beter.

Geef de hoop niet op. Einstein, Newton en al die andere rakkers dachten ook net zo lang door tot ze het uitgedacht hadden en daar zijn wij nu toch wel heel veel mee opgeschoten.

Emma

[Emma]

Heel krachtig Katrien. Past bij je naam die kracht.

Emma

[Houtje]

Tja. Een krachtige reactie kan ik niet geven. Ik ben van de overweging, de gedachte, de concensus, en sorry, inderdaad, van de snelheid van reageren en schrijven en tiepelen. Dat leidt tot mooi(ere) en moeilijke(ere) gedachtes/zienswijzen/denksnelheden.

Toch.... Anton..... naarmate ik je meer lees denk ik OKEE IK SNAP JE, JE HOOFD, DE CHAOS, DE NIET-AANWEZIG ZIJNDE (of zich alszodanig niet-willen-opdringende of juist wel-toegelaten wordende) STRUCTUUR, MAAR: terug op mijn originele vraag:

1. waar is het omslagpunt voor jou? wanneer komt iets binnenzeilen en wortelt zich in de semi-ongestructureerde geest (want: géén structuur is ook een manier van structureren)
2. hoe ervaar jij dat zelf
3. wat is het verschil tussen 1. en 2. en wanneer neem jij dat zelf waar?

Je zult me uitermate niet-onderhoudend en dom vinden dat maakt mij in het geheel niet uit. Ik wil nou wel eens weten
1. waarom je hier schrijft? Een tekort aan aandacht, sturing, leiding, daardoor of juist zonder dat: chaos?
2. waarom dit forum? er zijn er vast veel meer intelligentere over filosofen die hele geleerde uitspraken doen die wij niet begrijpen. Wat bindt jou dan hier? ipv bv. www.descartes.nl
3. hoe denk jij over het fenoneem serendipity in dit kader? onzin of déja-vu?

Probeer maar weer, ik probeer je te volgen met huisvrouwelijke kennis maar mateloze nieuwsgierigheid.

[anton]

.

[Emma]

Beste Anton,
ja we zijn lotgenoten. We hebben allemaal een probleem met overmatig alcohol gebruik en willen dat veranderen. Maar toen we dat zijn gaan veranderen kwam de ware aard van ons probleem boven. En voor de meeste is dat een ander probleem. Bij sommige ging het niet zo lekker toen ze kind waren bij andere toen ze wat ouder werden. Maar wat we ook weer gemeen hebben is dat we die problemen te lijf zijn gegaan met alcohol. En dat werkte op een gegeven moment niet meer. Was de verdoving niet genoeg meer. Wat het "even afwezig zijn" niet lang genoeg meer. Was het stukken moeilijker dan we dachten.

Wat we volgens mij wel gemeen hebben is dat we allemaal meer dan gevoelig zijn, misschien ook intelligenter dan het gemiddelde en hebben de problemen die om ons heen af speelde op ons zelf betrokken. Ons teveel in het middelpunt geplaatst i.p.v. er eens van een afstand naar kijken. (zoals bijvoorbeeld mijn broer en zussen dat wel kunnen). En hebben we teveel nagedacht over onze rol in het geheel.

Maar dat maakt ons wel unieke persoonlijkheden. En ergens begin ik steeds blijer te worden met wat ik ben. Oke ik heb een alcohol probleem dat zit aan de ene kant van de schaal. Maar aan de andere kant zit die denkerd, die filosoof, dat mens dat mee kan leven, in kan voelen, zich geheel kan storten in het leven. Hoge bergen en diepe dalen. Een rijke fantasie heeft. Dit forum heeft gevonden en dan ineens over "ons" kan praten en niet meer over "ik". Dat vind ik erg prettig. Ik begin m'n boven en onder, m'n hoogtes en dieptes, m'n wijsheid en suffigheid, m'n denken en voelen steeds meer te accepteren. Steeds meer te integreren in die Emma die ik ben.

dag dag Emma

[anton]

.

[anton]

.

[anton]

.

[Piggelmee]

Lieve Anton,

Ik spreek even voor mijn beurt: NEE, je mag je berichten niet wissen. Het proces is namelijk even belangrijk als het resultaat en voor nieuwkomers belangrijk om de draad te kunnen volgen.
En voor mij ook!

Liefs,
Piggelmee

[anton]

.