dipje hier, dipje daar, dipje overal

[tapas]

Een paar dagen heb ik het forum vermeden, zaterdag weer flink in de fout gegaan. bah!!! en op het moment interesseert het me allemaal gewoon niet.. ik weet het effe niet meer, maar voel me helemaal niet okee, voel me schuldig en slecht terwijl al die lastige dingen van zaterdag allang weer opgelost zijn en teruggedraaid.. Zit in de negatieve spiraal en voel me afglijden. Wie weet zijn het ook de hormonen maar op het moment kan ik gewoon nergens mijn draai vinden, niet thuis, niet op mijn werk, niet met drank en niet zonder en dat haat ik! Hoezo borderline? pfffffff.. en dan lees ik al die nieuwelingen die zo goed bezig zijn en hun enthousiasme en dan merk ik dat ik dat gevoel helemaal kwijt ben en ga ik zelf weer de fout in.

Sinds ik me ziekgemeld heb voor de WW weet ik gewoon helemaal niet meer waar ik aan toe ben, dus dat brengt me geen rust, ik weet niet eens of ik wel geld ga krijgen en teer nu nog op mijn vakantiegeld. Weet zowiezo niet hoe het verder gaat met het UWV en dat maakt me zo onzeker, geeft weer diezelfde klotegevoelens als bij de hele herkeuring die ook nog steeds niet afgerond is na een jaar. Ik voel me alsof ik de controle aan het verliezen ben terwijl dat helemaal niet zo is... want ik ga niet door met drinken, ik eet gezond, ik beweeg netjes, ik ga op tijd naar bed, doe zelfs de afwas regelmatig.. maar toch is er de hele tijd maar dat zeurderige negatieve gevoel..

maar zoals ik al schreef.. borderline dus, voor hetzelfde geld voel ik me morgen weer helemaal okee, maar op dit moment zit ik boordevol schuld en schaamtegevoelens die ik een plekje probeer te geven.

Nou, ben gewooon effe niet vrolijk, komt wel weer, maar dit soort momenten vind ik gewoon zo moeilijk om gewoon te accepteren en voorbij te laten gaan... en wil ik het gewoon effe kwijt...

okee, kop deur veur maar weer!!

[helder]

Lieve Tapas

Ja misschien voel je morgen weer prima, maar nu niet, en probeer er maar rust in te vinden nu
Wat er van de week fout ging is balen met dat register, dat weet ik wel maar zulke fouten komen
eenmaal als je zoveel goede dingen te gelijk aan het doen bent, het gaat goed met jou namelijk.
Maar dat zecht je verstand, maar niet je gevoel, weet je geef het tijd en blijf lief voor je zelf en
niet zo streng zijn.

Ik had een meisje bij mij werken een op een dag zat ze tegenover mij, en ik zij, je voeld je gelukkig
nu he? ja zij ze, das mooi 35 jaar niet bewegen, andwoorde ik.
Ze moest er erg om lachen, omdat dat niet kan, geluk duurt een moment en ongeluk ook.

Voor zo lekker slapen, en morgen gezond weer op.

Helder

[Houtje]

Hij is leuk Helder, als ik 35 jaar beweeg ben ik......eh..... 88 mijn hemel ik ga als de sodemieter aan de koekies daar heb ik geen zin in.

Hoe is-ie met jou? Je gaat rond over het forum met een praatje en een plaatje in je virtuele fruitmand en wie zorgt er voor Helder? Hoe is het met de prió's? Tja, een ander helpen is makkelijk dan jezelf, I know.

Tapas,

Mens doe normaal. Je lijdt aan de ziekte die "leven" heet. Hoort er allemaal bij. Netjes stoppen met drinken hoor, op tijd naar bed met boek en frisse drankjes drinken, buitenlucht en per dag wordt het mooier weer.
Gewoon even verstand op nul, geen gelul en doorgaan met die afwas. Die van mij kom ik wel even brengen, kun je ook een beetje leuk strijken? Meis, ik weet hoe je je voelt, het kan NU ALLEEN MAAR BETER WORDEN. Morgen een beetje, overmorgen meer een beetje. Schrijven helpt !!!!!!! Drinken niet.
Weg met die gore drank-Gremlins.

[Twan]

Lieve Tapas,

Heel vervelend van je terugslag, maar geen ramp. Kun je iets goeds uit de situatie halen, hoe klein dan ook?
Ik heb geen ervaring met of kennis over borderline, dus ik kan me daarover geen goede raad permitteren, ik hoop alleen dat je je heel snel beter voelt...

Heel veel liefs en sterkte!
Twan

[Emma]

Lieve Tapas,
vervelend he dat onbestemde, dat net niet, dat grijze dat. blah. En dan hopen dat je met een beetje drank in iedergeval een van beide kanten uit gaat, of wit of zwart. Maar zo te horen ben je wel heel goed bezig met bewegen, eten, gematigd drinken. Petje af hoor. Alleen nu nog je gevoel erbij zien te halen.

Ik heb ook zo'n periode (gehad??), alles grijs, ik deed het wel maar ik voelde er weinig bij. Plichtsbesef, soms weten dat je er een ander een plezier mee doet maar voor mezelf??? neen, niks an.
Ben afgelopen woensdag terug gegaan naar een therpeut die ik van een paar jaar geleden ken (ik ben zo'n therapeuten hopper) en hij doet ook aan hypnotherapie. En hoe hij het ook doet?? Ik voel me stukken beter.

En het is gewoon waar, actie reactie. En nu zie ik weer veel meer mensen en heb daar ook plezier in. Zo raar hoe dat werkt. Ik geloof er trouwens wel in dat wat ik nu voel vanuit mezelf komt en niet dat het er door een peut of wat dan ook ingestraald ofzo is. Ergens zat er iets vast en nu "stroomt" het weer. Ik heb nog steeds veel pijn maar het beheerst niet meer m'n hele dag. Het is er gewoon.

Dus een feestweek voor de boeg met bezoekjes, sauna, mensen die hier weer eens komen kijken etc. etc. de grauwheid, de zwaarte is stukken minder. Lekker slapen, eet ook weer een beetje met smaak. Geniet zelfs van een wijntje, proef het verschil tussen een mooi glas op een prettig terras met een dierbare dan de super rommel alleen op m'n bank. Kortom, ik voel weer en zie het allemaal een stuk lichter en luchtiger in.

En ik zou willen dat iedereen z'n "helend" vermogen kon aanboren. Ik ben er ergens van overtuigd dat we allemaal de kunst van leven verstaan, het gewoon aangenaam maken.

Zo zie je maar Tapas, van grijs/zwart naar een soort pastel blauw. Lollig hoor. Het is trouwens meer Lavendelkleurig, mmmm mooie visualisatie voor vandaag.

Liefs Emma

[tapas]

Dank jullie wel, heb gewoon ook even een virtuele aai over mijn bolletje nodig en iemand die zegt dat het allemaal goed is want soms lukt me dat zelf even niet

Twan dat is ook het dubbele, mijn gevoel roept heel hard minkukel, je maakt er een zootje van, kijk nu hoe alles in het honderd loopt, je kan ook niks, dombo... maar de praktijk wijst uit dat er helemaal niks dramatisch aan de hand is, tenminste niet in die mate dat ik zo hard op mezelf zou moeten schelden.. okee ik ben niet perfect maar dat wist ik toch allang? Dat gevoel kan je opeens in alle hevigheid overvallen vanuit het "niets" en dan is het ook meteen alles of niets.. alles is stom en niks is meer goed en dat zijn de grootste risicomomenten om te gaan drinken, of vreten, of iets anders om jezelf mee te "straffen" in mijn geval dus eigenlijk nog wel mild en voornamelijk in gedachten. en door te gaan drinken tot kotsens toe in dit geval.

ondertussen ben ik 2 dagen verder, keurig gewerkt, vanmorgen netjes 3 kwartier hardgelopen, het K gevoel is nog niet weg maar in ieder geval is het nu weer onder controle te houden. Gisteravond niet

Koekie, natuurlijk is dit wat bij het leven hoort, alleen de heftigheid ervan maakt het soms zo lastig en de zelfstraffende gedachten en handelingen die er bij kunnen komen kijken.

Affijn, deze verhandeling geeft me ook weer zelfinzicht en hardlopen helpt me vaak weer om gedachten in het juiste vakje te krijgen. De negatieve spiraal is hopelijk nu weer tot stilstand gebracht.

[erica]

Tapas wat een herkenning!!!!!!!!
Ben zelf ook een borderliner oftewel een grensgeval, ik heb het zelfs zo erg dat ik me per uur ander gevoel. Vanmorgen stond ik op met het gevoel van "nee he hoe zal het vandaag gaan?"
Straks heb ik twee gesprekken met iemand van het GGZ en de school van Marloes (mijn dochter)
En morgen heb ik een gesprek met de arts van het UWV

Ben op dit moment vrij rustig maar het spookt ontzettend in mijn hoofd, zo van "zal ik wel of zal ik niet"
Morgen weer een gesprek met mijn psych. en misschien dat mijn medicatie omhoog moet of andere medicatie. Ik verneem er niet genoeg van terwijl ze zeggen dat efexor en serequel zeer snel werken.

Maar inderdaad zoals ik altijd zou zeggen:

MENSEN: KOP DER VEUR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[tapas]

Emma, wat heerlijk dat ook je weer uit je negatieve spiraal bent gekomen.. zo herkenbaar, vooral omdat jij degene bent die het weer kan doorbreken. Die hypnotherapeut zou ik er maar in houden voorlopig en therapiehoppen is niks mis mee, ik heb een maatschappelijk werkster waar ik heen ga als de spiraal echt niet meer te stoppen is en ik het overzicht totaal kwijt raak, en dat is eigenlijk nog maar heel zelden, meestal weet ik er zelf weer uit te klimmen, en inderdaad mijn "helende vermogen" aan te spreken" maar zo niet dan moet je gewoon alle hulp aanpakken die er is!! (en volgende keer niet meer zo lang wachten )

[anjo]

Hoi Tapas,
Sterkte meid!
Ik verwacht dat het UWV er heel veel mee te maken heeft, denk je ook niet?
In ieer geval een dikke knuffel.

Erica,
Ook voor jou sterkte, je krijgt het wel voor je kiezen,he?

Twan,
Vaak worden borderliners omschrijven als mensen die moeite hebben om hun emoties en impulsen te reguleren, ze voelen dingen heel intens, hoge toppen en diepe dalen.
De beste omschrijving vind ik nog steeds dat als je mensen vergelijkt met een snelkookpan, de meeste pannen een stoomventiel hebben, komt er te veel spanning in de pan dan laat het ventiel de stoom er uit.
Bij borderliners werkt het ventiel niet.
Dit is even heel beknopt zodat je een idee hebt.

Het T lijstje van Franklin kent iedereen maar weet niet dat het van Benjamin Franklin is ( waardeloze informatie, mijn hoofd zit er vol mee)

Je neemt een stuk papier en zet er een streep op, boven de streep zet je de vraag, dan trek je een streep verticaal door het midden en dan aan de ene kant de voordelen en aan de andere kant de nadelen.Et voila!

Grt,

Anjo

[verientje]

Hoi Tapas, weet je zeker dat het deze keer niet de hormoontjes zijn? Ik zie bij jou telkens weer zo'n terugkerend patroon om de paar weken, en een paar dagen daarna zeg je dan: "oja, god, ik moest ongesteld worden en had het niet in de gaten", of is dat het niet deze keer? Herken het nl erg bij mezelf, we zijn (wie zei het ook alweer) van die "hormoongestuurde trutjes". Houd je geen kalender bij? Ik doe het wel maar ben een beetje in de pre-overgang en kan er de laatste tijd geen peil op trekken. Maar als ik met deuren ga gooien of ruzie ga uitlokken of anderszins niet te genieten ben weet ik al wel hoe laat het is!

Erica, ik ben nog steeds benieuwd naar je nieuwe kapsel, zonder dooie puntje en mét higlights! Is het goed uitgevallen?

Heldertje wat ben je toch grappig! 35 Jaar niet bewegen als je je gelukkig voelt, dat gevoel heb je dan ja, je wilt het zo graag vasthouden. Maar als je je dus ongelukkig voelt moet je juíst gaan bewegen begrijp ik, om het kwijt te raken! Terwijl je dan meestal de neiging hebt om stil te blijven zitten, helemaal verkeerd dus!

Emma, waar zit die peut van jou? Lijkt me een soort ti-ta-tovenaar, tis heus, tis echt, tis raar maar waar, daar wil ik ook wel eens een consultje van! Wat heerlijk voor je meid, het is je van harte gegund!

liefs Verientje

[erica]

Verientje, mijn haar is zeker 15 a 20 cm korter maar heb hiervan nog geen foto genomen. Vind ik eng:$
Als je nieuwsgierig bent kan je eventueel op MSN mijn foto op verzoek bekijken, jammer dat dat hier niet kan!!

[tapas]

Klopt Verientje, ik verdenk mijn hormonen er ook van hier een rol bij te spelen, maar nu zijn ze toch een week te vroeg dan.... dus wat heeft het dan allemaal nog voor me in petto? Ik vind dat die hormonen samen met borderline me af en toe flink gek kunnen maken. Wie dat toch verzonnen heeft, die maandelijkse sh*t.. moet een vrouwenhater geweest zijn..

het is gewoon zo lastig om jezelf steeds weer uit zo'n dieptepunt te trekken.. bij mij wisselen de stemmingen meer per dag dan per uur gelukkig anders is het helemaal russische roulette zeg..

Erica de komende dagen heel veel sterkte gewenst, je hebt het iig flink druk met alles. Ik hoop dat het UWV mee zal vallen. Op zich hebben ze hun target aardig bereikt nu dus wie weet zijn ze wat milder gestemd.. trouwens toch eens even testen of je hier echt geen foto's kan plaatsen...

http://i65.photobucket.com/alb...ight/duinentoppie.jpg

okee op deze manier kan het wel, foto van mijn hond

Anjo op zich zit dat ventiel er volgens mij wel maar het werkt niet helemaal zoals het hoort te werken. meestal zit het eerst vast om er dan opeens vanaf te knallen met veel geweld, en andere keren knalt ie al voordat het nodig is.. Op de een of andere manier moeten we leren om dat ventiel zelf te bedienen helaas.

Ik ben toch blij dat ik het hier even geschreven heb, helpt wel, geeft me even niet meer het gevoel dat ik alleen op de wereld ben met mijn gedoe.. geeft me weer handvaten om ermee om te gaan.

[Francesca]

Jezelf straffen, daar komt het inderdaad op neer, Tapas.
Wijze woorden, hoor!

Veel sterkte nog!

Francesca

[Emma]

Ik reageer even op het bericht van Verientje omdat ze het zo beeldend zegt over mijn peut. De Tita tovenaar. Ik reageer erop omdat ik even dacht dat het ook zo was, hij deed, hij had invloed, van hem ben ik afhankelijk want hij maakt me weer blij. Heel simpel gezegd.
Maar daarom schreef ik vanmorgen ook over m'n zelf helend vermogen. Volgens mij komt het echt uit mezelf en moet ik hem "gebruiken" als het even niet meer lukt.

En daarom Verientje, nee, je krijgt z'n naam niet. In alle eerlijkheid wil ik mijn anonimiteit behouden, ik heb hem wel verteld dat ik probleem heb met alcohol maar verder....

En... ik denk belangrijker, ieder mens "vind" op een gegeven moment z'n eigen peut. Ik heb hem uit De Gouden Gids. Simpeler kan niet. Ik had wat namen van hypnotherapeuten gekregen (ik moest toen voor een studie in therapie en hypno had ik nog nooit gedaan dus wilde dat wel es proberen). Maar alle aanbevolen peuten zaten zo met zichzelf in de knoop ??? dat ze mij er niet bij konden hebben. Dus heb ik de gg erbij gehaald en hem lukraak gebeld. En het klikte. Dus meid, pak je gidsje en bel eens wat. Of kijk op internet.

Ik weet uit ervaring dat ik heel gevoelig ben voor hypnose, meditatie, m'n eigen innerlijke wereld aanboren. Heb je wel eens gedacht ook aan haptotherapie??
Mocht je wat meer info willen, ik hop en shop me suf dus misschien kan ik je wat verder helpen. Mail me dan maar even in m'n privee box.

Emma

[tapas]

nog steeds dipperige klotestemming en nog steeds niet ongesteld pffffff en dat terwijl ik vakantie heb, ik dat gisteravond gevierd heb met 1 biertje in het zonnetje en daarna aan de spa, dat ik inmiddels bijna 14 kilo ben afgevallen, gezond eet, veel beweeg, mijn hond lief is, mijn huis netjes, het weer prachtig is de balcondeuren lekker opgenstaan, ik zo naar het bos ga, heel vroeg voor mijn doen.. en toch voel ik me van binnen zo rot??? Soms snap ik er niks van hoor!

zou het dan toch het UWV zijn? ik heb vanmiddag gesprek met mijn trajectbegeleidster over de beroepszaak en hoe we verder gaan... en zie er huizenhoog tegenop... en dat dan toch samen met de hormonen..

okee dan maar accepteren, en hopen dat ik maar snel ongesteld mag worden want ik ben het helemaal zat, net zoals de huilbuien. Wat zit een mens soms toch raar in elkaar!

[verientje]

Tapas, sterke vanmiddag!

Wat rot dat je je zo blijft voelen. En dan 14 kilo afgevallen, wat geweldig goed van je! En één biertje en dan water, je hebt alles zo goed onder contrôle, en wat heb je trouwens een schatje van een hond!!!

En je dan zo rot voelen, dat rijmt niet hè! Dat lijkt me idd een hormomenkwestie. Ik hoop dat er vanmiddag na het gesprek iets van je afvalt. Want je bent zo goed en sterk bezig nu, daar verdien je een ander gevoel bij.

Nogmaals sterkte vanmiddag, en hou je soepel!!

liefs Verientje

[eefje]

Hoi Tapas,

Het beste is denk ik te denken het is nu zo maar het gaat weer over, kijk niet te ver vooruit knuffel je hond beesten houden onvoorwaardelijk van je.
sterkte vanmiddag.

liefs Eefje

[Emma]

Ha Tapas,
ellendig dat die grijze wolk maar om je hoofd blijft hangen. Maar misschien is het toch het UWV, gaat de meeste niet in de koude kleren zitten. Veel sterkte daar, hoop dat je je daarna wat prettiger voelt.

Trouwens Tapas, bedenk ik me ineens aan het eind van de mail, je bent 14 kilo afgevallen. Slik je toevallig medicijnen?? Misschien moet je dosering dan aangepast worden?? 14 kilo is veel hoor! Of heb je een vitamine tekort van het lijnen? Of heeft je lever het heel druk met alle afvalstoffen? Ik weet niet in hoeveel tijd je het voor elkaar hebt gekregen maar er gebeurd nogal wat in je lichaam als je zo afvalt. Maar knap vind ik het wel!

Hier gaat het nog steeds goed. Gisteren dagje helemaal niks, heb ik blijkbaar zo nu en dan nodig, met de dekens over m'n hoofd en poeza ernaast. En dan droom ik de meest krankzinnige dingen. Ik zie dat dan maar als een schoonmaak van m'n hoofd.

En vandaag gaan we er weer voor. Even naar de fysio en dan ga ik lekker shoppen en nog wat kleurigs voor op het balkon kopen. En liters plantenvoedsel, hebben ze wel verdiend.
Bij de ANWB op zoek naar een boek over Frankrijk en hoe komen we op een leuke manier in Nice en vooral waar is het leuk overnachten. Kortom, lekker dagje voor de boeg.
Ik heb al m'n verplichtingen qua werk etc. afgezegd. Gek voelt toch beter. Ik had na die herkeuring meteen het gevoel dat ik me weer "nuttig" moest gaan maken met klusjes bij die en gene maar het gaat op het moment gewoon niet. Dus doe is even he-le-maal niks.
Ik zie het wel weer wat er gaat gebeuren. Leef van dag tot dag.

Goed lieve mensen, ik ga de dingetjes van de dag doen.
Emma

[pietjepuk]

Tapas,

zou het kunnen zijn dat je jezelf gewoon niet gúnt toe te geven dat je onwijs trots op jezelf moet zijn??
Je hebt zo hard aan je zelf gewerkt de afgelopen maanden en met zoveel succes!!!!!! Maar misschien ben je nog teveel gewend jezelf af te kraken??????

ïk ben in ieder geval trots op jou!

Pietje

[anjo]

Hoi Tapas,

Rot voor je meis. Soms zitten er van die dagen tussen maar ik zou gek worden van het UWV,
laten we wel zijn hoe lang kan je nog vooruit met je vakantiegeld? Of is dat al geregeld?
Spreek je straks nog wel even, het zonnetje staat nu recht in mijn ogen sinds dat de gordijn rails het bgeven heeft.

Kus,

Anjo

[beep]

FF kort: Wat een leuke hond Tapas!!

[Chinagirl]

Hallo Tapas,

Die hormonen, het zijn ook net gremlins alleen zij cirkelen 1 maal per maand rondom je en vergallen je leven. Grote grijze beren op de weg enz enz. steeds weer terugkerend. Ga eens met je huisarts praten of zij er een oplossing voor weet.

Slik hiervoor zelf AD omdat ik in 26 jaar samenwonen al 100 x gescheiden ben en 2x maal PND heb gehad. Voel me nu een stuk steviger en evenwichtiger. Begrijp dat dit voor iedereen anders is, maar als je maandelijks deze klachten hebt ishet om gek van te worden. Je begrijpt jezelf niet en je omgeving begrijpt jou al helemaal niet.

Wens je sterkte, hoop dat de menses snel komt ben je er weer vanaf.

Houvol meis,

xx Chinagirl

[tapas]

Och Katrien, ik wilde je niet bezorgd maken, ben veel op stap geweest de afgelopen dagen en zodoende niet hier geweest. Niks dramatisch dus, gewoon veel in het huis van mijn ouders in de tuin, onkruid wieden, sproeien,

Het gaat allemaal zijn gangetje, voel me nog niet fantastisch maar ik zorg goed genoeg voor mezelf met af en toe een uitglijder.. en of het nou pms is? ik ben nog steeds niet ongesteld geworden dus ik weet het echt niet meer, wanneer was nou de laatste keer? Of gaat nu de overgang misschien wel beginnen?

Wie weet ook de zomerblues? heb er altijd wat last van als de vakantietijd aanbreekt.. Iedereen gaat dan lekker op vakantie en dat maakt me weleens jaloers. Het is zo lang geleden dat ik echt op vakantie geweest ben, kamperen, bergen, wandelen, zon, uitrusten.. Ik heb ooit nog wel eens groepsvakanties gedaan maar dat is ook niet helemaal mijn ding, dan moet je zoveel..
zowiezo is altijd maar alleen erop uit trekken ook weer niet alles, okee met hond maar toch alleen.

Gisteren had ik een verjaardag waarbij zeer rijkelijk drank vloeide, andere jaren ga ik daar altijd als laatste weg, als een balletje maar nu ben ik totaal nuchter gebleven, alleen toen ik thuis was kreeg ik zo'n trek. Ik moest en ik zou... en zo voel ik me steeds heen en weer geslingerd, zoekend naar de weg die bij mij past. Winst en verlies op 1 avond.. heen en weer geslingerd tussen van alles.
net weer gewend aan werken en nu weer vrij..

Wie weet is het ook wel slim om mijn maatschappelijk werkster maar weer eens te bezoeken. Meestal heeft die me wel weer snel in het gareel.

Niet meer zorgen maken hoor, Ik kom altijd op mijn pootjes terecht, de ene keer wat sneller dan de andere keer... maar uiteindelijk komt er altijd weer wat rust.

[Francesca]

Beste Tapas,

Wat jij schrijft over de zomerblues herken in 200%! Bij mij is het ook jaren geleden, en ik kan soms hevig verlangen naar de tijd dat ik nog kampeerde met mijn hartsvriendin. Lekker naar Frankrijk en rondtrekken maar! Intussen is er veel veranderd en ga ik niet langer op reis. De vriendinnen trouwden en kregen kinderen... En een groepsreis? Nee bedankt. Nog nooit geprobeerd, maar is volgens mij niks voor mij. Te veel 'moeten'. En alleen weggaan vind ik niet leuk. En dan zijn de beestjes er nog...

Dus zit ik in de zomer altijd moederziel alleen. Iedereen op reis, dus kan ik ook niet even bellen. Heel confronterend vind ik dat. Remi ten top.

Mijn vakantieplannen bestaan er dit jaar uit mijn drankgremlins aan te pakken. Kan ook avontuurlijk worden...

Liefs,
Francesca

[Houtje]

Francesca,

Weet je, als je zo gevoelig bent, geeft de stress van de vakantie ook stress. Inpakken, weggaan, rijden, tanken, boven de 40 is het allemaal wat moeilijker.

Ik moest mezelf heftig bewijzen toen ik alleen was, naar Denemarken geweest met kids, naar Zuid-Frankrijk, en dit jaar kamperen. Dan kan je nog beter helemaal alleen zijn, met die kids is ook niks. Ik ben mieters (zo'n smakelijk gezellig woordje) dol op ze, maar dan dus hoorndol. Mam, mag ik ijs, mag ik snoep, ga je mee zwemmen, ik wil niet alleeeeeeeeeeen, en ga-zo-maar-door.

Het echte vermaak komt van de zomer. Leg het aan met een forummer (is mij goed bevallen) en spreek eens wat af.