Spring naar bijdragen

Zadelpijn en ander damesleed


anjo

Aanbevolen berichten

Hoi allemaal,

Zal ik dan maar de punt afbijten?
Is iedereen het er mee eens dat bovenstaande ons eerste boek wordt? Kunnen de nieuwelingen onder ons eindelijk begrijpen waar de "oudjes" het op het forum over hebben.
En is 3 a 4 weken lang genoeg voor iedereen?

Mag ik dan aan Houtje of Satja vragen om alle bijdragen onder thema te kopieren en plakken want zoals jullie weten dat gaat mij dus echt niet lukken.
En trouwens ik zat nog wat over Satja's opmerking dat het niet echt bij thema' hoort, misschien dan bij tips? Alles wat je hoofd maar van ons gezamelijke thema af houd is toch meegenomen?

Vandaag was wel een goede dag voor de meesten van ons,he? Laten we hopen dat het vandaag (morgen) weer een goede dag wordt.

Slaap lekker of goedemorgen( ligt eraan wanneer je dit leest)

Anjo

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het boek is uitgeleend (alle 6 ex) dus gereserveerd maar het vervolg heb ik al uit (Het Verwende Nest) dus eigenlijk weet ik al hoe het met iedereen verder gaat.....

En 10 juli hoop ik gemoeved te zijn ivm afwezigheid kids........uitleg volgt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Katrien, het komt wel als het zo moet zijn (toch??)....

Ik had ook een erg lang bericht gedicht over gebrek aan liefde en godsdienst (hoe kunnen die twee elkaar aanvullen/vervangen enz) maar vond het toch niet zo passend dus ge-deleted. Ik wacht je reactie af en dan pas ik de mijne aan, okee?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben er gisteren (weer) in begonnen. Wat een heerlijk boek is het toch. Voor mij best herkenbaar. En als ik het lees denk ik aan m'n leesclubgenoten. Zouden zij het ook zo herkennen? Zo'n vriendinnenclub? Een gedeelde passie? Overspel binnen zo'n vriendenclub? Gedeeld leed, gedeelde vreugd? Associaties met Sancerre (blijft toch lekker) uitpuffen op terras? Net dat beetje luxe van een met damast gedekte tafel? Jalouzie? Zij heeft wel.... Het wel en geen kinderen hebben.

Ik fiets niet. Laat ik dat voorop stellen. Als je het boek goed leest geeft het een beetje een oorzaak waarom ik dat niet doe (slechte conditie is 1, bepaalde fysieke problemen doorslaggevend). Maar ik dat boek ook kunnen plaatsen in een wandelclub, een golfclub, zomaar een vriendenclub die zo nu en dan met elkaar op pad gaat.
De onderlinge spanning van het "zorgen" voor elkaar, maar ook de irritatie dat de ander snurkt, of je iemand niet prettig vind ruiken, of een ochtend of avondritueel niet kunt verdragen, terwijl het de rest van de dag heel goed gaat.

Ik lees het redelijk intens, zou ook wel bepaalde dingen aan willen strepen omdat (ondanks dat het lichte lectuur is) sommige dingen wel heel mooi verwoord worden.

Maar goed, ik lees met jullie in het achterhoofd en ben benieuwd naar jullie reactie.

Emma

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Emma,
Helemaal mee eens!
Ik vind dit zo'n knap geschreven boek. Ik dacht dat het een luchtig boek was, zo'n niemendalletje en dat is het ook, maar wel met veel meer diepgang dan ik dacht.
Ik had het niet willen missen en ja, je kunt het op alles projecteren. Niet per se op fietsen.
We komen er nog wel op terug hé?
Tante Til

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 4 weeks later...

Winnie,

?????????????? volgens mij houd je ons voor het lapje met je grijze haardos en brilletje.
Je luisterd naar Giel Bielen en leest Heleen van Rooijen??? We kunnen geloof ik beter van icoontje verwisselen, ik het grijze haar en jij het gekke petje want beidde bovenstaande mijd ik als de pest, ik vind ze vulgair.
Ik heb ook een beetje moeite met Zadelpijn, herken natuurlijk best veel en vooral met betrekking tot het forum maar ben nu bezig met het laatste hoofdstuk en die vind ik niet leuk, wat een egoistische tutholla's!
Saskia Noort vind ik een leuk mens maar ik heb de Eetclub gelezen en daar had ik het ook niet mee,
te veel alcohol, in werkelijkheid had er geen actie in voor moeten komen en had iedereen gewoon "out"
moeten zijn. Ik heb er moeite mee zoals het in nederlandse boeken soms toe gaat. Misschien spiegelt het wel een stukje Nederland waar ik moeite mee heb.
En nee jongens, ik ben niet wereldvreemd en doe ook geregeld dingen die God verboden heeft, te vaak zelfs. Maar ik houd me in tot 10 juli. Trouwens ik had het gisteren over Arthur Jopin, voor een of andere reden zit het in mijn hoofd dat hij Joplin heet. Zullen mijn aangetaste hersencelletjes wel zijn.

Anjo

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi winnie,

Ik las dat je bedoelde om het stoppen op te geven.
Dat stoppen met stoppen neiging had ik van de week ook en zie het resultaat, we noemen het een keuze maar is het dat ook werkelijk? Ik betwijfel het.
Ligt er misschien ook aan, als het me lukt om nog wat van mijn leven te maken totdat ik zeg in de zeventig ben en het is dan nog zo'n strijd dan denk ik dat ik misschien wel op geef maar tot die tijd geen denken aan.
Jij ook niet,he?
Sterkte, het is ook niet leuk maar we redden het wel.

Liefs,
Anjo

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Is de boekbespreking al begonnen?

Ik heb wel een punt wat ik erg interessant vond in het boek, het heeft te maken met het stukje theorie dat ik vandaag op dat andere draadje schreef.
Gebeurtenissen + gedachten = gevoel + gedrag

Alle 7 vrouwen (plus Claudia aan het eind) hadden hun problemen en besonjes en stommiteiten begaan

In sommige gevallen waren er zaken gebeurd waarvan ik persoonlijk volledig in de put zou zitten, bijvoorbeeld An wiens beste vriendin Sonja het met haar man deed en Claudia, die er na de dood van haar man achterkomt dat Agnes al jaren een verhouding met háár man heeft en Jacqueline niet te vergeten met haar vreselijke ziekte, nou, eigenlijk kan je het rijtje afmaken (ik denk dus dat Sonja nog steeds anorexia heeft, Max heeft een zeer ongelukkig huwelijk, Nina, wiens man vorig jaar is overleden, Yvonne die voor een getrouwde vent thuis is weggegaan terwijl het niets wordt)

De vraag is dus eigenlijk wat mij betreft: hoe werken hún gedachten hierover. En dan vond ik dat de meeste dames erg rationeel waren waardoor hun gevoel (leuk dat je ieder hoofdstuk in het hoofd van een ander kruipt) en gedrag volwassener waren dan ik waarschijnlijk in veel gevallen zou reageren.

Ik vond dus Claudia op dat punt het allersterkst.

Ik weet niet of ik het zou kunnen opbrengen om naar de verjaardag van Agnes te gaan in het geval van Claudia. Tóch denk ik dat de manier waarop zij hiermee omgaat, de manier is waardoor je zélf het minst in de problemen raakt.

Met dit soort vragen en gedachten heb ik het boek zitten lezen en vond het behalve leuk geschreven in die zin dus ook heel nuttig.

Ben benieuwd naar de andere reacties!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...