Dinsdag, 20 maart 2007

[Rufus]

Hallo allemaal,

In deze stilte wil ik wel even melding doen van mijn enerverende weekend. Op zaterdag tijdens een 'gezellig' etentje met goeie vrienden, waar ook nog spontaan kennissen uit Spanje kwamen buurten, vloeide de drank rijkelijk. En in Spanje vloeit de champagne (Freixenet voor de liefhebbers) rijkelijk. Zelf een heel klein slokje geproefd. Bah, gelukkig! Toen de spaanse bubbels op was, werd overgeschakeld op witte wijn en later toen ook die op was, op rode. Je voelt hem al aankomen...ik was voor de eerste keer obeservator van het hele proces waar ik vroeger ook deel van uitmaakte.
Wat het nog erger maakte, was dat een van de vrouwelijke gasten mij wist te melden, op mijn antwoord op haar vraag waarom ik niet dronk en ik haar vertelde dat ik gestopt was omdat ik teveel zoop, dat zij geen enkel probleem hadden met drank en altijd tijdig stopten omdat ze nog moesten rijden. Dit zei ze me met dubbelslaande tong. Mijn verbijstering werd nog iets groter toen ze me vertelde dat ze het maar slap van me vond dat ik het niet onder controle had. Mijn vriend, de enige die nog bij zijn positieven was, keek me smekend aan, waarop ik me maar even strategisch richting toilet verwijderde.
Enigszins afgekoeld kwam ik weer binnen om meteen door een volkomen bezopen en niet meer te volgen gastvrouw (vriendin) omhelsd en gekust te worden met woorden als: "wat houuwue ikab toochchh veekelejf van je"! Met een smoes van een postcoitaal oprispsyndroom ben ik naar huis vertrokken. En geloof me, ik had ook een kater en niet zo'n kleintje ook.

Zondag had ik me voorgenomen in het kader van het 'boekenweekgeschenk' gratis met de NS naar het Groninger Museum te gaan. Leuk, dacht ik. Ik had beter moeten weten. Nog 200.000 andere mensen hadden hetzelfde doel. In amersfoort barstte het treinstel naar Groningen ongeveer uit elkaar. Geen enkel plaatsje voor deze arme oude man meer. Me tactisch teruggetrokken in de eerste klas, waar na verloop van tijd een conducteur opdook. Die mijn vriendelijke gebaar met 'De Brug' van Geert Mak riposteerde met de opmerking: "Waar zijn wij nu mee bezig, nog eerste klas zitten zeker ook!" Na veel vijven en zessen (bijbetalen kon ook niet) overeengekomen dat ik in Zwolle als er mensen zouden uitstappen naar de 2e klas zou verhuizen. Helaas in Zwolle stonden nog 200.000 mensen klaar om hetzelfde treinstel te bestormen. Kortom om 12.00 uur was ik weer thuis. Groninger museum doe ik wel een keer met de auto. 3 1/2 uur onderweg geweest voor noppes.
Ook deze dag eindigde met een kater.

's Nachts word ik wakker met een schok door een wel heel indringende droom. Ik was op een immens groot feest van een beroemd kunstenaar, overal hingen schilderijen van hem. Iedereen was in het wit, jong en mooi en had fonkelende kristallen glazen in de hand met champagne.
En Rufus ging voor de bijl en dronk mee maar hij vond het nog steeds niet lekker. Alleen dit keer schakelde ik over op witte wijn en dat ging erin als koek. Alleen Rufus was binnen de kortste keren lam en lalde maar wat aan over 'ergrug moniinooi shildereienn'. Later toen ik op de fiets probeerde te klimmen en in een vijver was gevallen, heeft iemand, die zelf totaal de weg kwijt was, me in een soort karos gehesen.
Het erge was dat ik me, toen ik wakker werd uit die droom, zo afgrijselijk beroerd en ongelukkig en droevig voelde en zo'n vieze smaak in m'n mond had, dat ik dacht echt te hebben gedronken. Ik kon bijna niet geloven dat het een droom was.
Ik voel me nu nog down.

Ik heb van anderen over dit soort dromen gelezen maar ik wist niet dat het zo heftig kon zijn.

Ik beschouw het als een serieuze waarschuwing. Ik denk niet dat ik me na ruim 7 maanden dat cognacje en die sigaar al kan permitteren. Dus op naar het eerste jaar ADB.

Sterkte voor iedereen en geloof me, niet drinken is een cadeau en ik kan het verschil goed merken na ruim 40 jaar aan de zuip geweest te zijn.

Groeten, vooral ook aan alle nieuwe Forummers!

Liefs Rufus

[Anna]

Ik wil reageren, maar ik weet eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen.

Rosie, soms zegt iemand iets wat een gevoelige snaar bij je raakt, maar niemand hier wil een ander bewust kwetsen. Jij voelt je nu gekrenkt, meerdere mensen vragen zich af wat ze verkeerd gezegd hebben en voelen zich schuldig, en datgene wat jou raakte was zeker niet op die manier bedoeld.

Dat is het nadeel van dingen opschrijven. Op schrift ziet het er anders uit dan de intentie was, en je hebt ook geen directe feedback, je zíet niet dat je niet begrepen wordt. En eenmaal gelezen kun je niet terugdraaien wat er stond.
Ik schrijf ook heel vaak dingen die anders overkomen dan ik het bedoel, zelfs al doe ik heel erg mijn best daar zorgvuldig in te zijn. En dan zie ik het pas op het moment dat ik daar attent op gemaakt wordt. Het overkwam me vandaag nog.

We zijn hier allemaal wat gevoelig, en voelen ons allemaal nogal snel aangevallen. Maar als iemand een mening geeft is dat meestal niet als een persoonlijke aanval bedoeld. Jij vind Eastenders een leuke serie, prima toch! Iemand anders vindt dat niet, of mag een van de acteurs niet en deelt dat hier mede. Oké, moet die persoon zelf weten. Dat is geen aanval op jou!
Water's noodkreet gisteravond heeft nogal veel losgemaakt, want meerdere mensen hier hebben ervaringen met zelfmoord. Jij ook. Dat een ander er op een andere manier tegenaan kijkt, of er een ander gevoel bij heeft als jij, is geen aanval op jou. Snap je een beetje wat ik bedoel? Ook jij mag gewoon zeggen wat je ervan vind. Als je het ergens niet mee eens bent, kun je dat hier gewoon vertellen, je hoeft het niet op te kroppen. Dat is geen aanval, en jij wordt ook niet aangevallen. Het is gewoon een verschil in zienswijze, gevoel, ervaring, noem het maar op.

Juist hier kun je leren met dit soort dingen om te gaan. Maar ook juist hier is dat extra moeilijk omdat je degene die iets zegt niet ziet, je ziet alleen de kale woorden. En als je je aangevallen voelt door iemand, kun je dat ook zeggen. Desnoods in pb als je het liever niet openbaar doet. Dat schept meteen ook de mogelijkheid het gezegde nader uit te leggen, en het uit te praten. Laten we proberen een beetje begrip voor elkaar te hebben.

[Anna]

Hoi Rufus, dit was dus een weekend dat anders liep dan gepland. Gelukkig heb ik tot nu toe nog geen gelegenheid meegemaakt waarbij mensen echt heel erg dronken werden. Als ik je ervaring zo lees is dat niet bepaald prettig om nuchter mee te maken.

Ik moest wel erg lachen om je beschrijving van zondag in de trein, met in gedachten het commentaar van de NS op de radio dat het 'een geslaagde actie' was, en dat de treinen duidelijk 'iets' voller zaten dan normaal op zondag. Zouden ze het niet aangedurfd hebben te pochen op hun volle treinen, uit angst voor klachten over te weinig treinstellen en stoelen?

Toevallig dat jij die droom hebt gehad. Ik heb hier al heel vaak over dergelijke dromen gelezen, maar had er tot voor kort zelf nooit een bewust meegemaakt. Toevallig droomde ik vorige week dat ik door een of andere oorzaak (die werd niet duidelijk) ineens zo'n enorme behoefte had aan drank dat ik besloot het te doen. Na drie glazen wijn werd me al snel duidelijk dat ik het dit keer niet op de oude manier moest aanpakken. Dat zou veel te langzaam gaan, en vooral veel te veel flessen om weg te moffelen. Dus schakelde ik over op sterke drank, en na vijf slokken was ik over de walging van het branderige gevoel in mijn keel heen, en kon ik het als volleerd naar binnen gieten. Ik had inderdaad een barstende koppijn de volgende ochtend, maar was me er wel van bewust dat het een droom was.
Ik heb die droom opgevat als een waarschuwing. Niet alleen dat ik er nog niet ben, en dat een terugval altijd op de loer ligt. Maar ook dat ik wel eens nog veel dieper zou kunnen vallen als waar ik me 7 1/2 maand geleden bevond. Want het verstoppen van al die flessen en pakken was inderdaad een probleem. Waakzaamheid blijft geboden, zo denk ik er over. En ik denk dat ik maar niet nog een keer een slok whisky neem in plaats van een fles wijn open te trekken, als ik het een keer erg moeilijk heb. Niets is niets, geen glas, geen slok.

[Anna]

Pffffffff, nou voel ik me dus weer schuldig vanwege dat Arghhhh. Nou, sorry hoor, als mijn woorden verkeerd vallen. Ik bedoelde het goed.

Ik ga jullie verlaten, morgen moet ik heel erg vroeg bij de tandarts zijn, en dat op mijn vrije dag. Stukje van mijn kies gebeten, dus duim maar voor me wie wil (is niet verplicht).

Knuffie, heb je het een beetje overleefd vannacht? Veel sterkte voor deze nacht.

Welterusten allemaal!

[blacky]

hoi anna,
ik wil jou hartelijk danken voor deze wijze woorden .
ik persoonlijk heb gisterennacht niet geslapen door mijn antwoord op water , heb deze morgen een poging gedaan uit te leggen waarom een ander kan niet weten welke pijn ik heb .
ook wat hier evt vanavond gebeurdt is kan ik niet volgen ten opzichte van rosie
hier zit ik al bijna een week zonder tv en ben de dvd´s kijken beu ;-(
rufus dromen zijn bedrog maar als ze over drinken gaan kunnen ze ook bij mij heel angst aanjagend zijn .
mensen ik ga onderduiken in mijn bed
slaapzacht iedereen
blacky
ps wat heb ik een hekel aan nick names( ten opzichte van mijn eigen he :-))
groetjes

[CPAS]

Anna,

De tandarts doet je echt geen pijn. Hij maakt het kiesje schoon en vult het dan op. Dit doet geen pijn. 't Is alleen ontzettend vervelend.

Welterusten en tracht toch te genieten van je vrije dag.

Corinne

[Rufus]

Anna,

Succes bij de tandarts morgen en ik vind je ook een wijze, wel wat oudere dame, hoor.

Liefs Rufus

[bibelle]

net thuis, even de post doorgekeken en met latman gepraat, en nu even de dagdraad gelezen; nogal verwarrend voor jullie en voor mij om het achteraf te lezen. dromen, misverstanden, rouw en verdriet, werk en werkeloosheid, ziekte en vreugde, met elkaar maken we heel wat mee.

onderweg gelukkig met de auto alles goed gegaan, wel glad eventjes, maar geen ongelukken; mijn Mutti wilde alleen maar duits spreken, en zei iedere keer "auf wiedersehen", alsof ze het wel genoeg vond; omdat ik er toch alleen maar tussen twee vergaderingen door kon zijn, heb ik het ook maar kort gehouden. maar het blijft elke keer vreemd, een moeder die je niet kent, en die mij als een voor haar vreemde mevrouw gewoon een beetje zit weg te kijken. maar goed, zij kan het ook niet helpen, ze heeft er niet voor gekozen om alzheimer te krijgen; wat is dementie toch een r*tziekte.

morgen weer vroeg dag, en ook weer een lang dag, maar gelukkig niet zoveel kilometers (vandaag waren het er 570, morgen ongeveer 100)

ik lijf nog een poosje on-line, voor het geval dat, maar anders: welterusten allemaal, slaap lekker, droom niet al te ingewikkeld, en wees jezelf, in al je kwetsbaarheid en gevoeligheden! liefs van bibelle.

[CPAS]

Bibelle,

Welkom thuis en on line.

Corinne

[bibelle]

dank je corinne, heb ik je al gezegd dat ik dat rugzakje zo leuk vind? leuker dan je vorige icoontje, dat paste niet bij hoe ik me jou voorstelde - ik weet niet waarom hoor! (als je het niet er vind dat ik dat zeg)

[CPAS]

Bibelle,

Ik wist eerst niet hoe ik dat moest wijzigen.

Fijn dat je het leuke keuze vindt.

Groetjes
corinne

[bibelle]

we willen van de zomer nog 1x een grote rugzaktocht maken; vorig jaar is dat niet doorgegaan door problemen met mijn gewrichten, ik heb nu al 8 maanden fysiotherapie, en probeer mijn conditie op te krikken (zonder alcohol gaat dat vast gemakkelijker), dus een rugzak roept veel warme gevoelens en herinneringen op (en verlangen, ook dat nog)
welterusten, ik ga nu echt afsluiten. tot morgen corinne, en alle andere nog on-liners!

[CPAS]

Welterusten allemaal,

Ik ga ook naar bed.

Corinne

[anjo]

Weet je ik zit me zo te bedenken. Ik geloof niet dat mij ooit een onvertogen woord uit mijn lippen is ontvallen. Zelfs als ik geheel in het gezelschap ben van ":jan" en niemand anders. Ja ik heb K verdedigd
maar ik ben nooit Houtje afgevallen of wie dan ooit. En gelukkig is dat meestal ook begrepen.
Ik ben gewopon een blondje uit de provincie. Ik neem iedereen zoals komen want hey wie ben ik?
Het een en ander is veranderd over de tijd dat ik op het forum zit, ik weet te lang waar zijn de mensen waar ik mee begonnen ben. Weg thuis ADB zijn te zijn, dacht het niet. Wat is veranderd is dat ik ondertussen het befaamde wiel heb uitgevonden.
Ik weet mijn plek op deze aarde, zo nietig maar zo belangrijk voor mijn naasten. Ik ga niet de oplossing vinden voor kanker daar liggen mijn talenten niet. Misschien stellen mijn talenten niets voor, dat kan zijn maar dat geloof ik niet.Mijn talent ligt in het feit dat ik iedereen belangrijk vind. En weet je ondanks mijn relatie met "Jan" geloof ik dat ik daar redelijk in slaag. Dat zeggen mijn kinderen in ieder geval.
Mam, je hebt ons opgevoed met het idee dat wij ook willen dat wij ook kunnen. Voor mij is dat perfectie.
Dat wou ik ze meegeven,je hebt een plekje iets waar je goed in bent. het is heel simpel, leef dat niets meer en ook niets minder. En dat leef ik, daar geloof ik in. Dat probeer ik uit te leven, door te geven maar dat klinkt zo oud.
Vandaag ben ik even uitgeleefd. Dat gebeurd soms, morgen ben ik er weer. Maar even wil ik zeggen, iedereen heeft zijn waarden en laat dat ook meetellen. Wat ik ervan vind is totaal onbelangrijk/
Het zij zo, morgen ben ik er weer vol goede moed vandaag ben ik even helemaal op. Het zij zo.
liefs,
Anjo