dinsdag 10 april

[charlie]

IPV de AA gebruik ik dit forum. Hier lees en zie ik dingen waarvan ik dacht: "o ja.." , die stomme dingen heb ik ook nog gedaan.........bovendien staan alle rare dingen die ik gezegd en gedaan heb, onherroepbaar in mn geheugen gegrift. Zo óók de beloftes die ik mezelf en anderen gedaan heb..

Maar bovenal lees ik hier vaak dingen die me echt helpen, raken....

[charlie]

Zoals hierboven dus!

[stien]

BB, je gekwetste gevoelens niet laten merken?
Hier heb ik een beetje moeite mee, is dat dan slecht?

Truste voor later.

[Anna]

Ik denk dat ik wel een beetje begrijp wat ermee bedoeld wordt, je gekwetste gevoelens verbergen. De meeste mensen die drinken zijn geneigd daar de hele wereld de schuld van te geven. Ik deed dat ook. En heel vaak zijn gekwetste gevoelens het excuus om maar weer aan de zuip te gaan.
De bedoeling van het verbergen van die gekwetste gevoelens is misschien om nu eens niet meteen met de beschuldigende vinger te gaan wijzen. Als je dat gevoel verbergt, ga je er denk ik over nadenken, en dan zie je misschien ook je eigen aandeel. Als je meteen gaat beschuldigen kom je niet aan zelfreflectie toe. Misschien heb ik het fout, maar ik denk dat dat zo'n beetje het idee erachter is.

Ik ga nog een rondje met mijn hondje, en lekker op tijd naar bed. Een fijne avond nog.

[sneeuwwitje]

Mijn man is ook het vertrouwen kwijt in mijn alcoholoze dagen.
Ik heb te vaak gezegd, met een kater , ik drink niet meer ik wil dit niet meer.
Vorige week donderdagmorgen, toen maakte hij me wakker en kwam bij me op bed zitten en hij zei:
Nu heb je vannacht bijna een halve krat bier leeg gedronken, denk je dat je daardoor de beslaglegging of de problemen kunt tegen houden.

Ik heb ook vaak gedacht, stel dat hij 's nacht zit te zuipen, terwijl ik lig te slapen en de volgende dag haveloos op de bank zit met een kater. Zou ik dan zoveel geduld hebben als hij, zou ik hem nog geloven, als hij na iedere zuippartij mij zou beloven niet meer te drinken.
Zou ik het nog leuk vinden als ik met hem naar een feest ga en hij niet kan stoppen met drinken.
Zou ik het leuk vinden, dat hij op het eind van de avond niet meer recht kan lopen en dingen zou zeggen waar ik mij voor zou schamen.

Nee dat zou ik niet leuk vinden.

[stien]

Anna, dank je voor je uitleg. Truste.

Marion, ernstig toch, als je je eigen woorden zo terug leest. Ik had daar in het begin en nu nog vaak erg veel moeite mee. Dan dacht ik, ben ik dat? Maar helaas er viel dan weinig aan mijn woorden te veranderen.

[CPAS]

De titel van vandaag:
alweer een black-out en een kater

Jullie hebben wel recht op een reactie op jullie reacties na mijn "bekentenis".

Om te beginnen, ik had niet 1 fles gekocht, maar twee. Die tweede is ook bijna leeg.

@ Marieke. Een nieuwe start maken, ben ik van plan morgen, maar ik blijf wel teleurgesteld in mezelf.

@ Charlie. Die rekken waren bij de vorige keer ook mijn de mist ingaan punten. En een glaasje daar blijft het dan niet bij. Flessen horen niet vol te zijn.

@ Charlie en Marion. Dat briefje was geen briefje, maar een notitie op het white board in de WC. Ik heb haar wel gevraagd om als ik het een keer goed doe, dit te zeggen, i.p.v. niks te zeggen.

@ Anjo. Voordat je met refusal of antabus kunt beginnen, moet je 3 dagen droog staan. Dus dat moet ik zien in te plannen met een afspraak met de huisarts (zij zit niet alle dagen). Maar dit idee was ook al in mijn achterhoofd aanwezig (alleen die actie ondernemen en de zelfbeheersing).

@ Charlie. Weet je, als ik ergens op visite ben, ben ik erg braaf. En taart, gebak, chocolaatjes e.d. lust ik niet (nooit gelust).

@ Stien.
Heftige drankverleden zijn hier verteld. Zover en nog verder kan een mens zakken.
Wat is er nog meer nodig om ons mensen onze ogen te openen en ons zal doen stoppen met drinken.
Wil ik eerst zelf ervaren hoever ik kan zakken?
Nee, ik ben al ver genoeg.
Wil ik weten hoe lang ik dit leven vol kan houden?
Nee, langer kan niet
Wil ik ervaren hoe langzamerhand mijn omgeving mij gaat afwijzen?
Nee, daar is ze al mee begonnen
Wil ik wachten op tekenen van verval?
Nee, die heb ik al
Wil ik wachten tot mijn lever het echt niet meer aan kan?
Nee, die was al aardig op gang, vorig jaar begon ik al aan ondervoeding te lijden
Wil ik de gevolgen ten volle mee maken?
Nee, echt niet
Zo kan ik nog wel even door gaan. Ik wil dit niet mee maken, ik heb besloten een ommekeer te maken. Hoe moeilijk het ook is. Beter een uitglijder dan stug doorgaan en álles kapot maken toch?
Ja, dat ben ik ten volle met je eens. Maar ik heb nog een lange weg te gaan, vrees ik, levenslang.

@ Marion.
Een uitglijder zie ik niet als een teken van zwakte,
Ik wel, eerlijk gezegd, maar ik ben een bezopen perfectionist (een van mijn zwakheden)
mijn man wel, maar die heeft geen alcoholprobleem.
Juist, en mijn kinderen ook
Zolang wij nog uitglijden, weer opstaan en verder wandelen,
zijn we bezig om aan onze verslaving te werken.
Dat probeer ik me voor te houden
En iedere dag, ieder uur dat men nu droog heeft weten te houden,
is een overwinning.
Ja, voor mij wel
Bij een uitglijder is er nog niets verloren....zolang men de strijd niet opgeeft.
En dat laatste is zo moeilijk.

@ Anna,
Ik wil alleen maar voor mezelf stoppen, ik moet anders ga ik gewoon kapot aan zelfmedelijden (of depressie).

@ Mick,
Ja, heel moeilijk.

@ Blacky,
Vallen is te makkelijk en wederopstaan des te moeilijker, maar het is het waard dat opstaan geeft inderdaad een goed gevoel, soms inderdaad zo goed, dat je de valkuil niet opmerkt.

@ Charlie,
Misschien is dat wel de reden voor gebrek aan aanmoediging van thuis, een muur van wantrouwen. Maar ik kan toch so wie so niet beloven dat als het lukt, het eeuwig goed zal gaan. Dat is irrealistisch.

@ Kate,
Afgezien van de achtergrond van AA, ik functioneer niet in groepen, heb ik nooit gedaan. Ik ben een rasecht muurbloempje; luisteren en niets zeggen.
En ja, ik kan het, ik heb het meer dan 3 maand volgehouden, zonder al te gek veel problemen. Die diepe valkuil had ik echt niet kunnen voorzien. Alleen ik had niet moeten wachten tot ik heel diep in het moeras zat voor ik weer eens hulp ging zoeken en aanvaarden dat ik feilbaar ben.

@ Anjo,
Goed dat je hoofdpijn gezakt is.
Doe me niet aan uitknopjes denken. Eerst die ultieme poging een paar weken voor de herfstvakantie en dan die val van de trap in januari (dat was een epileptisch insult, letterlijk knopje om en je weet verder van niks). Dat was de druppel om weer hulp te zoeken.
Ik weet dat ik ben gaan drinken om mijn terugroken te verdoezelen. Het is daarna een gewoonte geworden, en verworden tot een manier van met emoties om te gaan. Ik weet waarom ik wil stoppen: mijn gezondheid, fysiek (de nodige symptomen) en geestelijk. (depressiviteit). Ik was altijd een "optimist tot in de kist" en dat ben ik dus niet meer. Laksheid/luiheid en vluchtgedrag hebben altijd al bij mij gehoord, al werden ze dus niet door de omgeving aanvaard als feit. Alsmaar proberen een ander mens te zijn, is moeilijk en eigenlijk ondoenbaar.

@ Anna,
Wij hebben nooit ruzie gehad. Wel is verwijdering opgetreden, van beide zijden en niet alleen alcoholgerelateerd.
Hij is altijd een ochtendmens geweest: vroeg naar bed, vroeg op; ik altijd een avondmens, dus laat op (door de weeks natuurlijk niet). Toen hij meer ging snurken (en dat is niet dat regelmatig, slaapverwekkende gesnurk van een boom doorzagen) en ik steeds lichter ging slapen (door de alco ws.) en steeds het bed uitging werd e.e.a. onhoudbaar en zijn we gescheiden gaan slapen. We zijn nog steeds goede vrienden en bijmekaar, niet alleen vanwege de kinderen, we houden nog steeds veel van elkaar. Gelukkig. Helaas wil hij niets laten doen aan die apneu, terwijl dat voor hem toch beter zou zijn, zijn ademhaling stokt echt een tiental keer per nacht. Dat is zoonlief met me eens. Zij gaan al jaren samen naar de Apeldoornse en Nijmeegse vierdaagse en slapen dan in een twin-kamer.
Inmiddels begint hij de impact van alcoholisme een beetje te begrijpen.

Van je afschrijven, ja, dat moest ik doen toen ik overspannen was en toen ik een burn-out had, en nu doe ik het weer, zie dit epistel met antwoorden op jullie opmerkingen. Het helpt wel.

Mijn administratieve klus laat ik meestal liggen tot partner en zoon hun wandelweken doen in de zomer. Beiden waren ze vorig jaar (dik tegen hun zin, wat een beetje zon en warmte, als je doorloopt ben je binnen voor de hitte) wel erg snel terug uit Nijmegen. Maar ik was bijna klaar ermee.

@ BamBam,
Een deel van de dag plannen, is wat ik ook doe sinds ik werkloos ben. Dat moet wel, anders blijf ik maar in bed hangen, ook los van alco. Toch verveel ik me te barsten en dat is ook een valkuil.

@ Anna,
He, bij mij het tegendeel, ik denk altijd maar dat ik overal de schuld van ben, tenminste van wat mis gaat in mijn omgeving, niet de wereldpolitiek natuurlijk. Maar ik ben niet overal schuldig aan, zegt mijn rationale kant, maar het is de gevoelsmatige kant die schuld voelt.


Zo, dat is dan mijn reactie op jullie opmerkingen en aanmoedigingen van vandaag.

Sorry, dat het zolang is geworden. Morgen ga ik er weer tegenaan. Ondertussen wel een gesprekje gehad en aanmoediging gekregen.


En niet te vergeten, allemaal dank voor de steunbetuigingen.


P.s. dat aanpassen van me is ook zo'n trekje van me om het zo goed mogelijk te doen.

[sneeuwwitje]

Ja Stien, maar we zijn nu in ieder geval goed bezig toch,.

[charlie]

Je bent tenminste eerlijk, Corinne!

Enne, op visite was ik ook altijd erg braaf, dronk hooguit 1 borreltje, of cola....
(en thuis de rest)

Die muur die mn man heeft opgetrokken, is puur uit zelfbescherming, hij probeerde me wel degelijk te helpen, maar ja, elke keer beloven en er kwam toch niks van....was dus puur lijfsbehoud van zijn kant. Begrijpelijk.

Oke, het briefje van je dochter op een white-board?? Maakt niet uit, je vergeet haar woorden toch niet.


Probéér het morgen weer, zoek afleiding, ga een dagboek bijhouden, zorg dat je iets te doen hebt in elk geval, want je kent het spreekwoord, ledigheid........

Succes!!

[Anna]

Ik ben toch nog even terug, kon het niet laten het draadje nog even uit te lezen. En als BamBam niet nog drie keer terug komt, moet iemand het toch doen?

@Corinne, jezelf overal de schuld van geven is toch ook een vorm van beschuldigen? Overigens denk ik ook meestal dat alles mijn schuld is (dus kan onmogelijk alles jouw schuld zijn), maar als ik ging drinken (en dan vooral als ik weer met een van mijn vele minderpogingen bezig was) had ik daar meestal wel een excuus voor. Een zoon die vervelend was, de afwas die niet snel genoeg gedaan was, stress op het werk, etc. etc. etc.. Terwijl ik toch echt zelf dat glas pakte.

De reden waarom ik eigenlijk nog even terug kwam, is dat mij daarnet pas opviel dat het berichtje van Houtje van een paar dagen geleden ineens helemaal verdwenen is. Ik begrijp niet helemaal hoe of waarom, maar het is zo.
Ik weet niet of Houtje nog meeleest, maar mocht dat zo zijn, dan wil ik even zeggen dat ik het jammer vind dat je niet meer mee schrijft. Ik heb in de tijd dat ik hier ben vaak heel veel aan jouw stukjes gehad. Ze waren altijd positief, steunend, soms ook kreunend, maar ook dat mag hier. En ze gaven me meestal stof tot overdenken.
Maar iedereen schrijft hier niet in de eerste plaats voor de anderen, maar vooral ook voor zichzelf. Dus ik kan me jouw gevoel wel voorstellen. Je hebt denk ik de afgelopen maanden gewoon té veel op het gebied van onveiligheid meegemaakt om je nog happy te voelen. En de nieuwe regels, waarbij Tactus zich distantieert van iedere aansprakelijkheid, laten aan duidelijkheid niets te wensen over.
Ik wens je heel veel sterkte in je strijd om ADB te blijven. Bijna 16 maanden, go girl! En mocht je vroeger of later toch weer hier terug willen komen, dan ben je altijd welkom, al hoop ik van harte dat je niet nodig zult hebben.

[stien]

Marion zo ist maar net. En morgen een nieuwe dag dus nieuwe kansen, deze wil ik uitgeslapen beginnen dus ga ik nu te bed. Truste allemaal.

[anjo]

Goed idee, Anna. Morgen dan maar de bankafschriften.
Gelukkig heb ik niet zo vaak meer last van die schouders, vandaag weer even maar niet meer zo vaak als vroeger.

Bambam, ik ben blij dat je het toch even hebt opgeschreven. Ik kan daar wel iets mee.
Ik hoop dat het snel wat gemakkelijker voor je wordt. Je knokt zo hard.

SW, volgens mij heb je het getroffen met je vent. En daar kan geen beslag op gelegt worden.

[CPAS]

Oh Anjo, dat vind ik mooi: op je vent kan geen beslag worden gelegd.

[CPAS]

Ja, Charlie, mijn ouders, grootouders en oom hebben mij opgevoed met het credo: eerlijk duurt het langst, je wordt er alleen niet rijk van, maar je kunt er wel oud mee worden.
Wat ik echter het moeilijkst vind, is eerlijk blijven naar jezelf toe. Iets wat je onder invloed nog al wel eens vergeet.

[sneeuwwitje]

Ja, Anjo, dat vind ik ook mooi, dat er geen beslag op mijn man kan worden gelegd, maar ik besef wel dat alles zijn grenzen heeft en dus ook zijn geduld.

Corinne, morgen een nieuw begin van een hele reeks droge dagen

[CPAS]

Dank je, Marion,

Ik zal morgen in ieder geval maar een dubbele afspraak maken met mijn huisarts voor maandag of dinsdag. (Dubbel omdat ik wat uit te leggen heb, en het is voor anderen niet prettig als het spreekuur uitloopt). En dan inderdaad maar vragen naar refusal of antabus.

[sneeuwwitje]

Door de verhalen van vandaag besef ik toch maar weer, dat ik mezelf ook gauw zielig vind en wel "mag"drinken, want ik heb het alweer 10 dagen ofzo volgehouden.
Zie maar, ik kan het wel, als ik wil stoppen stop ik.
Allemaal loze gedachten om mezelf voor de gek te houden.

[sneeuwwitje]

Corinne, ik ga morgen ook naar de huisarts, ben ik al weken van plan.
Dus we houden elkaar er aan.

Volgens mij loop ik al weer weken met een blaasontsteking, trekt nu helemaal door naar mijn middel.

[sneeuwwitje]

Weer een dochter voor Willem Alexander en Maxima:camera:

[charlie]

quote:

---

Originally posted by:

CPAS

Ja, Charlie, mijn ouders, grootouders en oom hebben mij opgevoed met het credo: eerlijk duurt het langst, je wordt er alleen niet rijk van, maar je kunt er wel oud mee worden.

Wat ik echter het moeilijkst vind, is eerlijk blijven naar jezelf toe. Iets wat je onder invloed nog al wel eens vergeet.

---

ja...of vergoelijkt....

[charlie]

quote:

---

Originally posted by:

CPAS

Dank je, Marion,

Ik zal morgen in ieder geval maar een dubbele afspraak maken met mijn huisarts voor maandag of dinsdag. (Dubbel omdat ik wat uit te leggen heb, en het is voor anderen niet prettig als het spreekuur uitloopt). En dan inderdaad maar vragen naar refusal of antabus.

---

niet uitstellen........voor DEZE week doen

[CPAS]

SW,
Heb je een pb gestuurd.
En ja, we zitten nu alweer met een baby die zoveel ton belastinggeld ontvangt.
'k Ga er maar van uit dat ze haar kinderen leuk vindt. Toch goed dat het allemaal meiden zijn. Wat moeten we in NL met een Koningsdag gaan doen, beetje vreemd nietwaar.

[CPAS]

Charlie,

Wat bedoel je met "vergoelijkt"?

Mijn huisarts zit deze week alleen op woe en do. Voor een evt. recept voor antabus of refusal moet je drie dagen droogstaan. Vandaar.

[CPAS]

Marion,
Ik moet eerst maar weer eens 10 dagen zien te halen.
Dus hou a.j.b. vol.
Vind jezelf zielig, maar laat je door mijn val na amper 2 dagen niet meesleuren.
Ik wil me zo veel mogelijk aan jou en de anderen kunnen optrekken. (Voel je niet verplicht aan mij, maar wel aan jezelf).


apropos. Ervaring doe ik genoeg op, maar leren van mijn fouten, lukt nog niet zo best, kennelijk. En doorzettingsvermogen, waar vind ik dat bij mezelf. Ik zal het bij mijn koppigheid moeten zoeken, maar waar is die als het dit probleem betreft???? Retorische vragen hoor, maar reageer gerust. Elk idee is welkom.

[CPAS]

Nu ik het er vanavond met mijn huisgenoten over gehad heb, snappen ze er wat meer van.
Ze hebben beloofd me een beetje aan te moedigen en niet meer meteen met reprimandes aan te komen.
Toen ze dat zeiden, kon ik wel janken. Waarom heb ik dat niet eerder gedaan, met ze praten. Puur uit schaamte over mijn eigen gedrag, denk ik.
Ach wat kan een mens toch dom zijn...
En nu na 2 flessen RW ben ik niet fris meer, en toch moet ik morgen tijdig op voor een gevulde dag. En ik moet ook nog naar een winkel waar ze verkopen.
Zal een omweg in de winkel moeten nemen.

Ik heb vandaag maar weer eens bewezen dat trouw aan jezelf zijn, moeilijk is.

Ik ben vergeten dat bordje uit mijn oude kamer mee te nemen uit mijn ouderlijk huis: Morgen gaat het beter (mijn invulling: morgen gaat het beter met niet drinken). Een bordje dat ik voor me moet hangen/houden. Ik schrijf het maar even op een plakpapiertje.