Dinsdag 1 april 2008

[charlie]

Herkenbaar, Karinneke.
Ook ik word geleefd, de laatste tijd. Had het er net met mn man over, die hetzelfde ervaart, om maar te verhuizen naar een simpel hutje op de hei, zonder auto, geen telefoon, heerlijk..?
En tja, dat werken..dat is nu eenmaal een noodzakelijk kwaad, wil er brood op de plank komen, hoewel ik mn werk nog steeds als een soort van hobby zie, doe het graag, ook al is het best wel zwaar soms, zoals afgelopen week.

[charlie]

Pip, denk aan dat voorval, een poosje geleden, toen je iemand achtervolgd had op de snelweg.
Toen stond oa zij pal naast je!!

[Mai]

De gekte die je denkt in te vallen, is ook hier aanwezig.
Ja, praten met zo een pa wordt dan ook wel heel gemakkelijk. Die wil iedereen wel, zeker als moeder niet top is!
Flauwekul natuurlijk, ze zal er nog wel achterkomen, maar daar heb jij nu niets aan. Praat hij daarover met jou, als je je wensen kenbaar maakt? Blijf voor jezelf gaan. Hoe dan ook. Uiteindelijk voor alle partijen het beste!
Wijs haar op de tang waarin jij je op zo'n moment bevindt?
Moeilijk meid. Ik wens je een beter dag morgen!

Sorry, ik moet verstek laten gaan. Ik trek het écht niet meer..

[Soothe]

Pippi, ik heb met je te doen. Dit kan niet!!! Never nooit!
Sterkte.

[Mai]

Pip, kruisende berichten.
Zó kan het niet! Inderdaad.
Er moet wat gebeuren!

Liefs en een dikke knuffel vanuit hier, om je morgen wat sterker te voelen!

[charlie]

Pip, sterkte!!

Ik ga slapen, tot morgen!

[Soothe]

Trusten allen,
Het is mooi geweest. Allen, morgen een beter gevoel. het weer helpt ook niet!
Groetje.

[Mai]

Trusten!

pippi, wil je dat ik nog even blijf?

[tapas]

Hier heb ik de onrust ook een stukje geholpen hoor, 2 pammetjes te nemen en ik voel weer dat ik redelijk kan ademhalen, en zometeen ook weer prettig zal slapen.. 2 is mijn "noodrantsoen" maar ik word toch ene beetje te hyper van mijn eigen onrust.

Marjo wat ik geleerd heb in die periodes dat alles me aanvliegt is om afleiding te zoeken en vooral niet te veel gaan analyseren waar het vandaan komt en of het ooit weer overgaat, in mijn behandeling moesten we een plan maken voor die momenten. Dat werd dus wandelen, computerspelletjes doen en evt een legpuzzel leggen (afleiding zoeken dus). Negatieve en paniekgedachten moest ik op papier zetten, uitschrijven wat de situatie was waarin die gedachten ontstonden en daar het gevoel en de gedachten bij beschrijven (even zoeken hier op 'RET' en dan vind je daar info over) Die 2 strategieën pas ik zoveel mogelijk toe in crisissituaties. en heel hard tegen mezelf roepen; het is zoals het is en het gaat zoals het gaat en ik moet dit leren verdragen (ook zo'n heerlijke therapie-kreet) Er bestaan best praktische handvaten en therapievormen om met de dips om te gaan, zie het als een soort levenscursus en niet als een falen dat je het niet zelf kan.

Nou, ik ga slapen, voel me eindelijk weer redelijk relaxeden ga nu spontaan al gapen.

sterkte iedereen verder en tot morgen maar weer!

[Mai]

Ja, jammer dan!
Wij zijn er ook voor jou!
hou je taai.

welterusten allen!
Tnx Tapas, ruis maar je slaapje in....

[Soothe]

Dank Pipi, alles sal reg kom!!
Trusten, en het forum is de plek voor je verhaal!

[Trees]

Dank allen! Ik ben blij dat jullie er zijn!
Slaap lekker, ik duik onder, of eronder, wat maar veiliger voelt!

[Mai]

Trees, Pippi, Soothe en blacky