Spring naar bijdragen

Dinsdag 10 februari


An

Aanbevolen berichten

Tina, definitief hè? Ik wil het niet vergelijken maar mijn ontslag uit mijn (betaalde) job was ook zeer pijnlijk. Voelt toch alsof je iets verliest, en dat IS ook zo. Laat het maar gewoon pijn doen en je mag zeer zeker verdriet hebben.

Tapas, Pippi,
Ik begrijp helemaal niets van dat vrijwilligersgedoe van betaald werk of dat het geld kost.

Bij mijn weten (...) mag je met een WAO (!) uitkering bij een daarvoor aangewezen ideële stichting (ik werk bij een welzijnswerk-stichting) onbetaald werk doen zonder vergoeding, alleen als ik bv. erg veel reiskosten maak en dat kan aantonen mogen ze me het treinkaartje/de bus vergoeden. Daar vraag ik toestemming voor bij het UWV, althans je hebt een "meldingsplicht" voor dat werk, logisch. Het mag NIET qua tijd of werkzaamheden in de plaats komen van het betaalde werk dat je deed, logisch.
Met een bijstandsuitkering, daar weet ik niets van. Maar ik zou het goed snappen als daar andere regels voor gelden.

Bij je WAO heb je ook een arbeidsdeskundigenonderzoek gehad, wat tegenwoordig streng is, wat je wel en niet kan en mag en MOET. Ik heb bv. vier verschillende banen gehad om te proberen te reïntegreren, iedere keer met ander soort arbeidsdeskundige belasting. Ook logisch, de maatschappij gaat niet zomaar geld betalen als je op een andere manier wél nog je werk kan doen.

Mijn werk (op school en bij de welzijnsstichting) is allemaal keurig gemeld en gerapporteerd en ik krijg er niets voor, ja, jaarlijks een bedankje, nl. een feestelijke bijeenkomst, voor alle 300 vrijwilligers hier hetzelfde (wel zo eerlijk) en een kadootje (van ongeveer 5-10 euro). Ik vind dat ook passend en logisch.

Dus van dat vrijwilligerswerk je geld zou kosten, daar snap ik niets van.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 165
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Ik ben niet echt verdrietig dat ik mijn functie heb neergelegd.
Het is mijn eigen keuze en niet die van mijn werkgever.
Alleen het gevoel is wel een beetje zo van, oh en wat nu?
Uiteindelijk is het beter voor mij en mijn gezondheid.
Het salaris daar zal ik ook wel aan wennen, ik heb het goed gehad,
financieel, maar het heeft mij geen goeds gebracht qua gezondheid.
Geld is wel makkelijk maar niet zalig makend.
Dus uiteindelijk komt het allemaal goed.
Mijn gezondheid gaat nu voor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tina, ik lees jouw postings net. Wat ga je nu doen dan? Het is een grote stap, maar je denkt ook aan je gezondheid.
Ik zou zelf vrijwilligerswerk gaan doen, maar voel, dat er dan juist weer druk word opgevoerd (veelal door mijzelf dan) en dat het dan weer misgaat. Bedoel dit niet negatief. Eerst maar eens thuis de rust erinhouden en dan zien we wel verder.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Durven loslaten, daar gaat het meer om.
Nu is dat even blijven liggen. Ik schoot meteen in de paniekstand
toen ik wakker werd. Hoofd en hart op hol en het lichaam verkrampt.
Ik dacht, dat is geen goed begin. Zó lekker geslapen eindelijk weer eens.
Gewoon puur natuur, zonder pillen, zonder drank. Diep en tevreden.
Geen chaotische dromen. Overgave. Ik kan het best wel eens overgeven.
Nu ja, het blijft een gevoel. Dus moeilijk uit te leggen in woorden.
Het is meer, als het goed voelt, mag het ook goed zijn.
Denken kan ik dat nu. Maar diep voelen nog niet helemaal.
Het gaat erom nu eindelijk eens vanuit de rust te handelen.
Zonder blinde paniek. Want dat blokkeert alles.

Een klein voorbeeld: Als ik wakker word, rek ik me nooit eens behaaglijk uit,
neem niet de tijd om te wennen aan de dag. Er is gelijk paniek. Ik spring eruit
met hoofdpijn, en begin aan de dingen die moeten. Of niet, en dan is er alleen een
diep en akelig schuldgevoel.

Het zit in de basis niet goed. Dat wil ik graag leren.
En ik denk dat ik dat kan bereiken door me over te geven aan mezelf.

Dat was het weer even voor nu.
Ik ga weer even verder....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Orleando,

door de therapie ben ik er achter gekomen dat wisseldiensten
grotendeels verantwoordelijk zijn voor mijn depressie.
Het is niet zo dat ik nu werkeloos ben hoor!
Ik blijf gewoon bij het bedrijf waar ik nu werk.
Het heeft even geduurd voor ik zelf toe wilde geven dat dit beter
voor mij is.
Dus na wikken en wegen toch de knoop doorgehakt.
En het thuiszitten begint mij ook al te vervelen.
Ik heb geen kids om voor te zorgen en ben het ook niet gewend.
Ja behalve het laatste jaar dan, veel ziek door depressie.
Ik kan dat ook niet allemaal bij mijn werkgever neerleggen.
Nu krijg ik alle steun en ben daar blij mee.
In maart ga ik alweer aan de slag, hetzij een paar uur per dag
maar ik moet eruit.
Thuiszitten is geen optie voor mij, nu moet ik natuurlijk nog even voor mijn been.
Maar als ik weer aan de slag ga heb ik voorlopig weer iets om de zinnen te verzetten,
al is wat ik ga doen tijdelijk, ik kijk er toch weer naar uit.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Albertina, dat moet raar aan voelen.
Wij zijn nu eenmaal dubbele wezens.
Maar ik snap het geheel, had een beetje hetzelfde bij mijn laatste baan.

Pip, ik snap het allemaal niet zo. Voor vrijwilligerswerk krijg je toch geen geld?
Het zal wel te vroeg voor mij zijn of misschien zit je in een andere uitkering.
Ik heb gisteren nog heel lang over je na te denken. Het is inderdaad een mooi iets om mensen te mogen helpen in hun laatste fase.Wat ik van je weet zou je er heel geschikt voor zijn.
Ik was alleen maar bang dat je het mee naar huis zou nemen. Stom dat je je mening op je eigen ervaring stoelt. Natuurlijk kwam het bij mij heel hard binnen vorig jaar maar het waren geliefde mensen en de andere zaten in hetzelfde schuitje dus werden ook belangrijk op een prive manier.
Ik hoop dat alles goed uitgezocht word en dat je het alsnog gaat doen.

Ik zal de hele dag achter mijn bureau zitten zoveel dat uitgezocht moet worden, en in mappen moet worden gedaan. Ik heb er zowaar een beetje zin in. het woog zo zwaar op mij en alles bleef maar fout gaan. Wat zal dat een lekker gevoel geven als het allemaal gedaan is.
En ik doe het stapeltje voor stapeltje anders wordt het een puinhoop.

Ik word al wat minder warrig, maar zeg nu ook tegen bijv. de bemoeizuchtige dat ik dingen echt een ding on it's time moet doen want anders wordt het chaos in mijn hoofd. Beetje moeilijk te beschrijven maar maak ik koffie terwijl ik doorpraat dan wordt de koffie heel erg laaaaaangzaam gemaakt.

Dus als een klein kind heb ik een lijstje gemaakt, 1dan 2 dan 3. Eerstje klusje is deze ongelooflijke puinhoop op dit bureau op te ruimen. Hij wordt door iedereen gebruikt dus ik hoef geen plaatjes te tekenen verwacht ik.;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dankje voor je uitleg Tina. Ik had het niet helemaal goed begrepen. Dacht, dat je dan geen baan meer had en aangezien je, zoals je laatst schreef, niet tegen stilzitten kan..Maar je hebt idd wel wat om naar uit te kijken. Dat is goed.

Lees nu Knuffie's postings van gisteren. Heel veel sterkte meiske, vandaag. Zal aan je denken, want ik weet (helaas) hoe moeilijk en zwaarbeladen dit onderwerp is. Klap zelf helemaal dicht, zelfs bij manlief praat is er liever niet over...Helpt het je alles van je af te schrijven? Wellicht in een dagboek of in een brief aan de desbetreffende man. Je hoeft de brief niet op te sturen of zo, maar dan heb je hem wel uitgelegd wat het met je gedaan heeft.

Tasseke, blij je weer te lezen en je humor is weer terug! Thanx voor je pb.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi :) Ik meld me ook maar even want buiten valt niets te beleven; regen veel regen en mistroostig. Hijs me straks wel in het regenpak want moet er uit voor boodschappen en vw. bij db.
Heb gelezen Houtje dat jij ook contact zoekt met PsyQ....ben benieuwd wat je motivatie daarvoor is.
Heb inmiddels mijn van ziekte weer teruggekeerde casemanager gesproken bij Novadic; ze staat vierkant achter mijn beslissing om met PsyQ in zee te gaan; moet PsyQ wel toestemming geven (verklaring ondertekenen) dat ze cliëntgegevens bij Novadic op mogen vragen....geen probleem. Foutje, had ze niet expliciet aan mijn arts meegedeeld :angry:
Ga er vandaag mee aan de slag; vragenlijst invullen via internet.

Heb met interesse je verhaal gelezen Tasseke over de eerder gestelde diagnose ADHD en vervolgens de ritalin. Nu blijkt dat je gewoon een druk tiepje bent, tsja....dat is natuurlijk ook mogelijk :D
Als je gewoon druk bent kun je ook spontaan ontsporen, past wel een beetje bij elkaar :P
Zou daar ook je gevoel van humor vandaan komen? Ad-rem kun je volgens mij alleen maar zijn als je druk bent, waar haal je anders zo snel je gevatte antwoord vandaan.....in jouw geval heeft dat wel collectief lache tot gevolg :D Moet je vooral niet kwijtraken.

Chips, ben al 1 uur online...moet er elke keer vanaf en weer bijlezen.

Wat vrijwilligerswerk betreft, ik mag van de soos een vrijwilligersVERGOEDING van max. € 50,- per maand krijgen. Moet duidelijk in het vw. contract vermeld staan; heeft dan geen gevolgen voor mijn uitkering. Hoe dat bij het UWV gaat weet ik niet, maar een vergoeding voor gemaakte 'reiskosten' (als dat zo vernoemd wordt) waaronder ook slijtage aan je fiets valt :D , lijkt me geen consequenties voor je uitkering hebben.

Pfff...ga dit maar eens plaatsen want krijg bezoek. Latersss

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Oke meissie,

Ik snap het nu. Snap het een beetje te goed. Ik heb wel dat onderzoek gedaan en jaren later werd ik lichamelijk ziek en werd ik beter verklaard omdat ik toch in het onderwijs was gaan werken. Net Lourdes.
Ze kunnen moeilijk doen het UWV.

Ik wens iedereen een goede dag, jullie gaan in de min stand, kan ik toch zo nu en dan even binnen wippen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

de problemen met de uwv zijn mij onbekend
ben volledig afgekeurd en men heeft mij prima ondersteund bij reintergratie
maar helaas dit bood geen soelaas
nu mag ik doen en laten wat ik wil
heb een uitgebreid cv
volgende week geef ik een gastcollege als docent/ervarings deskundige
ben verpleegkundigdocent
af en toe een college gaat maar een hele module trek ik niet meer
doe nog wel veel huisbezoeken van de kerk uit
ben taalmaatje en bestuurslid van het astmafonds
probeer op mijn manier actief te blijven en de zon te zien schijnen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi allemaal, Ik loop hier al de ganse ochtend rond als een kip zonder kop..begin aan vanalles en betrap mezelf erop dat er niks goed lukt doordat ik er gewoon niet met m'n gedachten bij ben! Ik zit met enorme kriebels in m'n buik, ben bang dat ik zal dicht klappen.. pff.. komaan knuf, je kunt het, diep ademhalen, rustig aan...

@tapas, Ik heb het misbruik lang genegeerd, zelfs toen het nog aan de gang was hield ik me steeds voor dat het niet met mij gebeurde..raar? Het misbruik heeft wel lang geduurd, het begon toen ik 8j was en is pas gestopt op m'n 16!!! Ja, ik weet het, hoe kan je als jong meisje van die leeftijd dàt nog toestaan zonder in opstand te komen?? Ik wou dat ik sterker was geweest, dat ik m'n mond open had gedaan... Ik heb ooit een psycholoog gehad die me liet plaatsnemen op een stoel voor z'n bureau, een briefje en stylo nam en zei, "ok, begin maar"... Ik dacht ????? hoe beginnen, wat beginnen... Sloeg volledig dicht!!!

@An, Iedereen zegt steeds dat het niet mijn schuld is en ik geloof dat ook wel, maar ergens in me zit nog steeds een stemmetje die me zegt dat ik te zwak ben geweest, dat ik meer moeite moest gedaan hebben om het te stoppen, om iets te zeggen tegen iemand! Maar je idee om het op te schrijven en het laten lezen dooe die psycholoog lijkt me heel goed!!! Danke daarvoor!! Ik zal dat doen, misschien helpt het om het ijs te breken!!

@pipje, danke!!!

AR, ook bedankt!!!

Liefs van een bange knuf!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@orleando,
Danke voor je sterkte!!
Ooit heb ik eens een brief geschreven aan die man, heb hem een tijdje bij me gehouden maar eerlijk gezegd vond ik het wat té grof van me, wat ik allemaal schreef, en heb ik die brief opgebrand! Maar toen (en nu) waren dat wel de dingen wat ik voel tov hem!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pippi, wat jij schrijft lijkt me al helemaal...heb er geen woorden voor. Voelde me vies, slecht, afgedankt en dan vond ik het ook niet lekker...Ik wist wanneer het zou gaan gebeuren, merkte het aan 'n stemming. Maar wegrenne, welnee. Ik verkrampte helemaal. Bleef doodstil liggen en gaf geen kik. Dan was het maar weer zo snel mogelijk over...
Shoot, zelfs nu ik dit typ ga ik al trillen...

knuffie, jij bent het slachtoffer hie en voel je geen schuldige dader (ja ik weet het, hoor wie het zegt...maar je weet dat ik het goed bedoel.)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...