Gedicht

[Username]

Laat je door mij niet voor de gek houden.

Laat mijn gezicht je niet misleiden,
want ik draag duizend maskers

maskers die ik niet af durf te leggen.

Ik ben geen van die maskers.

Doen alsof , is voor mij een tweede natuur geworden.

Maar laat je daardoor niet om de tuin leiden.

Ik wek de indruk alsof ik vlot ben; alsof alles aan mij zonnig en vrolijk is.

Alsof mijn hele leven en wezen zelfvertrouwen en koelte zou zijn.

Alsof ik mijn gang zou kunnen gaan zonder iemands hulp.

Maar geloof mij niet,
ik mag van buiten zelfverzekerd schijnen,
maar het is een masker,
waarachter iets heel anders verborgen is.

Er achter zit ik, verward, angstig, alleen in mijn eigen gevoel en gedachte's.

Maar ik verberg dat, omdat ik niet graag zou zien dat ook maar iemand het aan mij merkt.
Mijn gemakkelijke en verstandige facade moet mij dan beschermen

tegen die ene blik van een ander die die wat in mij zou herkennen.

Maar deze blik zou juist mijn redding kunnen zijn.

Dat weet ik.

Indien hij zou samengaan met aanvaarding en liefde.

Dat zou mij veiligheid geven, die ik mijzelf niet zelf geven kan

De zekerheid dat ik iets waard ben...............

Maar ik durf je dat niet te zeggen. Daar ben ik bang voor.

Ik heb angst dat jouw blik niet zal samengaan met aanvaarding en liefde.

Laat je daardoor niet misleiden. Luister zorgvuldig en probeer te horen

wat ik niet zeg, wat ik graag zou willen zeggen, wat ik nu uitspreek om voort

te leven en wat ik niet kan zeggen.

Jij moet je hand uitsteken, ook al lijkt dat misschien het laatste wat ik wil.

Elke keer als jij vriendelijk bent en mij het gevoel geeft dat jij wat met mij ophebt,
dan krijgt mijn hart vleugels................

Hoe dichter jij mij nadert, hoe harder ik terugsla.

Ik verzet mij ertegen waarom ik schreeuw.

Mijn hoop ligt daarin dat liefde sterker is dan enige afscherming".

[Mai]

Mooi User!